Het refrein van Maarten Wauwelmans

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Deze keer een bijdrage van Harry Zevenbergen dat ook als column verschijnt op de site van SUB. Voor het achtste jaar volgt hij onder de naam Tour de ZevenBal de Tour de France met columns en gedichten.

Maarten Ducrot was ooit een prima jongen. Een kritisch en helder denker, maar in de jaren als co-commentator bij NOS is daar zo langzamerhand flink de klad in gekomen. Als het compleet doorgedraaide lid van de sekte van ‘het Nieuwe Wielrennen’ wauwelde hij er de laatste jaren een eind op los. Hij heeft daarbij gekozen voor de stijlvorm van de letterlijke herhaling. Zijn commentaar lijkt een eindeloos lang lied zonder coupletten.

Zijn ideeën over het nieuwe wielrennen stuitten op steeds meer weerstand en dit jaar gebruikte hij de term minder en had hij het vooral over dat niemand nog de koers kan controleren en dat de renners elkaar kapot rijden en aan het eind geen energie meer hebben voor splijtende aanvallen. De kenmerken die hij vorig jaar koppelde aan zijn definitie van het Nieuwe Wielrennen.

Hij werkte dit thema steeds verder uit. Dit weekend tijdens de NK zong hij het compacte refrein van ‘ze zitten stuk, ze zitten echt helemaal stuk’. Keer op keer op keer. Ik ben een masochist en al jaren luister ik naar Maarten en zijn vriend Herbert Kletsmajoor. Maar tijdens de klassiekers en de grote rondes schakel ik zo nu en dan over op het Vlaamse commentaar om het ritme te breken. De Belgen houden net als ik erg van flauwe woordgrappen en beschikken ook over een schitterende wielervocabulaire. Na een tijdje schakel ik toch weer terug.

Tijdens de NK was er geen ontsnappen aan, de Belgen geven dan de voorkeur aan hun eigen kampioenschap. Na afloop zat ik stuk, zat ik echt helemaal stuk. Was ik compleet kapotgepraat door Maarten Wauwelmans. Het gekke is, de komende maand kan ik geen dag zonder hem. Af en toe even op adem komend bij de zuiderburen zal ik Parijs halen, zoals ik altijd Parijs haal al sinds de Tour van 1975. Theo Koomen praatte me toen de oren van het hoofd.

Reacties (5)

#1 Chris

pffff, zeventien keer nieuw wielrennen in 3 kilometer….

  • Volgende discussie
#2 Petra

Maar Ducrot gaat wel een stuk vloer (of zo) opeten omdat hij ernaast zat met z’n nieuwe wielrennen. :D

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 JW

Wat een ontzettend slecht geschreven stuk, waarvan het punt dat de schrijver wil maken ook niet helemaal helder is.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Martijn

De kunst van het wielrenverslaggeven zit hem juist in het slap ouwehoeren. De Vlamingen hadden eerst ook een oud-coureur die van elke streek van Frankrijk een verhaal van een uur over de lokale wijn kon houden. Sinds die weg is, is het daar saai en kijk ik lekker naar Ducrot.
Dijkstra en Ducrot zijn ook een hele verbetering tov Smeets en Nelissen die een uur lang vast konden houden aan de foute identificatie van een renner.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Ger

Ik lach me altijd helemaal kreupel om het koekwauzencommentaar van Maarten. In de meeste ritten gebeurt toch geen zak, maar ik kijk/luister eigenlijk vooral vanwege Ducrots bij tijd en wijle hilarische taalvondsten.

Meer over de doldwaze oraties van de voormalige ‘Koning van Biafra’: http://speervanger.web-log.nl/mijn_weblog/2009/07/de-koning-van-b.html

  • Vorige discussie