Bloggers en werkgevers: het blijft een spannende combinatie, ook voor Jan Pronk. Niet omdat Pronk zich schuldig maakte aan ‘bloggen onder werktijd’ maar omdat de uitlatingen van de diplomaat op zijn weblog wellicht niet strookte met zijn professionele rol. Op 14 oktober blogde Pronk dat het regeringsleger van Sudan twee belangrijke gevechten had verloren (BN/deStem). De regering in Khartoum, die klaarblijkelijk onder werktijd weblogs leest, was woedend, eiste excuses en maakte de misschien wel meest bevlogen oud-minister van Nederland tot persona-non-grata.
De Verenigde Naties lieten terloops weten dat er regels bestaan voor het publiceren van boeken maar nog niet voor weblogs (SmartMobs). Anonieme bronnen binnen de VN melden echter dat Pronk wel degelijk intern opdracht heeft gekregen niet meer over zijn werk te schrijven op zijn blog (Elsevier). En zo wordt de wereld van de bevlogen webloggers stukje bij beetje dichtgetimmerd en kijken pioniers alweer uit naar het volgende revolutionaire ongereguleerde medium.
Reacties (14)
Die zin staat daar wel heel erg pathetisch. De stelling dat bevlogen webloggers rondkijken naar iets anders kan ook liggen omdat ze op Sargasso zien waar een weblog toe leidt: geestelijke werkeloosheid. Pronk heeft een half-diplomatieke functie, logisch dat zijn bazen vinden dat ie moet stoppen met teveel openhartigheid.
(Wanneer komt dit in Tegenlicht?)
Uw rol is tenminste standvastig: immer zuigend en alle ironie ontkennend
De ironie is wel duidelijk maar het verbaast me toch van Pronk. Ik had hem wijzer gedacht. Of wist hij wat hij riskeerde en deed hij dat opzettelijk. De slimme vos, hij wilde gewoon weg uit die puinhoop zonder ontslag te nemen en te doen alof hij de pijp aan Maarten gaf.
Namens alle Maartens in de wereld: Kap nou eens dat gepijp! :P
Nou ja! En ik bedoel het allemaal zo goed! Leuk gedacht hoor, die ironie, alleen zie ik niet zo’n verschil met de normale boertigheid. Dus misschien niet zo’n handig idee, tenzij je wilt leunen op de 4 vaste bezoekers met hetzelfde gevoel voor boertigheid.
Internet was toch een vrij medium? Nu vraag ik mij af; hoe gevoelig is deze informatie? De pers had het toch ook geweten?
Wordt idd weer minder makkelijk voor UN diplomaten hun positie aan de buitenwacht te communiseren in een open manier, ondanks die regel “we do expect those staff members to exercise proper judgment in what they include”. Zeker als ze besluiten echt aparte regels voor blogpublicaties te gaan opstellen mogen we hopen dat het niet doorslaat naar andere politieke bolwerken op minder mondiaal niveau.
@ouwe, toch heeft pers een andere authoriteit dan de politici zelf denk ik, zeker in Afrika.
als dat inderdaad zijn woordkeus was dan vind ik het ook niet echt verstandig van hem om een van de twee partijen waar hij mee te maken heeft op hun virtuele phallus te trappen.
Dat je baas er niet altijd prijs op stelt dat je gevoelige interne informatie op een wereldwijd toegankelijk medium plaatst, wil nog niet zeggen dat “de wereld van de bevlogen weblogger” dichtgetimmerd wordt. Hooguit die van de bevlogen webloggende VN functionarissen. Maar voor de meeste van ons blijft er, ook zonder inside job information, meer dan genoeg om over te bloggen…
het is ook niet goed of het deugd niet. Zodra Donner zich prive uitspreekt over zaken die zijn departement aangaan is dat niet best. Nu dat Pronk voor iets dergelijks op de vingers getikt wordt, worden weblogger beknot in loggerige vrijheden enzo..
Aardig voorbeeld van kosten van incompetentie, of reageer ik nu op de verkeerde plaats?
@SillyCrazyMe: ‘interne informatie’?! is het feit dat het leger van Soedan twee veldslagen verliest interne informatie?!
waar een blogstukje al niet toe leidt.. verhaal krijgt poten.