Gastauteur

2.327 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zet Cruijff in bij vredesmissie

Een bijdrage van Ahmed Sajid, politicoloog (specialisatie Midden-Oosten). Hij is werkzaam als projectcoördinator Lokaal Beleid bij de FNV Vakcentrale. Tevens is hij PvdA gemeenteraadslid in Alphen aan den Rijn.

“Sprakeloos”, was ik toen ik de negatieve reacties vernam in de landelijke kranten op de goedbedoelde Ajax-adviezen van voetballegende  Johan Cruijff deze week. We kennen allemaal het gezegde: “Over de doden niets dan goeds”, nou dat geldt wat mij betreft ook voor levende legenden. Cruijff was een buitengewoon goede speler, met prachtige versnellingen en slaloms. Cruijff was voor mij een echte revolutionair op het gebied van voetbal.

De importantie van Cruijff op wereldniveau en vooral in het Midden-Oosten viel mij pas later op,  want tijdens mijn studiereizen voor Politicologie heb ik met veel mensen gesproken in het Midden-Oosten. Zo ben ik in onder andere in Marrakech, Koeweit-Stad, Teheran, Dubai, Jeruzalem, Amman, Abu Dhabi, Caïro en Tripoli geweest. En als iemand vroeg waar ik vandaan kwam, dan reageerden ze vaak prompt met het antwoord: “Ooooh je komt uit Nederland, het land van Cruijf”. De uitspraak van zijn achternaam was iedere keer weer een grappige verrassing, want soms klonk het als Kruf, Krijif, Gruif of Krujiiif.

In het Midden-Oosten is sport en vooral voetbal heel belangrijk in het dagelijkse leven van de mensen. Elke avond kun je op iedere straathoek wel een drukbezocht koffiehuis, café of terras vinden met  een tv waar je een voetbalwedstrijd op kunt zien onder het genot van een heerlijke glas muntthee en een shisha waterpijp met appeltabak.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Juan Cole | Open brief aan Links over Libië (1)

Een gastbijdrage van Juan Cole. Dit stuk werd met toestemming overgenomen van zijn weblog: Informed Comment.

Zoals ik verwachtte, herovert de Libische bevrijdingsbeweging terrein, nu Qadaffi’s voordeel in pantservoertuigen en zware wapens wordt geneutraliseerd door de luchtcampagne van de VN-alliantie.

In de nacht van zaterdag op zondag namen bevrijders cruciale oliesteden als Ajdabiya en Brega (Marsa al-Burayqa) wederom in, en leken vastberaden om verder westwaards op te rukken. Deze gezwinde opmars is deels vrijwel zeker mogelijk gemaakt door de haat jegens Qaddaffi onder de meerderheid van de bevolking in deze steden. Het Buraiqa Bassin bevat veel van Libië’s olierijkdom, en de Overgangsregering in Benghazi zal spoedig weer tachtig procent van deze grondstof beheersen, een voordeel in hun strijd tegen Qadaffi.

Ik moedig de bevrijdingsbeweging onbeschroomd aan, en ik ben blij dat de interventie door de UNSC werd goedgekeurd en heeft voorkomen dat ze werd vermorzeld.

Ik herinner me nog goed hoe teleurgesteld ik als tiener was dat de tanks van de Sovjets toegelaten werden de Praagse Lente neer te slaan en het socialisme met een menselijk gelaat uit te vagen. Onze multilaterale wereld bevat echter meer plekken voor succesvolle verandering en trotsering van totalitarisme dan de oude bipolaire wereld van de Koude Oorlog, waarin de VS en de USSR dergelijke kwesties veelal overlieten aan elkaars invloedssfeer.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wilders in Rome (2): Crumbling foundations of supremacist mythology

Een gastbijdrage van Huib Riethof. Dit stuk werd met toestemming overgenomen van zijn persoonlijke weblog.

March 26, 2011, Mr. Wilders continued (see first part) his remarkable horror story in front of a Roman public by referring to ideas first espoused by Edward Gibbon, a great 18th century British historian, whose “Decline and Fall of the Roman Empire” (1776-1789, 6 vol.) was a first exhaustive study into the fragility of empires.

Inevitably, Wilders (or his ghost writer, for Mr. Wilders did not study at a University) concentrates on a 402 AD (or 401 or 405 AD) event. Some Germanic [and Slavic, HR] peoples crossed the Rhine river and started an invasion into the Roman Gaul lands. Which leads, finally, to plundering of the City of Rome in 406 AD (or 410 AD).

Gibbon’s source is Jerome in Bethlehem, who was observing from a large distance in space and time what had happened to the Western part of the Roman Empire. The event is not central to Edward Gibbon’s theory about the way and causes of the Roman downfall. But Jerome was one of the few written sources he could access. Historiography has much progressed since then. But Mr. Wilders needed a source to underline his anti-islamic world vision and his idée-fixe about Christian supremacy.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

1973

Vandaag een bijdrage van Peter van het weblog Codes, keuzes en maakbaarheid.

1973 gaat de geschiedenis in als de VN-resolutie, waarmee besloten werd tot ingrijpen in Libië. Een bijzonder getal. Want 1973 doet ook denken aan de officiële opening van het World Trade Center. Die opening herinnert niemand zich, de terreuractie op de Twin Towers wel.1973 is ook het jaar van Pinochet’s staatsgreep in Chili. Zijn er nog lezers die de straaljagers herinneren, die Allende’s residentie bestookten? En in 1973 vielen Egypte en Syrië met 200 vliegtuigen Israël aan, de inleiding tot de Jom Kippoeroorlog. In het Thaise Bangkok vielen ruim 1500 doden, toen de militaire junta een studentenopstand neersloeg. Geen VN-ingrijpen.

Goed nieuws was er ook. De V.S. beëindigden de Vietnamoorlog en de bombardementen op Cambodja. Een lange militaire interventie eindigde in de Parijse vredesakkoorden.

De VN-resolutie 1973 is natuurlijk niet terug te voeren op deze gebeurtenissen, maar dat deze resolutie tot stand kon komen, heeft wel te maken met de geschiedenis van de VN en het gegeven dat het bestaan van de VN niet heeft voorkomen dat oorlogen, staatsgrepen en hardhandig neerslaan van democratische bewegingen bijna dagelijkse kost is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wilders in Rome (1): White supremacism, wild mythology

Een gastbijdrage van Huib Riethof. Dit stuk werd met toestemming overgenomen van zijn persoonlijke weblog.

March 25 (26), Mr. Geert Wilders, Dutch MP and leader of an authoritarian movement (no membership, one leader), called the ‘Freedom Party’ (PVV), spoke at a meeting in Rome, Italy.

In addition to what Mr. Wilders will have to say himself about his actual position and perspectives in Holland and elsewhere, we’d like to mention, that his hosts (the Italian Magna Carta Foundation) are closely linked to media tycoon and much criticized populist head of Government Silvio Berlusconi as well as to the American Enterprise Institute (AEI). The AEI, as is well known, are under neo-conservative influence.

But, actually, neither the AEI, nor the main neocon publication (The Weekly Standard, Washington DC) seem to be much in favor of a crusade against Islam as such. The US Neoconservatives consider religion, Christian or not, as an efficient disciplining tool for the masses.

That is, why AEI and WS scarcely mention the Dutch verbal crusader against Islam. They prefer a more subtle approach.

GWIFA failure

Wilders is trying to establish an international federation of anti-Islam movements. He has already a name for it: ‘Geert Wilders International Freedom Association’ (GWIFA). GWIFA should be established in the US. But, alas for him, large egos like Robert Spencer, Pamela Geller and Daniel Pipes, are not in a mood to leave the stage and put up a wooden shoe loon as their mascot.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Alliantie roept op tot Europees onderzoek naar gebruik van biometrie

Londen 31/03/2011 – Een internationale alliantie van maatschappelijke organisaties en personen roept de Raad van Europa in een petitie op om een diepgaand onderzoek te starten naar het afnemen en opslaan van biometrische gegevens door lidstaten.

Overheden eisen in toenemende mate biometrische gegevens (met name vingerafdrukken en gezichtsscans) van mensen op. Deze persoonsgegevens worden opgeslagen op contactloze ‘RFID’-chips in paspoorten en/of identiteitskaarten. Sommige landen, zoals Nederland, Frankrijk en Lithouwen, gaan nog verder en slaan deze zelfs op in databanken.

De alliantie van meer dan 80 ondertekenaars heeft Secretaris-Generaal Thorbjørn Jagland van de Raad van Europa schriftelijk verzocht om de betrokken landen zo spoedig mogelijk om uitleg te vragen of hun wetgeving over dit onderwerp overeenstemt met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) en de uitspraken van het Europees Hof voor de Mensenrechten. De secretaris-generaal heeft deze bevoegdheid op grond van artikel 52 EVRM.

In de petitie naar Straatsburg stelt de alliantie: “Het is van vitaal belang om een overzicht te krijgen van de ‘lappendeken’ van verschillende nationale wetten, die dit gevoelige en belangrijke onderwerp reguleren. Er dient een diepgaand onderzoek te worden ingesteld of de mensenrechtengaranties en criteria met betrekking tot de noodzaak (evenredigheid, subsidiariteit en veiligheidsgaranties) die het EVRM eist, ook inderdaad worden gerespecteerd.” In een recent rapport (zie C5) van diezelfde Raad van Europa wordt dit sterk betwijfeld.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Boekrecensie | De gekroonde republiek

Een gastbijdrage van GB van Publiekrecht & Politiek.

Je weet ongeveer wat je van een boek van Fasseur, een van de Koninklijke Rechtzetters, kan verwachten. Je hoeft zo’n boek niet te lezen, dus eigenlijk moet je dan niet zeuren als je het toch leest. Desalniettemin: Fasseur maakt het in zijn meest recente boek wel erg bont met zijn pogingen om de Oranjes solide op het schild te zetten.

De eerste taak die Fasseur op zich neemt is het corrigeren van de beeldvorming van Koning Willem I, II en III. Sinds het boek Voor de troon wordt men niet ongestraft geboren hangt het imago van deze Oranjevorsten er toch enigzins rafelig bij. Beatrix had al laten weten afstand van het boek te nemen, maar de televisieserie De Troon deed het boek nog eens dunnetjes over. En nu rukt Fasseur uit om de boel recht te zetten, zonder overigens het boek of de serie te noemen. Willem I was geen machtswellusteling maar een hardwerkende koning, ‘met nobele bedoelingen bezield’; de troon en het koningschap werden hem ook maar aangeboden. En de arme man maar honderden stukken lezen op Eerste Kerstdag, zoals Fasseur beschrijft.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rampenprofessor

Een korte gastbijdrage van Bart de Koning, journalist en schrijver.

De Tweede Kamer zal ongetwijfeld nog een onafhankelijk onderzoek eisen naar de mislukte evacuatie in Libië. Hierbij al vast -gratis en voor niets- een aantal conclusies en aanbevelingen die cut and paste in het eindrapport kunnen. Ze zijn afkomstig uit onderzoek dat het Instituut voor Veiligheids- en Crisismanagement (COT) deed naar de strandrellen bij Hoek van Holland. Professor Uri Rosenthal kon in 2009 precies uitleggen wat de politie fout had gedaan en hoe dat beter kon. Je hoeft alleen ‘evenementen’ te vervangen door ‘militaire acties’ en het evaluatierapport over Libië is al klaar. Een paar tips van Uri Rosenthal uit 2009:

“Alertheid Alle betrokken diensten dienen structureel alert te zijn op mogelijke gebeurtenissen voorafgaand, tijdens en na evenementen. Deze structurele alertheid komt tot gelding in het ontwikkelen van adequate scenario’s, en voldoende, serieus te nemen oefening.”

“(..)Daarbij is volledige duidelijkheid over de commandoposities en de specifieke taken en verantwoordelijkheden van commandanten en ondercommandanten cruciaal. Op basis van een vastgesteld functieprofiel moet worden vastgesteld wie in het district de functie van Algemeen Commandant of Operationeel Commandant moet vervullen. In deze structuur moet een expliciete koppeling worden gelegd tussen informatie en operatie.”

“Informatieprotocol Het informatieprotocol voor de verstrekking van informatie vanuit de Regionale Inlichtingen Dienst moet aangescherpt worden. De informatie zal eerder aan meer belanghebbenden moeten worden verstrekt opdat een integrale beslissing kan worden genomen over het al dan niet door laten gaan van het evenement en de daarbij behorende maatregelen. Een mondelinge verstrekking moeten direct worden gevolgd door een schriftelijke verstrekking. Vastgesteld moet worden wanneer en hoe RID informatie gedeeld wordt met de Veiligheidsregio.”
(Edit: en een email aan de MIVD moet meteen gevolgd worden door een telefoontje…)

” Advies Informatie van de Regionale Inlichtingen Dienst en de Regionale Inlichtingen Organisatie over risico’s en dreigingen rond evenementen moet worden voorzien van advies over te treffen maatregelen. (..) Daarbij is het van belang dat een scheiding blijft bestaan tussen informatieverzameling en advisering naar aanleiding van deze informatie.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De waanzin van Ayn Rand

Vijftien april gaat de film Atlas Shrugged in première, gebaseerd op de bestseller van Ayn Rand, waarin ze haar filosofie in romanvorm uiteenzet. Volgens Rand parasiteren de arbeiders op het genie en de inspanningen van begaafde enkelingen, zoals ondernemers en industriëlen, schrijvers en kunstenaars. Rands filosofie vormt de intellectuele rechtvaardiging voor Amerika’s zakenelite om de overheid ineen te schrompelen en voor hen hinderlijke wetgeving aan spaanders te hakken. Tijd voor progressieven om terug te slaan.

Een bijdrage van Ian Reifowitz, die regelmatig publiceert op het Amerikaanse opinieweblog Daily Kos.

Ik ken een paar mensen die Ayn Rand goed vinden. U wellicht ook. Haar hyperindividualistische sociale darwinisme dient als de ideologische fundering voor de Tea Party (hoewel hun hard-rechtse sociale conservatisme de atheist Rand zouden doen rillen). Ze kan met recht een extremiste genoemd worden. Haar overtuigingen hebben wel wat weg van die van Rand Paul (die zegt dat hij niet naar haar genoemd is – zijn volledige naam is Randal), maar dan op steroïden. Een hoop steroïden.

Nu is dat hele idee van Rand gebaseerd op haar complete ontkenning van de realiteit dat succesvolle individuen niet succesvol kunnen zijn zonder een sterke samenleving om hen heen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Voor iedereen die straf verdient: straf?

Een bijdrage van PJK van Publiekrecht en Politiek.

Voortaan: voor iedereen die straf verdient: strafInteressant optreden van de Minister van Justitie deze week in een debat over de ‘megaschikkingen’ in de bouwfraude. Enkele kamerleden vragen om een meer publieke bestraffing van bedrijven die zich schuldig maken aan fraude. De SP stelt voor deze niet langer te schikken, het CDA vraagt om een publieke schuldbekentenis van de bouwbedrijven voordat er een schikking wordt getroffen.

De antwoorden van de minister zijn, naast behoorlijk wollig en onduidelijk (het valt wel mee met die klare taal van het kabinet), juridisch gezien behoorlijk vernieuwend. Volgens Opstelten is de schikking feitelijk een publieke schuldbekentenis. Althans: “dat vind ik wel, zo komt dat bij mij ook over”. Bovendien hoort het ook zo, want het is “gewoon straf” volgens de Minister.

Gelukkig is er in de Kamer meer kennis van het strafrecht aanwezig dan in Vak K. De ervaren Justitiewoordvoerder De Wit kon de minister corrigeren. Opstelten probeert zich eruit te redden door te stellen dat het natuurlijk in juridische zin wel wat anders zit, maar dat de pers en de publieke opinie het heus als een totale schuldbekentenis zien.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

‘Centrumplan Utrecht nauwelijks democratisch te sturen’

Na het publiceren van een minidocumentaire en een interview met Vincent van Rossem, is dit een derde gastbijdrage van architect Ad van der Stok over het Utrechtse Centrumplan. Met medewerking van Dimitri Tokmetzis.

Tejo SpitUtrecht verbouwt stilletjes z’n centrum voor enkele miljarden euro’s. Althans, intimi volgen het aandachtig, maar het grote publiek merkt het vooral aan de bouwhekken. Dat was anders in 2002. Bij het referendum over de plannen gaf tweederde van de stad z’n mening over de door politici voorgespiegelde toekomst van het stationsgebied. Sindsdien weet het grote publiek dat er iets gebeurt, maar niet echt wat. Negen jaar later zijn de plannen ingrijpend veranderd en lijken politici het overzicht verloren te zijn. Bovendien lijkt ’t project zich bijna continu onder de radar van de serieuze journalistiek te bewegen, misschien wel omdat het te ingewikkeld is.

Aan dat gebrek aan overzicht poogde ik een eind te maken, door als architect journalistiek te bedrijven en in een minidocumentaire de uit hoeken en gaten tevoorschijn komende informatie op een toegankelijke manier voor het voetlicht te brengen. Dat leidde tot discussie, net als het interview met architectuurhistoricus Vincent van Rossem. Alvorens politici uit te nodigen mee te praten, een tweede interview, met hoogleraar planologie Tejo Spit van de Universiteit Utrecht.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vincent van Rossem over Utrechts Centrumplan

Na het publiceren van een minidocumentaire, is dit interview een tweede gastbijdrage van architect Ad van der Stok over het Utrechtse Centrumplan.

Vincent van RossemDe minidocumentaire over het Utrechtse Centrumplan, Beloftes die schuld maken, is sinds afgelopen vrijdag op Sargasso te zien. Hierin wordt geanalyseerd hoe de Utrechtse politiek de uitkomst van het referendum uit 2002 naast zich neerlegt en de doelstellingen van deze grootschalige binnenstedelijke verbouwing uit het oog verliest.

Terwijl er veel aandacht is voor deelproblemen van deelprojecten als het Muziekpaleis en de nieuwe bibliotheek, laat Utrecht het belangrijkste probleem ongemoeid: de ruimtelijke opzet van Hoog Catharijne met een boven- en onderwereld. Terwijl de sociale onveiligheid die dat tot gevolg had, de aanleiding vormde van deze miljarden kostende binnenstedelijke verbouwing.

Vincent van Rossem, Architectuurhistoricus en hoogleraar Monumenten en Stedenbouwkundige vraagstukken aan de Universiteit van Amsterdam bekeek de documentaire. In onderstaand interview reageert hij.

Documentaire:

Interview:
Wat is na het zien van de documentaire uw eerste reactie?
Altijd weer dezelfde ellende…

Wat verwacht u van de kwaliteit van de architectuur en stedenbouw in het gebied als straks de bouwkranen verdwenen zijn? Mogen we de verbetering verwachten die de gemeente ons voorgespiegeld?
Mijn verwachting is dat het niet beter zal worden.

Vorige Volgende