De Franse minister van Buitenlandse Zaken Alain Juppé pleit voor een humanitaire corridor waar Syrische burgers veilig zijn voor het geweld van dictator Assad. Hij wil deze mogelijkheid onderzoeken samen met Europese en Arabische bondgenoten. Turkije zou ook oren hebben naar zo’n bufferzone en zou een militaire inval in Syrië overwegen. Juppé toont met zijn voorstel dat hij les boules heeft om op te komen voor mensenrechten. Maar hij zou ook even met zijn landgenoot Philippe Morillon moeten praten over diens ervaringen in Srebrenica. Morillon toonde als blauwhelm les boules plus grandes toen hij in 1993 op zijn jeep klom en radeloze Bosnische vluchtelingen toesprak. Hij beloofde ze dat de Verenigde Naties hun veiligheid zouden waarborgen in deze safe haven.
Twee jaar later werd het gebied onder de voet gelopen door Servische troepen en vonden duizenden mannen en jongens de dood. Morillon heeft later op het Joegoslavië-tribunaal verklaard de tragedie te hebben voorzien: hij wist dat de aanvallen van moslimstrijders een Servische wraakactie zouden provoceren. In het geval van Syrië is het niet onwaarschijnlijk dat de Free Syrian Army vanuit de humanitaire corridor aanvallen gaat uitvoeren op het nog steeds veel sterkere regeringsleger van Assad. Zaak dus om bij het instellen van een dergelijk gebied het goed te doen of anders niet.
Reacties (13)
Goed punt. Maar ik ga er eigenlijk vanuit dat de instabiliteit van een dergelijke veiligheidszone in dit geval een feature is en niet een bug, want het geeft een breekijzer waarmee op termijn grootschaliger ingrijpen gelegitimeerd wordt (bijvoorbeeld door Turkije). Uiteindelijk doel is dan regime change.
In de huidige situatie heeft Assad geen legitimiteit meer over, maar wel nog veel macht. Dat kan ook niet maar voortduren.
Persoonlijk denk ik dat een Turkse inval verrassend goed kan uitpakken. Net zoals dat het Vietnamese leger in buurland Cambodja Pol Pot de bossen injoeg.
…waardoor de VS (en indirect de VN) Pol Pot de hand boven het hoofd bleven houden (the enemy of the enemy).
Heeft geen ruk met dit onderwerp te maken, maar daar mag af en toe wel eens aan herinnerd worden.
De Koerden in Turkije plukken tenslotte ook al jaar of 90 de vruchten van de welbekende Turkse filantropie. Ja, waarom zou je het dus arabieren misgunnen. Of Cyprus.
Die les is al geleerd omdat naar alle waarschijnlijkheid elk ingrijpen in Syrie buiten de VN om gaat
Tsja, het lijkt erop dat Frankrijk weer voorop wil lopen. Gisteren erkende ze de Syrische Nationale Raad als legitieme gesprekspartner. Hoe zou dat eruit zien: een humanitaire corridor zonder militaire inzet?
Juppe said France would also seek EU-backing for humanitarian corridors in Syria “to alleviate the suffering of the population”.
However, he ruled out the possibility of military intervention to create a “buffer zone” in the north of the country< /i>
Sterker nog, volgens de Jordan Times zei Juppe ook nog:
“If it’s possible to have a humanitarian dimension for a securitised zone to protect civilians, that’s a question which has to be studied by the European Union on the one side and the Arab League on the other,”
Tegelijkertijd: de Jordaanse legerleider had gisteren een ontmoeting met de bevelhebber van de Franse troepen in de Indische Oceaan, officieel om de relaties te versterken. Waarbij ook aanwezig prins Faisal bin Al-Hussein, die een leidende positie in de Jordaanse luchtmacht heeft. http://en.ammonnews.net/article.aspx?articleNO=14652
Vandaag komt de Arabische Liga weer bijeen om over Syrië te spreken. Duidelijk is al wel dat buurland Libanon sancties niet zal steunen.
http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2011/11/2011112493034266811.html
http://www.jordantimes.com/?news=43622
@topic: Het verschil is dat als Turkije die veilige zone instelt, Syrië wel kan vergeten daar met militair geweld een einde aan te maken. Het is dat het internationaal niet geaccepteerd zou worden, maar de Turken lopen makkelijk het Syrische leger onder de voet, zeker gezien de huidige verdeeldheid binnen Syrië zelf.
ik weet dat niet helemaal zo zeker, het is natuurlijk niet in een gebied (de grensstreek) waar het Turkse leger oppermachtig is: je zit in het hart van ‘Kurdistan’. Die ook in Syrië rijk vertegenwoordigd zijn, vooral die regio.
En voor dat je het weet worden er weer de meest onwaarschijnlijke allianties gesloten.
Kurdistan is echt nog zo’n triest voorbeeld van de ‘verdeel en heers’ mentaliteit uit de tijd dat de Engelsen de wereld vanuit London dachten te besturen. Eigenlijk zou dat een land moeten zijn (want eigen taal en cultuur) en niet in 5 of 6 stukken verdeeld over andere fantasie-landen die op de tekentafel zijn geschapen.
En complotdenker als ik ben: geschapen om interne conflicten te veroorzaken en dan als scheidsrechter de buit te mogen pakken.
Of één Koerdistan een goed idee is ben ik niet over uit. Kenmerk van de regio is immers dat verschillende etnische en religieuze groepen er van oudsher door elkaar leven, elk in een eigen vallei. Hoe je de grenzen ook had getrokken, etnisch homogene landen had je er niet voor teruggekregen.
En al te veel medelijden lijkt me niet aan de orde. Het slachtoffer van de geschiedenis is op een ander moment dader. De Koerden hebben bijvoorbeeld flink bijgedragen aan de verdrijving van de Armeniërs uit het gebied. Die op hun beurt weer flink hebben huisgehouden tegen de Azeri’s, zelf ook geen lieverdjes…
Ik zie de Turken eerder een veiligheidszone instellen in het Noordwesten. Daar hebben ze ook meer interesses en wonen de meeste mensen (overigens vrijwel geen Koerden). Het lijkt me sterk dat de Turken in het noordoosten (waar de Koerden zitten) een veiligheidszone instellen, om gespiegelde reden.
idd., heb me net even in de geschiedenis verdiept, het gebeuren rond Hatay etc. .
Daar slingeren nog een hoop losse endjes rond…
“Persoonlijk denk ik dat een Turkse inval verrassend goed kan uitpakken. Net zoals dat het Vietnamese leger in buurland Cambodja Pol Pot de bossen injoeg.”
“de Turken lopen makkelijk het Syrische leger onder de voet, zeker gezien de huidige verdeeldheid binnen Syrië zelf”
Zoveel wishful thinking hier. Ik ken het land goed en zal er niet over uitwijden maar helaas krijgen optimisten in dit deel van de wereld zelden gelijk.
“Het goed te doen” betekent dan wel in ieder geval degelijk bewapend met ervaren getrainde strijdkrachten (en voldoende betrouwbare luchtsteun) en niet met een bij mekaar geraapt showorkest o.l.v. een besnorde zoetwaterbarbeel…