iamzero

22 Artikelen
4 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Klimaat voor Dummies

Het is allemaal best leuk en aardig, zo’n publiek debat, maar met de hedendaagse stortvloed aan opinies zou een objectieve scheidsrechter die het vrijwel nutteloze van het echt volstrekt overbodige weet te scheiden geen overbodige luxe zijn. Aangezien een onpartijdige instantie ontbreekt om zo’n arbiter aan te stellen, neem ik die taak maar een keer op me – zo moeilijk is het namelijk niet, als je bijvoorbeeld kijkt naar de reacties op de massamoord in Noorwegen (schuld van rechts) in relatie tot eerdere zwarte bladzijden als de moord op Pim Fortuyn (schuld van links) en 9/11 (schuld van de islam). Voor het gemak laat ik de Tweede Wereldoorlog (schuld van rechts na schuld van links) buiten beschouwing, omdat objectief vastgesteld kan worden dat dat altijd een slechte vergelijking is.

Geert Wilders is niet direct verantwoordelijk voor de gruweldaden van Anders Behring Breivik. Dat is zo klaar als een klontje, dat is waar, dat is een feit. Ook Henk en Ingrid hebben het niet gedaan, net zo min als Ali en Fatima de Boeings bestuurden die door het World Trade Center vlogen, of Ad Melkert de kogels afvuurde op Pim Fortuyn. Het staat u vrij om het gesprek direct te beëindigen met eenieder die een of meer van bovenstaande waarheden ontkent. In het publieke debat gebeurt dit dan ook zelden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hardleers

Stel je voor dat je een lezing moet houden over het liberalisme en dat je daar zo ontzettend weinig zin in hebt dat je besluit je tekst dusdanig krenkend te maken tegenover D66 en de VVD dat die partijen zich zullen beijveren om het uitspreken van de rede te verbieden. Wie dat probeert, kruipt onwillekeurig automatisch in de huid van een PVV’er, maar zelfs dan is moeilijk voorstelbaar welke aantijgingen nodig zijn om je doel te bereiken. Waarschijnlijk kun je gewoon je gang gaan en word je achteraf voor het gerecht gesleept als je hebt opgeroepen tot geweld; vrijheid van meningsuiting vinden ze namelijk een groot goed, daar bij de liberalen.

Thomas von der Dunk is het afgelopen week wel gelukt de PVV zodanig op stang te jagen dat het CDA en de VVD, want dat is de inmiddels geijkte constructie, zich genoodzaakt zagen die hele Arondéuslezing af te gelasten. Het moet gezegd dat Thomas er aardig zijn best voor gedaan heeft. Hij godwint er als vanouds op los, en rechtvaardigt dat met een fascinerende redenering: de vergelijking met de Tweede Wereldoorlog is zo beladen geworden dat we hem ook niet meer durven te maken als hij terecht is – en nu is hij terecht, dus maakt hij hem. Dat is nog eens een makkelijke manier om recht te praten wat krom is; misschien kan Robert M. nog bepleiten dat de kinderen met wie hij seks had zo veel van hem hielden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Liefde gaat door de maag, wijsheid door de blaas?

Verwondering is de belangrijkste drijfveer achter de wetenschap. Het begint met een onschuldige observatie; die leidt tot een hypothese en voor je het weet heb je een wankele waarheid aan het almachtige universum toegevoegd – die vervolgens lijdzaam het onvermijdelijke lot van de weerlegging moet afwachten.

Zo ook in het geval van psychologe Mirjam Tuk van de Universiteit Twente. Op een goede ochtend moest zij zeer nodig urineren. Ze besloot daarom het toilet te bezoeken en leegde tot haar grote opluchting de inhoud van haar blaas. Nog gezeten op de toiletbril prees zij zichzelf gelukkig met haar besluit om naar de wc te gaan. Een dag later was de blaas van Tuk in het geheel niet gevuld. Ze had weinig gedronken of was ’s nachts al geweest, dat gaat ons verder niet aan. Maar ze besloot toch om het sanitair met een bezoek te vereren. Ze nam plaats op de bril en keek om zich heen. Het was een saai toilet. Aan de wasbak hing een verlept handdoekje dat een wasbeurt verdiende. De verjaardagskalender toonde de verjaardagen (5) in september, maar het was ook september. Het was Tuk al snel duidelijk dat het een slecht besluit was om naar de wc te gaan terwijl ze geen aandrang voelde.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gevonden: sollicitatiebrief uit Egypte

Gehate Verachte Geachte president,

Uw advertentie in de Staatscourant van dinsdag 1 februari jl., waarin u aangeeft op zoek te zijn naar diverse demonstrantenslopers, trok onmiddellijk mijn aandacht. Vanwege mijn kennis en ervaring denk ik een zeer geschikte kandidaat te zijn, en daarom maak ik graag van de gelegenheid gebruik om mij via deze brief aan u voor te stellen.

De werkzaamheden die u beschrijft zijn mij op het lijf geschreven. Het gooien van stenen bijvoorbeeld is voor mij een tweede natuur; ik deed het als klein jongetje al richting joden, christenen, vrouwen en u weet wel, richting hen die wij van flatgebouwen behoren te werpen. Zoals u uit mijn bijgevoegde curriculum vitae kunt opmaken, heeft mijn werkzame leven zich voornamelijk in het gevangeniswezen afgespeeld. Daar heb ik de praktijkervaring die ik in mijn jeugd heb opgedaan verder verdiept en ontwikkeld. Zodoende ben ik softwarematig zeer goed onderlegd (zwaard, kapmes en hakbijl kennen voor mij geen geheimen), maar ook voor het programmeren van een molotovcocktail draai ik mijn hand niet om.

Tevens beschik ik over een kamelenrijbewijs B.

Om in aanmerking te komen voor mijn laatste, zeer zware functie bij de Abu Zaabal-gevangenis in Cairo heb ik diverse praktijkopdrachten op het gebied van moord, marteling en terrorisme succesvol ten uitvoer gebracht. Ik werd daarvoor beloond met een kamer voor mijzelf alleen en verschillende assistenten die mij dagelijks begeleidden. Eerder deze week werd ik echter volkomen onverwacht en zonder opgaaf van reden ontslagen. Eerlijk gezegd ben ik daar niet zo rouwig om; Abu Zaabal is een ambitieus bedrijf waar de concurrentie moordend is, en na 22 jaar ben ik wel weer eens toe aan een nieuwe uitdaging.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De nieuwswaarde van een wekker

Van alle mensen op de wereld heeft een fractie een iPhone. Toegegeven, het zijn er veel te veel en het lijken er nog meer te zijn doordat de bezitters de godganse dag over dat apparaat moeten praten en het dan niet gewoon hebben over hun telefoon of smartphone, zoals andere smartphone-eigenaars doen, maar over hun iPhone. “Schat, zet jij vast de Samsung LE32B650 aan? Ik wil het journaal graag zien. Dan doe ik de pizza’s vast in de Siemens HB23AB520E.”

Van alle mensen op de wereld die in het bezit zijn van een iPhone had een miniem deel op zondag 2 januari 2011 iets zo belangrijks te doen dat de wekker ervoor gezet moest worden. Daarbij moet wel worden aangetekend dat mensen die een iPhone hebben relatief vaker iets belangrijks te doen hebben waarvoor de wekker gezet moet worden dan mensen die geen iPhone hebben. Dat komt doordat ze een iPhone hebben.

Van de mensen die een iPhone hebben en die op zondag 2 januari 2011 iets zo belangrijks te doen hadden dat de wekker ervoor gezet moest worden, gebruikt een te verwaarlozen deel de wekfunctie van de iPhone. Wel is het zo dat mensen met een iPhone vaker gebruikmaken van de wekfunctie van hun smartphone dan andere smartphone-bezitters, die bijvoorbeeld een wekker gebruiken. Dat is omdat ze een iPhone hebben, en sekteleider Steve Jobs ze wijs heeft gemaakt dat je de iPhone overal voor kunt, nee, moet gebruiken – nou ja, behalve dan voor het afspelen van Flash-filmpjes en voor allerlei andere dingen die niet mogen van de sekte, maar dat laatste is niet erg, want als het niet mag van de sekte, waarom zou je het dan nog willen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De radarisering van de samenleving

Het enige wat in het hedendaagse Nederland werkelijk tot pessimisme stemt, is het ongebreidelde pessimisme van de bevolking, daartoe opgezweept door televisieprogramma’s als Kassa en Radar. Ooit begonnen als kritische doch brave consumentenprogramma’s zijn deze inmiddels verworden tot een onmetelijke katalysator van chagrijn, gezeik en onvrede, met wekelijkse mantra’s als ‘u betaalt te veel’, ‘u krijgt te weinig’, ‘u moet te lang wachten’ of ‘de kwaliteit is niet goed’. Als de radarisering van de samenleving in combinatie met de vergrijzing doorzet, ontstaat over niet al te lange tijd een heuse tsunami van hoogbejaard verstokt gemekker en gemopper – een waar schrikbeeld als u het mij vraagt.

In werkelijkheid hebben we natuurlijk nauwelijks iets te klagen. Wanneer we ons, gezeten achter onze reerug op een bedje van aardperenmousse, slechts kunnen opwinden over de wachttijden bij UPC, of de prijs van de reerug sombertjes afzetten tegen de hoeveelheid ruggen die nog op de spaarrekening resteren, dan is er weinig aan de hand.

Zolang ze in Pakistan de lokale giro 555 niet openstellen voor de slachtoffers van de sneeuw in Nederland (‘Verschrikkelijk, moet je die beelden zien! Hele gebieden wit! Maar als we geld geven komt het vast in handen van corrupte Kamerleden’) en men in Rusland geen geld inzamelt om de Nederlanders de winter door te helpen, zal het allemaal wel meevallen met die kou.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Erfgoed

Zelden heeft de mensheid treffender geïllustreerd dat zij het niveau van volstrekte willekeur nauwelijks weet te ontstijgen dan deze week, toen bekend werd dat het zebrapad van Abbey Road uitverkoren is voor de Werelderfgoedlijst. Dat de eer te beurt valt aan The Beatles als er dan toch iets uit de geschiedenis van de popmuziek op die UNESCO-lijst terecht moet komen, daar kan iedereen nog wel mee leven. Maar we weten ook allemaal dat Abbey Road lang niet het beste album van The Beatles is. Dat het zebrapad gekozen is, komt dan ook doordat er op de hoes van Sgt. Pepper’s niets tastbaars te vinden was, en men op de cover van het White Album ook al weinig aanknopingspunten aantrof.

De vraag is wat nu eigenlijk het te beschermen erfgoed is: de idee ‘zebrapad’ in platonische zin, het fysieke zebrapad op Abbey Road of de afbeelding daarvan op de hoes van de Beatles-plaat. Dat lijkt triviaal (antwoord b), maar dat zebrapad bestaat al tijden niet meer: het is verplaatst en vervolgens al herhaaldelijk overgeschilderd. Het beroemde zebrapad van Abbey Road bestaat alleen nog als platonische idee, en fysiek hooguit als afbeelding. Bovendien is het huidige pad verkeersveiligheidstechnisch (in functie dus) niet meer los te zien van de zigzagstrepen (pas op: domme niet oplettende toeristen die allemaal denken dat het verkeer van de andere kant komt) die er in 1969 nog helemaal niet waren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Invloed

Bernard Wientjes is de meest invloedrijke Nederlander van 2010, zo blijkt uit de Top 200 van de Volkskrant. Dat wil zeggen: Bernard bungelt zelf waarschijnlijk ergens rond positie 200, want er zijn nogal wat lieden uitgesloten van competitie. Om te beginnen zijn de 150 leden van de Tweede Kamer aan de kant geschoven, want ze ‘zijn democratisch gekozen, en worden daarom juist geacht hun invloed uit te oefenen’ – ja, zelfs in het jaar van de kopvodden, de kopstoten en de brievenbuspissers houden de onderzoekers vast aan deze traditionele, zij het inmiddels ietwat naïeve opvatting.

En zo kan het gebeuren dat Job Cohen, vorig jaar als hoofdstedelijke burgemeester nog goed voor plek 22, nu uit de lijst is verdwenen – terwijl het juist zo interessant was geweest om te weten hoe veel de in de Kamer wegkwijnende Job aan invloed heeft verloren. Maar geen nood: plek 22 is vacant, dus hop, daar zetten we Eberhard van der Laan neer. Dat hij de eerste maanden van het jaar nog minister was en Cohen pas halverwege het jaar democratisch werd gekozen, doet kennelijk niet ter zake: als je aan het eind van het jaar hoog in de lijstjes wil staan, moet je ook aan het eind van het jaar pieken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WorkiLeaks

Reference ID 80HLVS1138 | Created 1980-08-25 04:55 | Published 2010-12-06 17:00 | Origin STUDIO SPORT C O N F I D E N T I A L HILVERSUM 001138 ¶1. Geachte directie, Wij zijn in het bezit van een vertrouwelijke brief van schaatsster Ria Visser, waarin zij aangeeft na haar zilveren race op de 1500 meter in Lake Placid het bed gedeeld te hebben met onze collega Smeets - naar eigen zeggen omdat ze ervan uitging dat hij dan wel een keer zijn mond zou houden. Het tegendeel bleek het geval. Collega Smeets zou onder andere gezegd hebben: 'Mag ik dit zo inbrengen? Ja, dit mag ik zo inbrengen.' Tevens hebben wij kunnen vaststellen dat Visser een half jaar na dato nog altijd last heeft van ernstige huidirritatie als gevolg van de wollen trui die collega Smeets zelfs tijdens de daad bleef dragen. Wij zijn van mening dat collega Smeets er een onaanvaardbare interpretatie van het begrip gemeenschapsgeld op nahoudt, en vinden dan ook dat hij in het belang van Studio Sport en de gehele Publieke Omroep onmiddellijk ontslagen dient te worden. Onderneemt u nu geen actie, dan zit hij er straks in 2010 nog. Bij wijze van spreken dan natuurlijk. - Heinze Bakker, Theo Reitsma, Jan Stekelenburg. ¶2. Verzoek afgewezen. Mag ik dat zo zeggen? Ja, dat mag ik zo zeggen. Mevrouw Visser kan na haar carrière een baan als schaatscommentator krijgen, bij mij op schoot, en dan praten we nergens meer over. - Smeets ==================================
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Schreeuw

de schreeuwWeet u het nog, voor welk een duivels dilemma we geplaatst werden bij het referendum over de Europese Grondwet? Als we niet voor stemden, zo waarschuwde het kabinet bij monde van Laurens Jan Brinkhorst, dan zou het licht uitgaan in Europa. Zouden we wel voor stemmen, dan zou Nederland volgens de SP verzwolgen worden door de Noordzee. En dus stemden we tegen, want wat heb je aan licht als je verzuipt? Dat brengt alleen maar kortsluiting.

Een week geleden was tout bakfietsend Nederland uitgerukt om middels een schreeuw, ultieme blijk van onbeschaving, bezorgdheid te uiten over de aangekondigde bezuinigingen op het cultuurbudget. In aanloop naar de actiedag was er al heftig gewaarschuwd dat bij toneelvoorstellingen die nu tien bezoekers trokken straks nog maar twee mensen zouden komen opdraven, waarna de acteurs ander emplooi zouden moeten zoeken. Maar dat niet alleen: ook de bezoekers van de Toppers en Frans Bauer zouden te lijden krijgen onder de BTW-stijging op de podiumkunsten – en dat werd dan, voor de goede orde, gebruikt als argument tegen de bezuinigingen.

Het zal u waarschijnlijk teleurstellen, maar als 2/9e van de gesubsidieerde kunst verdwijnt, want daar hebben we het over, levert dat bij mij niet direct een schrikbeeld op. Mijn jaarlijkse cultuurconsumptie beperkt zich tot het lezen van veelal buitenlandse literatuur en het bezoeken van een handvol concerten van bands waarvan ik de muziek gratis heb gedownload. Musea vind ik saai, 98% van de beeldende kunst (voorzichtige schatting) doet mij helemaal niets, toneel is vermoeiend, opera en klassieke muziek kunnen mij gestolen worden en alles wat ik dan nog vergeten ben, ben ik niet voor niets vergeten.

Vorige