Deze week was de 23ste verjaardag van ‘Tiananmen’, een goede gelegenheid om nog eens stil te staan bij de mensenrechtensituatie. Wie denkt dat economische liberalisering automatisch tot politieke liberalisering leidt, komt bedrogen uit. Volgens Amnesty International was 2011 een van de slechtste jaren voor de vrijheden van Chinezen. De autoriteiten, doodsbang voor een Jasmijn-revolutie, tolereren weinig tot niets.
Een greep uit het laatste landenrapport:
Twee activisten werden tijdens de Jasmijn-protesten opgepakt en veroordeeld tot lange gevangenisstraffen. Chen Wei kreeg 9 jaar cel voor 11 artikelen over politieke hervormingen. Chen Xi kreeg tien jaar voor 36 artikelen die hij in het buitenland had gepubliceerd. Overigens gebeurde tijdens de Jasmijn-protesten niet veel meer dan dat heel veel mensen op zondag gingen wandelen in de buurt van overheidsgebouwen. Daar werden de autoriteiten behoorlijk nerveus van.
Een groot probleem zijn de verdwijning van activisten en ‘subversievelingen’. Mensen worden vastgezet, zonder dat verder iemand wordt ingelicht. Vorig jaar werd de detentie eindelijk in een wet gegoten, maar dat betekent niet meer rechtszekerheid. Nog steeds kunnen mensen voor zes maanden worden vastgezet zonder dat familie op de hoogte gebracht hoeft te worden.
De onderdrukking van Mongolen en Oeigoeren gaat ook gewoon door. ,,Noor-Ul-Islam Sherbaz died on 13 November, allegedly as a result of torture in prison. He was serving a life sentence on charges of “murder” and “provoking an incident” after an unfair trial. He was alleged to have thrown stones during the July 2009 protests, and was 17 at the time of his detention. According to a family friend with access to information from the jail, Noor Ul-Islam had been regularly beaten with electric batons in prison. His family were not allowed access to his body and the authorities buried him before an autopsy was done. The authorities failed to provide adequate evidence at his trial, except for his “confession”, which may have been extracted through torture. During his trial, he was represented by a lawyer appointed by the court.” Aldus Amnesty.
Een heel groot probleem is de golf van zelfverbrandingen in Tibet. Sinds 2009 hebben zeker 38 mensen, vooral monniken, zichzelf in brand gestoken. De laatste vijf maanden zijn dat er al 25. De Chinese overheid reageert hard en pakt iedere mogelijk activist op: de laatste weken zouden er al 600 Tibetanen zijn gearresteerd.
En deze week werd bekend dat Li Wangyang, een dissident uit het Tiananmen-tijdperk, dood is aangetroffen in een ziekenhuis. Volgens nabestaanden is hij gemarteld. De autoriteiten houden het op zelfmoord.
De houding van de EU ten opzichte van het Chinese mensenrechtenbeleid (of het gebrek daaraan), is nogal lafjes, meent Human Rights Watch. Terwijl de VS succesvol hebben onderhandeld over de vrijlating van de gevluchte blinde dissident Chen Guangcheng, laat de EU het gebeuren dat China de tweejaarlijkse mensenrechtendialoog afzegt. Misschien is de EU iets teveel met zijn eigen sores bezig. Of zijn we te afhankelijk van China geworden voor een grote mond?
Reacties (4)
Het kan natuurlijk ook nog zijn dat de EU de balk en de splinter duidelijk zijn geworden.
Er zal best wat mis zijn in China, maar laten we eerst eens onze eigen zaakjes op orde brengen.
B.v. de bezettingen van Irak en Palestina, de poging tot bezetting van Afghanistan, het dreigen van Iran met oorlog, Guantanomo Bay, drone moordpartijen, uitlevering van Assange op grond van wat volgens onze wet Openbaarheid van Bestuur gewoon openbaar had moeten zijn.
Dan schieten me nog de CIA rendities en martelingen te binnen.
Dan noem ik nog even het in scene zetten van terroristische aanslagen.
Of deze:http://www.nu.nl/binnenland/2830789/onterecht-opsluiten-kost-nederland-veel.html
of het feit dat demonstraties tegenwoordig altijd neergeslagen worden met die psychopaten van de ME. Lekker op studentjes en krakerts inslaan, doet een mens goed. Daarna schuif je het lekker af op andere extremistische organisaties, waarna de mainstream media de tegenpartij bagatelliseert met stereotypes via incentive messaging. Kijk bijvoorbeeld hoe vaak bij een studentenartikel automatisch een paar ballende zuiplappen neergezet wordt, ongeacht het onderwerp. Of een enge rookmeneer bij een artikel over wiet.
Mensenrechten zijn zo 20e eeuw.
Flexibele arbeidskrachtenGehoorzame loonslaven hebben we nodig.Onze vriendelijke beschermers: https://www.youtube.com/watch?v=avw-68UaYwg