ANALYSE - Deze week debatteert het parlement over het lot van Martin van Rijn. Struikelt hij over de chaos bij de Sociale Verzekeringsbank? (SVB) Op zich zou daar niets op tegen zijn, want de regels van het spel zijn nu eenmaal zo. Ook als je er niets aan kunt doen als bewindspersoon, je bent verantwoordelijk en de rituele reiniging moet geschieden.
Wat er natuurlijk wel op tegen is: Martin van Rijn is een prima bewindspersoon en teloorgang van zijn politieke en bestuurlijke talenten zou jammer zijn. Waarom? Omdat de problemen rond de uitvoering van de decentralisaties iets voorspellen, waar nog weinig over is gesproken: verlies aan vertrouwen bij de “brave burger”.
Dat is wel vervelend, maar nuttig voor de verandering in het sociaal domein. Dat is een rare stelling, die toelichting verdient. Daarover gaat de rest van dit verhaal.
Mensbeeld en politiek
Judith Wolf, hoogleraar Zorg te Nijmegen, noemt “zelfbepaling” wezenlijk voor de drie basisbehoeften van mensen:
- Autonomie, waarmee levensdoelen, horend bij de eigen aard worden gekozen,
- Competenties, voor het zelfvertrouwen en het vermogen die doelen na te streven,
- Verbindingen met anderen, die veilig en betekenisvol zijn.
(“Niemand tussen wal en schip”, door Judith Wolf, p.23)
Het is een constructie van een mensbeeld dat goed past bij de politieke sfeer in de huidige coalitie van VVD en PvdA, die poogt de “participatiesamenleving” vorm te geven. Dit mensbeeld van Wolf is gebaseerd op onderzoeken en bijdragen van velen. Het is misschien geen toeval dat het ook een mengsel is van liberale en socialistische denkbeelden over de mens. Het zijn mensbeelden, die de groei en bloei van politieke verenigingen sterk bepalen. En die mensbeelden bepalen ook oordelen over hoe de zorg geregeld moet worden.
Zorg en geld
Vaak worden verbindingen tussen zorg en geld van de overheid gelegd. Maar waar komt die verbinding tussen zorg en geld vandaan? We moeten ons meer om elkaar bekommeren, zei een moraliserende Van Rijn. Ja, goed, een boodschap of een taxiritje, maar toch niet lichamelijke zorg? De bewindsman retireerde snel: lichamelijke zorg blijft professioneel geregeld.
Waarom is veel zorg professioneel verklaard? Die professionele zorg vraagt om geld. Dat geld moet eerst door de fiscus ingezameld worden en wordt dan door ingewikkelde regels en procedures weer onder ons verdeeld. Als iemand het voorstelde, zou je het omslachtig noemen.
Moet dat wel zo? Wat betekent het voor de onderlinge verhoudingen tussen mensen? Mensen zijn goed in het zorgen dat anderen voor hen zorgen, schreef Bram de Swaan, nu veertig jaar geleden in de Gids. De vraag is of die zorg moet gaan volgens de regels en met de middelen, die het openbaar bestuur levert. Kunnen mensen dat niet zelf?
Vroeger werd zorg geleverd door de kerken en charitas, door verenigingen en coöperaties. Sociale verbanden waren natuurlijker: je had het ziekenfonds, het dooienfonds, organisaties waarin mensen zelf hun belangen behartigden. Natuurlijk was niet alles goed. Maar het moest vooral professioneler…
Schaalvergroting en professionalisering
Waarom dat moest? De economische wijsheid was dat met grootschaligheid voordeel kon worden behaald, door betere organisatie en betere kwaliteit. Maar misschien hebben schaalvergroting en professionaliteit een minder positief verband, dan wij graag denken: een paar voorbeelden…
In de wereld van sociale woningbouw werden woningcorporaties met leden, ineens woningbedrijven met klanten. De schaalvergroting bracht een ongeremdheid, waar de gehele bedrijfstak bijna aan bezweek met de Vestia-affaire als sprekend voorbeeld.
In de wereld van het onderwijs brengt de schaalvergroting vooral gekreun te weeg over het verlies aan menselijke maat en voelt men zich zeer belast onder een managementlaag, die zwaar drukt maar vrijwel geen waarde toevoegt.
In de wereld van de zorg doen zich soortgelijke dingen voor. Het Buurtzorg experiment toont aan dat kracht zit in kleine collegiale verbanden, het minimaliseren van management taken en het concentreren op de primaire taak.
Het is mogelijk met hulp van ICT kleinschalig en taakgericht te organiseren, met kwaliteit en efficiency. Maar hebben we dat al gedaan? De gelijkstelling van groot, efficiënt en professioneel lijkt ouderwets. Misschien moeten we terug naar klein en modern.
Wat verandert er?
Vroeger waren sociale verbanden natuurlijker. Een raadslid in de provincie vertelt van een meisje met Down syndroom, dat gewoon mee doet, als er geoogst wordt. Iedereen “lette een beetje op”, het anders zijn werd aanvaard en de collectieve verantwoordelijkheid daarvoor genomen. Nu hebben we daar regels, normen en professionals voor.
Het natuurlijk sociaal verband is minder vanzelf gaan spreken. Zorg is een beroep geworden, waarvoor loon betaald wordt. Dat gebeurt deels via het PGB, waardoor de houder een grote emancipatie heeft beleefd, maar waardoor ook de professionalisering van sociale verbanden is versneld.
De relatie tot het financierende openbaar bestuur verandert, omdat er wordt bezuinigd. Maar moet er dan “ontprofessionalisering” plaatsvinden, of zoals de profetische architect van Klingeren het noemde: “ontklontering”? Misschien wel,de vraag is alleen hoeveel?
De gemeente krijgt ruim een kwart minder, dan het Rijk eerder gebruikte. Dat is te weinig korting voor een fundamentele herziening van rollen. Omdat het zo lastig is tot nieuwe rollen te komen, kiezen we voor ‘beleidsarme transitie’, een manier om te zeggen dat we nog niet hebben verzonnen hoe het nu verder moet. Het Rijk draagt de gemeenten nogal wat nieuwe taken op. De gemeenten en de burgers moeten daar hun rol bij zien te vinden: de gemeente moet op een nieuwe manier met de burgers omgaan, de burgers moeten inzien dat zij geen rechten hebben volgens de oude systemen, maar wel mogen blijven rekenen op zorg.
Nu ben ik weer bij de SVB. De uitvoering loopt niet soepel, om het zacht te zeggen. De uitbetaling der PGB’s is een chaos geworden. Maar het zal niet het enige probleem blijken, want ook gemeenten zijn slecht voorbereid op hun andere rol.
Aan te nemen valt dat het vertrouwen van de burger in de zorgende overheid gaat veranderen en dat de behoefte aan vormen van zelfzorg en zelforganisatie sterk gaat groeien. Dat is geen slechte ontwikkeling. Wel moet dan een goed uitgerust opbouwwerk bestaan, dat kan helpen bij het ontwikkelen van deze nieuwe vormen van zelforganisatie. Maar dat opbouwwerk is in die periode van professionalisering en schaalvergroting als overbodig bij het grofvuil gezet.
Een nieuwe samenleving
De vereniging is een organisatievorm van vroeger. De vereniging bestaat nog steeds, maar gericht op het primaire doel. Als je breder kijkt, dan hebben zij enorme mogelijkheden om energie vrij te maken voor maatschappelijke doelen. Het voorbeeld van het bibliotheekbeleid dringt zich op: in culturele kortzichtigheid heeft de overheid de middelen voor het bibliotheekwezen steeds meer beperkt. De hockeyclub heeft bedacht dat het boekenbezit van leden ook collectief toegankelijk kan worden gemaakt. Daarmee wordt op een andere manier geïnvesteerd in de ontwikkeling van haar leden.
Er bestaat geen afgerond beeld van een nieuwe samenleving; dat moet ook niet, want de ontwerpers van samenlevingen richtten in de geschiedenis vrijwel altijd kwaad aan.
Maar de samenleving zal moeten zoeken naar nieuwe rollen:
– Voor de burgers en voor hun onderlinge relaties,
– Voor de overheden en hun rol in de zorg, die mensen elkaar geven,
– Voor de instellingen, die daarbij nodig zijn.
De samenleving bestaat uit mensen. Mensen zijn “makers”, hebben een vak. Zij zijn trots op hun ambacht, willen daarin beter worden, hun vak in samenwerking met anderen effectief maken. Wij verbeteren onze competenties en zoeken er emplooi voor. Mensen zijn ook zorgverleners: de helft van een mensenleven verloopt in hulpbehoevendheid, schreef Bram de Swaan in het eerder genoemde artikel. We hebben elkaar nodig, het bestaan heeft altijd een sociale, niet betaalde context, waarin het leven als zinvol en veilig wordt ervaren. VVD en PvdA komen elkaar op een bijzondere plek in de ontwikkeling tegen. Voor het eerst zie ik iets fundamenteels in deze coalitie.
Reacties (20)
Dat je iets dergelijks zonder sarcasme en met droge ogen je toetsenbord uitkrijgt. Stelselmatig en dwangmatig alle waarschuwingen vooraf (nota bene ook van de SVB zelf) in de wind slaan, gevraagde informatie doelbewust achterhouden voor de Tweede Kamer en herhaaldelijk lege beloftes doen (waarvan je wéét dat je ze niet waar kunt maken in de tijd die je ervoor zegt nodig te hebben): wat is in hemelsnaam jouw definitie van een slecht bewindspersoon?
@1: wat is in hemelsnaam jouw definitie van een slecht bewindspersoon?
Ella Vogelaar.
@2.
Jij leeft nog qua retoriek 10 jaar geleden.
Stel ik ga nu tijdens de oogst een beetje letten op dat meisje. Helaas zit de “samenleving” nu zo in elkaar dat ik dan te weinig productie draai en de volgende dag niet meer terug hoef te komen.
Gelukkig maar. Toen ik een gebroken heup had was ik maar wat blij met een professional die mij met zo min mogelijk pijn van de brancard naar de behandeltafel wist te krijgen in plaats van een goedwillende vrijwilliger met minder kennis daarover.
Waardoor de leden van de hockeyclub andere boeken tot zich kunnen nemen dat die van de voetbalclub. Is het niet mooi dat we via de overheid juist die boeken voor iedereen toegankelijk kunnen maken.
Tom van Doormaal denkt blijkbaar dat het verenigingswezen uit de tijd van de verzuiling zich weer laat optuigen.*
Dat is zijn oplossing voor een gebureaucratiseerde en falende overheid, en vooral natuurlijk: voor individualisme en het verlies van sociale cohesie.
Maar die maatschappelijke verbanden gaan niet werken zonder sociale cohesie, dus hoe kunnen ze dan zelf de oplossing zijn voor dat verlies van sociale cohesie.
Verder is de titel en inleiding van dit stuk een louter stukje lokaas. Clickbait. Je denkt dat het zal gaan over het politieke lot van Martin van Rijn, maar daar gaat het stuk helemaal niet over. Er wordt zelfs niet meer op terug gekomen.
De lezer is op het verkeerde been gezet: het was maar de steiger om de afsprong te maken naar een metabeschouwing over de verweesde samenleving, zoals wijlen Pim Fortuyn dat destijds uitdrukte, en mogelijke oplossingen voor de situatie die de ontzuiling heeft doen ontstaan.
Dat is allemaal prima, maar noem het stuk dan niet ‘Het lot van Martin van Rijn’, want daar gaat dit artikel dus niet over.
* Zou Tom zijn lidmaatschap van het CDA al hebben aangevraagd? Want daar zou hij namelijk met dit type denken een warm nest vinden. (Zie dit maar als een gratis tip)
Hallo wakker worden. We leven in een KEIHARDE neoliberale egoïstische samenleving. Heeft hij ooit wel eens een maaltijd gegeten in een verzorgingstehuis? Zou het mijn moeder niet voorschotelen, nam eens een maaltijd mee om uit te proberen of de hond daar geen trek in had. En nee hij had er geen trek in. Het is varkensvoer wat zij deze voorschotelen. Je kunt net zo goed wat peper en zout over wat rubber strooien smaakt hetzelfde. Waarom dit simpele voorbeeld in combinatie met goed bestuurder. Een goed bestuurder zal nooit verantwoordelijk hiervoor dragen,zorg tenminste dat mensen nog een fatsoenlijke maaltijd krijgen in de laatste jaren van hun leven. Nee zelfs dat is teveel. Maar we hebben wel een goede bestuurder. Voor de rest vind ik dit allemaal Tibetaans geleuter, veraf van de dagelijks realiteit. Doet me denken aan die vreselijke onzin die Mark Rutte verkocht tijdens het VVD congres. Waarom loop je gelijk naar het UWV als je ontslagen wordt. Nou omdat het moet, anders krijg je geen uitkering. En misschien omdat er een miljoen mensen zonder werk zijn. Misschien dat eind van de maand de hypotheek betaald moet worden. Misschien dat ik met boodschappen af moet rekenen bij de kassa .Het zijn maar een paar ideeën hoor. En dat stuk onbenul is onze mp met zij gedragsgestoorde lach. En nu dit geleuter, nieuwe samenleving, een goed bestuurder, vraag me af op welke planeet deze mensen leven.
@6: Re : vraag me af op welke planeet deze mensen leven.
Planet reality. Wen er maar aan.
@3: Nee hoor, ik ben gewoon dik tevreden over Rutte I & II.
Nog nooit is het zo makkelijk geweest in kaart te brengen wat er nou verkeerd gaat bij de PvdA. U kiest een titel waarbij er eindelijk over het probleem gesproken kan worden; wanbeleid. In plaats daarvan is er een hele lap tekst te lezen gevuld met ideologische verkiezers-rhetoriek en wezel stellingen.
Blijkbaar niet capabel voor de job.
verder:
Je slaat alle waarschuwingen in de wind!
Je beloofd meerdere malen dat een en ander in orde komt!
Je houdt een kletsverhaal dat 95% nu op tijd wordt uitbetaald!
Zelfs als dit percentage beruste op correcte cijfers, dan nog is de score, na al die tijd, totaal onvoldoende.
Vervolgens gaan mensen (waaronder de auteur het bovenstaande verhaal) vertellen dat je een goed bewindspersoon bent.
Wat een geleuter!:
Dit is alleen normaal in een kafkaiaanse omgeving ;-)
Het is een mooie staalkaart van open zenuwen.
Natuurlijk ben ik woedend over het ontzettende ongerief dat wordt veroorzaakt. Maar dat doet het systeem zelf, niet Martin.
Ik begin ongeveer met te zeggen dat de rituele reiniging moet plaatshebben, omdat het de regels zijn van ons spel.
Maar ik zou het ook jammer vinden, want Martin van Rijn is inhoudelijk, politiek gedreven en competent. Wel eens gezien hoe hij het gezuig uit de PVV pareert? Ik vind dat klasse.
Prediker ziet mij van alles denken. Maar ik denk niet zoveel: de laatste dertig jaar wordt er gezocht naar andere vormen van sociale organisatie, die minder verstatelijkt zijn dan de tegenwoordige. Waar komt die verstatelijkte zorg vandaan? Ja, van iedereen die van oordeel is dat “de gemeenschap” voor ons moet zorgen. Maar ik vraag me af of dat dan moet met belastinggeld en ingewikkelde wetten.
Bas ziet een keiharde neoliberale samenleving. Ik geef hem toe dat in veel opzichten dat zo is, maar dat er ook gebieden zijn, waar je over na moet denken: het gebied van de verstatelijkte zorg is er zo eentje. Het is een discussie die al jaren woedt, maar die maar niet helder wordt. Wonen en zorg moet gescheiden worden, zegt men. Dat betekent dus dat als je griep hebt en in je mandje ligt, er zorg geleverd moet worden en jij niet meer woont?
De helft der mensenjaren verloopt in hulpbehoevendheid, schreef de Swaan. Dat is een mooie overdrijving, maar dat is waar het mij om te doen is. Iedereen die in instituties denkt, loopt in dit soort dingen vast. Het meisje met Down mag niet gewoon meedoen in de eigen mensenwereld, maar moet opgehokt in een professioneel zorginstituut.
Nog anders gezegd: ik probeer met mijn stukje een discussie te voeren over een hervorming, die ik een beetje serieus neem: zorg dicht bij de mensen. Ik ben het eens met iedereen die het in combinatie met bezuiniging hypocrisie vindt. Maar laten we het eens hebben, waarover dit echt gaat. In elk dorp en stad zijn er duizenden, die hier elke dag mee bezig zijn, niet door goedkope politieke retoriek, maar door inspanning voor een menswaardig bestaan voor iedereen, die dat niet op eigen kracht voor elkaar krijgt.
@11: Weer een mooi staaltje newspeak my fiend. Vooral afgeven op anderen en niet op het eigen beleid.
Het meisje met Down mag niet meedoen in de eigen mensenwereld maar moet opgehokt in een professioneel instituut. Waar haal je het vandaan man?!
Dat instituut is voor haar opgezet, zorgt ervoor dat ze in haar semi begeleiders woning mag zitten en een mooie plek heeft waar ze veilig en verantwoord kan werken met mensen die kennis hebben van zaken. Diezelfde instituten zetten zelf initiatieven op of werken met ondernemers samen om een goede omgeving te creeëren. Ga eens kijken rondom Eindhoven bij de grote zorgverleners zou ik zeggen. Die zijn alles behalve statelijk en keihard aan het innoveren.
Maar nee, PvdA wil liever populistisch geblaat, het individu overlaten aan een maatschappij die haar niet begrijpt en hoogst waarschijnlijk ziet als goedkope productie. Die heb ik namelijk ook zat gezien in mijn tijd van vakantiebaantjes.
Diezelfde PVV waar Martin zo lekker op kan botvieren is wel een partij die in ieder geval zorg nog hoog op de agenda heeft staan. Zij wel. Tot slot nog een laf schot maar als ik bij de situatie binnen de familie van Rijn kijk, dan wil ik niet eens weten wat hij in gedachte heeft voor een heel land.
@11, als een bewindspersoon slechts slaafs is aan ‘het systeem’ en als diens inhoudelijkheid, politieke gedrevenheid en competentie geen verbinding hebben met de werkelijkheid en uitsluitend bestaan binnen het politieke systeem, waarom hebben we ze dan nog? Als we dan toch dingen moeten wegbezuinigen, bezuinig dan vooral de mensen weg wiens rol blijkbaar louter ceremonieel is en alleen waarde kent binnen het politieke spel.
Verder mis ik heel erg dat je werkelijk de diepte in gaat bij de beschouwing. De vraag van Toni is nogal belangrijk: hoe krijg je dat voor elkaar in een samenleving die 110% inzet vereist voor het werk? Wie mag er precies wel even ‘opletten’ en komt dat niet in conflict met de targets?
Wil je dat we dat anders oplossen, dan moeten we ook echt een andere samenleving hebben dan een waar verwacht wordt dat min of meer iedereen tussen de 18 en 68 jaar fulltime werkt.
Zou je dat willen veranderen dan kan dat wel: regel een basisinkomen, en verstevig de mogelijkheden van mensen om flink minder te werken. Dan hebben mensen ook werkelijk de keuze om weer te investeren in sociale verbanden.
Daarbij is het goed om te bedenken: zorg is werk. Het kost energie, concentratie en tijd, en vaak ook lichamelijke kracht, en dat zijn precies de zaken die wij inruilen voor geld als we werken.
Zelfs als je dat niet via belastinggeld laat lopen, is het wel een tijdsbelasting. Een mooie belasting vaak, maar desondanks wel iets dat maakt dat je die energie, concentratie, tijd en kracht niet meer aan iets anders kunt geven. En dus iets waar je naar de balans moet kijken, en naar verdeling. We hebben ooit gekozen om voor dat soort rekensommen geld te gebruiken – maar ook als je het geld eruit haalt blijft de noodzaak er onverminderd om daarover na te denken.
Verder stel je het wonen in een instelling voor als iets wat negatief is, ‘opgehokt.’ Maar als er iets duidelijk is uit de vele situaties is dat de werkelijkheid heel genuanceerd is. Instellingen bieden naast een afgesloten geheel ook extra veiligheid en daarmee extra vrijheid: mensen die bv niet om kunnen gaan met het stadsverkeer en dus binnen moeten blijven, kunnen wel vrij rondlopen op een terrein omdat het verkeer er zoveel beperkter is. Waar we makkelijk geneigd zijn te denken dat op jezelf wonen het doel is, vereenzamen sommige mensen totaal, en trekken ze weer lekker in een groepswoning. En dan kun je wel zeggen dat we de rest van de maatschappij daar aan aan moeten passen, maar zou het niet ook heel veel ingewikkelde en zeer ingrijpende regelgeving vergen om te zorgen dat heel Nederland qua verkeer uitsluitend stapvoets mag bv?
@11: over het ontzettende ongerief dat wordt veroorzaakt. Maar dat doet het systeem zelf, niet Martin.
Van Rijn ís juist mede-architect van dat systeem, dat is nu net het probleem! En tal van professionals en organisaties die Van Rijn met klem waarschuwden dat zijn ideeën niet zouden werken, in ieder geval niet op de korte termijn die hij wenste, maar die sloeg hij hardnekkig in de wind. Want vaklui zijn niet belangrijk, maar het systeem wat hij wilde, ongeacht goed of niet; dát is belangrijk voor Van Rijn.
@11: misschien moet ik me er meer in verdiepen, maar volgens mij slaan die drie punten van prof. dr. Judith Wolf die je opsomt onder “zelfbepaling” op de opvang van mensen die tussen de wal en het schip terecht zijn geraakt of waarvoor dat dreigt en maakt ze zich zorgen omdat de openbare geestelijke gezondheidszorg (OGGZ) uit de wet maatschappelijke opvang (WMO) verdwijnt.
Wolf: “De term OGGZ, die aangeeft dat het om de begeleiding van sociaal kwetsbare mensen gaat, verdwijnt uit de Wmo. Maar de kwetsbare mensen blijven. Er zijn allerlei indicaties dat het aantal kwetsbaren in de marge van de samenleving niet kleiner wordt. In tijden van crisis, zoals nu, neemt hun aantal zelfs toe. Er zijn meer daklozen en meer mensen met problematische schulden dan een paar jaar geleden. De grote vraag is of gemeentenaam goed zicht hebben op de omvang van deze kwetsbare groep. En of er na 2015 voldoende capaciteit is om hen te begeleiden. De focus van gemeenten ligt nu op wijkgericht werken. Sluit die sociale basisstructuur voldoende aan op de specifieke begeleiding die zeer kwetsbare mensen nodig hebben? En hoe wordt de kwaliteit van die begeleiding geborgd? Al deze beleidsveranderingen kunnen onbedoeld leiden tot verwaarlozing van de meest kwetsbare mensen.”
http://www.ggznieuws.nl/home/geef-ons-maar-een-plek-in-de-samenleving/
Daar waar Wolf stelt dat de nieuwe WMO zeker mogelijkheden biedt, bedoelt ze dat deze slachtoffers een eigen woonruimte moeten krijgen (gefinancierd via een bredere opvatting van het pgb, meen ik ergens gelezen te hebben).
Nou, dat gaat nogal wat geld kosten en dat druist in waar die veranderingen van de WMO voor bedoeld waren: bezuinigingen. I.i.g. zie ik geen link met … “is een constructie van een mensbeeld dat goed past bij de politieke sfeer in de huidige coalitie van VVD en PvdA, die poogt de “participatiesamenleving” vorm te geven … wat jij er van maakt. Integendeel.
Verder leg je een link naar opvattingen van De Swaan van veertig jaar geleden, dus een tijd waarvan het politieke collectieve geheugen zegt dat de burger door de overheid teveel in de watten is gelegd. Volgens mij heeft De Swaan juist een enorme hekel aan de ideologische uitwassen van het neoliberalisme (die ook ten grondslag liggen aan genoemde veranderingen en die ik maar buiten beschouwing laat).
Buiten de bestuurlijke chaos bij de SVB zijn er wat mij betreft bepaald meer redenen om Martin van Rijn de laan uit te sturen.
De aan misleiding grenzende “spin” begint al met de suggestie dat het om decentralisatie van zorg zou gaan. Dat is onzin. Het systeem van pgb’s maakt het voor mensen mogelijk om zelf te bepalen waar ze zorg inkopen; decentraler kan het niet. Het gaat hier enkel en alleen om decentralisatie van uitbetaling van dat geld. Dat is een puinhoop, waardoor tienduizenden mensen zwaar in de problemen komen omdat het geld dat ze nodig hebben maar niet komt, of omdat ze niet weten waar ze aan toe zijn.
En dat is de kern van de zaak: duizenden en duizenden mensen beginnen knap radeloos te worden van de toestand waarin ze zijn beland. Een toestand die direct het gevolg is van het beleid van Van Rijn. Als Van Rijn zich daar niet zo onderuit zou proberen te draaien als Van Doormaal hier doet zou ik dat alleen maar meer reden vinden om hem weg te sturen.
@11 Nou niet terugkrabbelen. Dat siert je niet.
De oplossingsrichting die jij in je stuk aanwijst komt namelijk neer op een op z’n minst gedeeltelijke terugkeer naar de maatschappelijke verbanden en zelforganisatie in verenigingen zoals we dat gedurende de verzuiling hadden.
Je impliceert dat gewoon zelf met je verwijzing naar ‘vroeger’:
Het enige wat ik doe is benoemen hoe dat er dan uitzag, ‘vroeger’. Als dat niet is wat je bedoelt, of als jouw visie op belangrijke punten afwijkt van ‘vroeger’ is het wel handig even te benoemen op welke punten dan wel.
Dan ben ik ook vooral benieuwd op grond waarvan jij meent dat een dergelijke zelforganisatie van de samenleving in verenigingen en maatschappelijke verbanden ook zonder de verticale binding van het zuilenstelsel succesvol gestalte zou kunnen krijgen, en hoe dan wel.
Maar misschien bedoel je wel gewoon te zeggen: de individualisering maakt dat mensen in een verzorgingsstaat wachten op oplossingen van de overheid; maar die overheid is een bureaucratische, onoverzichtelijke moloch die zich steeds meer terugtrekt; bovendien kraakt en piept het verzorgingsstelsel in haar voegen, want het is op den duur onbetaalbaar; dus zullen mensen noodgedwongen tot zelforganisatie over moeten gaan.
Dat klinkt dan weer als een verkapt pleidooi voor compassionate conservatism: laten kerken en liefdadigheidsinstellingen maar oppikken wat de overheid laat liggen. Die kunnen dat veel beter en dan is de sociale controle groter. Een schaamlapje om de verworvenheden van Roosevelts New Deal en Johnsons Great Society met een goed gevoel om zeep te kunnen helpen.
Zeg het maar Tom, ouwe socialistische volksverheffer: hoe moet het gewone volk de ‘bootstraps’ in elkaar steken om zichzelf uit het moeras van het neoliberalisme te trekken? Ik ben erg benieuwd naar je receptuur voor de zelfverzorgingssamenleving.
Voor het helemaal van de kaart verdwijnt: ik ben toch erg benieuwd naar een reactie. Je schrijft
en er is hier volgens mij echt ruimte om jouw standpunt verder toe te lichten en zo de discussie voort te zetten.
Goed! (niet dus!)
Van Rijn mag blijven.
Op zich natuurlijk niet verrassend, gezien de verhoudingen in de 2e kamer.
Maar hoe veel rotzooi mag een kabinet maken voordat er oproer uitbreekt.
Wat me trouwens wel zwaar irriteert is de houding van D66:
Grote bek vooraf, maar voor de motie van wantrouwen stemmen doet parmantig Alexandertje niet ;-)
Het (nood-)lot van Nederland.
U zult zeggen, heb je hem weer. Mag, simplificeren van complexe zaken doet meer kwaad dan goed. Als een olifant door deze porseleinkast.
Voldoende ingevoerd in het politieke bedrijf genoeg om te weten dat niks toevallig gebeurt.
Feiten doen er in de huidige politiek eigenlijk al niet meer toe.
De regeringspartijen lopen blind aan de leiband van de onzichtbare hand.
Beleid wordt – naar gebruik in de VS – geformuleerd, voorgekauwd en gepromoot door de lobby-industrie; incl. de globale marketing en PR-bureaus.
De gezondheidszorg is ook zo’n terrein.
Hier wordt – nu al – voorgesorteerd op TTIP.
Op deze en alle andere terreinen beoogt TTIP dehumanisering.
Voor democratie, mensenrechten, vrede, veiligheid en gezondheid is geen plaats meer.
Dat zijn handelsbelemmeringen.
Een paar zeer deskundige bronnen, die dit alles bevestigen, documenteren, en toelichten –
Het bestaan van deze bronnen toont aan dat ‘van niks weten’ voor geen enkele bewindspersoon een valide excuus is.
Dit soort informatie is openbaar toegankelijk – zelfs ik kan na enig onderzoek in m’n vrije tijd dit vinden – loop er zowaar al gauw tegenaan.
En voor regeringsleiders – die zijn hier uit-de-aard van hun functie uit 1e hand al van op de hoogte.
Kortom, informatie achterhouden en de Kamer valse informatie voorhouden is dagelijkse praktijk!
Lori Wallach (Citizens United) werkt nauw samen met Senatoren, beleidsambtenaren, activisten; zie haar deskundige analyse.
Vrij samengevat:
Zieken, gehandicapten, zorgbehoevenden zijn geen mensen meer onder TTIP.
Zij zijn er om geëxploiteerd te worden. De zorg wordt in patenten en de genenrevolutie gevangen.
ISDS maakt ieder verzet daartegen kansloos.
Zelfs de tabaksindustrie kan weer als vanouds vrijelijk dodelijke waar ontwikkelen, verkopen en promoten.
De landen die dit gaan ondertekenen verplichten zichzelf
antidemocratisch en asociaal hun eigen wetboeken door de versnipperaar te halen en het pakket wurgwetten onder TTIP te implementeren.
A Corporate Trojan Horse Obama Pushes Secretive TPP Trade Pact, Would Rewrite Swath of U.S. Laws
Kijk hier: https://www.youtube.com/watch?v=CS-x5SlcPPM
Tel dit hierbij op:
http://nl.wikipedia.org/wiki/American_Service-Members%27_Protection_Act
Het is goed uitgedacht. Ik heb al beleidsdocumenten (publiek toegankelijk) van het Witte Huis daterend van 2013 die dit pad uitstippelden.
Naar verluidt komt TTIP a.s. woensdag in stemming in het Europees Parlement.
U weet inmiddels wat voor anti-democratisch instituut dat is; het loopt aan de leiband van de lobby-industrie. Dus die gaan in meerderheid voorstemmen.
Vanaf dat moment is de Volksvertegenwoordiging haar wetgevende bevoegdheid kwijt.
De VN is ook geen veiligheidsvest meer. Die is de afgelopen maanden in alle stilte geprivatiseerd.
De VN en de International Chamber of Commerce zijn gefuseerd. (in Orwelliaanse dubbelspraak ‘partnership aangegaan’).
Nu is het zo dat het IMF (VN-TTIP) beleid is om de welvaartstaat af te breken.
Dat hebben we gezien geimplementeerd worden in Cyprus, Griekenland; nu komen berichten voorbij dat de bijl erin is gegaan in de Ukraine, alsmede Canada. Het gaat globaal.
Pensioenrechten worden niet meer uitbetaald, zo ook uitkeringen aan zieken en gehandicapten.
Inhumaan beleid is de rode draad in TTIP.
IMF blauwdruk afbraak sociale voorzieningen/welvaarstaat:
Ukraine:
http://www.globalresearch.ca/ukrainians-dispossessed-western-financial-elites-impose-free-markets-and-mass-poverty/5453709
Canada:
http://www.projectcensored.org/canadas-universal-healthcare-being-dismantled/
U hebt wellicht iets begrepen van het ‘power play’ in Engeland om de NHS af te breken en privatiseren. Dit gaat globaal.
Engeland, Israël, en de VS zijn bezig met een globaal systeem om onze medisch paspoort te koppelen aan onze genenkaart.
De VN is bezig om globaal verplichte medicatie op te leggen. De woorden vrijheid, privacy, mensenrechten zijn geschrapt.
http://www.rockefellerfoundation.org/blog/delivering-universal-health-coverage/
Social Engineering for the Coming Technofascist World-The NWO:
https://www.youtube.com/watch?v=cSeG1ddW82A
In deze situatie kan de Kamer uit-de-aard nu niet met zomerreces, de toko 2 maanden dichtgooien – terwijl in ons land de fascisten een coup plegen.
Die toch gaan, bekennen collaboratie.
Geen zaken waar je nog langer je ogen voor kunt sluiten en Oostindisch doof voor kunt blijven. Pompen of verzuipen.