“I will go as far as to say consumers are being duped. They think they are buying fish that are sustainable and can eat them with a clean conscience”. (Guardian)
Greenpeace trekt het MSC label voor duurzame vis in twijfel. Volgens de milieuorganisatie wordt het label te gemakkelijk verstrekt terwijl wetenschappelijke onderbouwing voor een duurzame vangst vaak ontbreekt. Onlangs vierde MSC haar 100ste certificering met het toekennen van het duurzaamheidslabel aan kabeljauwvisserij in de Barentszzee. Greenpeace zet o.a. vraagtekens bij het toekennen van het MSC label voor tonijn- en zwaardvisvangst voor de Amerikaanse kust. Als voorbeeld van onzorgvuldige certificering noemt Richard Page van Greenpeace de certificering van ijskabeljauw in de Rosszee bij Antarctica: van deze soort weet men nog niet eens waar ze zich voortplant?
Visserij is waarschijnlijk de lastigste sector om te certificeren op duurzaamheid. Soja en oliepalm zie je staan op de akker, maar vis zwemt rond in een -voor de mens nog steeds- grote black box. Toch is het, als we vis willen blijven eten, de enige weg. Het is te hopen dat de kritiek van Greenpeace het MSC label zal verbeteren en daardoor versterken. Want defaitisme bij de consument over ‘onbetrouwbare’ labels is de dood in de pot voor verduurzaming.
Reacties (1)
“Het is te hopen dat de kritiek van Greenpeace het MSC label zal verbeteren en daardoor versterken. Want defaitisme bij de consument over ‘onbetrouwbare’ labels is de dood in de pot voor verduurzaming.”
DAT is een van die dingen die meer mensen (organisaties, overheden) zich moeten realiseren. En daarbij moet de consument er mee leren omgaan dat niets perfect is, ook groene initiatieven niet. Het is al te makkelijk om te zeggen “ja, maar product X is niet 110% diervriendelijk of “schoon” of fair trade, dus kun je net zo goed product Y nemen.”