In 2009 werd Henry Davis door vier agenten afgetuigd in het huis van bewaring omdat hij niet van plan was om de nacht door te brengen in een cel zonder bed of zelfs een matras.
Binnen de korste keren lag hij op de grond terwijl de vier hem schopten en sloegen. Daar was geen enkele rechtvaardiging voor: Davis was namelijk reeds geboeid.
Alsof ze hem nog een middelvinger na wilden geven, probeerde de politie Davis ook nog een aanklacht aan te smeren wegens ‘beschadiging van overheidseigendom’ omdat hij op het uniform van de politieagenten had gebloed.
Bijkomende onrechtvaardigheid: Davis hoorde helemaal niet achter de tralies. De politie had hem verward met een andere Henry Davis, die nog achterstallige boetes uit had staan.
Om het allemaal nog kafkaesker te maken: een federale rechter oordeelde dat Davis’ grondwettelijke rechten niet waren geschonden door die mishandeling.
“As unreasonable as it may sound, a reasonable officer could have believed that beating a subdued and compliant Mr. Davis while causing only a concussion, scalp lacerations and bruising with almost no permanent damage did not violate the Constitution,” the district court ruled in tossing out the case.
Davis ging echter in beroep en heeft zijn zaak nu gewonnen. Een van de betrokken agenten is inmiddels gemeenteraadslid af, en de politiechef van Ferguson is eveneens vervangen. In beide gevallen door Afro-Amerikanen.
Toch nog een stukje gerechtigheid.
Reacties (2)
De man heeft uiteindelijk gerechtigheid gekregen. Wat dus niet overeenkomt met het werk van Kafka: daar trekt het indivdu altijd aan het kortste eind. Titel van deze waanlink is dus best verkeerd gekozen.
@1 maar de boodschap van de waanlink mag er wel wezen.