Zijn er redelijke argumenten waarom ze het niet zou moeten doen? Ik denk dat dit artikel de regel ontkracht dat elke vraag die in de titel van een artikel wordt gesteld met ‘nee’ moet worden beantwoord.
#3
lapis
@2:
Ik denk dat dit artikel de regel ontkracht dat elke vraag die in de titel van een artikel wordt gesteld met ‘nee’ moet worden beantwoord.
Ha, gevonden. Al is dit misschien niet echt een ‘headline’, excuses.
@2 & #3: Gek genoeg moest ik daar ook meteen aan denken. (Aan Betteridge’s Law dus.)
Zijn er redelijke argumenten waarom ze het niet zou moeten doen?
Of het redelijke argumenten zijn hangt van de definitie af uiteraard, maar aan iedere confrontatie kleven natuurlijk wel kosten, in elk geval psychologische en in dit geval ook in de vorm van sociale, maatschappelijke en zelfs strafrechtelijke (een tegenaangifte van smaad) risico’s. Treurig genoeg ontraadt ook zowel de politie als Benmilouds psycholoog dat ze aangifte doet, en ook haar “geweten” (angst kan zich met een plaksnor op voordoen als geweten) zegt haar dat ze de dader niet moet willen beschadigen.
Verder zitten er ook problemen in het aangiftesysteem zelf (dit staat niet in de column maar begrijp ik, goed of niet, uit een tweet van Benmiloud) waardoor bij een aangifte een verdachte bijvoorbeeld de persoonlijke gegevens van de aangever in handen krijgt, wat uiteraard ook niet motiverend werkt.
#5
lapis
maar aan iedere confrontatie kleven natuurlijk wel kosten
Vast, maar op de lange termijn is ze er zelf ook bij gebaat dat een cultuur waarin aanranding als normaal wordt gezien wordt aangepakt. Misschien zelfs vooral vanwege haar geweten; na twee jaar zit ze er duidelijk nog steeds mee. Het is in die zin misschien eerder een afweging tussen de korte termijn en de lange termijn.
Maar goed, ik besef ook ten volste dat dit makkelijk praten is vanuit mijn positie als anonieme reaguurder.
Hopelijk zorgt de rel rondom Bill Cosby ervoor dat dit soort zaken meer in de openbaarheid komen. Iemand moet hier het balletje aan het rollen brengen, met natuurlijk directe persoonlijke kosten maar hopelijk met een betere samenleving als resultaat.
Ik vraag me af of het in deze situatie goed is om haar een steunbetuiging te schrijven. Het klinkt onbetekenend maar soms hoor je in de media dat dat toch mensen kan helpen. Toen ik een aantal jaar geleden nog dagelijks de Metro en Spits las vond ik haar columns altijd leuk. Niet dat ik wil beweren dat je goede columns moet schrijven om het recht niet aangerand te worden te verwerven.
Ja, nee, ik ben het met je eens … en aan het vermijden van confrontaties zitten inderdaad ook altijd kosten verbonden, vaak voor de langere termijn inderdaad. ’t Is alleen dat ik me kan voorstellen dat iemand het niet als de gemakkelijkste opgave ziet.
Goede column. Het antwoord, als het verhaal volledig klopt, “jazeker, aangifte doen”. En laat de politie vooral in haar zeik gaarkoken. Mij hebben ze ook meermaals geprobeerd af te laten zien van aangiftes (om veel minder ernstige redenen). Met een aangifte zet je in ieder geval het probleem van Mijnheer in de schijnwerpers. Zelfs bij niet-vervolging laat hij het misschien een volgende keer uit zijn botte kop vrouwen aan te randen.
ps. zie nu reactie Prediker. Aangifte heeft inderdaad minder zin na lange tijd, dat weer wel.
#10
lapis
@8: Koning is volgens GeenStijl al eerder in verband gebracht met aanranding (zie ook hier). Net als met Bill Cosby (bij wie de zaken soms meer dan twintig jaar teruggaan) is de hoop dat een aangifte andere vrouwen stimuleert om ook naar voren te treden. Natuurlijk is het woord tegen woord, maar twee woorden tegen een woord wegen al zwaarder. Al weet ik niet precies hoe dat strafrechtelijk gezien werkt in Nederland.
#11
Nonkel
Duivels dillema. Ik denk dat ze te laat is voor aangifte. Wellicht voor haar gemoedstoestand kan ze eigen rechtertje spelen? Scheelt haar een proces, hem een lesje. Zoals er altijd aanranders zijn, zullen er ook altijd mannen zijn die willen beschermen/wreken.
Koning is volgens GeenStijl al eerder in verband gebracht met aanranding […] Natuurlijk is het woord tegen woord, maar twee woorden tegen een woord wegen al zwaarder.
Ik zag het inderdaad. Het kan echter ook zijn dat Benmiloud juist die vriendin van die Rebecca van het OM is.
Ze insinueert trouwens via Twitter (gelezen in verband met haar column van vandaag) trouwens wel behoorlijk sterk dat het gaat om Martijn Koning.
Insinueren zou ze misschien toch liever niet moeten doen. Ik denk dat ze daarmee haar positie ondermijnt mocht het nog tot een rechtszaak komen.
Op de vraag of ze aangifte moet doen zeg ik: in principe wel, want viespeuken met losse handjes moeten ter verantwoording worden geroepen of op zijn minst onder de aandacht van politie/justitie worden gebracht. Maar laat haar eerst een goede advocaat raadplegen om de zaak te laten beoordelen en alle stappen voor te bereiden.
De houding van de politie in dit geval is weer (je hoort het in soortgelijke gevallen nl. wel vaker) om te huilen. Best mogelijk dat juist als gevolg van het wegwuiven door de politie, inmiddels de aanrander niet meer effectief kan worden vervolgd. Dus ook een klacht in die richting.
Of het het allemaal waard is, kan alleen mevrouw zelf beantwoorden. Maar blijkbaar zit het haar hoog en meent ze dat de tijd is gekomen om haar verhaal te doen.
#15
Micowoco
In een tijd waarin hoge politici stoere praatjes hebben over het neerschieten van inbrekers, en politiefalen keer op keer de sociale media haalt, zou je geneigd zijn te denken dat eigenrichting in dit geval nog niet zo gek zou zijn.
@15 Dat zou je kunnen denken, maar de rechter heeft geen boodschap aan wat politici roepen of hoeveel geld GeenStijl voor je op weet te halen na een veroordeling.
Eigenrichting kan, maar dat zou ik je enkel aanraden als je niets te verliezen hebt.
Als je een baan hebt, een hypotheek, kinderen die naar school moeten, etc. dan is het denk ik toch gewoon het verstandigste om gewoon aangifte te doen.
En dan niet pas na twee jaar.
#17
lapis
@14:
Insinueren zou ze misschien toch liever niet moeten doen. Ik denk dat ze daarmee haar positie ondermijnt mocht het nog tot een rechtszaak komen.
Ik zie je punt, maar het idee is dat een enkele aangifte niet veel uitmaakt, maar een hele reeks wel. Voor elk individu is de drempel heel hoog om aangifte te doen, maar die drempel kun je verlagen door de indruk te geven dat er momentum gaande is richting een proces. Dat soort momentum kun je helaas alleen genereren door de naam van die persoon te noemen; een vage aanklacht richting ‘iemand’ werkt dan gewoon niet goed genoeg. Het werkt alleen als iemand de naam van die gast ziet en denkt ‘dat is mij ook overkomen’. Zo ging het ook bij Cosby en (helaas na zijn dood) Savile.
Ze moet dus de schade voor haar zaak die ze oploopt door insinuaties op Twitter te gooien afwegen tegen de verwachte hoeveelheid andere vrouwen die dankzij haar insinuaties naar voren treden en daarmee haar zaak sterker maken. Het is jammer dat het zo moet gaan, maar ik zie eerlijk gezegd ook geen beter alternatief. Bij dit soort historische zaken gaat het gewoon altijd om het woord van de één tegen het woord van – hopelijk – een groep anderen. Daar is weinig aan te doen. Als opmerking in algemene zin (niet specifiek richting jou) is het Benmiloud ook niet kwalijk te nemen dat ze nu pas naar voren treedt; de druk op slachtoffers van aanranders/verkrachters met een machtspositie is nou eenmaal groot en als je door nota bene de politie wordt afgeraden een aanklacht in te dienen dan is de druk al helemaal enorm.
Insinueren zou ze misschien toch liever niet moeten doen. Ik denk dat ze daarmee haar positie ondermijnt mocht het nog tot een rechtszaak komen.
@17:
Ik zie je punt, maar het idee is dat een enkele aangifte niet veel uitmaakt, maar een hele reeks wel. Voor elk individu is de drempel heel hoog om aangifte te doen, maar die drempel kun je verlagen door de indruk te geven dat er momentum gaande is richting een proces. Dat soort momentum kun je helaas alleen genereren door de naam van die persoon te noemen; een vage aanklacht richting ‘iemand’ werkt dan gewoon niet goed genoeg.
Precies. Daarom zou ze volgens mij dus ook beter niet vagelijk insinueren zoals in die genoemde tweet. Want ze zegt wel dat hij het was maar toch ook weer niet heel letterlijk; het zou opgevat kunnen worden (in het voor haar ongunstigste geval) als smaad met een ingebouwde poging om onder een eventuele smaadklacht uit te komen.
Ik begrijp wel dat ze het misschien nog niet aandurft om meneer ondubbelzinnig te beschuldigen. Juist daarom hoop ik erg voor haar dat ze dit niet allemaal in haar eentje zit uit te vogelen met hulp van lezersreacties en Twitter e.d., maar dat ze werkelijk (juridische) bijstand heeft.
@17:
Als opmerking in algemene zin (niet specifiek richting jou) is het Benmiloud ook niet kwalijk te nemen dat ze nu pas naar voren treedt; de druk op slachtoffers van aanranders/verkrachters met een machtspositie is nou eenmaal groot en als je door nota bene de politie wordt afgeraden een aanklacht in te dienen dan is de druk al helemaal enorm.
Ja, gewoon mee eens. De laatste opmerking in #16:
En dan niet pas na twee jaar.
Is dan ook op zijn minst onnadenkend. En past daarmee helaas wel in een patroon van opmerkingen die veel mannen maken als het gaat over zaken van seksueel misbruik en geweld. Soms duurt het jaren voordat een slachtoffer er überhaupt aan toe is om stappen te nemen. Begrijp je dat niet, oordeel er dan ook niet over.
Begrijp je dat niet, oordeel er dan ook niet over.
@18 Mijn enige oordeel betreft de wenselijkheid en de effectiviteit van zo’n tweejarige wachtperiode.
Merk even op dat ik reageerde op iemand die eigenrichting als alternatief voorstelde.
Dan lijkt aangifte me verstandiger. Maar twee jaar na dato haalt dat mogelijk weinig meer uit.
Overigens denk ik dat hier nog wel een taak ligt voor de politiek, als de politie zo’n aangifte actief ontraadt (of in ieder geval die indruk wekt). Daarmee neemt de politie in feite daders in bescherming.
#20
Co Stuifbergen
Wat Hadjar Benmiloud beschrijft, is niet alleen aanranding, maar aanranding + mishandeling.
#21
Co Stuifbergen
@19:
Als een aangifte inderdaad meer last voor het slachtoffer dan voor de dader geeft, ligt er misschien ook een taak voor de wetgever.
Reacties (21)
En wat voor een antwoord verwacht ze?
Zijn er redelijke argumenten waarom ze het niet zou moeten doen? Ik denk dat dit artikel de regel ontkracht dat elke vraag die in de titel van een artikel wordt gesteld met ‘nee’ moet worden beantwoord.
@2:
Ha, gevonden. Al is dit misschien niet echt een ‘headline’, excuses.
@2 & #3: Gek genoeg moest ik daar ook meteen aan denken. (Aan Betteridge’s Law dus.)
Of het redelijke argumenten zijn hangt van de definitie af uiteraard, maar aan iedere confrontatie kleven natuurlijk wel kosten, in elk geval psychologische en in dit geval ook in de vorm van sociale, maatschappelijke en zelfs strafrechtelijke (een tegenaangifte van smaad) risico’s. Treurig genoeg ontraadt ook zowel de politie als Benmilouds psycholoog dat ze aangifte doet, en ook haar “geweten” (angst kan zich met een plaksnor op voordoen als geweten) zegt haar dat ze de dader niet moet willen beschadigen.
Verder zitten er ook problemen in het aangiftesysteem zelf (dit staat niet in de column maar begrijp ik, goed of niet, uit een tweet van Benmiloud) waardoor bij een aangifte een verdachte bijvoorbeeld de persoonlijke gegevens van de aangever in handen krijgt, wat uiteraard ook niet motiverend werkt.
Vast, maar op de lange termijn is ze er zelf ook bij gebaat dat een cultuur waarin aanranding als normaal wordt gezien wordt aangepakt. Misschien zelfs vooral vanwege haar geweten; na twee jaar zit ze er duidelijk nog steeds mee. Het is in die zin misschien eerder een afweging tussen de korte termijn en de lange termijn.
Maar goed, ik besef ook ten volste dat dit makkelijk praten is vanuit mijn positie als anonieme reaguurder.
Hopelijk zorgt de rel rondom Bill Cosby ervoor dat dit soort zaken meer in de openbaarheid komen. Iemand moet hier het balletje aan het rollen brengen, met natuurlijk directe persoonlijke kosten maar hopelijk met een betere samenleving als resultaat.
Ik vraag me af of het in deze situatie goed is om haar een steunbetuiging te schrijven. Het klinkt onbetekenend maar soms hoor je in de media dat dat toch mensen kan helpen. Toen ik een aantal jaar geleden nog dagelijks de Metro en Spits las vond ik haar columns altijd leuk. Niet dat ik wil beweren dat je goede columns moet schrijven om het recht niet aangerand te worden te verwerven.
Ja, nee, ik ben het met je eens … en aan het vermijden van confrontaties zitten inderdaad ook altijd kosten verbonden, vaak voor de langere termijn inderdaad. ’t Is alleen dat ik me kan voorstellen dat iemand het niet als de gemakkelijkste opgave ziet.
Ze insinueert trouwens via Twitter (gelezen in verband met haar column van vandaag) trouwens wel behoorlijk sterk dat het gaat om Martijn Koning.
@6:
Ben ik het mee eens. Al is dat het dilemma van elke klokkenluider.
Dat hangt er vanaf wat ze daarvan verwacht. Uit deze twee zinnetjes..
.. maak ik op dat het voorval ruim twee jaar geleden heeft plaatsgevonden.
De kans op getuigen, of zelfs een betrouwbare verklaring van haarzelf (wanneer is het precies gebeurd, etc.) is na al die tijd natuurlijk nihil.
De dader hoeft maar te ontkennen of te zeggen dat hij zich daar niets van herinnert, en het is haar woord tegen het zijne.
Goede column. Het antwoord, als het verhaal volledig klopt, “jazeker, aangifte doen”. En laat de politie vooral in haar zeik gaarkoken. Mij hebben ze ook meermaals geprobeerd af te laten zien van aangiftes (om veel minder ernstige redenen). Met een aangifte zet je in ieder geval het probleem van Mijnheer in de schijnwerpers. Zelfs bij niet-vervolging laat hij het misschien een volgende keer uit zijn botte kop vrouwen aan te randen.
ps. zie nu reactie Prediker. Aangifte heeft inderdaad minder zin na lange tijd, dat weer wel.
@8: Koning is volgens GeenStijl al eerder in verband gebracht met aanranding (zie ook hier). Net als met Bill Cosby (bij wie de zaken soms meer dan twintig jaar teruggaan) is de hoop dat een aangifte andere vrouwen stimuleert om ook naar voren te treden. Natuurlijk is het woord tegen woord, maar twee woorden tegen een woord wegen al zwaarder. Al weet ik niet precies hoe dat strafrechtelijk gezien werkt in Nederland.
Duivels dillema. Ik denk dat ze te laat is voor aangifte. Wellicht voor haar gemoedstoestand kan ze eigen rechtertje spelen? Scheelt haar een proces, hem een lesje. Zoals er altijd aanranders zijn, zullen er ook altijd mannen zijn die willen beschermen/wreken.
@10:
Ik zag het inderdaad. Het kan echter ook zijn dat Benmiloud juist die vriendin van die Rebecca van het OM is.
(it’s a small world, after all … )
Werken die leugendetectors nog steeds niet?
@7:
Insinueren zou ze misschien toch liever niet moeten doen. Ik denk dat ze daarmee haar positie ondermijnt mocht het nog tot een rechtszaak komen.
Op de vraag of ze aangifte moet doen zeg ik: in principe wel, want viespeuken met losse handjes moeten ter verantwoording worden geroepen of op zijn minst onder de aandacht van politie/justitie worden gebracht. Maar laat haar eerst een goede advocaat raadplegen om de zaak te laten beoordelen en alle stappen voor te bereiden.
De houding van de politie in dit geval is weer (je hoort het in soortgelijke gevallen nl. wel vaker) om te huilen. Best mogelijk dat juist als gevolg van het wegwuiven door de politie, inmiddels de aanrander niet meer effectief kan worden vervolgd. Dus ook een klacht in die richting.
Of het het allemaal waard is, kan alleen mevrouw zelf beantwoorden. Maar blijkbaar zit het haar hoog en meent ze dat de tijd is gekomen om haar verhaal te doen.
In een tijd waarin hoge politici stoere praatjes hebben over het neerschieten van inbrekers, en politiefalen keer op keer de sociale media haalt, zou je geneigd zijn te denken dat eigenrichting in dit geval nog niet zo gek zou zijn.
@15 Dat zou je kunnen denken, maar de rechter heeft geen boodschap aan wat politici roepen of hoeveel geld GeenStijl voor je op weet te halen na een veroordeling.
Eigenrichting kan, maar dat zou ik je enkel aanraden als je niets te verliezen hebt.
Als je een baan hebt, een hypotheek, kinderen die naar school moeten, etc. dan is het denk ik toch gewoon het verstandigste om gewoon aangifte te doen.
En dan niet pas na twee jaar.
@14:
Ik zie je punt, maar het idee is dat een enkele aangifte niet veel uitmaakt, maar een hele reeks wel. Voor elk individu is de drempel heel hoog om aangifte te doen, maar die drempel kun je verlagen door de indruk te geven dat er momentum gaande is richting een proces. Dat soort momentum kun je helaas alleen genereren door de naam van die persoon te noemen; een vage aanklacht richting ‘iemand’ werkt dan gewoon niet goed genoeg. Het werkt alleen als iemand de naam van die gast ziet en denkt ‘dat is mij ook overkomen’. Zo ging het ook bij Cosby en (helaas na zijn dood) Savile.
Ze moet dus de schade voor haar zaak die ze oploopt door insinuaties op Twitter te gooien afwegen tegen de verwachte hoeveelheid andere vrouwen die dankzij haar insinuaties naar voren treden en daarmee haar zaak sterker maken. Het is jammer dat het zo moet gaan, maar ik zie eerlijk gezegd ook geen beter alternatief. Bij dit soort historische zaken gaat het gewoon altijd om het woord van de één tegen het woord van – hopelijk – een groep anderen. Daar is weinig aan te doen. Als opmerking in algemene zin (niet specifiek richting jou) is het Benmiloud ook niet kwalijk te nemen dat ze nu pas naar voren treedt; de druk op slachtoffers van aanranders/verkrachters met een machtspositie is nou eenmaal groot en als je door nota bene de politie wordt afgeraden een aanklacht in te dienen dan is de druk al helemaal enorm.
Ik @14:
@17:
Precies. Daarom zou ze volgens mij dus ook beter niet vagelijk insinueren zoals in die genoemde tweet. Want ze zegt wel dat hij het was maar toch ook weer niet heel letterlijk; het zou opgevat kunnen worden (in het voor haar ongunstigste geval) als smaad met een ingebouwde poging om onder een eventuele smaadklacht uit te komen.
Ik begrijp wel dat ze het misschien nog niet aandurft om meneer ondubbelzinnig te beschuldigen. Juist daarom hoop ik erg voor haar dat ze dit niet allemaal in haar eentje zit uit te vogelen met hulp van lezersreacties en Twitter e.d., maar dat ze werkelijk (juridische) bijstand heeft.
@17:
Ja, gewoon mee eens. De laatste opmerking in #16:
Is dan ook op zijn minst onnadenkend. En past daarmee helaas wel in een patroon van opmerkingen die veel mannen maken als het gaat over zaken van seksueel misbruik en geweld. Soms duurt het jaren voordat een slachtoffer er überhaupt aan toe is om stappen te nemen. Begrijp je dat niet, oordeel er dan ook niet over.
@18 Mijn enige oordeel betreft de wenselijkheid en de effectiviteit van zo’n tweejarige wachtperiode.
Merk even op dat ik reageerde op iemand die eigenrichting als alternatief voorstelde.
Dan lijkt aangifte me verstandiger. Maar twee jaar na dato haalt dat mogelijk weinig meer uit.
Overigens denk ik dat hier nog wel een taak ligt voor de politiek, als de politie zo’n aangifte actief ontraadt (of in ieder geval die indruk wekt). Daarmee neemt de politie in feite daders in bescherming.
Wat Hadjar Benmiloud beschrijft, is niet alleen aanranding, maar aanranding + mishandeling.
@19:
Als een aangifte inderdaad meer last voor het slachtoffer dan voor de dader geeft, ligt er misschien ook een taak voor de wetgever.