NIEUWS - Het was bijna niet meer te verwachten, maar Lili en Howick mogen toch blijven. Nadat ze eerder waren ondergedoken en op de dag van uitzetting weggelopen (of weer ergens anders ondergebracht, dat weten we natuurlijk niet), strijkt staatssecretaris Harbers nu toch met de hand over het hart. Ahum.
Ontploffing
De sociale media en commentaren op opiniesites ontploften vandaag zo ongeveer, nadat er een zoektocht naar de kinderen was aangekondigd. Het woord klopjacht viel en #ikwerknietmee werd trending. Gisteravond was er bij Pauw ook grote verontwaardiging over de situatie.
Rond 15.30u zaterdagmiddag meldde Ron Fresen van het NOS op Twitter eerst dat er “koortsachtig overlegd werd” en even later dat ze mogen blijven. Onder die tweet vind je overigens ook weer een heleboel azijnzeikers die het de bijl aan de rechtsstaat vinden, maar dat zijn zoals we weten meestal luitjes die daar weinig van snappen.
De wet
De discretionaire bevoegdheid is juist in het leven geroepen omdat procedures en de wet nou eenmaal niet altijd voldoen. Die zijn vrij rigide. Zo kon de rechter in de laatste procedure de advocaat van de moeder niet anders dan in het ongelijk stellen – het argument was dat zij psychisch niet in orde is en dus niet in staat de kinderen te verzorgen – omdat ze geen officiële diagnose kon overleggen. Terwijl we allemaal wel kunnen bedenken dat zij daar inderdaad niet toe in staat is, gezien de omstandigheden waarin ze leeft. Ze heeft geen werk, geen fatsoenlijk onderkomen en heeft haar kinderen al een jaar niet gezien. Dat er geen arts is om een diagnose te stellen doet daar niets aan af.
Ik vind het verontrustend dat er tegenwoordig steeds meer uitsluitend naar de letter van de wet wordt gekeken. Er is ook nog zoiets als de geest van de wet; dat wat rechtvaardig is.
Draagvlak
Onze regering maakt gemankeerde wetten en voert gemankeerd beleid. Soms regelrecht in strijd met internationale verdragen, zoals die omtrent de rechten van de mens en die van het kind. Ze bedenkt daar vervolgens iets op om schrijnende situaties te ondervangen. Maar weigert daar dan gebruik van te maken. Iets met draagvlak of zo.
Maar vandaag konden ze er niet onderuit. De shit hit the fan, half Nederland stond op de digitale barricades. Daar ging dat draagvlak. Lili en Howick mogen toch blijven. Wat mij betreft komt er nu ook meteen een écht kinderpardon voor alle kinderen in vergelijkbare situaties. Ze zijn al thuis. En tegelijk moet er werk gemaakt worden van de asielprocedures, zodat dit soort zaken niet meer aan de orde komen.
Ja dames en heren bewindslieden, dat gaat geld kosten. Nog anderhalve week tot Prinsjesdag. Ik hoop dat jullie keihard worden uitgelachen, om vervolgens het huiswerk helemaal over te mogen doen. Of beter nog, gewoon naar huis worden gestuurd. Maar dat zal wel ijdele hoop zijn. Draagvlak geldt in dit geval alleen in de Kamer, en dat is net an stevig genoeg.
Toch is het bemoedigend dat een groot deel van Nederland de laatste dagen zo’n grote verontwaardiging heeft laten zien dat zelfs de stijve harken van het kabinet er niet meer omheen konden. Laten we dat vast houden.
Dit artikel verscheen ook op hoevrouwendenken.nl
Reacties (22)
Het werd tijd.
Wat me nog het meest verbijsterd is niet de opstelling van de regering (ja, de verwachting is inmiddels zo laag dat het deporteren van een stel in de praktijk Nederlandse kinderen niet eens meer verbaasd), maar de communicatieve faal, op faal, op faal.
Eerst het Vrolijke Fotootje van breed lachende kabinetsleden die een fijne avond uit hebben, de dag voor de kinderen gedeporteerd zouden worden (https://twitter.com/hugodejonge/status/1038158047246524416) Daarna het verzoek van de politie of burgers mee willen helpen een paar onderduikers aan te geven zodat ze gedeport, eh, ik bedoel, willen helpen met het vinden van de kinderen VOOR HUN EIGEN VEILIGHEID! En nu, nadat ze toch mogen blijven, de Kamerleden van D66 die credits willen voor het harde werk dat ze achter de schermen gedaan hebben om de kinderen te laten blijven. Had vast niets te maken met de ophef in het land, het feit dat ze waren weggelopen van huis, of de aandacht van de internationale pers: https://www.aljazeera.com/news/2018/09/netherlands-deport-armenians-children-hiding-180904112227419.html
(“Netherlands to deport Armenian children who went into hiding” staat natuurlijk niet zo fraai.). De zaak was natuurlijk al maandenlang schrijnend, en toen zwegen deze Kamerleden. “Ik sla mijn partner niet langer, waarom krijg ik nou geen complimentjes?!?”.
Ongelooflijk.
Dankzij scorum en dromers zoals de asielindustrie kon moeder uitzetting jaren en jaren vertragen. Leugen na leugen kon je de afgelopen tijd horen. En dan dat gedraai. Wat een laffe regering. Pechtold moest gered worden de dividendbelasting moest gered worden en daarom maar een rechtvaardige uitspraak naast je neerleggen.
Ik ben blij voor de kinderen. Hadden al lang en breed mogen blijven maar de manier waarop. Gatverdamme. Het ergste vind ik dat alle asieltuig wat geen recht heeft hier stelemd en rovend kan blijven en niemand die ze wat doet ( we are here) maar een paar kinderen terugsturen.. Wat een helden.
Toen vanochtend de politie de burgers opriep om mee te helpen zoeken, sloeg de boosheid van gisteren massaal om in actief verzet. Peter R. vond iemand die daaraan zou meewerken een NSB-er, hij riep juist op t helpen de kinderen verborgen te houden. De avond tevoren had de voorzitter van de politiebond bij Pauw al “iedereen in de keten” (lees: piloten, marechaussee, etc) opgeroepen medewerking te weigeren.
Als de brave burgers in opstand komen, dreigt de situatie uit de hand te lopen. Dat is waarom het kabinet terugkrabbelde: door het weglopen van de twee kinderen hadden ze de situatie niet meer in de hand. Ze hebben dit alleen maar gedaan om hun eigen positie niet verder te ondergraven. En ze waren als de dood dat die kinderen zichzelf iets hadden aangedaan.
@2: Denk dat je meer moet zijn bij de ChristenUnie die dit niet aan haar achterban kon verkopen dan bij D66. Pechtold zet voor de schijn van macht zelfs zijn moeder nog in de uitverkoop.
Ondertekend.
N.B.
Een voetnoot met een losse link voor de slordige lezer voet kan geen kwaad.
@0: Als de uitzetting in strijd zou zijn met een internationaal verdrag, had de rechter de uitzetting niet mogen toestaan.
(bescherming van kinderen is vast wel vastgelegd in een verdrag, dus als de rechter niet serieus heeft overwogen dat moeder niet voor hun zorgen kon, heeft hij een fout gemaakt).
@3: De politie is natuurlijk je beste vriend, maar ik vind het een gevaarlijke situatie als de politie bepaalt welke wetten hij handhaaft.
Het wordt anders als een rechterlijke uitspraak duidelijk in strijd is met de wet, natuurlijk.
Overigens denk ik dat op Prinsjesdag vooral over de dividendbelasting gesproken zal worden.
Want als de regering bijna 2 miljard weggeeft, moeten er meer mensen kunnen profiteren.
@6: Ik heb het niet in detail uitgezocht, maar volgens mij toetst een rechter aan binnenlandse wetgeving en niet aan internationale verdragen (die taak ligt elders en moet op voorhand worden gedaan, alleen gebeurt dat in Nederland niet altijd even zorgvuldig, zeg maar). Juridische zaken zijn nogal eng (als in beperkt); de rechter moest hier bepalen of moeder een aandoening heeft die haar belemmert voor haar kinderen te zorgen, en dat kon niet worden aangetoond met een medische verklaring. In sommige gevallen heeft de rechter wel interpretatieruimte, maar waar de wet klip en klaar is niet. Ook al levert die wet een onrechtvaardige situatie op. Daar kan de rechter nix aan doen. Daarvoor is die bevoegdheid van de minister ingeroepen.
@7: Ja en dat is ook een belangrijk onderwerp. Ik hoop dat onze Kamerleden zich hier intensief in hebben verdiept, want het is onderdeel van een omvangrijk belastingplan. Maar dat plan heeft ook zijn uitwerking op alle andere beleidsterreinen. Het is treurig, het huishoudboekje is dan wel min of meer op orde maar de rest is een zootje. Ik verwacht van dit kabinet geen verbetering. Visieloze, domme eikels.
Nog 400 andere kids te gaan …
“Ik vind het verontrustend dat er tegenwoordig steeds meer uitsluitend naar de letter van de wet wordt gekeken.”
Dat is zeker een zorgelijke trend. Niet voor niets wordt door veel rechtsfilosofen betoogd dat om recht te kunnen doen wet en genade hand in hand dienen te gaan.
Ook de Romeinen wisten het al : “Het hoogste recht is het grootste onrecht.”
Hoe is het mogelijk dat je 9 jaar kunt procederen over vluchtelingen uit een land dat als veilig wordt gekenmerkt?
Daar ligt m.i. het echte probleem.
Trouwens, lekker respectvol van de politiek om in één klap 9 jaar rechterlijk werk op de vuilstort te gooien.
@8: Hier wat commentaar op oordeel van Raad van State in deze zaak, het gaat niet zozeer in de zaak om de letter van de wet; maar hoe kinderrecht zich verhoudt tot vreemdelingenrecht:
Defence of Children:
https://www.defenceforchildren.nl/actueel/nieuws/migratie/2018/raad-van-state-ondermijnt-kinderrechten-howick-en-lili
https://www.defenceforchildren.nl/actueel/nieuws/migratie/2018/staatssecretaris-en-raad-voor-de-kinderbescherming-lijnrecht-tegenover-elkaar-bij-zaak-howick-en-lili
Thomas Spijkerboer :
http://thomasspijkerboer.eu/wp-content/uploads/2018/09/Annotatie.pdf
Oordeel RvS:
http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RVS:2018:2816
Zie ook persbericht Raad van State : waar RvS doodleuk zegt dat
“De twee Armeense kinderen uit Amersfoort mogen niet in Nederland blijven”
“De staatssecretaris van Justitie en Veiligheid hoefde de Armeense kinderen Lili en Howick geen asielvergunning te verlenen. Daarom moeten de kinderen Nederland verlaten.”
Daar gaat RvS niet over, eindbeslissing ligt bij staatssecretaris.
Oordeel rechter:
http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBDHA:2018:8757 (waartegen staatss in beroep ging: zo kwam het bij RvS)
@12/@13 – steeds het hardnekkige misverstand dat de rechter tot uitzetting beveelt. Dat is niet zo. De rechter bepaalt alleen of er een verblijf wordt gegund (op de aangegeven grond). Maar er zijn meer voorwaarden te vervullen voordat er uitgezet mag worden.
Wat me stoort in deze is de verdraaiing van de voorgeschiedenis. Volgens de een: “Armina Hambartsjumian is naar eigen zeggen etnisch Armeens, maar geboren in Azerbeidzjan. Ze vluchtte als klein meisje – in de tijd dat beide landen nog deel uitmaakten van de Sovjet-Unie – met haar ouders naar Moskou. Toen de Sovjet-Unie uiteen viel, werd ze stateloos. Haar kinderen Lili en Howick werden stateloos geboren in Rusland. In 2008 vluchtte het gezin naar Nederland.”
De moeder en de kinderen waren dus nooit in Armenië geweest, volgens dit verhaal. Dit verhaal is nooit ontkracht door de staat, maar men is blijven zoeken of er toch niet sprake was van een andere nationaliteit. Men heeft geprobeerd ze terug te sturen naar Rusland waar ze het vliegtuig hadden genomen, maar dat lukte niet. Ook Armenië wilde ze in eerste instantie niet hebben, maar uiteindelijk kwam dat land over de brug met drie paspoorten, die overigens de verkeerde achternamen en voornamen bevatten.
Maar voor de Nederlandse staat was dat voldoende om niet langer het verhaal van stateloosheid te geloven en te gaan beweren dat de moder een valse naam had opgegeven en haar paspoort zou hebben zoek gemaakt.
Als Nederland wel de stateloosheid had erkend hadden de kinderen allang op grond van internationale verdragen een Nederlands paspoort gehad.
Dit is dus helemaal geen simpele zaak die een precedent schept voor andere asielzaken. En waarom vielen de kinderen niet onder het tijdelijke kinderpardon van 2013? Ze waren net een paar maanden te kort in Nederland.
@15: goeie uitleg.
ben/was niet voor de uitzetting maar het idee dat de Nederlandse staat handelt in het belang van de eigen burgers/onderdanen vind ik niet vreemd. als Rusland haar eigen stateloze inwoners niet erkent, ben je als Nederland gekke henkie als deze wel een paspoort geeft.
Dit is dus helemaal geen simpele zaak die een precedent schept voor andere asielzaken.
zal vast niet uniek zijn, deze gang van zaken. kan mij goed voorstellen dat genoeg landen (een Turkije bijvoorbeeld) (oorlogs)vluchtelingen uit het buitenland liever kwijt dan rijk zijn. Of Nederland dan in dat gat moet springen… nou nee.
@16:
Nee hoor dat is Nederland verplicht:
http://wetten.overheid.nl/BWBV0004351/1985-08-11
@17: ja hallo wij zijn toch niet het enige land dat dit verdrag getekend heeft??
eerste lid:
A Contracting State shall grant its nationality to a person born in its territory who would otherwise be stateless. Such nationality shall be granted:
die kinderen zijn toch in Rusland geboren?
@18: Nederland is één van de 17 landen die dat verdrag geratificeerd heeft
Recht op nationaliteit op basis van geboortegrond is alleen gangbaar op het continent Amerika:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jus_soli#/media/File:Jus_soli_world.svg
[ @12/@13 – steeds het hardnekkige misverstand dat de rechter tot uitzetting beveelt. ]
Dat moet je mij niet aanwrijven, want dat heb ik nooit gezegd.
Maar het is toch stuitend dat in vele commentaren de schuld telkens bij de moeder wordt gelegd die eindeloos de zaak zou hebben getraineerd. Terwijl het dus de overheid is die alles op alles heeft gezet om dit gezin te kunnen uitzetten, op vrij smerige wijze.
Op Joop riep iemand dat excuses van de regering op zijn plaats zouden zijn. Ik zou zeggen, op zijn minst. Wat een flagrante schending van de mensenrechten, van de kinderrechten, wat een walgelijke vertoning. Als ik die moeder was zou ik met lood in mijn schoenen terugkeren, ondanks de min of meer goede afloop.
@21:
Preccies, zo is het!!!
Maar helaas lopen er veel deportatieliefhebbers in dit land rond.