COLUMN - “Er is vanavond ook mannenvoetbal” berichtte De Speld zaterdag. Met een foto van de Uruguayaan Lionel Messi, volgens de site een absolute grootheid in het mannenvoetbal. Fijn, dit soort alerte media, want net als veel anderen was ik door de aandacht voor het WK vrouwenvoetbal in Canada, bijna vergeten dat ook de Champions League finale werd gespeeld.
Het satirische De Speld brengt naast een proest niet zelden ook een confronterende spiegel. Want in tegenstelling tot de openingswedstrijd van het mannen-WK bleven zaterdagnacht geen 3,5 miljoen Nederlanders op om Canada- China te zien.
De KNVB, die niet zuinig is in het sturen van mails met reclame voor de nieuwste Nike’s, shirts van het Nederlands elftal (de mannen, welteverstaan) én de staatsloterij, slaat dit dames-WK even over, net als de 16 miljoen bondscoaches die ons land rijk is overigens. Dat is jammer. Niet alleen omdat voor dit WK geen mensen uit hun sloppenwijken zijn verdreven om er met beschaving-onwaardige dwangarbeid dure stadions te bouwen. Of omdat de toewijzing niet gepaard ging met steekpenningen en corruptie. Maar vooral omdat het weer draaide om de essentie van het spel: voetbal!
Natuurlijk behoren de teams uit de Champions League finale tot de absolute top van Europa, maar het hoort kennelijk ook bij het spel om iedere tien minuten op de grond te gaan liggen huilen door helse pijnen die een minuut later weer als sneeuw voor de zon verdwijnen. Normaal is het om massaal protest aan te tekenen bij ieder besluit van de scheidsrechter – terecht of niet. Om boos te worden op de arbitrage als je zelf iemand keihard onderuit schoffelt. En om hoogst verontwaardigd met je medespelers verhaal te halen bij de scheidsrechter als die affluit, zoals Barcelona-speler Neymar, die nota bene zelf de bal tegen zijn hand schiet.
Profvoetballers zijn verworden tot godenzonen. Niet omdat ze geen fouten maken, maar omdat hun fans liever een coach de laan uit sturen of een scheidsrechter uitfluiten, dan om het soms idiote gedrag van de mannelijke prinsesjes af te keuren.
Nee, dan het WK vrouwen. Geen minutenlange egotripperij voor de bühne bij een doelpunt, maar – hup – die bal naar de middellijn om door te kunnen spelen. Bij de vrouwen is het heel gewoon om beslissingen van de scheidsrechter te accepteren. Voetbaldames bedanken voor de schwalbes, die vaak de laatste tien minuten van een wedstrijd bij de mannen verpesten. Overigens zijn deze beweringen niet alleen op de wedstrijden van zaterdag gebaseerd. Onderzoek van de Technische Universiteit in München wees al eerder uit dat vrouwen zich minder aanstellen, minder lang op de grond liggen en sneller de wedstrijd hervatten na een doelpunt.
Dit is geen pleidooi tegen heren-voetbal, maar als de kwetsbare mannetjes zich wat minder zouden aanstellen zou dat de sport wat mij betreft ten goede komen. In dat opzicht kunnen de mannen heel wat leren van hun vrouwelijke collega’s.
Reacties (10)
@0
……..Oplettende vrouw over voetbal…. Of zoiets dan toch…
Martijn de koning heeft er een tijdje geleden een leuk stukje cabaret over gemaakt: link
Alsof dat voetbal me daadwerkelijk wat interesseert. Het mannen wk is leuk omdat het een groot volksfeest is. Saamhorigheid e.d.
Zolang de vrouwen (of welke tak van sport dan ook) geen dergelijke installed base hebben loop ik er ook niet warm voor. En ik heb dermate weinig interesse in sport om t voortouw te nemen. En zo werkt t m.i. voor vele Nederlanders
@1 Dat was een grap, van de Speld. Om dergelijke fouten die de media maken over vrouwenvoetbal op de hak te nemen.
@4: ja, dat had ik ook wel door. Er stond ook nog een foto van Cristiano bij. Ik vond het gewoon ironisch dat de schrijfster het over ‘oplettende media’ had en dat allemaal miste. Innocent fun verder hoor :-).
Daarnaast heeft ze natuurlijk gelijk over al die jankende voetballers. Vooral Neymar was irritant. Ja ik was een van die meer dan drie miljoen.
@2:
Dit mislukte rugby-jongetje
http://www.whoateallthepies.tv/wp-content/uploads/2012/06/QUyb6-500×375.jpg
zit langer aan de poederdons e.d. dan de meeste dames.
;-)
Dit is misschien niet zo heel aardig om te zeggen, maar de vrouwen voetballen natuurlijk gewoon voor spek en bonen. Als de mannen wereldkampioen worden, is niemand op deze planeet beter. Als de vrouwen kampioen worden, moeten ze nog steeds het B-elftal van Ajax voor zich dulden.
Waarom zou ik dat interessant moeten vinden? Waarom gaan sponsors daar geld voor neerleggen? En als er geen belangen mee gediend zijn, dan hoef je inderdaad niet je tegenstander een kaart aan te naaien, of de wedstrijd te rekken. Hou je dan puurder voetbal over? Zeker, maar who cares?
Voor verschil tussen mannen en vrouwen in sport, zie bijvoorbeeld deze anecdote: http://www.wearetennis.com/en_UK/#/2013/04/09/karsten-braasch-the-smoker-who-ridiculed-the-williams-sisters/1487
@7: Toch zijn veel er ook sporten waarbij mannen en vrouwen redelijk gelijkwaardig zijn, althans waar het verschil in media-aandacht, prestige en prijzengeld veel kleiner is. Denk aan tennis, atletiek, zwemmen, handbal, volleybal, (veld)hockey, turnen, zeilen en de meeste wintersporten (schaatsen, shorttrack, skiën, langlaufen, biatlon).
Het gat in aandacht is bij voetbal disproportioneel groot, net als overigens bij het (weg)wielrennen, basketbal, ijshockey, rugby en cricket.
Oké, een rokende tennisser van weinig internationale statuur kan winnen van de beste vrouwen, maar toch is Serena Williams ongeveer net zo vaak op televisie als Novak Djokovic en verdient ze vergelijkbare hoeveelheden geld.
Dat komt, denk ik, doordat de disproportionele aandacht voor (mannen)voetbal op zich al weinig met liefde voor de sport te maken heeft.
@5: “Ik vond het gewoon ironisch dat de schrijfster het over ‘oplettende media’ had en dat allemaal miste.”
De schrijfster haalt niet voor niets het satirische weblog De Speld aan als bron..