De voormalige Griekse minister van Financiën Yanis Varoufakis blikt terug op het jaar waarin hij tevergeefs probeerde de Europese schuldeisers te overtuigen van het schadelijke effect van hun beleid.
If our democratic, Europeanist, progressive challenge to permanent debt bondage were snuffed out, I told them, the deepening crisis would produce a xenophobic, illiberal, anti-European wave not only in Greece but across the continent.
Greece’s brief rebellion against permanent depression was ruthlessly suppressed in the summer of 2015. It was a very modern coup: EU institutions used banks, not tanks. Unlike the coups that overthrew Greece’s democracy in 1967 or Czechoslovakia’s Prague Spring a year later, the usurpers wore suits and sipped mineral water.
Terwijl neoliberalen als Reagan en zelfs Thatcher zich nog wel iets aantrokken van de effecten van hun beleid op de publieke opinie sloegen de EU leiders Varoufakis’ waarschuwingen in de wind.
Alas, following Europe’s economic crisis, something other than liberalism, or even neoliberalism, has taken over our establishment, seemingly without anyone noticing. Europe now has a highly illiberal establishment that does not even try to win over the population.
Now that the so-called liberal establishment is feeling the nationalist, bigoted backlash that its own illiberalism brought about, it is responding a little like the proverbial parricide who appeals to the court for leniency on the grounds that he is now an orphan. It is time to tell Europe’s elites that they have only themselves to blame. And it is time for progressives to join forces and reclaim European democracy from an establishment that has lost its way and endangered European unity.
Reacties (6)
Van beide kanten is er hypocrisie:
voor de Noordelijke landen is het natuurlijk politieke zelfmoord om schuld kwijt te schelden omdat ze keer op keer beloofden dat elke cent terugkwam. Maar ondertussen wel zeer lange looptijden goedkeuren.
De Grieken houden zich keer op keer voor de gek dat ze in de Euro kunnen blijven. En dan maar klagen dat ze zo zwaar moeten bezuinigen. Dan hadden ze in 2015 er gewoon uit moeten stappen. Waarmee ze de rest voor het blok hadden gezet en er partijen verliezen hadden moeten nemen.
En zo modderen we maar verder. De grote bedrijven en banken zal het een worst zijn: de gewone man betaalt de rekening wel.
Zij leven la vida en wij zijn de loca’s.
Doat ze al 50 joar en sympathie is voor de duivel.
Heeft de stadsbank ook niet.
God, voorspelbaar hoor: een ‘iets is impopulair en dat komt vast omdat het niet links genoeg is’-stukje. Zie ook PvdA, de Democrats, Labour. Hier is wijze raad: rechtse mensen hebben ook valide argumenten en verdwijnen heus niet collectief in een puff of logic (props Douglas Adams) omdat een of andere uitgerangeerde politicus/intellectueel denkt iets slims op te schrijven.
Nee, als we Europa moeten gaan doen, moeten we het samen doen. Links en rechts.
Oh, en de EU is niet impopulair omdat het niet links genoeg is, de EU is impopulair omdat het democratisch te kort komt, en omdat het solidariteit niet weet te omlijnen. Daar is niks links of rechts aan, dat is gewoon visie- en strategie-loos.
Er was helemaal niets liberaals aan Reagan en Thatcher, het waren old school conservatieven. Thatcher heeft in haar eentje de vakbonden op de knieën gekregen en samen hebben ze de ondergang van het Oostblok socialisme in gang gezet, die hadden zich echt niets van zo’n spelletjes clown als Varoufakis aangetrokken.
Reagan en Thatcher hadden geen miljarden in Griekenland blijven pompen, die hadden gewoon de stop er uit getrokken en ze failliet laten gaan, net als Thatcher radicaal de mijnen heeft opgegeven. Indien nodig hadden ze hun eigen banken gecompenseerd, veel goedkoper dan de huidige bodemloze put. Dan was het nog veel slechter afgelopen met de Grieken en waren ze het armste land van Europa geworden.
Feitelijk trekt May nu alsnog de Engelse stop, het sponsoren van de zuidelijke landen is juist een van de oorzaken van de anti EU stemming en de Brexit. Als we de EU overeind willen houden, zal iedereen zijn eigen broek moeten leren ophouden, op de Grieken na is dat al aardig gelukt.
@4: Je moet eens wat minder Amerikaanse documentaires* kijken. Reagan was toevallig de president van dienst toen het Oostblok uit zichzelf in elkaar donderde. Gorbi had die bij uitspreken al achterhaalde oproep echt niet nodig. De glasnost en perestroika waren al in volle gang, hoe zeer de boel later ook ontspoorde.
*Die maken de kijker het liefst nog wijs dat het de US army was die Darius, Djenghis Khan en Suleiman de Grote heeft verdreven…
@4: Nog altijd zijn er gehersenspoelde clowns als Le Redoutable die het verschil tussen Elsevier en Sargasso niet willen weten. In het verlengde van @5: Karel van het Reve schreef in 1979 al een stuk getiteld: “Het regime is niet gezond meer” waaruit bleek dat (culturele) ‘vrijmoedigheid’ en kritiek niet meer als vijandig werden ingeschat. Gorbi over Reagan een aantal jaren later: “Ik heb een holenmens ontmoet.” Varoufakis: intellectueel gezien is Reagan nauwelijks een voetnoot in de geschiedenis waard. NRC over Reagan vlak na diens dood: ‘Een bovenmenselijke desinteresse.’
In feite bepaalde Paul Volcker en de neocons de agenda (Carter begon met de veranderingen, niet Reagan) en om dat te verbergen mocht Reagan ontdooiend Rusland zwart maken. Met een contraproductieve sentimentaliteit waar tegenwoordig een B-acteur uit Hollywood van zou walgen. Binnenlands: ‘Trickle down,’ ontslag van alle luchtverkeerleiders die het niet met de ‘nieuwe politiek’ eens waren, etcetera, etcetera. Iemand die politiek zo misbruikt is dat men uit piëteit niet meer kan doen dan slechts een bloemetje onder zijn bronzen standbeeld leggen. Vermoedelijk was elke overleden prostituee meer waard.
Kill, kill, kill. Motto van Margaret Tatcher tot en met Steve Bannon, waarvan idioten als Bill Clinton tot en met Jeroen Dijsselbloem denken dat er nog iets mee te regelen valt. Idioten omdat er met deze Hitlers in disguise niets te regelen valt. Gleichschaltung, gleichschaltung, gleichschaltung. Het is, links of nuchter, slechts de bedoeling om daartegen gereedschap te ontwerpen. Van Varoufakis heb ik beduidend minder gelezen dan van een genie als Michel Foucault. Gecheckt tegen veel (wetenschappelijke) literatuur geldt echter voor beiden: het werkt. That’s it.