Lijkt me niet, de meeste etappes zijn extreem kort. Van 1911 tot 1929, toen doping nog moest worden uitgevonden (en het derailleur verboden was) reden ze elke Tour ongeveer anderhalf keer zoveel kilometers (in totaal) en gemiddeld ongeveer anderhalf keer zoveel kilometer per etappe als nu in de langste etappe. Bovendien zitten er maar vijf bergetappes in. Dat is in het verleden ook wel eens anders geweest.
Trouwens, als wielerprofs de Alpe d’Huez al niet twee keer op kunnen zonder doping, wat moeten we dan niet denken van de duizenden amateurs die hem zes keer (sommigen zelfs vaker) op één dag hebben beklommen?
Onzin, ook ik kan hem makkelijk zonder doping uitfietsen. Als de anderen maar niet zo hard gaan… En waar had Ben Johnson ook al weer doping voor nodig?
#3
Bismarck
off-toppic: Ik weet niet meer met wie ik gewed had, maar je bent me niets verschuldigd, ook al waren er nul betrapte wielrenners op de Spelen dit jaar. Het was geen eerlijke weddenschap want ik wist al dat wielrennen traditioneel niet de meest gedopeerde sport was (iig. waar het de Olympische Spelen betreft) en kon dus op voorhand met zekerheid van winst de weddenschap aangaan.
Toen reed men op bidons champagne, cocaïnetabletten of liters coca cola (waar toen ook cocaïne inzat).
En maak je geen illusies over dope- gebruik bij amateurs: van efedrine (een flesje Natterman leegklokken voor de koers*), amphetamines tot anabolen..
Verder is er groot verschil tussen 80% van je vermogen met tourrijders of in wedstrijdverband met 95% tegen de limit aanrijden. Probeer maar eens uit op de Cauberg..
* ooit ronde van Pendrecht hierop gereden: 2 dagen wakker gelegen
@5: Dat is redelijk irrelevant. Eigenlijk geef je met die vraag al toe dat de zwaarte van het parcours niet ter zake doet. Of zoals ze op Sporza altijd weten: De renners bepalen de zwaarte van de koers.
@4: Coca Cola werd pas in de jaren ’30 in Frankrijk geïntroduceerd (terwijl de cocaïne er al vanaf 1903 niet meer in zat) en Champagne werkt niet prestatiebevorderend (in tegendeel) en is overigens niet verboden (er bestaat wel een correlatie tussen het winnen van wielerwedstrijden en het drinken van champagne, maar de causaliteit ligt iets anders dan je impliceert). Voor het gebruik van cocaïnetabletten in de Tourjaren 1911-1929 zou ik graag een referentie zien.
#7
cerrdwen
De tijd doet toch niet ter zake? Het gaat er om wie het eerst bij de finish is, het hoeft niet binnen een vooraf afgesproken tijd.
Dat de parcours aanzetten tot doping lijkt me onzin. Wat aanzet tot doping is het feit dat andere renners het doen, dat ze daarmee koersen winnen en dat ze niet gepakt worden.
The American specialist in doping, Max M. Novich, wrote: “Trainers of the old school who supplied treatments which had cocaine as their base declared with assurance that a rider tired by a six-day race would get his second breath after absorbing these mixtures.”
@8: De Tour was (ook destijds) geen zesdaagse. Ik lees verderop alleen het gebruik van strychnine, alcohol en ether in de Tour, allemaal geen prestatiebevorderende middelen en bovendien toegestaan.
1) Er was destijds geen dopingcharter (alles was toegestaan); 2) Amphetamine en EPO doen pijn en vermoeidheid verdwijnen = langer duurvermogen. Middelen als strychnine, alcohol en ether doen in principe precies hetzelfde…= prestatieverhogend.
#11
Bismarck
@10: Ik zal proberen deze post te vergeten, want het doet echt pijn aan de ogen, zo’n onzin van een reageerder die toch hoog in mijn achting stond.
#12
Jack Random
Nee. Geld drijft wielrenners naar doping. Ik verwacht dat alle deelnemers van het WK Paalzitten 100% clean zijn.
Stond? Vanaf 2005 kom ik hier en dan dit? 7 jaar. 7 jaar achtereen triomfen gevierd worden nu in één keer weggevaagd. 7 jaar, waar en voor wie heb ik het allemaal gedaan…
Reacties (16)
Lijkt me niet, de meeste etappes zijn extreem kort. Van 1911 tot 1929, toen doping nog moest worden uitgevonden (en het derailleur verboden was) reden ze elke Tour ongeveer anderhalf keer zoveel kilometers (in totaal) en gemiddeld ongeveer anderhalf keer zoveel kilometer per etappe als nu in de langste etappe. Bovendien zitten er maar vijf bergetappes in. Dat is in het verleden ook wel eens anders geweest.
Trouwens, als wielerprofs de Alpe d’Huez al niet twee keer op kunnen zonder doping, wat moeten we dan niet denken van de duizenden amateurs die hem zes keer (sommigen zelfs vaker) op één dag hebben beklommen?
Onzin, ook ik kan hem makkelijk zonder doping uitfietsen. Als de anderen maar niet zo hard gaan… En waar had Ben Johnson ook al weer doping voor nodig?
off-toppic: Ik weet niet meer met wie ik gewed had, maar je bent me niets verschuldigd, ook al waren er nul betrapte wielrenners op de Spelen dit jaar. Het was geen eerlijke weddenschap want ik wist al dat wielrennen traditioneel niet de meest gedopeerde sport was (iig. waar het de Olympische Spelen betreft) en kon dus op voorhand met zekerheid van winst de weddenschap aangaan.
@1
Toen reed men op bidons champagne, cocaïnetabletten of liters coca cola (waar toen ook cocaïne inzat).
En maak je geen illusies over dope- gebruik bij amateurs: van efedrine (een flesje Natterman leegklokken voor de koers*), amphetamines tot anabolen..
Verder is er groot verschil tussen 80% van je vermogen met tourrijders of in wedstrijdverband met 95% tegen de limit aanrijden. Probeer maar eens uit op de Cauberg..
* ooit ronde van Pendrecht hierop gereden: 2 dagen wakker gelegen
@Klukkluk: In dezelfde tijd?
@Bismarck: In dezelfde tijd?
@5: Dat is redelijk irrelevant. Eigenlijk geef je met die vraag al toe dat de zwaarte van het parcours niet ter zake doet. Of zoals ze op Sporza altijd weten: De renners bepalen de zwaarte van de koers.
@4: Coca Cola werd pas in de jaren ’30 in Frankrijk geïntroduceerd (terwijl de cocaïne er al vanaf 1903 niet meer in zat) en Champagne werkt niet prestatiebevorderend (in tegendeel) en is overigens niet verboden (er bestaat wel een correlatie tussen het winnen van wielerwedstrijden en het drinken van champagne, maar de causaliteit ligt iets anders dan je impliceert). Voor het gebruik van cocaïnetabletten in de Tourjaren 1911-1929 zou ik graag een referentie zien.
De tijd doet toch niet ter zake? Het gaat er om wie het eerst bij de finish is, het hoeft niet binnen een vooraf afgesproken tijd.
Dat de parcours aanzetten tot doping lijkt me onzin. Wat aanzet tot doping is het feit dat andere renners het doen, dat ze daarmee koersen winnen en dat ze niet gepakt worden.
@6
Ik hoef niet ver te zoeken:
The American specialist in doping, Max M. Novich, wrote: “Trainers of the old school who supplied treatments which had cocaine as their base declared with assurance that a rider tired by a six-day race would get his second breath after absorbing these mixtures.”
http://en.wikipedia.org/wiki/Doping_at_the_Tour_de_France#Early_doping_in_cycling
@8: De Tour was (ook destijds) geen zesdaagse. Ik lees verderop alleen het gebruik van strychnine, alcohol en ether in de Tour, allemaal geen prestatiebevorderende middelen en bovendien toegestaan.
@9
1) Er was destijds geen dopingcharter (alles was toegestaan); 2) Amphetamine en EPO doen pijn en vermoeidheid verdwijnen = langer duurvermogen. Middelen als strychnine, alcohol en ether doen in principe precies hetzelfde…= prestatieverhogend.
@10: Ik zal proberen deze post te vergeten, want het doet echt pijn aan de ogen, zo’n onzin van een reageerder die toch hoog in mijn achting stond.
Nee. Geld drijft wielrenners naar doping. Ik verwacht dat alle deelnemers van het WK Paalzitten 100% clean zijn.
@11
Stond? Vanaf 2005 kom ik hier en dan dit? 7 jaar. 7 jaar achtereen triomfen gevierd worden nu in één keer weggevaagd. 7 jaar, waar en voor wie heb ik het allemaal gedaan…
Puur natuur zonder doping.
@13: Op Sargasso wordt alcohol ook als doping gezien.
@14: Dat vond #4 ook al.
@13: Geef het tijd. Ik begin in een levensfase te komen waar vergeten een passief proces begint te worden.
Veel verse groenten en vezels misschien is er dan toch nog hoop.
Parels voor de zwijnen.