Closing Time | Land of Confusion
, door
Zomaar, geen idee waarom dit nummer opeens bij me op kwam.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
FolsomNatural (cc)
Niet Poetin, maar Trump als genadeklap voor de Europese veiligheidsarchitectuur
, door
COLUMN - van Laurien Crump
Niemand had drie jaar geleden, toen Poetin Oekraïne binnenviel, kunnen bevroeden dat niet de Russische president, maar zijn Amerikaanse evenknie de genadeklap aan de Europese veiligheidsarchitectuur zou uitdelen. Poetins invasie in Oekraïne leek een dieptepunt in Europese betrekkingen.
Voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog was er een internationale oorlog op Europees grondgebied, Rusland was volstrekt onrechtmatig een vredelievend buurland binnengevallen en de soevereiniteit van Oekraïne werd met voeten getreden. Democratie en rechtsstaat bleken ook in de Russische buitenlandpolitiek loze begrippen.
De reactie op Poetins invasie gaf reden tot hoop: de kracht en veerkracht van de Oekraïners overtrof alle verwachtingen, de gelederen binnen de EU en de NAVO sloten zich vrijwel meteen, en de steunpakketten richting Oekraïne en sanctiepakketten richting Rusland volgden elkaar in razendsnel tempo op. Kyiv is niet ingenomen, Zelenski is nog aan de macht en de Europese veiligheidsarchitectuur leek tot voor kort nog min of meer intact.
Sinds de veiligheidsconferentie in München veertien dagen geleden is er echter een nieuw dieptepunt bereikt. De Amerikaanse president Trump en zijn entourage delen de laatste weken de ene klap na de andere uit, niet aan Rusland, maar aan Europa en Oekraïne. Nadat de Amerikaanse minister van defensie (en voormalig Fox presentator) Pete Hegseth Oekraïne in de uitverkoop had gedaan, hield vicepresident Vance een ronkend betoog dat zo uit het script van Poetin had kunnen komen.
Column – Zwart
, door
COLUMN - Regelmatig kom ik in een aantal flats in een achterstandswijk. De liften zijn ruiken vaak naar urine, het trappenhuis ook. Soms is het glas in de deur van het trappenhuis kapot. Er staat vaak een kar van de supermarkt geparkeerd op straat, die niet meer teruggebracht wordt.
Ik denk dat veel mensen die een negatief oordeel hierover hebben, niet zelf in deze situatie leven. De mensen die voldoende geld hebben om een huis te kopen, al dan niet verdient. Armoede is geen keuze, zoveel is mij inmiddels wel duidelijk. Het stigma dat mensen met weinig geld niet met geld om kunnen gaan rust nog steeds op ze. Er wonen ook genoeg ouderen in deze flats die ik bezoek, de populatie is ontzettend gemêleerd. Het echtpaar uit Suriname wat ik tijdelijk bezoek omdat zij door haar rug is gegaan, voorheen kwam ze altijd naar mij toe. De moeder en de zoon die bij elkaar wonen en die eigenlijk geen bemoeienis van mij willen. De heer die aardig op leeftijd is en behoorlijk depressief, waar de thuiszorg 2x per week langskomt voor een sociaal praatje, en om te checken of zijn zelfzorg nog goed gaat. De stokoude Marokkaanse mevrouw die geen Nederlands spreekt, waar haar kleinzoon altijd bij is om te tolken. Haar gewicht blijft stabiel, alhoewel laag. Het evenwicht is kwetsbaar maar er wordt goed naar haar omgekeken door familie.
De ingang met de grote hal wordt regelmatig gedweild door de schoonmaak. De vloer is nog nat en ruikt naar citroen, de schoonmaakkar staat er nog. Het is mistig, dus het droogt langzaam. Het water in de bak van het dweilen is zwart.
Wat me nog steeds raakt is dat anderen zo hard kunnen zijn naar mensen in deze situatie. Alsof het hun schuld is, alsof ze harder moeten werken. Alsof het geen mensen zijn, maar dingen. Alsof ze geen waardigheid of aandacht verdienen.
Ik probeer altijd wat zachtheid naar deze mensen te bieden. Ze serieus te nemen, naar ze te luisteren, ook al kan ik hun situatie niet altijd verbeteren, hoe graag ik dat ook zou willen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Closing Time | Violence
, door
Eigenlijk vind ik hen akoestisch veel sterker, maar The Editors hebben heel gewiekst traditionele rockmuziek weten te combineren met elektronische beats.
Het festivalpubliek slobbert het al jaren op alsof er warme snacks worden geserveerd.
Doe eens wat voor het Nederlands
, door
Mensen vragen me in deze duistere tijden weleens of ik, hoogleraar Nederlands, nu niet aan de goede kant zit. Nationalisme tiert welig en de regering bindt de strijd aan met het Engelstalige onderwijs.
Nu valt het leven aan de goede kant nogal tegen. Ik heb er 8 jaar geleden al op gewezen dat de leider van inmiddels de grootste partij in het Nederlandse parlement waarschijnlijk de parlementariër is die het vaakst Engels gebruikt in de socialemedia (‘Fantastic speech by US Vice-President @JDVance!’). Bovendien richt de regering zich momenteel wel tegen het Engels – maar het maakt er nauwelijks een geheim van dat het hier gaat om een bezuinigingsmaatregel – iets constructiefs wordt er niet mee beoogd, zeker ook niet voor het Nederlands.
Afgelopen donderdag was het ‘dag van de moedertaal’, en de acteur en bestuurder Boris van der Ham greep de gelegenheid aan om hier bij het tv-programma Goedemorgen Nederland ook op te wijzen. De Nederlandse regering steekt geen vinger uit voor onze taal. Dat betreft bijvoorbeeld Van der Hams eigen sector, de podiumkunsten:
Je ziet daar in het klein wat er met het Nederlands aan de hand is. Het is veel minder risicovol om bijvoorbeeld een Engelstalige musical naar Nederland te halen, te vertalen en uit te gaan voeren. Als je een nieuwe Nederlandse voorstelling wilt gaan maken voor een groot publiek, dan is het heel ingewikkeld om de financiering rond te krijgen. Als dit steeds meer onder druk komt te staan, wordt het minder gemaakt. Dan hebben we straks alleen maar Amerikaanse en Engelse voorstellingen en films. Dus daar moet iets aan gebeuren!
Foto:
throwthedamnthing (cc)
Wikipedia onder vuur van radicaal-rechts
, door
Het begon eind 2024 met een aanval van een conservatieve denktank die schrijvers van Wikipedia wilde vervolgen. Stukje bij beetje komt het mooiste medium dat internet heeft voortgebracht onder druk te staan van de gure wind van Washington. In Nederland valt het (nu) nog mee.
COLUMN - The Heritage Foundation, een conservatieve denktank, die met Project 2025 de beleidsblauwdruk voor de tweede termijn Trump produceerde, lanceerde de eerste een politieke aanval op Wikipedia, direct met een ongekende felheid. Ze wilde gezichtsherkenning en een database van gehackte gebruikersnamen en wachtwoorden gebruiken om bijdragers aan de online encyclopedie te identificeren en vervolgen.
De inhoudelijk beschuldiging luidde “antisemitisme”, een etiket dat vaak direct instemming oproept. Dat hangt samen met de weergave van de strijd in Gaza tussen Hamas en de regering-Netanyahu Israël, de oorlog in Gaza en de gevolgen daarvan.
Concreet: In juni 2024 verklaarde een panel van Wikipedia-redacteuren de Anti-Defamation League tot een onbetrouwbare bron van informatie over het conflict, waardoor de organisatie slechts beperkt kan worden geciteerd in Wikipedia-artikelen. En afgelopen najaar ontstond er verontwaardiging onder Joodse professoren in de VS en pro-Israël activisten over bewerkingen van Wikipedia’s item zionisme met verwijzingen naar “kolonisatie”.
Bij het lemma Zionism op de Engelstalige pagina staat een uitgebreide paragraaf Zionism and colonialism. In de discussie over dit onderwerp is een aanhoudende strijd zichtbaar. In het Nederlandse lemma Zionisme op Wikipedia komt het woord ‘kolonialisme’ in het geheel niet voor, wat ook opvallend is. In de Geschiedenis van dit onderwerp staat wel dat het bijdragen beveiligd (= beperkt) is vanwege “Voortdurend vandalisme”.
Nederlandse zorgen
The Heritage Foundation reageert niet op vragen over de actie tegen Wikipedia. Sandra Rientjes, sinds 2012 directeur van Wikimedia Nederland, reageert wel: “Het klimaat rond vrije kennis wordt zeker grimmiger. De Wikimedia Foundation besteedt al een paar jaar extra aandacht aan de online en fysieke veiligheid van Wikipediabewerkers, en dat zal niet snel minder worden.
Vanuit de Nederlandse gemeenschap heb ik nog geen signalen gekregen dat bewerkers worden lastiggevallen in verband met hun Wikipedia-activiteit.”
Druk en spanningen zijn euvels die volgens Rientjes niet exclusief van deze tijd zijn. In een artikel in Trouw van september 2024 maak ik melding van de lijst van beveiligde Nederlandse lemma’s die tijdelijk door een beperkte groep medewerkers bewerkt mag worden. De lijst groeide snel in 2024, met onderwerpen als Amazoneregenwoud, Antisemitisme, Chocozoen, Coöperatie Laatste Wil, Middel X, Joost Klein, Kanye West, Lewis Hamilton, Marco Borsato, Slavernij, Varkens, Thierry Baudet en Dick Schoof. Op de lijst stonden al de onderwerpen Adolf Hitler, Aids, Allah, Ajax, Feijenoord, Elon Musk, Geert Wilders, Mohammed, Albert Einstein en Anne Frank.
Elon Musk vindt Wikipedia gekleurd want onderhevig aan vooroordelen van redacteuren die hoger in de pikorde staan, schreef hij vorig jaar. Daarom is X democratischer volgens Musk. Nadat het lemma over hem met zijn vermeende Hitlergroet was aangevuld, twitterde hij in een reactie op een grafiek waaruit zou blijken dat op Wikipedia extreemrechts veel harder wordt aangepakt dan extreemlinks: “Stop het financieren van Wikipedia tot het evenwicht hersteld is!”
Genderoogpunt
Wikipedia is, ook in Nederland, juist afgelopen jaren met meer aandacht vanuit genderkwesties gaan werken, bijvoorbeeld met het Gendergap-project dat zich richt op meer diversiteit in het korps van auteurs van Wikipedia, en de selectie en inhoud van onderwerpen. Musk twitterde al: “Stop donating to Wokepedia”.
Dit staat in een artikel in The Atlantic van vorige week over de aanvallen van radicaal-rechts op Wikipedia in de VS. Afgelopen week speelde The Wikipedian daarop in met een opsomming van de recente aanvallen op Wikipedia. Vooral het in de ban doen van (rechtse) media als Breitbart en de Britse krant Daily Mail als betrouwbare bronnen heeft kwaad bloed gezet.
De aanval op Wikipedia doet terugdenken aan de jaren vijftig in de VS toen onder leiding van de Republikeinse politicus Joseph McCarthy een heksenjacht op gang kwam tegen (vermeende) communisten in de VS en media die als links werden gezien.
De “flood the zone with shit” strategie van Steve Bannon om media te overspoelen met onzin om verwarring te zaaien, staat in stil en schril contrast met de principes van Wikipedia. Maar de gure wind kan de principes van de encyclopedie op de proef stellen, net als bij de wetenschap die over een breed front wordt aangevallen
[eerder gepubliceerd op Netkwesties]Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Closing Time | These Boots Are Made For Walking
, door
Ja, u ziet het goed: dit is een jonge Nick Cave in 1978 in een soort promotievideo voor zijn eerste band, The Boys Next Door, die zich later om zou dopen tot The Birthday Party.
Ze waren jong en rebels. Wie had kunnen denken dat daar nog eens een oude crooner uit zou kruipen?
Closing Time | Aua Atu Rā
, door
Marlon Williams is een Nieuw-Zeelandse zanger van Maori-afkomst, die hier op jaren ’50 klanken bezingt hoe hij eenzaam op de oceaan dobbert, ver van zijn liefje.
Closing Time | Love’s a Stranger
, door
De Vlaamse singer-songwriter Maarten Devoldere maakt melancholische indiepop, volgend de Muziekgieterij “vaak doordrongen van een filmische sfeer en een sensuele ondertoon.