Te hard gewerkt, dus u bent fraudeur

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,
UWV - Werkbedrijf (Foto: Flickr/mystic_mabel)

Al je verdiensten keurig netjes opgegeven bij UWV en belastingdienst, en toch weggezet worden als fraudeur? Het kan zomaar gebeuren, wanneer u als beginnend zelfstandige niet goed hebt opgelet of het UWV zich aan haar eigen regels heeft gehouden. De Nationale Ombudsman deelde gisteren een zware tik uit aan het UWV. Dat geeft geen sjoege. Dus is het nu aan de politiek om in te grijpen. Minister Donner kan zich niet meer verschuilen achter zijn verweer van vorig jaar (zie vier pdf’s bij 28-5-09).

De kwestie is vrij bizar. Er is een regeling die werklozen in staat stelt met een uitkering een eigen bedrijf te starten. In het begin is dat vaak niet rendabel, maar als het bedrijf loopt, stopt de uitkering. Meer precies: in het begin werk je misschien wel keihard, maar slechts een deel van de tijd verdien je wat. Maar als je meteen fulltime in je bedrijf aan de slag ging zonder iets te verdienen, had je uitkering meteen ingetrokken moeten worden. Dat vertelden nogal wat UWV-medewerkers niet aan de ondernemers in spe.

En dus kwamen duizenden mensen er na een poosje achter dat ze fraudeerden. Ze hadden weliswaar netjes opgegeven hoeveel uren ze geld verdiend hadden (en hoeveel dan), maar niet hoeveel onbetaalde uren er in de opzet van hun bedrijf was gaan zitten. Dat kwam aan het licht, toen UWV de gegevens bij de belastingdienst opvroeg, en constateerde dat velen zelfstandigenaftrek hadden aangevraagd, die je pas krijgt als je een minimum aantal uren in je bedrijf gestoken hebt. Op het formulier van de belastingdienst staat expliciet: ook onbetaalde uren tellen mee. Sommige mensen moeten nu tienduizenden euro’s terugbetalen.

In zijn rapport maakt de ombudsman gehakt van de fraude-aanpak van het UWV. Maar hij kraakt ook de regeling zelf. Immers als de UWV-medewerkers de startende ondernemers erop hadden gewezen dat ze hun uitkering kwijtraakten als ze te hard probeerden van hun bedrijf een succes te maken, zouden velen zijn afgehaakt. Het UWV krijgt terecht een zwarte piet toegeschoven, maar de bedenkers van de regeling mogen zich ook wel eens afvragen hoe in ’s hemelsnaam een onwerkbaar uren-criterium in de regeling is geslopen. Het gaat tenslotte om hoeveel mensen verdiend hebben, niet hoe hard ze daarvoor hebben moeten werken.

Reacties (4)

#1 Bismarck

Ik vind het wel een beetje dubbel. De “slachtoffers” hebben bij de belasting namelijk een andere standaard gebruikt dan bij het UWV, met het doel meer teruggave op te strijken (neem ik aan, of is er geen fiscaal nut in het aantal gewerkte uren? Of gaat de laatste zin ook op voor de belastingdienst en zo ja, waarom moet je daar dan überhaupt het aantal gewerkte uren opgeven?).

  • Volgende discussie
#2 Christian

@1 Het gaat om de definitie van ‘gewerkt uur’. De belastingdienst telt daarbij ook uren waarin je wel werkt, maar die je niet kunt declareren bij een opdrachtgever (bijvoorbeeld je eigen administratie bijhouden). Zo werkt het bij het UWV ook, maar omdat de regeling dan niet zou werken, hebben UWV-medewerkers de startende ondernemers verteld dat ze alleen de declareerbare uren hoefden op te geven.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 pedro

Ik vind ook, dat mensen, die zeggen dat ze 60 uur of meer per week werken, de boel op zitten te lichten. Na een aantal uren gaat de kaars gewoon uit en presteer je niks meer. Dan ben je hooguit nog ‘aanwezig’, maar werken kun je dat niet meer noemen. het wordt natuurlijk wel iets anders, wanneer je al je lunches en diners als zakenlunches en zakendiners declareert en dat ook als werktijd ziet.

[/kort door de bocht]

On topic: als je bij de belastingdienst wat anders opgeeft dan bij een uitkeringsinstantie, dan is dat toch ook fraude? M.a.w. als een voordeurdeler dat niet doorgeeft aan de uitkeringsinstantie, staat heel Nederland op zijn achterste poten, maar zodra het woord ondernemer valt, mogen we fraude ineens geen fraude meer noemen? Overigens vind ik zelf beide vormen van fraude heel begrijpelijk en niet zo heel erg. Het gaat om kleine bedragen, die het leven wat draaglijker maken voor mensen, die vaak toch al ieder dubbeltje om moeten keren voor ze het uit geven. Ik heb een veel grotere hekel aan de grote fraudeurs, die bij de banken bijvoorbeeld enorme bonussen in hun zak steken, ondanks het feit, dat ze een wanprestatie leveren. Maar dat mogen we ook geen fraude noemen (ondernemers).

Dat het een rare UWV regeling is, ben ik wel met de Ombudsman eens, maar ja, die regels worden nu eenmaal zo opgesteld en aangescherpt om uitkeringsfraude te voorkomen. Het is wat dat betreft in de politiek net de Albert Heijn: we blijven op de kleintjes letten, want de groten krijgen we toch niet te pakken.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 erik

Ik kom zelf net uit de eerste phase van deze regeling (de 6 maanden opstart) en ik kan je vertellen dat de gemiddelde UWV medewerker niet eens weet dat die regeling bestaat.

Verder is de communicatie tussen UWV intern bar slecht en/of niet bestaand.
Ik heb de afdeling van WW wel drie keer mijn situatie en regeling moeten uitleggen.

Verder wordt je dood gegooit met allemaal zooi die niet van toepassing is. Ik vermoed zelfs dat er een soort van criteria is dat je minimaal 3 brieven per week van het UWV moet ontvangen. Met teksten die er allemaal van uit gaan dat je werk zoekt uiteraard.

De bedenker van de huidige burocratische
rompslomp was duidelijk een groot fan van kafka.

Verder werk je als ondernemer makkelijk 40 of 50 uur plus in de week aan je bedrijf. En dat heeft niks te maken met kaarsen, maar gewoon dat je als ondernemer en vooral als startende 1001 dingen moet regelen naast dat je ook nog eens daadwerkelijk werk moet verichten.
De afdeling administratie ben je zelf, de uitvoerende kracht ben je zelf en de sales persoon ben je ook zelf. Wat in houd dat je dat ook zelf allemaal moet doen. 40 uur is simpelweg niet genoeg in de meeste gevallen.

  • Vorige discussie