ELDERS - De huidige Poolse regering zal het Verenigd Koninkrijk na de brexit nog gaan missen als bondgenoot in de strijd tegen de bemoeienissen van de EU.
De Poolse minister van Buitenlandse Zaken Jacek Czaputowicz opperde maandag een termijn van vijf jaar voor de omstreden ‘backstop’. Hij dacht daarmee een oplossing te kunnen bieden voor de voortdurende crisis in het Verenigd Koninkrijk, maar werd onmiddellijk teruggefloten door de Europese Commissie bij monde van commissaris Timmermans, niet de grootste vriend van Polen. De Ierse minister van Buitenlandse Zaken Coveney zei dat hij zijn Poolse ambtgenoot er in december al op had gewezen dat een tijdslimiet voor Ierland onbespreekbaar was. ‘Ik heb duidelijk gemaakt dat een beperking in de tijd van een verzekeringsmechanisme, en dat is deze backstop, uiteindelijk betekent dat het geen verzekeringsmechanisme is’. De stap van de Poolse minister wordt allerwegen gezien als een onaanvaardbare breuk in de Europese solidariteit.
Ook Daniel Kawczynski, een Brits conservatief parlementslid van Poolse afkomst, kreeg deze week veel verwijten naar zijn hoofd geslingerd. Hij heeft toegegeven dat hij bij de Poolse regering gepleit heeft voor het blokkeren van uitstel van de officiële periode die staat voor de brexit en die eindigt op 29 maart. Kawczynski is een aanhanger van de harde lijn en wil voorkomen dat zijn tegenstanders alsnog kansen krijgen op een andere uitkomst dan een snel, volledig en definitief uittreden van het Verenigd Koninkrijk uit de EU.
De premier van Polen, Mateusz Morawiecki, toonde deze week op het World Economic Forum in Davos meer begrip voor de gevoeligheden in de Pools-Britse relaties. Hij zei verheugd te zijn dat meer en meer landgenoten terugkeren naar Polen. ‘Geef ons onze mensen terug,’ zei hij. ‘We hebben ze nodig, onze economie groeit en we hebben een lage werkloosheid.’ Zijn oproep werd in het Britse Nottingham op minder vriendelijke wijze ondersteund door een mail gericht aan een daar verschijnende Poolse krant. Er zat een cartoon bij met de tekst: Our country needs you to stay away.
Moederpensioen
De positieve berichten van de Poolse premier over de economische situatie in zijn land moeten de bevolking ook rijp maken voor een nieuwe overwinning van zijn partij PiS (Recht en Rechtvaardigheid), eerst bij de Europese verkiezingen in mei en in het najaar bij de landelijke parlementsverkiezingen. PiS heeft nog steeds een grote aanhang onder de bevolking, vooral buiten de grote steden. De gezinspolitiek is een belangrijke succesfactor: een forse kinderbijslag, boekengeld voor scholieren en recentelijk het voorstel voor een pensioen voor moeders die minstens vier kinderen hebben grootgebracht. Het zijn maatregelen die passen in de conservatief-katholieke ideologie van de partij, die daarvoor alle steun krijgt van de Poolse Rooms-Katholieke kerk.
Huiselijk geweld
Het gezin is heilig, voor de kerk en voor de huidige Poolse regering. Inclusief de traditionele dominantie van de man. En vaders met losse handjes worden niet al te streng aangepakt, schrijft Ekke Overbeek in Trouw. ‘Wie zijn vrouw één keer een pak rammel geeft, wordt niet vervolgd als pleger van huiselijk geweld, zo stelde de regering vorige maand voor. En als het slachtoffer niet zelf instemt met aangifte, gaat de dader vrijuit.’ Het plan is na heftige protesten weer ingetrokken door premier Morawiecki. Volgens Overbeek probeert de regering een middenweg te vinden tussen de aartsconservatieve kerkleiders, die men graag te vriend houdt, en wat meer verlichte potentiële PiS-kiezers. Ondertussen is het Centrum voor Vrouwenrechten dat al ruim twintig jaar slachtoffers van geweld helpt, de helft van zijn budget kwijtgeraakt. Mishandelde vrouwen worden nu opgevangen door kerkelijke instanties. Het streven van de kerk is echtscheiding tot elke prijs te voorkomen. Vorig jaar kreeg de regering ook al te maken met heftige protesten tegen een door de kerk gewenste verdere aanscherping van de abortuswet, toch al een van de meest restrictieve in Europa.
Bommelding bij oppositiepartij
Ook al scoort PiS nog steeds 30-40% in de polls, helemaal veilig voelt de partij zich niet. De reacties op de moord op burgemeester Adamowicz van Gdansk, een liberaal en criticus van het regime, laten zien dat er grote steun is voor verandering. De moordenaar zou een aanhanger is van PiS zijn. Dat zal de oppositie ongetwijfeld uitbuiten. Die oppositie bestaat vooral uit het liberale Burgerforum (PO). Gisteren kwam er bij acht regionale kantoren van de partij van Donald Tusk, voormalig premier en thans voorzitter van de Europese Raad, een bommelding binnen. Uit voorzorg en gezien de gebeurtenissen in Gdanks zijn de gebouwen ontruimd .
Linkse oppositie bestaat er nauwelijks. Daar kijkt men naar de mogelijke rol van nieuwkomers zoals Robert Biedroń die claimt een alternatief te kunnen bieden voor kiezers die genoeg hebben van zowel PiS als van de oude politieke partijen zoals PO. Biedroń, de voormalige burgemeester van Slupsk en actief in de LGBT-beweging, gaat in februari zijn nieuwe initiatief lanceren. Hij keert zich ook nadrukkelijk tegen de politieke rol van de katholieke kerk in Polen. Zijn nog niet bestaande partij staat in de polls op de derde plaats.
Samen tegen Frankrijk en Duitsland
Premier Morawiecki voorspelt dat de EU na de Europese verkiezingen gedwongen zal worden een andere koers te varen en meer rekening te houden met bijzondere omstandigheden in Centraal Europese landen. ‘Brussel begrijpt voormalige communistische landen niet’, zo reageert hij op de kritiek van Brussel op onder meer de juridische hervormingen in zijn land. Hij krijgt steun van de Italiaanse vice-premier en Lega-leider Salvini. Die was onlangs in Polen om te spreken over een tegenwicht tegen de macht van de Frankrijk en Duitsland. Salvini streeft ook naar een herverkaveling van het politieke landschap in het Europees Parlement na de verkiezingen. HIj hoopt alle eurosceptische partijen in één nieuwe fractie in het Europese parlement te kunnen verenigen. En daar heeft hij de PiS ook bij nodig.
De woordvoerster van de PiS liet na afloop dan weer weten dat het onderhoud met Salvini “de weg heeft geopend naar latere contacten” en dat er ook is gesproken over zaken waarover de twee partijen het niet eens zijn. Zoals de houding tegenover Rusland. Salvini is goede maatjes met Poetin, in Polen kunnen ze zijn bloed wel drinken.
[foto European Council: EU-president Donald Tusk begroet de Poolse premier Marowiecki bij de Europese Raad]
Reacties (12)
“HIj hoopt alle eurosceptische partijen in één nieuwe fractie in het Europese parlement te kunnen verenigen. En daar heeft hij de PiS ook bij nodig … Salvini is goede maatjes met Poetin, in Polen kunnen ze zijn bloed wel drinken.
Ik ben benieuwd, want die eurosceptische fractie zal toch hoe dan ook (gezien de houding van de meeste en vooral grootste eurosceptische partijen) bijzonder Poetinvriendelijk worden, terwijl PiS zijn stemmen deels binnenhaalt met anti-Russische retoriek.
@1: Politico beschrijft vandaag de stand van zaken op dit punt.
Twee rechtse blokken lijkt me waarschijnlijker dan een waar alle anti-eu partijen in gaan zitten. De AfD verschilt bijvoorbeeld op sociaal-economisch gebied nogal van het RN van Le Pen. Maar er wordt kennelijk hard aan gewerkt.
Linkse oppositie bestaat er nauwelijks.
Is nogal een dingetje in post-communistische landen. Als historicus zou je dit wel moeten begrijpen toch?
@2: Maar beiden zitten bij Poetin in de tas, dus dan nog past PiS in geen van die twee blokken.
@3: Is dat een dingetje in post-communistische landen? Volgens mij zijn socialisten (vaak zelfs opvolgers van communistische partijen) in de meeste Oost-Europese landen óf de grootste oppositiepartij, of zelfs in de regering. Zo uit mijn hoofd zijn Polen en Tsjechië de enige uitzonderingen.
@5:
Dit is precies het dingetje met linkse partijen in voormalig communistische landen.
@3: @5: In Hongarije stellen de socialisten ook niet veel meer voor. Maar los van de positie van voormalige communistische partijen is men in Oost-Europa nog wel gehecht aan brede sociale voorzieningen; daar heeft PiS mede haar succes aan te danken.
@5: Oekraine, Rusland, Baltische staten… (post)communisten/socialisten zijn daar nauwelijks een factor van betekenis.
is men in Oost-Europa nog wel gehecht aan brede sociale voorzieningen; daar heeft PiS mede haar succes aan te danken.
klopt. heeft verder ook weinig met de (im)populariteit van links te maken: het gebruik van publieke middelen om politieke steun te kopen onder het volk is zo oud als de weg naar Rome (letterlijk).
@7 en @8: In de Baltische staten zijn de socialisten overal óf de grootste oppositiepartij, óf deel van de regering, in Hongarije is de socialistische partij deel van het grootste oppositieplatform (Összefogás) en in Rusland zijn dat de communisten (overigens zou ik Rusland hier als ondemocratie niet meerekenen). Met Oekraïne heb je er inderdaad nog eentje gevonden. Verder wat #7 zegt, andere partijen krijgen vooral voet aan de grond door socialistische principes (energiesubsidie, uitkeringen, goedkope collectieve voorzieningen, de overheid als werkgever) over te nemen.
@9: gratis geld als socialistisch principe.. leg de lat wel erg laag. Socialisme = de middelen van productie in publiek bezit. Tegenovergesteld aan kapitalisme: productiemiddelen in privaat bezit. Na het communisme is dat even niet zo populair daar. Ook in de Baltische staten zijn de sociaal-democraten zwak: Estland 15% (maar liefst 1 socialistische partij, overig liberaal of conservatief), Litouwen 12%, Letland 23%.
@10: Is het oligarchenkapitalisme wel populair daar?
@10: “Socialisme = de middelen van productie in publiek bezit. “
Leuke stropop. In Polen (je weet wel waar het over gaat, maar trouwens ook in de meeste andere Oost-Europese staten) hebben de socialisten zich al heel snel na de koude oorlog geconformeerd naar het derde weg sociaaldemocratische adagio dat toen ook in West-Europa opgeld deed: kapitalisme met een menselijk randje. Dat werd in Oost-Europa wel wat serieuzer genomen (deels uit noodzaak, want veel lager welvaartspeil), in de vorm van gesubsidieerde collectieve voorzieningen.
“Estland 15%, Litouwen 12%, Letland 23%.”
23%, daar zouden sommige sociaaldemocratische partijen in West-Europa zichzelf uitbundig mee feliciteren (bv. Nederland 5.7%, of Frankrijk 9,5%). Bovendien zijn er juist in Oost-Europa ook staten waar ze het veel beter doen, zoals Slovakije 28%, Bulgarije 27%, Roemenië 45%, Montenegro 41% en Moldavië 36% (met ook nog 20% voor communistische partijen). Dus dat “nogal een dingetje in post-communistische landen” uit #3 geldt maar voor een zeer beperkte deelverzameling.