In silence we walk across the murdered spring
Through broken homes, through grey-haired heads
Through the green earth and the blackened grass
Through fallen flesh, through great affairs
Through shattered glasses and badges of the Komsomol
Through starving years, through cold snow
In silence we walk across the murdered spring
Over the crucified in dreams and forever forgottenA pile of letters – don’t get bored
A burial – a sticky teaVertaling: Shuherom
Het was Adam Curtis die me een paar jaar geleden op het spoor bracht van Graždanskaja Oborona (‘Civiele Verdediging’), een Russische punkband uit de jaren tachtig onder aanvoering van dichter en zanger Yegor Letov.
In een lange blogpost verhaalde Curtis hoe bands als Graždanskaja Oborona (GrOb) in die jaren tachtig de wanhoop en het cynisme van een generatie jongeren verwoordden over communistisch Rusland, dat maatschappelijk en economisch volledig was gestagneerd.
GrObs ‘Alles verloopt volgens plan‘ wordt door vele Russen nog gezongen als een favoriet strijdlied, tegen de maatschappelijke orde.
Curtis doet echter ook uit de doeken hoe verscheidene maatschappijkritische avant-garde schrijvers en kunstenaars in de loop van de jaren negentig en tweeduizend hun weg vonden naar nationalistische partijen of juist de partij van Poetin, en politiek veranderden in een vorm van (soms postmodern en machiavellistisch) theater.
De documentairemaker was zo onder de indruk van de wijze waarop GrOb het gevoel van vervreemding verwoordde en haar maatschappijkritiek tot uitdrukking bracht, dat Curtis een van zijn dystopische filmessays Everything is Going According to Plan noemde.
Het zou de basis vormen van de basis van een propagandistisch-didactisch muziekspektakel met Massive Attack, waar nog nog uitgebreid over nagepraat werd door filosofen, journalisten en kunstcritici.
Wat mij echter binnenhaalt is de poëtische kwaliteit van van Letovs teksten, die zelfs nog doorklinken in krakkemikkige, van het internet geplukte vertalingen.