COLUMN - De pathetische verdediging van de veel te strenge fraudewet gaat tegen iedere redelijkheid in.
Treurig maar voorspelbaar, dat waren de verontwaardigde reacties van rabiaat-rechtse facties afgelopen dinsdag op het besluit van wethouder Vliegenthart van de gemeente Amsterdam om de uitgedeelde boetes in het kader van de fraudewet naar beneden bij te stellen.
De VVD, de Telegraaf, en in haar kielzog GeenStijl-dochter Das Kapital vinden dat natuurlijk reuze oneerlijk. Zij willen bloed aan de paal zien. En dat gaat dan middels opruiende stukjes waarin Amsterdam wordt neergezet als het Walhalla voor fraudeurs.
Dat uit onderzoek van de ombudsman is gebleken dat de overgrote meerderheid van de slachtoffers van de fraudewet helemaal niet bewust frauderen, maar dat het gewoon om fouten gaat, die in ons idioot ingewikkelde sociale stelsel nu eenmaal makkelijk gemaakt zijn, dát wordt in de artikeltjes natuurlijk niet vermeld, noch dat het verlagen van de boetes geheel in lijn ligt met het landelijk beleid om de fraudewet meer humaan te maken, nota bene naar aanleiding van gerechtelijke uitspraken hierover… een aanpassing die volgens mensen in het veld overigens nog veel te zwak is om een echt rechtvaardige situatie op te leveren.
De waarheid is namelijk dat de fraudewet een probleem op zichzelf is geworden. Het aantal huishoudens met problematische schulden groeit schrikbarend, iets waar de overheid momenteel met wel meer maatregelen hard aan bij blijkt te dragen. Iedereen de schulden in, dat lijkt het motto van Rutte II.
En dat is niet alleen een probleem van die huishoudens met schulden zelf. De opgelegde boetes brengen alleen maar op de balans wat op: of ze ook een keer betaald worden is nog maar zeer de vraag, want van een kale kip kan je niet plukken. Ondertussen leveren ze vooral nieuwe problemen op: onbetaalde rekeningen, meer gebruik van schuldsanering en de voedselbank, mensen in de stress, komen minder snel aan het werk etc. Overdreven? Het Nibud becijfert dat deze problematiek de Nederlandse samenleving op die manier jaarlijks elf miljard kost.
De gemeente Rotterdam, waar men ook maar niet wil luisteren naar de rede en blind doorgaat met het keiharde regime dat uiteindelijk alleen maar geld verspilt, wordt in het pennevruchtje van Das Kapital vervolgens nog een flinke pluim in de reet gestoken. In de kronkel van Das Kapital is Amsterdam namelijk schuldig aan het gesignaleerde verschil in de fraudeaanpak van steden. En dat terwijl Amsterdam gewoon handelt in de geest van de rechtsstaat, terwijl Rotterdam daar tegenin gaat. Tenslotte is bij de vier grote steden Rotterdam eerder de uitbijter* dan Amsterdam.
Das Kapital toont zich zo de perfecte spreekbuis voor een zinloos boetebeleid van een bureaucratische en inhumane overheid die maling heeft aan burgers, en ze graag vermorzelt. Want straffen zal de staat! Ook al is schuld onbewezen. De belastingbetaler dokt wel voor dit super-controle-orgaan.
Das Kapital heeft zo feitelijk meer met het communisme van de vergane Sovjet-Unie dan ze zelf wil inzien.
(* dank voor de link, Bismarck @4)
Reacties (39)
Dat is het verschil wat laatst geloof ik in de VK stond tussen Amsterdam en Rotterdam. De Rotterdamse wethouder is van de harde aanpak. Hij vertelde dat er wellicht meer boetes waren uitgedeeld, maar weinig klachten waren van de gedupeerden. Dus de mensen waren content met de harde hand van de soos in R dam.
Het verschil tussen een wethouder van de sp en een wethouder van leefbaar rotterdam.
Ik ben hard bezig alle toeslagen en subsidies uit mijn leven te bannen. Het is al een paar jaar één grote kutzooi bij de BD, dus je kan zo een jaar bezig zijn met een circus van verwarde ambtenaren die allemaal weer een ander dossier voor zich hebben liggen. Maar ondertussen wel overspoeld worden met rekeningen van een paar 1000 euro. Je moet het maar durven, ineens werk vinden en geld verdienen als je vastzit aan een toeslag of bijstand.
@1: Gek is dat, de ombudsman van Rotterdam krijgt juist veel klachten van gedupeerden. Uit het artikel blijkt verder dat ook Rotterdam dat wel door heeft en het beleid aanpast door lagere boetes uit te delen.
Amsterdam is altijd al uitermate gul geweest voor lieden die leven van gemeenschapsgeld, dus dat is niets nieuws. Dat er mensen met schuldproblemen bij zitten zal best, maar om dan maar toe te staan dat ze frauderen is natuurlijk iets idioots wat ze alleen in socialistisch Amsterdam kunnen verzinnen. Overigens durf ik te wedden dat het bij elkaar gefraudeerde geld niet gebruikt wordt om schulden af te lossen maar om nog meer overbodige mobieltjes, sigaretten etc. te kopen.
Pak je fraudeurs hard aan, dan heb je geld over voor lastenverlaging en dan hebben ook eerlijke mensen meer kans om uit de schuld te blijven. Nu straf je de goeden en beloon je de kwaden. Houd je je keurig aan de wet dat hoef je ook geen stress te hebben dat je gepakt wordt. Werkgevers zitten ook niet te wachten om fraudeurs aan te nemen, dus dat fraudeurs eerder werk vinden lijkt me sterk of ze moeten ook de boel belazeren bij hun sollicitatie.
Rotterdam haalt per jaar miljoenen aan gefraudeerd geld terug, overigens geheel legaal en dus in overeenstemming met de rechtsstaat, kennelijk hebben ze in Amsterdam een ruim overschot om het zo over de balk te gooien. Misschien moet de overheid de rijksbijdrage aan de Amsterdamse gemeente eens wat naar beneden bijstellen als ze zo dik in hun slappe was zitten.
Dat is nou juist het probleem. De fraudewet is zo opgesteld dat vooral onschuldige mensen in de problemen komen. Dat staat ook in het bovenstaande artikel, maar hier een aparte link als je het niet gelooft.
Natuurlijk moet échte fraude worden aangepakt, maar laat de overheid dat dan opsporen in plaats van iedere onregelmatigheid automatisch als fraude te bestempelen.
Er staat in het artikel over een gemeente die maling heeft aan de burger omdat hij hard is tegen uitkeringsgerechtigden. Ik denk dat het bij een hoop burgers juist omgekeerd is. Zij vinden dat de buurman die lekker zich omdraait als zij naar hun werk gaan wel wat harder aangepakt mag worden, vooral als heel de buurt weet dat de buurman nog wel eens een klusje hier of daar doet …
@7: Dan nemen die jaloerse buren toch gewoon ontslag? Zijn ze wel hun salaris, hun status, hun pensioensopbouw en hun sociale contacten kwijt, maar hey: in ieder geval kunnen ze zich ’s morgens nog eens lekker omdraaien.
@8.
Jaloers, wie niet werkt zal niet eten. Wat denk je, straks is heel de economie ingestort vanwege zo n instelling, maakt niet uit, lekker niets doen, de overheid stort weer lekker elke maand geld op je rekening.
@9, laten we voor de totale werkgelegenheid gaan. Als we daarvoor mensen gaten moeten laten graven en die door anderen weer dicht moeten laten gooien, is dat nog altijd beter dan het idee dat er iemand niets doet. En als we daarvoor mensen formulieren laten ontwerpen die anderen weer moeten invullen, dan is dat helemaal ideaal. En als we meer geld uitgeven dan we ooit bij elkaar ontfrauderen, is dat helemaal prima.
Deed ook wonderen voor de economie, dat.
(Samengevat hebben we nu, 26 jaar na de val van de muur, onze positie gekozen. De geheime diensten van de communistische heilstaat: geen probleem. De zinloze arbeid en de absurde bureaucratie, geen probleem. Slechtdoordachte plannen topdown erdoorheen jassen zonder verder te kijken dan je 5-jaren-window, prima. Korter mag ook. Voort blijven gaan op wegen die aantoonbaar leiden tot vernietiging van allerlei ecosystemen, tuurlijk. Vasthouden aan een niet-functionerend economisch wereldbeeld, absoluut. Tot het bittere einde!
Maar wat we echt niet kunnen accepteren is alleen al het idee dat je samen iets zou delen. Want we zijn verdomme geen socialisten ja. Het neoliberalisme, en mafko’s als Joop, kiezen niet alleen voor een systeem dat net zo schadelijk is (en inhoudelijk verdomd veel lijkt) op alle fouten die de USSR destijds al maakte, maar ze doen het nu in elk geval ook nog nadrukkelijk met het doel om een bijzonder onaangename wereld te creeren.)
@Redoutable: Dat ze in Amsterdam fraudeurs niet zouden beboeten is een fabeltje dat je alleen maar kan volhouden als niet alleen dit stuk, maar ook de informatie die DK en de Telegraaf aanlinken niet goed leest.
De aanpak zoals nu is een schijnconstructie: het lijkt alsof er geld wordt bespaard met boetes, maar die boetes worden nooit betaald, leveren allerlei kostbare andere problemen op en voor: ze treffen met name de mensen die nooit iets verkeerds hebben geprobeerd.
Dus de verkeerde mensen worden gepakt en de kosten lopen uiteindelijk alleen maar op.
Misschien dat je met deze informatie je post nog eens wilt herzien? Misschien dat het wél tot je doordringt als ik het aan je persoonlijk schrijf… Werkelijk waar, ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat je je reactie geschreven hebt nadat je werkelijk met begrip gelezen zou hebben…
@Joop: Dat extra klusje hier en daar, dát is de echte fraude waar op gecontroleerd zou moeten worden. Maar dat zijn niet de gevallen waar we het over hebben. De fraudewet pakt met name mensen die wél hun zaken opgeven, maar waarbij de (vele) papieren achteraf niet onderling blijken te kloppen. Wat in zo een bureaucratisch systeem als dat van ons nogal eens voorkomt bij mensen die het beste voorhebben. Zo bleek uit onderzoek van de ombudsman.
En die jaloerse burger die altijd denkt dat zijn buurman het zo makkelijk en leuk heeft, die kan wat mij betreft een keer doodvallen. Gelukkig zijn er een hele hoop mensen zonder uitkering die wél hechten aan redelijkheid.
Maar goed, om die onzinnige jaloezie te stoppen pleit ik ook voor de vrije-inloopbijstand. Dan is bijstand ‘genieten’ een keuze. Je zal zien dat de meeste mensen ervoor kiezen om gewoon hun dagen te vullen en hun inkomen te verhogen met werk. De mens is namelijk eerder gulzig dan lui. Dat is de motor waarop onze samenleving draait. Niet op dwangtrajecten vanuit de bijstand. Of dacht jij soms van wel?
@Lurker: Dank.
@Inca: +++++!
@11: “Dat extra klusje hier en daar, dát is de echte fraude waar op gecontroleerd zou moeten worden.”
Daar mag wel eens bij vermeld dat dat extra klusje hier en daar meestal door werkenden wordt uitgevoerd. Die kunnen namelijk hun zwarte inkomsten veel makkelijker verbergen tussen hun witte inkomsten en worden bovendien veel minder gecontroleerd dan mensen met een uitkering. In Limburg is dat in ieder geval de praktijk (de doorsnee klusser biedt particulieren hier ook de keuze om de klus zwart of wit te doen, hun witte inkomsten halen ze bij overheid en bedrijven).
helemaal waar
Klopt, 15% van de bijstandsgerechtigden is écht werkschuw. De rest wil wel, maar kan niet, doet wat in hem of haar vermogen ligt.
Joop @15, afhangend hoe je “écht werkschuw” definieert zou het wel kunnen kloppen met die 15%. Heb jij daar toevallig een linkje voor?
Een dergelijk getal geeft namelijk aan dat er voor 85% goedwillenden geen werk is (in de bijstand zitten overigens ook heel veel mensen die je als arbeidsgehandicapte kunt aanmerken). En dat maakt het verdacht maken van alle mensen in de bijstand (door met name PVVD en andere mainstream partijen) des te wranger.
@16.
Dat cijfertje is niet uit de lucht gegrepen, geen linkje, maar het is afgeleid van hoeveel mensen totaal niet passen in het beleid van een lokale soos. En bijvoorbeeld niet meedoen aan tegenprestatie naar onvermogen. Wel eens gedacht dat dat tegenprestatie idee was bedacht voor die 15%, want daar werkt alleen dwang. De rest is wel op andere manieren te motiveren.
Daar werkt dwang ook niet. Het is een illusie dat je van een onwillig persoon een goede werknemer kan maken onder dwang. Of je moet overgaan tot echte slavenarbeid. En wat schiet je daarmee op? De slavendrijver en de verzorging van de slaaf kost dan meer geld dan de slaaf opbrengt. Zelfs in de gevangenis weten ze mensen die niet willen niet economisch rendabel te maken. We leven nu eenmaal niet meer in de tijd dat je mensen onderhoud door ze met hun tienen in de kelder op te sluiten met een kan water en een homp brood. Er zijn vast mensen die dat zouden willen, maar daarvoor is onze rechtsstaat nog net te ver doorontwikkelt.
@18:
Iedereen is te motiveren, vraag maar aan de legerleiding. Het punt is, hoever wil je gaan als samenleving daarin. Daarin verschilt men wel. Maar stellen dat sommigen niet te motiveren zijn, is kolder.
Dat hangt lijkt mij volkomen van je definitie van motiveren af. Natuurlijk kan je mensen dwingen en dat motiveren noemen. Feit blijft dat dat proces wat jij motiveren noemt meer kost dan het opbrengt. Tenzij je dus terug wil gaan naar die kerker en die homp brood misschien, maar er zijn zelfs die zeggen dat slavernij nooit was afgeschaft als loondienst on the long run niet goedkoper was geweest destijds.
@19
Lijfstraffen doen het goed in de kringen waar jij vertoeft, nonkel?
Goh..
Hey Nonkel @19 Iedereen is te motiveren, vraag maar aan de legerleiding.. Voor mij komt dan het beeld naar voren van Kubriks film “Full Metal Jacket” waarin een jonge soldaat helemaal wordt gemotiveerd tot aan het uitschieten van zijn hersens aan toe.
Je zou een goede VVD politicus kunnen worden……
@20:
“Feit blijft dat dat proces wat jij motiveren noemt meer kost dan het opbrengt.”
Daar heb je gelijk in. Soms zal het meer kosten dan het opbrengt in een individueel geval. Soms is het ook heel moeilijk om iemands waarde in euros uit te drukken. Hoeveel is een agent waard? Of een zuster? Of sociale -en werkcontacten? Die discussie kun je niet voeren.
Ik wil niet terug naar de kerker, tenminste niet voor mensen die niet willen werken. De kerker mag bevolkt worden door een ander slag volk. Dat terzijde. Stropop.
Maar de discussie blijft, hoever wil je gaan en wat is je doel. Wil je mensen een lesje leren, wil je economisch maximaal profiteren, wil je mensen zelf hun keuzes laten maken ook al zijn die schadelijk voor de maatschappij en zichzelf?
Persoonlijk trek ik me niets van die mensen aan (“de 15%”) Geen energie aan verspillen. Raad ik aan anderen ook te doen, inclusief overheid. Geef ze een slof sigaretten, een krat Schultenbrau en laat ze lekker tv kijken overdag. Verspilde levens. Maar dat is niet mijn probleem.
@21
Een opvoedkundige tik noemen ze dat in mijn kringen.
@22
Goede film, leuk voorbeeld ook. Soldaat Pyle werd juist zo goed. Zonde dat hij doorsloeg. Maarja, in elk nest zit wel een zwakke broeder natuurlijk. Uitzondering die de regel bevestigt enzo…
Wat heeft het voor zin om die 15% te motiveren terwijl er ook 85% werklozen zijn die graag aan de slag willen? Ik snap wel dat het tegen alle VVD-principes indruist om zulke mensen gewoon met rust te laten, maar het is goedkoper (motiveren kost geld!) en uiteindelijk hebben werkgevers ook meer aan enthousiast personeel.
Als de kranten nou vol stonden met onvervulde vacatures was het een ander verhaal, maar voorlopig lijkt het me nuttiger om mensen die graag aan de slag willen te helpen ipv tegen te werken.
@15: dus, omdat 15% werkschuw is, moeten de goedwillenden (85%) maar flink worden beziggehouden met idiote bureaucratische rompslomp? Allemaal verspilde tijd die beter aan werk zoeken of aan zinniger zaken kan worden besteed. En ze en passant ook nog eens in het verdachtenbankje zetten…
@25.
Zo gaat t altijd! De goeden lijden onder de slechten.
Maar de goeden kunnen altijd de anonieme kliklijn gebruiken als ze zich daar aan ergeren. ;-)
En .. dus … ehhh…. moeten we het er maar bij laten zitten @26?
@Nonkel: Niks stropop. Ik verken alleen wat je wilt zeggen, door te wijzen op mogelijke consequenties. Volgens mij komen we wel ergens. Je vraagt: hoever wil je gaan en wat is je doel? Laat ik eerst op het laatste ingaan.
Wil je mensen een lesje leren, wil je economisch maximaal profiteren, wil je mensen zelf hun keuzes laten maken ook al zijn die schadelijk voor de maatschappij en zichzelf?
Vraag je. Mooie vragen, dank.
Ik wil mensen geen lesje leren. De staat is er in mijn filosofie niet voor om een soort modelburger te creëren. Ik wil ook niet afdwingen dat mensen maximaal economisch bijdragen aan de staat. Dat zou de burger als een machine zien voor het collectieve ideaal.
Beide denkbeelden zijn overigens inherent aan het Sovjet-communisme – niet aan het Marxisme! Het is grappig zoals de communisten de filosofie van Marx omvormden tot een draconisch systeem, de neoliberalen dat eigenlijk doen met het liberalisme. Dit terzijde.
Ik wil mensen zelf hun keuzes laten maken, ook al zijn ze (in mijn optiek) schadelijk voor zichzelf. Ik zie het als taak voor de staat mensen mogelijkheden te geven, meer keuzemogelijkheden, en meer informatie over de consequenties van die keuzes.
Ik zie het recht als de methode aan die keuzes de limiet te stellen dat ze met hun keuzes anderen niet schaden en beperken. Dat is natuurlijk niet objectief tot nul te reduceren want de keuzevrijheid van de één is de keuzebeperking voor de ander. Het recht is er om dat evenwicht te bepalen.
Maar dan de economisch onrendabelen. Los even van het humane aspect dat ik vind dat we mensen niet moeten laten sterven van de honger, niet moeten laten rotten en verschimmelen, denk ik dat dit ook schadelijk is voor de samenleving het te laten gebeuren. Armoede is kostbaar. Rekeningen worden niet betaald, mensen in armoede gaan vaker kleine delicten plegen, kinderen worden niet goed opgevoed zodat ze dezelfde problemen veroorzaken, en armoede vormt geen markt, en de markt is de basis voor onze welvaart.
En dus kom ik op dezelfde conclusie als jij uit. “Geef ze een slof sigaretten, een krat Schultenbrau en laat ze lekker tv kijken overdag.” Verspilde levens? Niet aan mij om te beoordelen.
En aan de andere kant meen ik uit verschillende hoeken te kunnen concluderen dat er uiteindelijk niets prikkelender is dan dat, mensen vrij te laten en ze het recht te geven hun eigen keuzes te maken. Niet alleen uit al die experimenten die nu allemaal worden aangehaald in de discussie over het basisinkomen, maar ook uit de psychologie.
Wat die mensen op de bank houdt, is ten eerste het bureaucratische systeem dat niet prikkelend werkt maar demotiverend, en ten tweede het verschijnsel dat iedere moeite die je doet wordt afgestraft. Iedere ‘economische activiteit’ of dat nu betaald wordt of niet, leidt tot een korting op de uitkering. Als we mensen wilden demotiveren, dan hadden we geen beter systeem kunnen kiezen dan de bijstand nu.
Zeker, als we het anders aan zouden pakken zou er nog wel een deel van de mensen op de bank blijven zitten. Laat dat die 15% zijn. Maar daaraan gaan sleuren levert alleen maar meer schade en kosten op. Aan die mensen zelf, en voor de samenleving.
En dat laatste zouden mensen zich ook moeten realiseren die wél vinden dat de staat er is ‘om mensen een lesje te leren’, of een instrument dat ervoor moet zorgen dat mensen maximaal economisch rendabel zijn.
@Lurker (& @JeroenT): Juist, dat komt er ook nog eens bij dat het willen prikkelen van al die mensen alleen maar geldverspilling is. Ze zijn al gemotiveerd, en dan is het verspilde moeite, of ze zijn het niet, en dan is die moeite ook verspild.
Los daarvan, het idee om die mensen op de bank te laten zitten stuit niet alleen bij de rechts-liberale mensen tegen de borst (gewone liberalen zullen het als collateral damage van hun idealen zien, zoals ik hierboven). Vooral conservatieven hebben daar last van, maar ook socialisten. Die laatsten zeggen: je mag mensen niet aan hun lot overlaten. De staat heeft een opvoedkundige taak. Dat argument gebruiken mensen als van Es (voormalig wethouder Amsterdam, die duidelijk ‘leefde’ voordat GroenLinks het idee van de plichtenvrije bijstand lanceerde) en Paul Ulenbelt (spreekbuis van de SP tegen het basisinkomen). Ik noem dat voor mijzelf ‘het betuttelsocialisme’. Die mensen menen het goed, maar ze maken mijns inziens de kardinale fout aan te nemen dat de staat er zou zijn om te bepalen wat goed is voor een individu. Als de staat dat in zijn ‘hoofd’ gaat halen, berg je dan maar…
@Joop: Niet zozeer de goeden lijden onder de slechten, de hele samenleving leidt onder de slechten. Maar het slechte van de slechten wordt vergroot door de reactie op die slechten. Het slechte waar we allemaal aan leiden, is het idee dat ‘de slechten’ heropgevoed moeten worden. Dat leidt alleen maar tot hoge kosten, en een uitgehold vangnet, en uiteindelijk ook tot economische schade daardoor. En dat is echt iets wat onnodig is. Daar gaat het mij hier om.
@10: Waar dan weer wel duidelijk vooruitgang is geboekt, is de kwaliteit van propaganda, die van ons is een stuk effectiever dan die van de USSR.
Het begon zo simpel: vanaf halverwege de jaren 90 is de overheid de burger konsekwent als ‘klant’ gaan aanspreken. Een klant is solidair met niemand en betaalt alleen voor zichzelf. Dus nee, delen is er niet meer bij.
@26, maar wie zijn nou precies de slechten? Dat handjevol mensen dat niet wil werken is in elk geval van geen enkel probleem voor onze maatschappij. Daar lijdt eigenlijk niemand onder, (als jalouzie is het belachelijk onambitieus. Als je dingen niet eerlijk vindt, ga je dan jaloers zijn op een schamel minimumbestaan? Waarom in vredesnaam? Loop eens langs in Laren, bedenk dat ook daar een boel niet verkregen is door oprechte arbeid, en bedenk dan wat je liever zou hebben – een lekkend sociale huurwoninkje of een villa in Laren. Kies je jalouzie zorgvuldig.)
Maar we lijden wel, allemaal, onder de ‘slechten’ die onze rechtstaat en democratie in rap tempo uithollen, die de sociale wetgeving om zeep helpen met alle gevolgen voor de werkenden zelf en hun kinderen. Die krijgen het nu alleen maar slechter – het zijn immers hun banen die met het verdwijnen van de sociale zekerheid ook verder onder druk gezet worden, hun werkdruk die hoger wordt, de uitbetaling die lager wordt omdat je klem zit. Kort en goed: je wordt genaaid, Joop. Niet door de 15% ‘werkschuwen’ maar door de 15% aan de andere kant, die een gigantische hoop macht en rijkdom bezitten en dat steeds meer inzetten om de overheid zich tegen jou te laten keren ipv je te beschermen.
@Klokwerk, deze is ook relevant, Brenninkmeijer zegt hetzelfde: http://www.politalk.nl/2015/08/06/oud-ombudsman-we-worden-voorbereid-op-minder-democratie-en-rechtsstaat/
Hij stond al als waanlink en verdient het gelezen te worden.
Blendle-link: https://blendle.com/i/de-groene-amsterdammer/het-weefsel-erodeert/bnl-groeneamsterdammer-20150805-1_16_1 ( 89ct)
(En Joop, ook jou zou ik aanraden ‘m te lezen. Want je laat je voor een karretje spannen waar je zelf ook alleen maar slechter van wordt.)
@32: ‘Maar we lijden wel, allemaal, onder de ‘slechten’ die onze rechtstaat en democratie in rap tempo uithollen, die de sociale wetgeving om zeep helpen met alle gevolgen voor de werkenden zelf en hun kinderen’.
Het zijn niet dat handjevol ‘slechten’ die niet wil werken die de rechtstaat uithollen, maar de hardliners in dit kabinet die op de achtergrond gevoed worden door schertsfiguren als Hans den Boer. In het land van de labbekakken is éénoog koning.
Enerzijds de naargeestige VVD’ers die een ander het licht in de ogen niet gunnen en roepen om een strenge en straffende staat (daar is de staat dan toevallig wel goed voor, ondanks hun neoliberale beginselen). Democratische grondrechten en rechtvaardigheid moeten desnoods maar wijken.
Maar goed van het soort VVD’ers waar deze partij tegenwoordig bestaat, zijn we dat inmiddels wel gewend.
Aan de andere kant vinden we de paternalistische sociaaldemocraten (zo noemen ze zich althans nog) van de PvdA die onder het mom van ‘arbeid verheft’ een systeem van dwangarbeid voor werklozen hebben opgetuigd waarvan nergens is gebleken dat het ook maar voor een centimeter werkt.
Het is voor alles symboolpolitiek, duur en zinloos, waarmee men de indruk wenst te wekken dat er wel degelijk iets aan het ‘probleem’ gedaan wordt. Zonder zich overigens de vraag te stellen hoe groot het ‘probleem’ in werkelijkheid wel is en vooral hoe problematisch.
En wat misschien nog wel veel erger is: zonder dat men zich afvraagt in hoeverre het doel en de middelen elkaar rechtvaardigen.
Sinds Wim Kok weten we: als je VVD-beleid uitgevoerd wil zien, moet je het de PvdA laten doen!
‘Je kunt beter niets doen, dan druk te zijn met niets.’
(Lao-Tse)
Die 15% “slechten” worden alleen maar gebruikt als excuus om álle uitkeringsgerechtigden eronder te houden.
Als je logisch en efficiënt die 15% laat zitten raken er een hoop mensen hun hobby, uitkeringsgerechtigden pesten, kwijt – ik bedoel natuurlijk hun werk, controle uitoefenen op uitkeringstrekkers.
@29: “Die mensen menen het goed, maar ze maken mijns inziens de kardinale fout aan te nemen dat de staat er zou zijn om te bepalen wat goed is voor een individu. ”
Nee, denk dat dit niet juist is. Het zijn mensen die een samenleving voorstaan waarin “de sterken” zorgen voor “de zwakkeren”. En de staat is er om mechanismen op te zetten waardoor dit ook daadwerkelijk gebeurt. En 1 van die mechanismen is inderdaad de plicht voor diegene die dat kan, om te werken. Als je dat (volledig) los laat, onder het motto ‘vrijheid blijheid’, krijg je een samenleving die niet gaat werken. En “niet werken” bedoel ik niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk.
Het is overigens helemaal niet zo dat ik, om die reden, vind dat het huidige sociale stelsel fantastisch is. Er is zeker ruimte voor verbetering en ik vind het bijvoorbeeld prachtig dat er nu geëxperimenteerd wordt met het basisinkomen in sommige gemeenten.
Nou nee, als ik met name van Es goed begrepen had, was het werkelijk zo dat zij het ‘asociaal’ zou vinden de mensen in de bijstand ‘aan hun lot over te laten’. Want mensen worden gelukkiger in een baan, een kwestie van bestwil dus. De prikkeltrajecten hebben in die visie dus niets te maken met het rechts-morele verhaaltje (wie kan werken moet werken) maar met linkse betutteling. Ook de SP komt overigens met dat argument.
Ik ben tegen een overheid die voor mensen bepaalt hoe ze gelukkig moeten worden.
@37, al weten veel mensen zelf niet altijd wat hun werkelijke motieven zijn. Anderen veroordelen of juist ‘voor je eigen bestwil’ lopen nog al eens makkelijk in elkaar over.
@37: Yup, zowel links als rechts zijn geobsedeerd door een arbeidsethos die niet meer van deze tijd is. Op dat punt is de SP me volledig kwijt.