Overzicht

Gastauteur

2.333 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

Wederopbouw

, door

Een gastbijdrage van Karin Spaink, die ook verschenen is in Het Parool, eveneens te lezen op haar site.

Mijn ouders waren kinderen toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Ze overleefden die oorlog met groot verlies.

Ze leerden wat verraad en lafbekkerij is, hoe valsheid en hypocrisie werken, en wat het belang is van dapperheid en saamhorigheid. Ze leerden ver voor hun tijd dat bevelen opvolgen en je verstand uitschakelen waarschijnlijk betere overlevingskansen bieden dan naar eer en vermogen handelen, maar ook dat overleven niet alles is en dat je geweten zich niet zomaar laat sussen.

Toen de oorlog brak vierden ze – elk apart – uitgelaten feest, Begin jaren vijftig verloofden ze zich en trouwden een paar jaar later. Van een eigen huis was geen sprake. Ze trokken vanzelfsprekend bij een van de ouderparen in en deelden de zolder met eerder getrouwde stellen.

Kort voor mijn geboorte vonden ze een eigen onderkomen. Ze telden achttienduizend gulden neer voor een koopwoning, een bedrag dat hun vermogen ver te boven ging. Maar het was wederopbouw: elke uitgave nu was een investering in de toekomst. Mijn ouders meenden oprecht dat die vooruitgangsgedachte gold: hun aankoop was een investering in hun nazaten. Hun kinderen hadden van meet af aan bezit!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

PVV bedreigt democratische rechtsstaat

, door

Een gastbijdrage van filosoof en jurist Ron Ritzen.

Een jaar geleden, op 21 augustus 2010, riep Martin Sommers in de Volkskrant op “om Wilders niet langs de lat van de Grondwet te leggen, maar hem te beoordelen aan de hand van tastbare voorstellen”. Dat zou nog wel eens tot verrassende conclusies kunnen leiden, voorspelde Sommers. Verrassend in het voordeel van Wilders.

Dat was en is een zinnig voorstel, want al die redelijk abstracte staatsrechtelijke, psychologische en filosofische discussies geven (te) weinig zicht. Maar anders dan Sommers suggereerde, pakt die beoordeling absoluut niet positief uit voor de PVV. Sterker nog, die concrete voorstellen betekenen steevast een aanslag op de democratische rechtsstaat.

Laten we beginnen met de Kamervragen van 8 augustus over de subsidie van het Nexus Instituut. PVV-Kamerlid Driessen wilde van de minister van binnenlandse zaken weten of hij het er mee eens is dat “Riemen niet goed snik” is en dat het beter is als de subsidie van het Nexus Instituut wordt stopgezet zolang Riemen daar directeur is. De bron van ergernis is Riemens opmerking dat de PVV fascistisch is, zo blijkt uit deze Kamervragen.

Dat het niet botert tussen de PVV en Nexus Instituut-directeur Rob Riemen was vorig jaar al duidelijk toen de laatste het essay ‘De eeuwige terugkeer van het fascisme’ publiceerde, waarin hij Wilders en zijn beweging karakteriseerde als het prototype van hedendaags fascisme. De Brabantse PVV sprak enkele dagen eerder al van een “haatcampagne” en “politieke laster” door Riemen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Give a shit

, door

Een gastbijdrage van Osocio.

“Give-a-Shit.org is not like all those other charities. We’re not asking you to give us money. We’re asking you to Give a Shit. Now, don’t be packaging it up and mailing it to us or anything, just pick a cause, and show us what you Give a Shit about”

Nice new idea and yes I have my best thoughts mostly on the toilet too.

We are determined to harness the power of mass consciousness.
But in our frenetic, fast-paced existence when do folk have the time to really care about the problems of the world?
Well, everyone has those moments of God-given contemplation while on the toilet.
The perfect time for people to give a shit is while having a shit.
That’s how the “Give a Shit” movement was formed.
And that’s how caring became sharing as people shared their shit.

A special video featuring Nikki Reed from Twilight:

I think Give-a-Shit is fun, easy to share but I’m afraid that’s all. It is a random thing to do within 30 seconds. I’m missing more background information. Users are unable to personalize their Tweets or Likes. It would be much better with the possibility to give a personal touch.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De opinie-industrie en geweld

, door

Een gastbijdrage van jurist en filosoof Ron Ritzen.

De opinie-industrie draaide dankzij de affaire Breivik op volle toeren en net op het moment dat de aandacht ietwat begon te verslappen, deed zich weer een nieuwe aanleiding voor: de rellen in Londen en – inmiddels – ook in andere steden. Ook nu weer dendert een fiks aantal meningen voorbij die als stevige feiten worden verpakt.

Neem de NRC van woensdag, 10 augustus. Daarin trof ik drie laptopanalyses aan over het gebeuren in de Britse steden, namelijk van de socioloog Schinkel en de journalisten Hofland en Beerekamp. De socioloog verklaarde vanachter zijn laptop dat het bij de rellen “wel degelijk om een politieke strijd” gaat. Wie dat anders ziet, lijkt “geen puf meer te hebben voor achtergronden, voor analyses, voor perspectieven op de complexiteit van het samenleven. (…) Zoals we blind lijken voor analyse, zo zijn we blind voor ‘politiek’.” Een alinea verder zwaaide de socioloog nog met geweldsfilosoof Slavoj Zizek, die de Franse rellen in 2005 als extreem democratisch kwalificeerde.

De argumentatie was een beetje wonderlijk. “Natuurlijk gaat het hier niet om willekeurig verveelde jongeren. En natuurlijk hebben rellen tegen een bestaande orde een politieke lading.” Hoezo natuurlijk? En verder was er een patroon herkenbaar dat kennelijk ook in Newark, Bristol, Los Angeles, Parijs en weet ik waar niet al, zichtbaar is. Schinkel had aan twee dagen genoeg om de complexiteit van de situatie te doorgronden. Een beetje empirisch onderzoek doen of zijn opinie houdbaar is, hoefde kennelijk niet meer.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spaaroverschot zal rente laag houden

, door

Een bijdrage van Heleen Mees, overgenomen van Me Judice.

De verwachting van het Internationaal Monetair Fonds is dat de wereldwijde spaarquote de komende jaren zal toenemen. Vooral de besparingen van opkomende economieën als China zullen disproportioneel worden geïnvesteerd in obligaties in plaats van risicokapitaal. Dit zal een drukkende invloed hebben op de rente op staatsobligaties, stelt Heleen Mees.

Na de sluiting van de financiële markten afgelopen vrijdag, kondigde kredietbeoordelaar Standard & Poor’s (S&P) aan dat het de beoordeling van de Verenigde Staten met een stap verlaagde naar AA+. Volgens de kredietbeoordelaar was het akkoord dat het Amerikaanse Congres eerder die week had gesloten over de verhoging van het kredietplafond ontoereikend om de Amerikaanse overheidsfinanciën op middellange termijn te stabiliseren. De andere grote kredietbeoordelaar Moody’s had eerder al aangegeven dat de AAA status voor de Amerikaanse soeverein te zullen handhaven, zij het met een negatief advies.

Terwijl de dollar flink in waarde daalde toen het Congres er een week eerder niet in leek te slagen om een akkoord over de verhoging van het schuldenplafond te bereiken, gebeurde dat niet met Amerikaanse staatsobligaties, de zogenoemde Treasuries. Iedere stijging van rente op kortlopende obligaties werd (meer dan) gecompenseerd door een daling van de rente op obligaties met een langere looptijd. In de eurozone zie je iets vergelijkbaars: een stijging van de rente in landen als Spanje en Italië leidt tot een daling van de rente in landen als Duitsland en Nederland.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zomerserie | Op de bres voor het Fries

, door

Sargasso duikt deze zomer in de letteren en bezoekt kleine literaire musea in Nederland en daarbuiten. Vandaag een bijdrage over het Simke Kloostermanhûs door Hanny Wentink.

Aan de doorgaande weg van Leeuwarden naar Buitenpost ligt ter hoogte van het plaatsje Twijzel het huis waar de Friese schrijfster Simke Kloosterman woonde. Het is waarschijnlijk het kleinste literaire museum in Friesland. Simke Kloosterman was de eerste vrouw die een volledige, Friese roman schreef en maakte zich met ‘Jongfryske Mienskip’(geuzennaam: Jongfriezen) sterk voor het behoud en de ontwikkeling van de Friese taal en literatuur.


Wie was Simke Kloosterman?
Simke Kloosterman werd op 25 november 1876 geboren als enig kind van de Friese dichter Jan Ritskes Kloosterman en diens vrouw Trijntje Jans Beintema. Ze kreeg – heel vooruitstrevend in die tijd – een gedegen opleiding. Na de Hofschool in Leeuwarden volgde ze particulier voortgezet onderwijs in Groningen. Haar opleiding voltooide ze op kostschool in Wijk bij Duurstede.

Simke Kloosterman bleef haar hele leven ongehuwd. Het fortuin van haar vader, erfgenaam uit een rijk boerengeslacht, zorgde ervoor dat zij haar leven kon wijden aan het schrijverschap. Schrijver Douwe Kalma (oprichter van de Jongfriezen en korte tijd haar verloofde) en kunstenaar Ids Wiersma kon ze tot haar beste vrienden rekenen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rechter Paris: ADO’s nieuwe stadionspeaker

, door

Een bijdrage van GB, ook te lezen op Publiekrecht & Politiek.

Mr. Paris, een voorzieningenrechter bij de Rechtbank Den Haag, heeft zich gemengd in de discussie over antisemitische spreekkoren in voetbalstadions. ADO Den Haag heeft een bevel aan zijn broek om: onmiddellijk adequate maatregelen te treffen indien zich tijdens door haar georganiseerde voetbalwedstrijden langdurig, dan wel – in geval van kortstondigheid – bij herhaling antisemitische spreekkoren voordoen, waarin het woord “joden” in enige samenstelling voorkomt, teneinde die spreekkoren te beëindigen en/of nieuwe spreekkoren te voorkomen, welke maatregelen zo nodig dienen uit te monden in het stilleggen van de betreffende wedstrijd.

De motivering zit op zichzelf overtuigend in elkaar. Blijkens het vonnis had ADO allerhande sympathieke draaiboeken en richtlijnen overgelegd om zijn goede wil te tonen, maar beweerde het dat hen, anders dan misschien een klein incidentje hier en daar, niets was opgevallen. De eisers legden evenwel een DVD over van ADO-Ajax van 20 maart 2011, inclusief spreekkoren met verheffende teksten als: “Kutkankerjoden”, “Hamas, Hamas, alle joden aan het gas” en “Vriend van de joden”.

De keuze om tegen een DVD met videofragmenten in te betogen dat de scheidsrechter (voor wie een de spreekkoren bedoeld was) en geen van je 150 stewards iets is opgevallen, komt niet onmiddellijk over als een begrijpelijke processtrategie. Na het als ongeloofwaardig afserveren van de onwetendheid van ADO kan de voorzieningenrechter dan weinig anders meer dan ADO bevelen zich aan zijn eigen Huisregels te houden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Actie ECB bewijst machteloosheid Europese politiek

, door

Een bijdrage van econoom Arnoud Boot, overgenomen van Me Judice.

De Europese politieke leiders durven de zwakke Eurolanden niet uit de wind van de financiele markten te houden door bijvoorbeeld het Europese noodfonds te vergroten. In plaats daarvan dwingen zij de Europese Centrale Bank tot steunaankopen van overheidsobligaties van deze landen. Dat is een zeer riskante operatie die bovendien de ECB tot partij maakt, stelt Arnoud Boot. Zo kan een herstructurering van de Griekse staatschuld nu ook het faillissement van de ECB betekenen. De financiele markten doorzien dit politieke spel en hebben hier dan ook buitengewoon negatief op gereageerd.

Steunaankopen
De Europese Centrale Bank (ECB) heeft volgens bankpresident Trichet met een overwhelming majority besloten tot verdere steunaankopen van overheidsobligaties. Zeker is dat de centralebankpresidenten van de belangrijkste crediteuren – Duitsland en Nederland – tegen hebben gestemd. Zij hebben het dus moeten afleggen.

De risico’s voor de ECB zijn fenomenaal en in wezen onacceptabel. De falende Europese politiek brengt de ECB in grote problemen.

Niet de ECB, maar de politiek gaat over het nemen van risico’s ten aanzien van zwakke eurolanden. Deze risico’s vertalen zich immers in mogelijke verliezen. Die moeten worden gedragen door de belastingbetaler. Het zijn de politici die aan deze belastingbetaler verantwoording zijn verschuldigd. Deze ijzeren logica wordt met voeten getreden, maar de onrust neemt toe. De financiële markten eisen terecht duidelijkheid.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Lied van de Termiet

, door

Een gastbijdrage van Mohammed Benzakour.

Er was eens een man die in een grote zaal achter een kansel ging staan en de mensen liefdevol toesprak: “Burgers aller landen! Mensen van Vrijheid en Beschaving! Tot u richt ik het woord, tot u richt ik mijn vermaningen. In ons mooi, schoon landje dreigt langzaam het licht te doven, terwijl de straten vervuild raken en de portieken naar rattenkak stinken en winkels en huizen dag en nacht worden getergd. Ja goede burgers, we zijn overspoeld door een woestijnstorm; een storm die in zijn woestheid een naargeestig ongedierte binnensmokkelde: De Termiet.

(applaus)

De termiet is een walgelijk beestje met een brute mentaliteit. Die bruutheid zit ze ingebakken, diep in het genprofiel. Het is de logica van oorlog; oorlog tegen alles wat niet-termiet is. U en ik dus!

(applaus)

Hun legers deinzen voor niets terug, nietsontziend storten ze zich op al wat op hun pad komt, ze knagen en vreten alles aan; onze tafelpoten, onze stoelen, onze daken gaan naar de knoppen, plafonds storten omlaag, ja hele gebouwen halen ze neer!
En het angstwekkende is: ze zijn voor niets en niemand bevreesd, zelfs niet voor de dood! Ze offeren zichzelf dolgraag op in naam van hun soort, hun ras, hun voortbestaan. En het doel dat ze voor ogen staat luidt: Het Termieten Rijk.
Willen wij zo’n rijk? Nee, zo’n rijk willen wij absoluut niet!! (er ontsnapt speeksel uit sprekers mond)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nabeschouwing: Verschraald Nederland

, door

Weer een bijdrage van Max Molovich, overgenomen van Nurks Magazine.

Eindelijk zat er iemand tegenover Jelle Brandt Corstius die hij begreep. Step Vaessen. Ze hadden dan ook het een en ander gemeen. Met als belangrijkste overeenkomst dat beiden verliefd zijn geworden op een gigantisch land dat hemelsbreed verschilt van Nederland. Jelle Brandt Corstius op Rusland, Step Vaessen op Indonesië. Beiden vinden in Nederland maar bekrompen in vergelijking met hun liefdes. Verschraald was het woord. In Indonesië en Rusland begrijpen ze het leven, ondanks dat niet alles altijd van een leien dakje gaat. Hier in Nederland beseft men niet wat men heeft.

Jelle Brandt Corstius had die middag in Amsterdam een man in een elektrisch karretje gezien en was bijna in gelukstranen uitgebarsten, zo mooi vond hij het dat dit zo vanzelfsprekend was in Nederland. Vermoedelijk, zo bedacht ik me, was de man in het elektrische karretje een gefrustreerde WAO’er van een jaar of zestig die zijn dagen, als hij niet in zijn karretje rijdt, slijt aan de keukentafel, zware shaggies rokend tot z’n van artrose stramme vingers geel zien, kankerend op de buitenlanders die z’n wijk hebben overgenomen en de baan van zijn zoon hebben afgepakt, kankerend op de hoge heren in Den Haag die ernstig fronsend toekeken maar niks deden toen alles naar de verdoemenis ging, kankerend op God die zich heeft teruggetrokken, kankerend op z’n elektrische karretje dat niet harder gaat, kankerend op die rare, kalende jongeman die hem die middag stond aan te grijnzen als een EO-jongere op een EO-jongerendag.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Duurzame bio-based productie: EU versus China

, door

Een gastbijdrage van Bas Boterman die als trainee van het Rathenau Instituut betrokken was bij een expertmeeting over de bio-economie in Beijing.

In juli erkende de Europese Commissie zeven schema’s voor de certificering van biobrandstoffen. Dit moet leiden tot een duurzame productie van biobrandstoffen. Of deze maatregel voldoende effectief is valt te betwijfelen. China houdt er op dit gebied een rigoureuze werkwijze op na waarmee het land duidelijk laat zien waar zijn prioriteiten liggen. Bovendien heeft het niet alleen oog voor de brandstofsector, maar ook voor de biochemische industrie. Maar de vraag is of het land daarmee een groene agenda nastreeft.

De zeven certificeringschema’s zijn een reactie op de toenemende zorgen rondom de negatieve bijeffecten van biobrandstoffen. Biobrandstoffen mogen geen schade toebrengen aan kwetsbare ecosystemen en niet ten koste gaat van biodiversiteit. Daarnaast moeten biobrandstoffen bijdragen aan de reductie van CO2 emissies en mogen zij de wereldwijde voedselvoorziening niet in gevaar brengen.

Ook China maakt zich in toenemende mate zorgen om de negatieve bijeffecten van de productie van biobrandstoffen. Het land voerde al in 2006 strikte maatregelen in. De productie van biobrandstoffen mag niet meer concurreren met de productie van voedsel. Daarmee wil China voorkomen dat de voedselprijzen verder stijgen als gevolg van de productie van biobrandstoffen. Dit is voor de Chinese overheid van zeer groot belang om sociale onrust onder de bevolking te voorkomen.

Vorige Volgende