Overzicht

Anti

247 Artikelen
2 Waanlinks
Achtergrond: Jay Huang (cc)

Closing Time | Radiohead

, door

“Radiohead is The Beatles van de Snob 2000”, constateerden de snobs in 2012, toen ze met de alternatieve tegenhanger van de Top 2000 begonnen. De band is hofleverancier, hoewel ze pas in de vijfde editie op plek 1 stonden (met ‘Exit Music’). En dat zijn dan natuurlijk niet de bekende populaire liedjes maar de b-sides, het latere werk – de moeilijkere nummers, zegt de snob. Op Sargasso kozen onze lezers in 2008 Radiohead trouwens ook het vaakst voor de lijst meest inspirerende muziek.

Closing Time | Talk Talk

, door

Vandaag werden de nummers 554 tot en met 417 van de Snob 2000 uitgezonden op Pinguin radio. Op plek 495 staat het nummer ‘Tomorrow Started’ van Talk Talk. Deze band staat natuurlijk wel in de Top 2000, vier keer zelfs (hoogste notering ‘Such A Shame’ op 578, morgenavond te beluisteren). Maar in de Snob 2000 staan vooral nummers van de latere, meer experimentele albums – het betere werk van Talk Talk dus, zegt de snob. Dat geldt trouwens niet voor ‘Tomorrow Started’, dat is een ondergewaardeerd nummer op hun tweede album uit 1984.

Closing Time | DJ Shadow

, door

Wie de Top 2000 verafschuwt kan deze dagen ook naar de Snob 2000 luisteren, een lijst van ondergewaardeerde liedjes. De Snob 2000 wordt van 18 tot en met 31 december uitgezonden op Pinguin Radio (van 7 tot 19 uur). Vandaag onder meer het nummer ‘Midnight In A Perfect World’ van DJ Shadow op plek 621. DJ Shadow komt niet voor in de Top 2000 (ook niet in recente jaren), maar werd door onze eigen lezers wel al op verschillende lijstjes gestemd, waaronder onze eigen ‘niet-top2000-muziek-top2000‘ in 2010, met iets meer dan 1200 nummers. Een van onze auteurs schreef in 2006 zelfs een stukje over de artiest. Mogen we nu concluderen dat we ons tot de ware snobs kunnen rekenen?

Closing Time | Jlin

, door

De muziek van Jlin draait om het ritme – snel (vaak gejaagd), wisselend, aritmisch – en op haar tweede album Black Origami is bijna geen enkele melodie te horen (heel soms komen ritmisch vervormde stemmen er bijna bij in de buurt). Haar muziek wordt doorgaans geschaard onder het genre ‘footwork’, een housestijl uit Chicago, waar ze haar eigen draai aan heeft gegeven – een recensent beschrijft Jlin als niet zozeer een muzikant maar een ‘one-woman genre’.

Closing Time | Farai

, door

Farai schreeuwt haar poëtische teksten begeleid door een soms naargeestig klinkende mix van post-punk en hiphop. Dat klinkt niet alleen opzwepend maar is ook een prima vorm voor een aanklacht, bijvoorbeeld op het nummer National Gangsters (“bankers are gangsters”) of zoals hier aan de politiek (“Theresa May, do you know how it feels to count days and hours to pay day”). Te vinden op het album Rebirth (2018).

Closing Time | Tyshawn & King

, door

Zet een drummer (Tyshawn Sorey) en een synthesist (King Britt) met een voorliefde voor elektronische muziek twee dagen in een studio zonder plan en je krijgt het album Tyshawn & King, een ‘sonic documentation of fearless exploration into polyrhythmic time travel‘.

Closing Time | JJJJJerome Ellis

, door

Muzikant en dichter JJJJJerome Ellis stottert en verwerkte dat in zijn muziek en in de verhalen die hij met zijn muziek vertelt. Zijn stotteren manifesteert zich als stiltes – clearings – en hij laat die stiltes het ritme van zijn muziek bepalen. Op zijn album The Clearing theoretiseert Ellis over de manier waarop zwart-zijn, muziek en stotteren met elkaar zijn verweven, gebaseerd op een essay dat hij schreef voor The Journal of Interdisciplinary Voice Studies.

Closing Time | Monte

, door

Monte is een soloproject van de oprichter van de groep Bomba Estéreo. Op het Colombiaanse platteland begon hij met het opnemen van vogelzang, onder andere van een merel (mirla) die regelmatig zong in zijn tuin. Na de dood van de geliefde merel mixte Monte de zang en andere vogel- en natuurgeluiden met elektronische krekels en bliepjes en een beat. Het album Mirla is een ode aan de merel en aan de natuur.

Closing Time | F.S. Blumm & Nils Frahm

, door

Nils Frahm is hier meer dan eens voorbijgekomen, ook in een samenwerkingsverband, maar nog niet met F.S. Blumm. Het album 2X1=4, dat deze zomer uitkwam, is hun vierde cocreatie. Het is een album dat voortkomt uit hun gezamenlijke liefde voor dub, met een twist. Het resultaat is een beetje maffe kabbelende muziek met niet veel meer dan een knipoog naar dub.

Closing Time | Emeka Ogboh

, door

Beyond The Yellow Haze is het debuutalbum van kunstenaar en muziekartiest Emeka Ogboh, onder meer bekend van installaties met geluiden van het straatleven in Lagos. In zijn muziek combineert Ogboh deze ‘field recordings’ met elektronische muziek. Het nummer ‘Danfo Mellow’ vertolkt het dagelijkse ritme van de ‘danfo’-stations, waar mensen in en uit deeltaxi’s stappen.

Closing Time | Jon Hopkins

, door

Het nieuwe album van Jon Hopkins duurt even lang als een ketamine-high. Anticiperend op een tijdperk waarin psychedelische drugs wel legaal zijn voor (therapeutisch) gebruik, onderzoekt Hopkins met Music for Psychedelic Therapy wat voor muziek kan zorgen voor een goede trip. Er is nogal wat muziek te vinden dat deze claim maakt dat ik absoluut links zou laten liggen, maar gezien Hopkins’ eerdere reputatie op gebied van elektronische muziek waagde ik me er toch aan. Mijn trip report: het zou ook onder ketamine wel eens therapeutisch kunnen werken.

Closing Time | Linafornia

, door

Je komt weinig vrouwelijke artiesten tegen in de Los Angeles beat scene, zeker in de beginjaren midden-00’s. TOKiMONSTA wordt vaak genoemd en enkel jaren later duikt onder meer Linafornia op. Omdat ze binnen de scene nooit vrouwen zag optreden, begon Linafornia zelf maar met het maken van beats, wat resulteerde in het album YUNG. Ze wordt gezien als een van de vertolkers van de onmiskenbare L.A. beats sound, met glitches en samples.

Vorige Volgende