Open brief aan de fractievoorzitters van de democratische partijen in de Tweede Kamer der Staten-Generaal

Rende (CS), Italië, 27 november 2014 Dames en heren, De volksvertegenwoordiging is het instituut dat ons de toekomst in moet leiden, naar de jaren twintig en verder. Deze taak vraagt grote verantwoordelijkheid en leiderschap. Dat vinden Nederlanders een eng woord, leiderschap, en daar hebben we goede redenen voor. Maar iemand moet het voortouw nemen, en dat is niets anders dan een synoniem van leiden. En wij allen hebben u daartoe verkozen. Het lijkt de laatste jaren wel alsof de volksvertegenwoordiging amechtig probeert, de waan van de dag bij te houden. Dat is volgen, niet leiden. U bent niet gekozen om het volk te volgen, al is dat electoraal soms nog zo aantrekkelijk. Gisteren was u aanwezig bij een debat in de Tweede Kamer waar verschrikkelijke dingen zijn gezegd door het lid De Graaf.

CDA wil partijen verbieden die streven naar invoering sharia

Alle partijen die streven naar invoering van de sharia? Ja, alle partijen die streven naar invoering van de sharia.

Politieke partijen die de sharia willen invoeren moeten verboden worden. […] CDA-Kamerlid Pieter Heerma zei dat uitspraken van Europese rechters ruimte bieden voor een dergelijk verbod.

Ik ben benieuwd hoeveel van dit soort politieke partijen Heerma überhaupt kan opnoemen…

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: mystic_mabel (cc)

55plus met het UWV succesvol op weg naar werk?

ACHTERGROND - Het geld bij de instelling waar ik 12 tot 14 uur per week werkte was op. Er restte niets anders dat mijn werkgever en ik uit elkaar gingen. In goede harmonie, dat wel; geen gouden handdrukken, maar wel oprechte waardering voor wat ik de afgelopen jaren had gedaan.

Daarmee was ik parttime werkloos met recht op een WW-uitkering voor drie jaar en twee maanden. Met 58 jaar op de teller is het vinden van een andere baan geen eenvoudige opgave.

Gelukkig is er het UWV. Wie in de WW belandt, is daar automatisch cliënt. Je merkt dan al snel dat het UWV er een merkwaardige manier van afspraken maken en communiceren op nahoudt. Zij stellen een dag en tijdstip vast en als cliënt krijg je dan een ‘bevestiging afspraak’. Ik weet niet beter dan dat je een afspraak met zijn tweeën maakt. Maar bij het UWV gaat men er blijkbaar van uit dat je als WW’er de hele dag niets te doen hebt en dus ieder moment oproepbaar bent.

Deze ‘bevestiging van afspraak’ gaat altijd vergezeld van de afsluitende mededeling dat het niet verschijnen gevolgen heeft voor de uitkering.

Na drie maanden krijg ik van mijn ‘werkadviseur’ een dergelijke ‘bevestiging van afspraak’. Of ik op het ‘werkplein’ van het UWV-werkbedrijf wil verschijnen. Daar word ik aangemeld voor de training ‘Succesvol naar werk’.
Iedereen boven de 50 jaar (voorheen 55) krijgt dit vriendelijk doch verplicht aangeboden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.