Overzicht

Gastauteur

2.333 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Donner repareert legesheffing

, door

Probeert minister Donner ons een gratis kaart door de neus te boren, vraagt GB van Publiekrecht & Politiek zich af.

Donner probeerde zo uitgebreid mogelijk het nieuws te halen met zijn wetsvoorstel om in de Gemeentewet een betere grondslag voor het heffen van leges voor ID-kaarten te creëren. Anders gezegd: de Griekse toestanden zijn voorbij; er moet weer gedokt worden.

Daarbij betrok Donner een merkwaardig standpunt: het zou namelijk ‘vanaf nu’ niet meer gratis zijn. Maar het gaat om een wetsvoorstel en er is nu dus nog niets geregeld. Gokt Donner erop dat we daar pas achter komen als de wet al in het Staatsblad staat en probeert hij ons een gratis kaart door de neus te boren?

Niet helemaal. Het wetsvoorstel bevat namelijk een bepaling waarmee de wet straks terugwerkt tot de dag na indiening van het wetsvoorstel, althans ten aanzien van aanvragen die daarna worden ingediend. Dit soort terugwerkende kracht van bezwarende fiscale maatregelen is natuurlijk zeer bezwaarlijk, maar niet geheel uitgesloten. Om straks stevig te staan tegen verwijten van rechtszekerheid probeert Donner er nu zoveel mogelijk media-aandacht te trekken. En hij wijst er in de Memorie van Toelichting fijntjes op dat de kaart helemaal niet ‘gratis’ is, maar de belastingbetaler nu 1,5 miljoen euro per week moet ophoesten om dit geintje te betalen. Naar de Hoge Raad maakt de Memorie van Toelichting nog een verontwaardigde opmerking: de Paspoortwetgever had de duidelijke bedoeling om wel leges te kunnen heffen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Helpende hackers

, door

Karin Spaink meent dat hackers een structurele rol moeten krijgen bij het ontwerp van ICT-systemen van de overheid. Het stuk is overgenomen van haar site en stond ook in het Parool.

In een brandbrief hebben de verzamelde Nederlandse hackerorganisaties afgelopen week de overheid hun diensten aangeboden. Het gaat immers vaak ernstig mis met overheids-ICT. Denk aan de stemcomputers, het elektronisch patiëntendossier, de OV-chipkaart en Diginotar. Denk aan de Belastingdienst die toestaat dat via een willekeurig DigID iemands bank- of rekeningnummer kan worden veranderd, waarna de onverlaten valselijk allerlei toeslagen (huur, zorg, kinderopvang) konden incasseren. Denk aan de talloze lekke verheidswebsites.

Terecht schrijven de hackers dat ‘elementaire beveiligingsprincipes’ structureel niet worden toegepast en dat er sprake is van ‘blind vertrouwen in techniek, gestoeld op onvoldoende begrip van de risico’s. Audits en certificeringen zijn papieren tijgers. Er wordt onvoldoende gekeken naar de systemen zelf en blind vertrouwd op verklaringen van bijvoorbeeld de ontwikkelaars.’

Hackers die zulke fouten ontdekken, durven ze vaak niet te melden. Al snel belanden ze dan zelf in de beklaagdenbank, temeer daar sommige instanties alleen al het verrichten van zulk onderzoek als strafbaar beschouwen.

De Tweede Kamer reageerde plezierig snel en adequaat. Binnen een paar dagen vond viervijfde van de Kamer dat hackers die te goeder trouw beveiligingslekken willen aantonen en die openheid nastreven, dezelfde bescherming verdienen als klokkenluider. Een stap vooruit!

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-09-2022

De verjaring voorbij

, door

Het vonnis over de slachtpartij in Rawagedeh, Indonesie, verrastte vriend en vijand. Het is een moedig vonnis, analyseert RdG van Publiekrecht & Politiek. Maar het laatste woord is er nog niet over gezegd.

Terwijl oorlogsmisdadiger Ratko Mladic nog maar net overgebracht was naar Scheveningen, werden toehoorders in het Haagse Paleis van Justitie geconfronteerd met een drama dat net zo goed in Bosnie had kunnen zijn voorgevallen. Aan de orde was echter een wat verder verleden: 9 december 1947, Rawagedeh, Indonesie.

De feiten zijn inmiddels bekend. Op die dag is bijna de gehele mannelijke bevolking van het dorp omgebracht door Nederlandse militairen, die op zoek waren naar een onafhankelijkheidsstrijder – zonder die overigens aan te treffen. Nooit is besloten tot vervolging – ook niet nadat dit in 1995 andermaal door het OM was onderzocht: vervolging zou op niet-ontvankelijkheid stranden, van uitstel komt afstel.

Zou er niet tevens een vordering uit onrechtmatige daad mogelijk zijn? Op 8 september 2008 stelden tien eisers de Staat aansprakelijk voor hun geleden schade. Acht eisers zijn familieleden van de geëxecuteerde mannen, één eiser raakte gewond maar overleefde het bloedbad en de laatste is een stichting die opkomt voor de belangen van alle overige benadeelden. Vorige week werd het vonnis bekend gemaakt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Corrumperende macht van schoolbesturen en wat daaraan te doen

, door

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Bart Voorzanger, met een stuk dat eerder op zijn eigen weblog verscheen.

Bij discussies over bestuurlijke wantoestanden in het islamitisch onderwijs lijkt het al snel te gaan om een tegenstelling tussen de islamitische gemeenschap en de rest van Nederland. Dat snijdt om twee redenen geen hout. Zelfverrijking en corruptie komt overal voor, en de schade die voortkomt uit zulke wantoestanden in het islamitisch onderwijs raakt eerst en vooral de al even islamitische ouders en hun kinderen, en het personeel van de scholen.

Laten we eerlijk zijn. Islamitische schoolbestuurders die zichzelf onrechtmatig verrijken, doen weinig anders dan bijvoorbeeld de bestuurders in het uiterst reguliere hoger onderwijs die zichzelf exorbitante onkostenvergoedingen toekennen en die voor een belangrijke vergadering een dag of wat op kosten van de zaak naar bijvoorbeeld de Franse Rivièra trekken omdat je daar zo heerlijk ontspannen kunt overleggen. ’t Verschil is vooral dat die oerhollandse beroepsbestuurders net iets beter weten wat wel en niet kan. Islamitische amateurbestuurders weten dat niet, en gaan dus over juridische schreven waar anderen keurig binnen blijven. Het ongewone is niet zozeer hun zelfverrijking als wel hun onhandigheid. Al moeten we daarbij natuurlijk blijven bedenken dat het in alle gevallen om uitzonderingen gaat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het uur van Ab Klink

, door

Het kabinet is inmiddels toe aan het eerste Ab-Klink-momentje in zijn bestaan zegt GB van Publiekrecht & Politiek: het boerka verbod.

Dat is namelijk een maatregel waarbij het van belang is waarom je hem neemt. Je verbiedt iets wat naar iemands eigen overtuiging een uitdrukking van haar geloof is, en dat soort beperkingen van grondrechten vereisen om te beginnen een legitiem doel.

Het persbericht van de ministerraad zet een (voor mij) tot nog toe onbekende beperkingsgrond in:

het kabinet acht een beperking van de godsdienstvrijheid in deze, indien daar sprake van is, nodig en gerechtvaardigd in het belang van de bescherming van het karakter en de goede gewoonten van het openbaar leven in Nederland.

Deze formulering past niet onmiddellijk op de beperkingsgronden uit de Grondwet (bescherming gezondheid, belang van het verkeer, openbare orde) of het EVRM (openbare orde, veiligheid, gezondheid, goede zeden, rechten en vrijheden van anderen). Met enige goede wil valt er echter een combinatie van goede zeden en openbare orde in te lezen. Problematisch is het doel van de beperking in de rechtspraak echter zelden, al heeft het EHRM de Griekse overheid wel eens gecorrigeerd toen die kwam aanzetten met het ‘upholding of Greece’s cultural traditions and historical and cultural symbols.’

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Heilig geloof in overheid of markt

, door

VVD-Kamerlid Stef Blok lost alvast het eerste schot voor de Algemene Beschouwingen door te stellen dat we af moeten van het heilige geloof in een grote overheid. Maar zijn eigen geloof is net zo achterhaald, stelt gastauteur Richard Westerbeek.

Stef Blok gaf in de Volkskrant van afgelopen vrijdag een eerste inleidende beschieting voor de Algemene Beschouwingen volgende week. De VVD zet zich af tegen het “heilige geloof” van de linkse partijen in een grote staat, en stelt dat een kleine overheid veel beter in staat is om Nederland te laten concurreren in deze wereld. Is het hier eigenlijk niet juist het heilige geloof van de VVD in marktwerking en een kleine overheid dat een rol speelt?

Natuurlijk, in sommige gevallen zal marktwerking best wel werken, maar zeker niet overal. Telkens zal kritisch moeten worden gekeken naar de gevolgen. Een paar voorbeelden waar marktwerking zeker geen goed idee was:

Een overheid die haar ICT-beveiliging uitbesteed aan externe partijen, die uiteindelijk zelfs in buitenlandse handen komen. Het argument is dat zij een expertise hebben die de overheid niet heeft. Die expertise bleek niet in het geval van Diginotar.

Vervoerders die zelf maar moeten kijken hoe ze gezamenlijk een OV-chipkaart invoeren. Het resulteert in een product dat er voornamelijk voor de vervoerders is, zonder gekeken wordt naar de reizigers, en de Tweede Kamer heeft er niets over te zeggen, want de minister “gaat er niet over”.

Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

Griekenland en EU houden elkaar gegijzeld

, door

De legitimiteit van het internationale bestuur is onhoudbaar, zolang Griekenland en Europa elkaar in gijzeling houden, zegt columnist, cultuurwetenschapper Marlies Katy Hanifer (blog).

Het is een feit. Ook de tweede tranche Europese noodsteun van 12 miljard aan Griekenland is in een bodemloze put beland. Zonder duidelijke overeenkomsten en nuttige investeringen, is de kans Griekenland tot een gezonde economie om te bouwen gemist. Wat nu rest is onduidelijkheid over scenario’s, chaos op de beurs en platte retoriek. Met als risico blijvende schade voor het vertrouwen in het (inter)nationaal bestuur.

Dat Griekenland Europa heeft gegijzeld, is het bekende narratief. George Papandreou en Evangelos Venizelos hebben verzuimd doeltreffende maatregelen te nemen. Hun ziens- en handelswijze bevestigt dat zij geen enkel belang hebben om Griekenland uit de crisis te helpen. Griekse burgers zijn de gedupeerden, maar niemand neemt de moeite om volmondig hun belangen te representeren. Wie is in deze tijden eigenlijk de stem van de Griekse burger?

Het maatschappelijk sentiment dat Griekenland ons Europeanen in de houdgreep heeft, wordt bijzonder weinig tegengesproken door onze eigen politici. Het komt eigenlijk wel goed uit, dat de publieke opinie niet overeenkomt met de politieke werkelijkheid. Want is het ook niet zo dat de EU Griekenland gijzelt? Vooral Franse en Duitse pensioensfondsen, banken en zelfs de ECB hebben grote belangen om het huidige systeem in stand te houden. Als Griekenland zijn betalingsverplichtingen niet na komt, zorgt dat voor een domino-effect binnen de eurozone met als resultaat een recessie die alle EU burger zal raken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Islamitisch onderwijs – hoe verder?

, door

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Bart Voorzanger, met een stuk dat eerder op zijn eigen weblog verscheen.

Het islamitisch onderwijs is weer in opspraak. Nu vanwege vermeende fraude. Er gingen (en gaan) daar dingen niet goed. Zoveel is wel duidelijk. ’t Zal sommige Nederlanders verheugen daar verontwaardigd over te kunnen doen. Maar heel veel verder komen we daarmee niet. Ik ga ervan uit dat het islamitisch onderwijs bestaansrecht heeft – ik zal zo uitleggen waarom – en dat betekent dat de problemen daar moeten worden opgelost. Maar dan moet je ze wel eerst kennen. Een schets daarom van wat naar mijn idee de belangrijkste problemen zijn.

Vooraf: het bestaansrecht van islamitisch onderwijs
Onderwijs aan kinderen betekent altijd ook het opvoeden van kinderen. Je kunt onderwijs en opvoeding niet scheiden. In ons land is opvoeding een zaak van de ouders. Er zijn landen waar dat anders ligt, waar de overheid de opvoeding dicteert, maar in elk geval ik zou daar niet willen wonen.

Je kunt niet opvoeden zonder uit te gaan van een duidelijk stelsel van normen en waarden. Dat stelsel heeft per definitie een bepaalde levensbeschouwelijke kleur. Neutraal opvoeden is een contradictie. Ons openbare onderwijs is niet neutraal, hoe hardnekkig voorstanders ervan ook doen alsof. Het biedt onderwijs en opvoeding in de geest van de min of meer seculiere, min of meer liberale, min of meer ‘verlichte’ meerderheid van het Nederlandse volk. Die meerderheid is zo groot dat het kan lijken alsof hij de norm is, de standaard, waar de minderheid van katholieke, gereformeerde, antroposofische, montessori-, dalton-, … en nu dus ook islamitische scholen, als ‘bijzonder’ bij afsteekt. Maar dat is onzin. Ons onderwijs is noodzakelijk verzuild – noodzakelijk omdat het om opvoedende instellingen gaat – en het openbaar onderwijs is daarbinnen gewoon de grootste zuil.

Tegen die achtergrond is het onvermijdelijk dat we ook islamitische ouders de mogelijkheid gunnen en geven hun kinderen naar scholen te sturen waarvan het pedagogisch klimaat aansluit bij de opvoeding thuis. En voor een orthodoxe minderheid binnen het islamitische volksdeel betekent dat een behoorlijk traditionele school. Dat vindt niet iedereen leuk. Dat is voor velen even slikken. Maar draai ’t even om: stel je voor dat je als vrijdenker woont in een land waar de meerderheid rechtleers een veeleisende religie aanhangt. Ken je jezelf in zo’n situatie het morele recht toe zelf te bepalen hoe je kinderen worden opgevoed (los van de vraag of je land zo’n recht feitelijk erkent)? Zo ja, dan zul je ook moeten accepteren dat moslimouders hier recht hebben op een school die aansluit bij hun levensbeschouwing. Zo nee, dan verspeel je daarmee het recht te klagen over landen waar het regiem de opvoeding dicteert. ’t Is een keuze …

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zomerserie | Passie voor Dickens is niet genoeg

, door

De laatste aflevering van onze zomerserie over kleine literaire musea brengt MB in het Dickens museum in Bronkhorst. Het wordt een verbazingwekkend bezoek, niet echt in positieve zin.

Laat ik beginnen met de opmerking dat ik houd van kleine musea. Ik heb veel waardering voor de vaak tomeloze inzet van de vrijwilligers die graag een verhaal vertellen. Ik begrijp dat deze musea het vaak met zeer beperkte middelen en menskracht moeten rooien en heb dan vaak ook snel respect voor het resultaat. Hoe klein het onderwerp soms ook mag zijn, met enthousiasme en een goed verhaal kom je een heel eind. Na een bezoek aan het Dickensmuseum in het piepkleine stadje Bronkhorst heb ik mezelf echter beter leren kennen. Ik had nooit gedacht dat ik op dit vlak een onbewuste ondergrens zou kennen; laat staan dat er musea zijn die die ondergrens bij lange na niet halen.

Het museum staat in het stadje Bronkorst. Een gehucht in de Achterhoek, niet ver van Steenderen. Het gehucht is meer een museumdorp, vergelijkbaar met Orvelte, dan een echt boerendorp, waar geleefd wordt. De gemaakt-historische sfeer van het plaatsje dient ook eens per jaar als decor voor een mini-Dickensfestival, zoals dat ook in bijvoorbeeld Deventer georganiseerd wordt. Vanzelfsprekend doen de eeuwenoude twintigste eeuwse boerderijen in deze landelijke omgeving in niets denken aan het sterk geïndustrialiseerde negentiende eeuwse London van Dickens, maar vooruit. Vroeger is vroeger.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Huishoudens zijn de zieke deelnemers van de economie

, door

Het voordeel van de hypotheekafrenteaftrek is voor de meeste huizenbezitters nihil, stelt econoom Jaap van Duijn in zijn nieuwe boek De Schuldenberg. Gastredacteur Jan BL bespreekt zijn boek en is er enthousiast over.

Econoom Jaap van Duijn stelde twee jaar geleden al vast dat de hypotheekrente aftrek een slechte  regeling is: “Dat was ooit bedoeld om het huizenbezit te stimuleren,” zei hij toen bij Eén vandaag. “Naast dat we schuldennatie nummer één zijn geworden, zijn daardoor huizen onbetaalbaar geworden. Pervers is dat die regeling bovendien één grote overheveling van inkomens is van mensen in de Schilderswijk in Den Haag naar miljonairs in Aerdenhout en ik snap ook niet dat de PvdA daar een voorstander van is…”

In zijn recente boek “De Schuldenberg” spitst hij deze kritiek nog eens ongenadig toe: de hypotheekrenteaftrekfaciliteit veroorzaakte volgens hem dat de Nederlandse huishoudens grote schulden op zich hebben genomen en de huizenprijzen zijn opgeblazen. Behalve de enkele gelukkige die zijn huis nog op tijd kon verkopen profiteren hiervan alleen de makelaars, hypotheekadviseurs, notarissen, banken, projectontwikkelaars en gemeenten en andere grondeigenaren.

Het voordeel van de hypotheekrenteaftrek voor de koper van een woonhuis is nihil, zegt Van Duijn, en voor wie nog een huis wil kopen betekent deze faciliteit dat hij een te duur huis moet kopen. Nederland is het land met de hoogste verhouding tussen hypotheekschuld en netto besteedbaar inkomen en de Nederlandse gezinsschulden zijn in totaal daardoor wel twee keer zo hoog als de overheidsschulden. De huishoudens zullen het nog hard voor de kop krijgen. Door toekomstige rentestijgingen en bevolkingskrimp zullen de prijzen van de huizen onherroepelijk dalen en zullen de Nederlandse huishoudens hun “overwaarde” zien verdampen en niet alleen met teveel leningen maar echt met in het rood te schrijven schulden achterblijven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Chinese bio-economie: hoop met barrieres

, door

China lijkt op de goede weg met de ontwikkeling van groene technologie, maar innovatie wordt belemmerd door ondoorzichtige bureaucratische structuren, zegt onderzoeker Jakob Bergvelt van het Rathenau Instituut.

China besteedt veel aandacht aan de ontwikkeling van groene technologie. Tegelijkertijd leveren botsende prioriteiten en de relatieve geslotenheid van het systeem problemen op. Dit blijkt uit een vergelijking van de ervaringen van twee groene ondernemingen in China.

Biogas uit kippenmest
De gemiddelde Beijinger zal de naam Deqingyuan (DQY) in eerste instantie weinig zeggen. Toch speelt het bedrijf een belangrijke rol in het dagelijks leven van de inwoners van de Chinese hoofdstad. DQY voorziet hen namelijk van eieren.

Interessant is dat DQY een duurzaam bedrijf is. Het zet kippenmest om in biogas, waarmee ter plekke groene stroom wordt opgewekt. De fabriek genereert zo schone energie. Het energie-overschot wordt in het elektriciteitsnet gepompt tegen een feed-in tarief dat de overheid financiert. Verder produceert men organische mest die tegen een zacht prijsje aan lokale boeren wordt verkocht.

Iedereen wint bij deze biobased strategie: DQY draait mooie kwartaalcijfers, het milieu profiteert, lokale partijbazen kunnen een groei van het Bruto Regionaal Product rapporteren en zelfs de lokale boeren hebben baat bij de zaken die DQY genereert.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Onafhankelijkheid ECB op het spel

, door

De crisis is in volle hevigheid terug en de ECB heeft weer op grote schaal ingegrepen in de markt voor overheidsobligaties. Deze handelwijze is niet zonder gevaar, zo betoogt de Nijmeegse econoom Eelke de Jong. De ECB treedt hiermee buiten haar mandaat. Wat het nog erger maakt is dat er verdeeldheid heerst binnen de ECB over de te volgen koers. Culturele verschillen van bestuur voeren hierbij de boventoon. Dit belooft niet veel goeds voor de plannen voor een Europese budgetautoriteit.

Monetaire financiering of niet?

In mei 2010 is het eerste reddingspakket voor Griekenland afgesproken. In de marge van dit pakket is besloten dat de Europese Centrale Bank (ECB) Griekse overheidsobligaties op de markt zou kopen. Het argument was toen dat vlak voor de overeenkomst de markt van overheidsobligaties bijna niet meer functioneerde. De interventies van de ECB zouden voor een soepele werking van de markt moeten zorgen. Het grote bezwaar tegen deze interventies is dat het aankopen van overheidspapier de kans vergroot op monetaire financiering en dus de inflatie kan opdrijven. Vanuit de ECB wordt hier tegenover gesteld dat men met tegengestelde transacties de geldhoeveelheid verkleint. Hierdoor zou de kans op inflatie niet groot zijn. Voor het moment wil ik dat nog wel aannemen. Dat wil niet zegen dat de situatie ondertussen minder zorgelijk is geworden. Integendeel, zal ik betogen.

Vorige Volgende