De legitimiteit van het internationale bestuur is onhoudbaar, zolang Griekenland en Europa elkaar in gijzeling houden, zegt columnist, cultuurwetenschapper Marlies Katy Hanifer (blog).
Het is een feit. Ook de tweede tranche Europese noodsteun van 12 miljard aan Griekenland is in een bodemloze put beland. Zonder duidelijke overeenkomsten en nuttige investeringen, is de kans Griekenland tot een gezonde economie om te bouwen gemist. Wat nu rest is onduidelijkheid over scenario’s, chaos op de beurs en platte retoriek. Met als risico blijvende schade voor het vertrouwen in het (inter)nationaal bestuur.
Dat Griekenland Europa heeft gegijzeld, is het bekende narratief. George Papandreou en Evangelos Venizelos hebben verzuimd doeltreffende maatregelen te nemen. Hun ziens- en handelswijze bevestigt dat zij geen enkel belang hebben om Griekenland uit de crisis te helpen. Griekse burgers zijn de gedupeerden, maar niemand neemt de moeite om volmondig hun belangen te representeren. Wie is in deze tijden eigenlijk de stem van de Griekse burger?
Het maatschappelijk sentiment dat Griekenland ons Europeanen in de houdgreep heeft, wordt bijzonder weinig tegengesproken door onze eigen politici. Het komt eigenlijk wel goed uit, dat de publieke opinie niet overeenkomt met de politieke werkelijkheid. Want is het ook niet zo dat de EU Griekenland gijzelt? Vooral Franse en Duitse pensioensfondsen, banken en zelfs de ECB hebben grote belangen om het huidige systeem in stand te houden. Als Griekenland zijn betalingsverplichtingen niet na komt, zorgt dat voor een domino-effect binnen de eurozone met als resultaat een recessie die alle EU burger zal raken.
Dat de oplossing niet voorhanden ligt, is duidelijk. Maar bij het oplossen van zulke kostbare problemen, is het van belang om verder te denken dan de waan van de dag. In tegenstelling tot wat de Europese leiders momenteel bezigen, is transparantie over de gemaakte afspraken essentieel. Inzicht in de uitkomsten van officiële ontmoetingen en bilaterale afspraken tussen bijvoorbeeld ‘Merkozy’ en Papendreou, is nodig om de controleerbaarheid en legitimiteit van het bestuur te toetsen.
Uiteraard moet deze openbaarheid gepaard gaan met eerlijke informatieverstrekking. Niet om communicatief bij het publiek te scoren, maar om te informeren over de (on)mogelijkheden, randvoorwaarden, belangen en gevolgen. Op deze manier kan er eindelijk een inhoudelijk debat ontstaan over het maken van effectief beleid. Waarschijnlijk belandt Europa dan alsnog in een recessie. Maar dan is een democratische crisis in ieder geval uitgebleven, en het Europese politieke bestel op weg om vertrouwen bij burgers te herstellen.
Marlies Katy Hanifer is cultuurwetenschapper en columnist.
Reacties (5)
Ook al is de suggestie dat Papandreou c.s. geen belang hebben bij een oplossing van de crisis wel heel vreemd, ondersteun ik de roep om transparantie in deze (en andere Europese zaken) van harte. Die Europeese triootjes doen afbreuk aan het democratische gehalte van heel Europa.
“Griekse burgers zijn de gedupeerden, maar niemand neemt de moeite om volmondig hun belangen te representeren. Wie is in deze tijden eigenlijk de stem van de Griekse burger?”
Nou, de Griekse volksvertegenwoordigers, die ze ook (mede) in deze shit hebben geholpen.
“Maar bij het oplossen van zulke kostbare problemen, is het van belang om verder te denken dan de waan van de dag. In tegenstelling tot wat de Europese leiders momenteel bezigen, is transparantie over de gemaakte afspraken essentieel.”
Als je niet naar de waan van de dag wilt handelen, dan lijkt transparantie me het laatste wat je wilt.
Persoonlijk heb ik aangaande ‘Griekenland’ meer vertrouwen in Merkozy, Trichet en Lagarde dan in Rutte en de Jager. Democratie is ook helemaal geen oplossing voor dit probleem; de Griekse ‘democratie’ ligt er eerder aan ten grondslag.
Ze kunnen in dit stadium niet meer eerlijk zijn want dan slaat het vertrouwen om.
Er is namelijk sinds 2008 wereldwijd een “extend and pretend” reddings operatie gaande. Zo gauw mensen werkelijk doorhebben wat er aan de hand is zullen ze allemaal de hand op de knip houden en nog defensiever worden in hun beleggingen en uit cash geld vluchten, en zal het financiele kaartenhuis versneld in elkaar zakken.
geheim scenario jager , maar wij wel echt betalen ?? Dit is geen democratie. max argwaan bij zo’n ontransparante regering. Stem ze eruit bij de eerste kans en die komt al nemen ze die ook nog het liefste af.
Lekker zinnig dan zit je met een links kabinet en kan de recessie zich verdiepen..?