De andere kant van Saoedi-Arabië

De eerste belangrijke buitenlandse reis van Donald Trump afgelopen jaar na zijn inauguratie ging naar Saoedi-Arabië. In de NRC maakte Midden-Oosten expert Carolien Roelants duidelijk waarom: 'De Saoedische kroonprins-sterke-man, Mohammed bin Salman, heeft Trump gekocht. Net zoals de vorige keer. Die eerste keer had MbS toegezegd voor 450 miljard dollar aan Amerikaanse spullen te kopen, vertelde Trump in januari. „Als Saoedi-Arabië nou nog eens voor 450 of 500 miljard zou kopen – we passen het aan voor de inflatie – dan zou ik waarschijnlijk gaan, denk ik”, zei hij. De kroonprins maakte er voor alle zekerheid 600 miljard van. Een schijntje voor wie van zijn land een wereldmacht wil maken.' Vorige maand bracht MbS een tegenbezoek aan de VS. Op de agenda stonden de veiligheidsbanden tussen de VS en Saoedi-Arabië, wapendeals, handel en investeringen evenals Trumps ambitie om Saoedi-Arabië te laten toetreden tot de Abraham-akkoorden en de betrekkingen met Israël te normaliseren.  Na afloop van dit bezoek ontstond grote verwarring over de omvang van de handelsdeals. Beide leiders beweerden dat Saoedi-Arabië 1 biljoen dollar in de VS zou investeren, maar dat werd later teruggebracht tot meer dan 300 miljard dollar. Enkele uren eerder had het Witte Huis een investering van 600 miljard dollar genoemd. Hoe dan ook, concludeert het Amerikaanse Fortune: 'Trumps focus op buitenlandse directe investeringen in de VS is geen toeval. De voormalige vastgoedontwikkelaar hecht veel waarde aan transactionele economische overeenkomsten en heeft zichzelf gepositioneerd als de belangrijkste dealmaker van Amerika.' En MbS is voor dat doel een zeer geschikte partner. Zij spreken als geldwolven en dictators dezelfde taal.  In eigen land pronkt Mohammed bin Salman met megalomane plannen. Het project Visie 2030 gaat volgens een van zijn spreekbuizen de infrastructuur van het land op ongekende schaal veranderen. 'In het kader van Visie 2030 bouwt het Koninkrijk niet alleen wegen, luchthavens en steden, maar legt het ook de fundamenten voor een gediversifieerde, wereldwijd verbonden economie.' Belangrijk onderdeel is NEON in het Noordwesten van het land, een hightechregio ter grootte van België met een langgerekte metropool, een skigebied in de bergen en een industriestad met 9 miljoen inwoners die gedeeltelijk op de Rode Zee drijft. En dat alles aangedreven door hernieuwbare energie in plaats van de olie waar de rijkdom van de elite tot nu toe op is gebaseerd. Migranten Voor dergelijke projecten is het land volledig afhankelijk van arbeidsmigranten uit omringende landen in Azië en Afrika. Volgens gegevens van GASTAT bedroeg het aantal buitenlandse werknemers in Saoedi-Arabië ongeveer 13,2 miljoen, oftewel 77% van het totaal. De werkomstandigheden van de meeste migranten die werken in de bouw en als huishoudelijke hulp zijn ronduit zorgwekkend. Verwacht wordt nu al dat bij de bouw van accomodaties voor het wereldkampioenschap voetbal in 2034 net als een paar jaar geleden in Qatar duizenden arbeiders om zullen komen. Mensenrechtenorganisaties beschuldigen de Saudische autoriteiten ervan sterfgevallen op de werkplaats niet op de juiste manier te melden of geen onderzoek te doen naar de doodsoorzaak. Nabestaanden weten daardoor niet hoe hun familielid is gestorven. Ook kunnen ze niet gecompenseerd worden. De New York Times ontdekte dat meer dictators profiteren van slavenarbeid in Saoedi-Arabië. De krant deed een jaar lang onderzoek naar het misbruik van Keniaanse migrantenvrouwen in Saoedi-Arabië. 'We ontdekten dat de uitbuiting al begon voordat ze hun ouderlijk huis verlieten. Uit ons onderzoek bleek dat enkele van de machtigste figuren in de Keniaanse politiek profiteren van het feit dat deze vrouwen naar het buitenland worden gestuurd – en dat hun lonen en bescherming zo laag mogelijk worden gehouden.' De Keniaanse president Ruto heeft het sneller, goedkoper en gemakkelijker gemaakt om vrouwen naar het buitenland te sturen. De overeenkomst van Kenia met Saoedi-Arabië houdt de lonen laag en beperkt de bescherming van werknemers tot een minimum. Dit alles maakt de sector winstgevender voor de uitzendbureaus en de politici die er eigenaar van zijn.  Enkele citaten uit de interviews met de vrouwen in Saoedi-Arabië: Bigeni Maina werkte hard om voor haar zieke vader te zorgen. Toen ze klaagde over haar werkdagen van 20 uur, antwoordde haar recruiter: "Die werkgever heeft je gekocht." Roselida Salisi zei dat haar baas dezelfde boodschap had overgebracht, waarbij hij een pistool tevoorschijn haalde en verklaarde: "Ik heb je gekocht." Amina Mwaita heeft haar kruidenierskraam in Kenia achtergelaten. Ze vertelde dat ze misbruik had moeten doorstaan ​​en voor 'hond' was uitgescholden omdat ze het geld nodig had. Winfred Lochio ontsnapte nadat haar baas haar had verkracht en met de dood had bedreigd. "Niemand zal ooit weten dat je bestaan ​​hebt," had hij volgens haar tegen haar gezegd. Honderden alleenstaande Keniaanse moeders zitten vast in Saoedi-Arabië en kunnen niet naar huis terugkeren omdat hun daar geboren kinderen geen geboorteakte kunnen krijgen. Buiten het huwelijk bevallen is feitelijk illegaal en de Saoedische autoriteiten bieden geen officiële procedure voor alleenstaande moeders om een ​​geboorteakte voor hun kinderen te verkrijgen. Saoedische functionarissen zeggen dat de Keniaanse ambassade hiervoor verantwoordelijk is. Die ambassade geeft niet thuis.

Big Brother Awards 2025

De Big Brother Awards worden elk jaar georganiseerd door Bits of Freedom.

Kandidaten zijn personen, bedrijven en overheden die grove inbreuken hebben gemaakt op de communicatievrijheid en privacy van burgers. Het zijn de ‘prijzen’ voor de grootste schenders van onze digitale rechten; misschien wel de minst begeerde prijs om te winnen!

Dit jaar zijn genomineerd: de Belastingdienst, Clinical Diagnostics Nederland, Microsoft, de Nationale Politie en de Verenighing Nederlandse Gemeenten.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: April Pethybridge on Unsplash

Bondi Beach als alibi

Na de verschrikkelijke aanslag in Sydney voltrok zich een bekend patroon. Rouw, solidariteit, scherpe woorden over veiligheid. Terecht ook. Geweld tegen Joodse instellingen en individuen is geen abstract probleem maar een concrete dreiging, en wie dat bagatelliseert is moreel failliet. Maar vrijwel onmiddellijk gebeurde er ook iets anders, inmiddels bijna even bekend. De aanslagen werden niet alleen veroordeeld, ze werden ingezet. Als bewijsstuk in een breder betoog over Israël, over kritiek daarop, en over wie er volgens sommigen schuld draagt aan de onveiligheid van Joden wereldwijd.

De logica was eenvoudig en werd door lokale Joodse leiders, waaronder rabbijnen in Sydney, publiek uitgesproken. Kritiek op Israël voedt antisemitisme en protesten tegen de oorlog in Gaza creëren een klimaat waarin aanslagen als die in Sydney mogelijk worden. Wie Israël bekritiseert, zo luidde de impliciete boodschap, draagt indirect verantwoordelijkheid voor geweld tegen Joden elders. Dezelfde rabbijnen die deze kritiek uitten steunen tegelijk openlijk wat Israël in Gaza en op de Westoever doet.

De eenrichtingsdefinitie van gevaar
Opvallend is wat in deze redenering als gevaarlijk wordt gezien en wat niet. Kritiek op Israël zou Joden in gevaar brengen. Openlijke steun aan Israël, ook wanneer die steun onvoorwaardelijk is en expliciet wordt gegeven terwijl dat land massaal Palestijnse burgers doodt, hele steden vernietigt en humanitaire hulp blokkeert, zou dat niet doen.

Foto: lbokel on Pixabay

Een vuist maken tegen censor Meta

COLUMN - Het moederbedrijf van de sociale media platforms WhatsApp, Facebook en Instagram heeft de afgelopen weken stilletjes zo’n 50 accounts verwijderd of geblokkeerd die draaien om lhbti-, queer- of abortus-onderwerpen. Het gaat vooral om accounts in Europa en het Verenigd Koninkrijk, maar Meta heeft ook sites geblokkeerd gericht op vrouwen in Afrika, Azië en Latijns-Amerika. Zoals Sex Talk Arabic een platform dat Arabischtalige content aanbiedt over seksuele en reproductieve gezondheid. Meta zegt dat de geblokkeerde accounts de regels van de platforms hebben overtreden, maar levert daarbij geen hard bewijs, zo meldt The Guardian. Het lijkt er veel op dat Meta een Trump-welgevallig censuurbeleid voert dat nu over de gehele wereld leidt tot beperkingen in het vrije verkeer van informatie. “Dit is, voor zover ik weet, minstens één van de grootste censuurgolven die we hebben gezien,” zegt Martha Dimitratou, directeur van Repro Uncensored, een ngo die digitale censuur in kaart brengt tegen bewegingen op het gebied van gendergelijkheid, gezondheid en mensenrechten.

Onder de slachtoffers zit ten minste één Nederlands account, het Amsterdamse The Queer Agenda. Dat brengt nieuws over queer-feestjes en foto-exposities. Oprichter Jackie van Gemert zegt dat hun Instagram-account ineens geblokkeerd werd door Meta, zonder dat er uitleg gegeven werd over de reden. Niet veel later was het account zelfs helemaal verwijderd, net als het privé-account van Van Gemert en een van haar oud-collega’s. De organisatie is daarmee ineens 11.000 volgers verloren. Van Gemert: “Je bent ineens je werk en de toegang tot je community kwijt.” De organisatie heeft inmiddels een eigen website in de lucht, en denkt nu ook aan groepen op Signal, een non-profitconcurrent van WhatsApp. Dat zouden meer organisaties moeten doen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Meryem Aboulouafa | 🇲🇦 مريم أبو الوفاء

Meryem Aboulouafa (1988)  Casablanca  Marokko, is een veelzijdige artiest die bekend staat om haar diepe connectie met muziek en schone kunsten.

Haar muzikale reis begon met vroege blootstelling aan de traditionele Marokkaanse melodieën en de geluiden van de iconische diva’s van de Arabische wereld.

Bovendien, beïnvloed door de muzikale smaak van haar vader, werd ze geïntroduceerd in de wereld van rockklassiekers, waaronder Neil Young , Rolling Stones en Pink Floyd , evenals prominente figuren in de Franse muziek zoals Edith Piaf , Jacques Brel en Georges Brassens.

Foto: Anees Ur Rehman on Unsplash

Wat is er tegen commerciële geo-engineering?

LONGREAD - Het idee om de aarde te koelen door zonlicht te reflecteren is al oud. Er zijn in de loop van de tijd vele bezwaren tegen gerezen. Nu zijn er commerciële initiatieven voor zonnestralingsmodificatie (Solar Radiation Modification, of SRM). Er zijn nogal wat risico’s bij de toepassing van deze technologie .

In Silicon Valley is het al tientallen jaren normaal: bedrijven die enorme bedragen weten los te maken bij investeerders, zonder goed te weten hoe ze ooit winst kunnen maken. Die bedragen zijn de afgelopen jaren nog veel hoger geworden, sinds de hype rond AI werd aangewakkerd dankzij de zogenaamde Large Language Models. In de schaduw van dat miljarden-geweld opereert sinds kort het Amerikaans – Israëlische Stardust Solutions met eenzelfde bedrijfsmodel. Alleen houdt dit bedrijf zich niet bezig met computertechnologie, maar met zonnestralingsmodificatie (ofwel Solar Radiation Modification, of SRM; die afkorting zal ik in de rest van dit stuk gebruiken.) De website van dit bedrijf biedt veel beloftes, nog meer mistflarden en heel weinig concrete informatie. Wat hun technologie precies inhoudt blijft onduidelijk, net zoals wie de 25 wetenschappers, technici en academici zijn die hier achter zitten.

Het Amerikaanse Make Sunsets heeft een ander bedrijfsmodel. Het vraagt donaties aan het publiek, om door middel van ballonnen zwaveldioxide in de stratosfeer te brengen. Daar vormt dat gas aerosolen, die zonnestraling reflecteren. Van alle slechte ideeën om de aarde af te koelen, zou dit wel eens het allerslechtste kunnen zijn. Ballonnen zijn een heel inefficiënte manier om zwaveldioxide naar de stratosfeer te vervoeren, veel minder efficiënt dan bijvoorbeeld raketten. Per ballon krijg je maar een klein beetje naar boven. Er is een hefgas als waterstof nodig om dat beetje zo hoog in de atmosfeer te brengen. Aardig wat gas, omdat er ook nog wat apparatuur mee naar boven gaat. Ik heb het niet nagerekend, maar ik vraag me af dat het afkoelende effect van dat beetje zwaveldioxide opweegt tegen de uitstoot die het gevolg is van de productie en het vervoer van de ballonnen, het hefgas en de apparatuur. Zeker omdat het zwavelaerosol binnen een jaar of wat alweer is verdwenen uit de stratosfeer, terwijl het effect van uitgestoten broeikasgassen dan nog eeuwen blijft duren. Waterstof, dat hier as hefgas wordt gebruikt, beïnvloedt ook nog eens verschillende chemische processen in de atmosfeer, en wordt wel eens een indirect broeikasgas genoemd vanwege de invloed daarvan op de temperatuur. Het remt onder meer de afbraak van het sterke broeikasgas methaan.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du jour | het studentencorps

QUOTE - Tja. Qua ranzig seksisme en wangedrag zijn we de afgelopen jaren natuurlijk al het nodige gewend uit deze hoek, dus dit verbaast wat dat betreft niet echt:

In de laatste zin van het gedicht wordt nog een uitspraak gedaan over alle vrouwen. “Alle gekkigheid op een stokkie; we vinden jullie allemaal hartstikke leuke meiden, zolang jullie voor ons dispuutje je benen spreiden.” Volgens de besturen van de disputen ASC/AVSV bestaat het gedicht uit “overdreven en verzonnen humor”.

Closing Time | Author & Punisher

Titmice is een nummer van het album Nocturnal Birding, dat gaat over… vogels? Denk ik? Hoe dan ook, A&P is een éénmansproject van Tristan Shone. Meer dan welkom. We doen hier zelden industrial doom. Ik luister er ook niet naar. Of telt dit? Geen idee, sowieso niet vaak, en afwisseling is goed!

 

Volgende