Akufu

Het is bijzonder moeilijk om een kerstgevoel te krijgen op hawaii. Dat ligt niet aan de mensen hier, die doen hun uiterste best. Honolulu verandert na Thanksgiving in een zee van lichtjes (het voelt erg Disney, maar dan wél authentiek) en in de Mall word je overspoeld door eggnog, enorme opblaaskerstmannen en kerstmuzak. Maar dan kom je weer buiten, je ziet mensen in badpak winkelen, langs lanen met palmbomen en dat heeft het kerst je ne sais quoi gewoon niet.

De Amerikaanse 24-uurs economie kan in deze tijd van het jaar ten volle worden benut; kom je er midden in de kerstnacht achter dat je nog bladerdeeg moet hebben? Ga je gewoon naar de supermarkt, en denk maar niet dat je alleen door de winkel loopt. Het verschil tussen Nederland en de US is nergens zo tastbaar als in de supermarkt. Als je, moe na werk en file, ’s avonds snel je boodschapjes wil doen, kan het moeilijk zijn om niet wanhopig in tranen uit te barsten. Hoe moet je in godesnaam kiezen uit die tientallen verschillende merken en varianten van pindakaas? Van alles? Tot overmaat van ramp is het personeel bijzonder attent, zodat, zodra je niet met een gelukzalige glimlach rondloopt, ze uit alle hoeken en gaten op je af komen om je te helpen. Ik ben er nu wel aan gewend, maar afentoe schiet ik nog in de Randstad-modus en beantwoord ik een “Good day m’am, how are you today?” met een diepe “Wamotjevamme” grom.