NIEUWS - Google heeft de afgelopen jaren grote sommen geld gedoneerd aan organisaties die actief twijfel zaaien over klimaatwetenschap. Op de lijst van organisaties die het bedrijf steunt staan organisaties als Competitive Enterprise Institute (CEI), die actief hebben gelobbied om te zorgen dat de VS zich terugtrekken uit het klimaatakkoord van Parijs. Google zegt teleurgesteld te zijn over het klimaatstandpunt van CEI, maar blijft wel geld doneren.
Naast het CEI heeft Google ook geld gedoneerd aan conservatieve denktanks en lobbyclubs als American Conservative Union (waarvan de voorzitter jarenlang voor Koch Industries heeft gewerkt), American Enterprise Institute, Americans for Tax Reform, Cato Institute (een door Koch opgerichte conservatieve denktank), Mercatus Center (een door Koch gefinacierde denktank), Heritage Foundation en Heritage Action (een pressiegroep die het klimaatakkoord van Parijs als een kosmopolitisch speeltje beschouwt).
Bronnen die The Guardian heeft gesproken stellen dat het bedrijf deze groepen vooral steunt om conservatieve beleidsmakers te beïnvloeden en om de dereguleringsagenda van het bedrijf te ondersteunen. het bedrijf zegt de klimaatstandpunten van de betreffende organisaties niet te steunen. Een woordvoerder van Google zegt hierover:
We’ve been extremely clear that Google’s sponsorship doesn’t mean that we endorse that organisation’s entire agenda – we may disagree strongly on some issues.
BillMcKibben, een van de prominente actievoerders voor klimaatbeleid in de VS, stelt daartegenover dat Google en andere techgiganten zelden hun eigen lobbyisten inzetten om te pleiten voor meer klimaatbeleid. Verder dan hun eigen bedrijfsvoering wensen ze niet te kijken.
Reacties (24)
Ik zeg: boycot Google.
Wie nu nog Gmail gebruikt of Google-docs is medeschuldig aan klimaat- en wetenschapsontkenning.
Je kan het ook omdraaien. Als de helft van de Amerikanen conservatief is, zou het dan niet raar zijn als je niet aan conservatieve denktanks zou doneren? En waarom zou je niet voor Koch industries mogen werken?
@2: Tuurlijk Hermie, je kan alles omdraaien. Vooral blijven doen tot het keerpunt van ‘no-return’ wordt gepasseerd. Om dat nou te voorkomen kun je beter niet doneren aan twijfelzaaiers, laat staan dat je er voor gaat werken.
Wat voor werk doe jij eigenlijk?
@3: twijfelzaaiers, lekker andere mensen bestempelen tot twijfelzaaiers, ontkenners, “zij-die-niet-mee-mogen-doen-in-de-discussie”.
Hopeloos ongenuanceerd: Either you’re with us, or you’re with “de twijfelzaaiers. Wij tegen zij. #groupthink
@4: je weet wel beter Hans. Het begon ooit met “klimaatdrammers”, “klimaatgekkies” en zo meer. Het ‘wij ,- zij’ is ingezet door lieden die baat denken te hebben bij verdeel-en-heers.
Uit het kamp van de fossiele industrie en aanverwanten.
@0, @3
Je ziet één bal wel, maar het spel niet. Er zijn meer en belangrijkere ballen.
Het is een geldig argument dat in een pay to play omgeving als de Amerikaanse politiek zeker is dat je niet meespeelt als je niet betaalt. Dus dan kan je maar beter iets inleggen; dat is ook het argument dat genoemd wordt door Google. Nu zei ik dat het een geldig argument is, maar het is een behoorlijk zwak argument. Als je verwacht dat je door die donaties enige invloed hebt (of had) op het extreme klimaatbeleid wat die conservatieve denktanks voorstaan, dan ben je wel erg goedgelovig. Als ik Google was, en het was mijn geld, met enkel dat argument, dan had ik het weggegooid geld gevonden.
Dan moet je op zoek naar beweegredenen van Google die dichter bij de beweegredenen van die conservatieve denktanks liggen. En zodoende kom je ook tegen wat de voornaamste reden is waarom conservatieve denktanks tegen klimaatbeleid zijn. Het is geen centraal leerstuk van het conservatisme dat de natuur naar de knoppen moet (er zou zelfs wat voor te zeggen zijn waarom natuurbehoud past bij een traditionele, zelfs pastoralistische versie van het conservatisme). Het is één ding dat klimaatbeleid een ‘links dingetje’ is, met overheidsingrijpen en al, waardoor conservatieven getriggerd worden. Maar het voornaamste lijkt me wel dat het grote geld bij grote bedrijven (vervuilend en niet-vervuilend) zit en daar ook vandaan komt. Grote, monopolistische (natuurlijk of niet) bedrijven als Google en Facebook weten donders goed dat ze een oneerlijk deel van de markt bezitten, en dat ze op een lijstje (van een linkse politicus, waarschijnlijk) staan om door een mededingingsautoriteit opgebroken te worden. Dat willen ze niet, en daarin vinden ze een luisterend oor bij conservatieve denktanks, dat er niet is bij klimaatbeleid.
Vandaar de stille verstandhouding tussen groene (grote) bedrijven en conservatieve politiek: de politici hebben geen of weinig commentaar op progressieve grote bedrijven (of zelfs lof, omdat ze grote Amerikaanse bedrijven zijn); en die grote bedrijven betalen die corporatistische politici en ontzien hen in veel van hun kritiek.
@6: het is inderdaad niet zo zwart-wit. Er is voor bedrijven zowel op links als op rechts wat te halen. Op zich dan ook logisch dat bedrijven aan beide kampen doneren ( en aan twee kampen geld verdienen for that matter). Dat één partij vervolgens exclusieve loyaliteit van de sponsor eist, lijkt mij wel wat veel gevraagd.
@7
Klopt, maar ik laat geen both-siderism toe. Bedrijven kunnen bij ‘links’ vangen voor projecten die ‘links’ heeft opgepakt, buiten de traditionele marxistische boodschap (rijke, machtige bourgeoisie tegen arme, machteloze arbeiders). Die projecten zijn dingen als gelijke rechten voor homo’s en kleurlingen, het klimaat en dergelijke. Pink- en greenwashmogelijkheden voor bedrijven dus, ook nog wel eens werkgelegenheidsprojecten. Sociaal-democratische partijen kunnen soms ook nog wel eens de weg kwijt zijn, of de politici zijn menselijk (en net zo corrumpeerbaar als ieder ander).
Bij rechts -of beter, bij conservatieven- kun je echter als (vermogend) bedrijf bijna altijd wat halen. ‘Conservatieve’ en ’traditionele’ machtsstructuren zijn zelden georganiseerd om egalitaire samenlevingen, maar eerder om een elitaire oligarchie waarin kapitaal belangrijk is en beschermd wordt, tegen de wensen van de meute, door middel van geweld en wetten (wat ook gewoon verkapt geweld is). Een beetje vermogend bedrijf/persoon zorgt er dus voor dat niet alleen zijn stem, maar ook zijn geld gaat naar conservatieven, die hem steviger in het zadel willen helpen.
Kortom, bij progressieven kun je soms wat halen, bij de periferie en bij een gecorrumpeerde kern. Bij conservatieven is de zuivere kern van hun doel een vermogende elite die de touwtjes in handen heeft.
Het klinkt misschien wat ouwelijk en vlak, maar de (klassieke) marxistische klassenbenadering is kwalitatief verklarend en voorspellend genoeg, als het gaat om economische verhoudingen. Het heeft echter gefaald om te verklaren (of te voorspellen) waarom arbeiders met kiesrecht tóch op conservatieven stemmen en tegen hun eigen economische belangen in.
@8:
Dat is op zich wel redelijk gemakkelijk te verklaren en daarom is het materialisme van Marx ook geen goede verklaarder/ voorspeller. Mensen stemmen namelijk niet alleen met de portemonnee maar ook op immateriële gronden. Indien belangrijk genoeg zelfs tegen hun eigen financiële belangen in.
@9
Help me even (ik ben geen grote kenner van het werk van Marx): waar legt Marx precies een verband tussen materialisme en stemgedrag? Ik heb nou juist het idee dat het volgens Marx best begrijpelijk is dat mensen soms tegen hun eigen belang in stemmen. Rijkdom is macht, dat soort werk. En dus ook de macht om bijvoorbeeld politici of nieuwsmedia te manipuleren, en daarmee het kiesgedrag.
Het idee dat mensen altijd voor hun eigen (al dan niet economische) belang kiezen lijkt me eerder een dogma van libertariërs dan van Marx.
@10: kijk maar even op wikipedia bij karl marx
@11: Welke taal? En zou Karl Marx het geschreven hebben?
@9
Yes.
No. De materialistische motivaties van Marx, en welke kant zij op werken is vrij eenduidig. Het geeft echter niet het volledige plaatje. De ‘redelijk gemakkelijke verklaring’ ligt in fenomenen waarvan je pas achteraf de omvang en richting kan bepalen. Waarom speelt iets een brede beweging als panslavisme dáár, terwijl eng nationalisme/etnocentrisme dáár op dát tijdstip een rol speelt? Een verklarend en voorspellend model als dat van het marxisme het raam uitgooien, omdat er variabiliteit is, is dom. ‘Omdat we niet alles weten, weten we niks’.
@10
Marxisme heeft zeker materialistische grondslagen, dat is juist één van de betere dingen die het met zich mee bracht. Bedenk dan ook dat de Drentse strafkolonies in de 19e eeuw eigenlijk nog dreven op een middeleeuws of aristotelische opvatting van armoede (en criminaliteit) als symptoom, of zelfs teken van zonde/ondeugd. De oplossing was dan evengoed middeleeuws of aristotelisch: hard en vlijtig werken, goed gedrag, en hoogstwaarschijnlijk ook frequente kerkgang. Die koloniën werkten dan in essentie ook niet, en wat er wel van werkte, waren initiatieven waar vrij duidelijk een bonus aan te verdienen was.
Nu is dat niet zozeer je punt: volgens mij wil je zeggen dat Marx niet zou ontkennen dat de machtige, rijke elite óók in een democratie het volk kan misleiden om nog steeds tegen de eigen economische belangen te stemmen. Dat lijkt mij ook, maar mijn (en volgens mij ook sikbocks) punt is dat er genoeg situaties zijn waarin een arme, arbeidende stemmer, met volledige en enkel juiste informatie alsnog tegen* zijn eigen economisch belang kan stemmen, vanwege culturele (immateriële) gronden. Hij is dan niet misleid, maar heeft ‘last van slechte eigenschappen’, waarvan Marx (en de zijnen) hoopte dat die snel zouden verdwijnen. Na meer dan honderd jaar communisme kunnen we wel stellen dat die ‘slechte eigenschappen’ niet uit ‘de mens’ gaat verdwijnen, en dat er dus rekening mee gehouden moet worden. De voorbeelden zijn ruim voorhanden. Typisch conservatieve, christelijke partijen waren tegen algemeen kiesrecht, toch kregen zij juist de meeste stemmen toen het algemeen kiesrecht onder druk van de sociaal-democraten en liberalen werd ingevoerd (tegen ruil van vrijheid van onderwijs, waar zij óók van profiteerden). De naam van de ARP -Anti Revolutionaire Partij- gaf juist aan dat de idealen van de Revolutie vernietigd moesten worden: geen vrijheid, gelijkheid en broederschap; geen volksvertegenwoordiging, maar een christelijke monarchie die ons leidt. Toch was het de ARP-er Kuyper die met zijn ‘kleine luyden’ de loftrompet kon blazen.
*Ik schrijf hier expliciet tegen, in #10 schrijf jij ‘niet voor’. Standpunten die ‘niet voor’ het eigen economisch belang zijn, kunnen ook die standpunten zijn die op economisch niveau ‘om het even zijn’. Maar het blijkt dat genoeg mensen, met voldoende informatie, alsnog tegen hun eigen belangen stemmen, omdat ze vinden dat ‘het zo hoort’, of omdat ze daarmee anderen nog harder kunnen naaien. De racistische Republikeinse strategie maakt daar gebruik van, en het werkt. Zelfs al weten mensen dat ook zij profiteren van sociale uitgaven, ze zijn er alsnog tegen, omdat zij niet willen dat ‘welfare queens’ ervan profiteren. Iemand die $16,- in het uur verdient wil geen minimumloon van $15,- hebben, omdat hij dan niet meer kan zeggen dat hij ’tweemaal het minimumloon’ werkt.
Libertariërs zijn geschift. Zij zien niet dat bij de afwezigheid van een overheid er alsnog iets van een organisatie zou ontstaan die precies de taken doet die een overheid ook doet. Waarom? Omdat overheden nou eenmaal effectief en efficiënt genoeg zijn in wat ze doen. Ook zien zij niet dat het enige recht wat zij erkennen (en het enige wat het heftig verdedigen waard is), het recht op eigendom, een behoorlijk willekeurig recht is. En nogmaals, volgens mij gaat het er echt niet om dat mensen altijd en alleen voor hun eigen economische belang kiezen. Het gaat erom dat economische belangen vaak, in het algemeen, en in het grote plaatje, de belangrijkste rol speelt. ’Follow the money' is terecht een belangrijk motto voor wie achter motieven en oorzaken wil komen.
@13: dat is een lang verhaal :-)
Niet helemaal mee eens. Bij Marx is geld de grootste drijfveer maar een gelovige mens (bijvoorbeeld), zal echt zijn geloof niet inruilen voor een zak met geld, dat kun je van tevoren echt wel voorspellen. Wellicht zal die het geld wel aannemen, maar de volgende keer stemt hij toch echt weer op die religieuze partij.
Natuurlijk speelt geld en economisch bejag een hele grote rol. Maar de theorie van Marx, waarbij economische motieven de enige leidraad vormen en hij overige afdoet als illusies of bijgeloof, biedt naar mijn smaak toch vooral een smal en achterhaald wereldbeeld.
@13
Volgens mij zit daar een flinke fout. In de geschiedenis van de democratie heeft nog helemaal nooit iemand op basis van “volledige en enkel juiste” informatie gestemd. Daar zit ‘m natuurlijk ook de clou. Beïnvloeding van stemgedrag en van de politiek komt lang niet altijd neer op regelrechte misleiding, het kan ook veel subtieler.
@15: wat wil je nou zeggen hans? Dat mensen per definitie niet juist zijn/ worden geïnformeerd? Geldt dat dan ook voor jou zelf?
@16
Ik wil zeggen dat niets in de wereld zwart-wit is. Sommige mensen zijn beter geïnformeerd, sommigen minder goed, maar niemand is helemaal volledig en/of juist geïnformeerd. En dat geldt al helemaal niet voor groepen kiezers. En ja, dat geldt ook voor mezelf.
We worden continue gebombardeerd met informatie en beïnvloed door van alles en nog wat. Je kunt op een onderwerp best heel goed geïnformeerd zijn, als je er een studie van maakt. Maar juist mensen die ergens op studeren, merken dat ze steeds weer op nieuwe vragen stuiten.
En ja, ook ik geef ruimhartig toe dat ik wordt beïnvloed door reclame, propaganda en allerlei andere zaken. Wie dat ontkent, begrijpt niet hoe ons brein werkt.
@17: Toch, het moet even gezegd. Zwart en wit zijn wel degelijk gewoon zwart en wit. Tenzij je het over zwart-op-wit hebt, want dat is grijs.
@19
Zelfs dat is nog te nuanceren. Het allerzwartste zwart reflecteer nog altijd een heel klein beetje licht en is dus eigenlijk maar 99,995% zwart. En het witste wit is eigenlijk maar 99% wit.
Ik blijf bij mijn stelling: niets is zwart-wit. Zelfs zwart en wit niet!
@14
Dan snap ik niet waar je het niet mee eens bent.
Het is misschien te kort door de bocht om de leer van Marx zo te definieren, maar ik ben het hier gewoon met je eens. Als je het zo definieert, dan is het inderdaad een smal en achterhaald wereldbeeld. Dat betekent nog niet dat je dat hele wereldbeeld (paradigma) uit het raam moet gooien: er kan prima op doorgebouwd worden, en in het wereldbeeld van Marx zit bijvoorbeeld ook al het zaadje voor de filosofie van Foucault over hoe macht werkt.
@15
Klopt, en Marx was dan ook behoorlijk optimistisch dat alles koek en ei zou zijn, als iedereen maar zijn slechte eigenschappen verloor (hoe?).
En als aanvulling op wat ik eerder zei over (conservatief) beleid dat voortkomt uit ‘middeleeuwse of aristotelische opvattingen over zonde, deugd en ondeugd’:
We vertonen hufterig gedrag op de weg, de oplossing, volgens de politie politie, is dat we ‘bang moeten zijn’, dat we weer ‘respect moeten hebben’. “Wat nodig is, is dat mensen aan de kant worden gezet, een preek krijgen en dat de zwaarste gevallen geen boete krijgen, maar hun rijbewijs moeten inleveren.”
Inderdaad, u hoort het goed. De oplossing voor hufterig gedrag is een donderpreek. Een groter appèl op deugden en zonden krijgt u niet. De auteur gaat in dit stuk losjes verder op de opmerkingen van de geinterviewde agent, én de omhooggevallen Akerboom, maar let even op: dit stuk valt niet onder opinie. Dat terzijde: er staan daarnaast ook voorstellen, die wel degelijk zijn berust op wetenschappelijke, zelfs materialistische, overwegingen: vergroot de pakkans en vergroot de schade áls je gepakt wordt. Bewust of onbewust zal die afweging voor de ‘gelegenheidsovertreder’ wél meespelen.
@20: Holy moly! Weer wat geleerd. Hoewel, is zelfs een zwart gat dan niet écht zwart? Ach, misschien wil ik dat antwoord niet eens weten. Doe mij maar een regenboog.
@23:
Nee want zwarte gaten ‘lekken’ toch nog straling: https://nl.wikipedia.org/wiki/Hawkingstraling
Sorry, maar zoals je zelf ook weet luidt de eerste wet van het internet nu eenmaal: alle vragen die vrouwen stellen óf niet stellen moeten worden beantwoord door mannen.
(our hands are tied … )