Sotomayor, een ervaren latina

Barack Obama heeft Sonia Sotomayor genomineerd voor de Supreme Court, het hooggerechtshof van Amerika. Dat is het eerste deel van de procedure ter vervanging van een vertrekkende rechter. De nominatie moet ook goedgekeurd worden door de Senaat.

Sonia Sotomayor zal, mits ze veilig door de Senaat komt, de allereerste Latijns-Amerikaanse rechter in het hooggerechtshof zijn. Dit maakt het tegenstanders van Sotomayor moeilijk om oppositie te voeren, want niemand wil de Latijns-Amerikaanse kiezer – een erg grote electorale groep – tegen zich in het harnas jagen.

De koers van de Supreme Court zal met deze benoeming niet veel veranderen. Sotomayor volgt een andere liberale rechter op, David Souter. Daarmee blijft de balans binnen de groep rechters intact. Hoewel ze officieel geen politieke kleur hebben, zijn er vier conservatieve en vier liberale rechters, terwijl één rechter van beide walletjes snoept.

‘Eindelijk een latina’
Sotomayors voordeel is dat ze al eerder door de Senaat is gekomen ten tijde van president Clinton, als onderdeel van de benoeming tot haar huidige functie. Ze is op dit moment rechter bij het nationale hof van beroep. De benoeming werd toen gesteund door enkele Republikeinen. Ook Bush senior heeft haar al eens voor een functie voorgedragen. Ze krijgt dus niet alleen steun uit Democratische hoek.

Wat ook erg voor de latina spreekt is haar praktische ervaring. President Obama kondigde haar als volgt aan:

“Walking in the door, she would bring more experience on the bench than anyone currently serving on the United States Supreme Court had when they were appointed.”

Voorstanders van de nominatie zijn vooral blij omdat er eindelijk een latino toe kan treden tot het hooggerechtshof. Vooral latino belangengroeperingen, die sterk lobbyden voor een kandidaat uit hun etnische groep, hangen de vlag uit.

‘Ze heeft haar eigen agenda’
Natuurlijk brengt de benoeming, ondanks de grote gevoeligheid, toch ook kritiek met zich mee. Voormalig adviseur van Bush junior en belangrijk figuur binnen de Republikeinen Karl Rove verklaarde eerder tegen Fox dat Sotomayor de reputatie heeft dat ze wel erg liberaal en ruimdenkend is. Rove vindt dat Sotomayor haar beslissingen niet baseert op de wet, maar meer op haar persoonlijke gevoelens ten opzichte van de eiser in een rechtszaak. Hij gaf echter geen voorbeelden.

De spindoctor van Bush is niet de enige die zich afvraagt of Sotomayor zich wel baseert op de wet. Wendy Long, die het woord voert namens een conservatieve belangengroepering, zei het volgende over Sotomayor:

“[Sotomayor is a] liberal judicial activist of the first order who thinks her own personal political agenda is more important that the law as written.”

Deze kritiek is niet helemaal uit de lucht gegrepen. In 2002 verklaarde Sotomayor in een toespraak in Berkeley dat rechters hun ervaringen als vrouw of gekleurd persoon mee kunnen laten wegen in een oordeel. Dat suggereert op zijn minst dat rechters volgens haar niet alleen de wet in ogenschouw hoeven te nemen.

In 2005 maakte Sotomayor het tijdens een conferentie op de Duke University Law School nog veel bonter. Daar stelde ze dat de rechters van het hof van beroep eigenlijk het beleid in Amerika maken. Klaarblijkelijk een beetje geschrokken van haar vreemde stelling vervolgde ze haar verhaal lachend:

“And I know this is on tape and I should never say that because we don’t make law. I know. Okay, I know. I’m not promoting it. I’m not advocating it. I know.”

Een zaak waarin Sotomayor rechter was en die veel reuring heeft veroorzaakt is de zaak ‘Ricci vs. DeStefano’. Blanke en latino brandweerlieden klaagden vanwege een geschrapte promotietest. Omdat alle zwarte brandweerlieden onvoldoende scoorden voor de test, ging de hele promotie niet door. Dat vonden de klagers in deze zaak discriminatie. Sotomayor oordeelde samen met collega-rechters dat ze ongelijk hadden.

Veilige keuze
Afgezien van ‘Ricci vs. DeStefano’ en haar vermeende activisme is Sonia Sotomayor een redelijk onbesproken persoon. Op die manier hoopt Obama het gras voor de voeten van Republikeinse critici weg te maaien, als die gaan zoeken naar in hun ogen moreel verwerpelijke oordelen. Op het gebied van abortus heeft Sotomayor zelfs in het nadeel van een pro-life groepering geoordeeld.

Ik denk dat de nominatie uiteindelijk goedgekeurd gaat worden door de Senaat. De kritiek op Sotomayor is vaag en weinig onderbouwd. Ook het laatste redmiddel van tegenstanders – ‘ze is niet zo slim‘ – lijkt holle retoriek. Sotomayors carrière is bijna identiek aan de carrière van een zittende rechter bij het hooggerechtshof, Samuel Alito. Niemand twijfelt aan zijn intelligentie.