NIEUWS - De Werkgroep Kind in AZC, een samenwerkingsverband van onder andere Defence for Children en Vluchtelingenwerk Nederland, heeft onderzoek gedaan naar de verhuizingen van asielzoekerskinderen. Daarover verschijnt vandaag een rapport (pdf). Gemiddeld verhuizen azielzoekerskinderen een keer per jaar in de periode dat hij/zij in opvang verblijft. Vandaag wordt het rapport aan staatssecretaris Teeven aangeboden.
Reacties (7)
Steeds opnieuw moeten zij hun vertrouwde omgeving, hun vrienden, hun school, onderwijzers en sportclubs achterlaten. Ze raken achter op school, willen zich niet meer aan nieuwe mensen hechten en maken liever geen nieuwe vrienden.
Zou het geheim beleid zijn of ben ik dan te conspiritueel? Ik kan me voorstellen dat als je asielzoekers weg wil hebben je probeert te voorkomen dat ze zich gaan hechten.
@1: Ook asielzoekerskinderen hebben onderwijsplicht. Succes met voorkomen dat ze met klasgenootjes en docenten gaan praten.
Kinderen praten niet met docenten, wel met klasgenootjes. En als ze na een jaar al verhuizen blijft elk klasgenootje een vreemde. Want hoe lang duurt het voordat schoolkindertjes bij elkaar over vloer kunnen komen omdat de ouders elkaar kennen? Je stuurt je kinderen niet naar een vreemde.
Inmiddels een langer artikel over dit onderwerp op Sargasso.
@3: “als ze na een jaar al verhuizen blijft elk klasgenootje een vreemde”
Blijkbaar leven we in heel verschillende werelden, want hier werd je beste vrienden met (sommige) klasgenootjes binnen een paar weken.
‘In mijn tijd’ waren vriendschappen meer iets van buiten school. Op elkaars verjaardag komen enzo. En zo’n verjaardagscarrousel duurt nou eenmaal een jaar. ‘Beste vrienden’ binnen school was op z’n best een soort vreedzame coëxistentie.
@5: vriendschappen kunnen inderdaad snel ontstaan. Maar dat kan niet elke keer. In het onderzoek bv wordt duidelijk aangegeven dat kinderen na een aantal keer hun vriendschappen afgebroken te hebben gezien, ze die vriendschappen niet meer aangaan, zich daar bewust voor afsluiten.