Het lijkt wel of botsingen tussen schepen en walvissen steeds vaker voorkomen? Of hier sprake is van walvisisering of juist nautificatie van de wereldzeeën óf dat het allemaal slechts vuige perceptie is moet onderzoek maar duidelijk maken. De meest recente dodelijke botsing leverde in ieder geval een tragisch en bijna surrealistisch beeld op: een dode blauwe vinvis -het grootste dier op aarde- drijft op haar rug in het Santa Barbara Channel bij Californië met daarnaast een bootje met lijkschouwende onderzoekers (geen daders voor zover bekend).
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Nadat Chinese schepen begin maart het Amerikaanse onderzoeksschip de Impeccable belaagden hebben zij het deze keer gemunt op haar zusterschip, Victorious.
Het Pentagon beklaagde zich afgelopen maart nog geagiteerd bij haar Chinese collega’s. Het “onprofessionele gemanoeuvreer” van de Chinese schepen schond volgens het Amerikaanse defensieministerie de “vereisten onder internationaal recht om met gepaste overweging van de rechten en veiligheid van andere rechtmatige gebruikers van de oceaan te opereren.” China beschuldigde op haar beurt de Amerikanen van schending van het zeerecht. De Impeccable bevond zich namelijk binnen de “exclusieve economische zone” van de Chinese wateren!
Het Pentagon slaat nu een beduidend mildere toon aan. Hoewel de situatie afgelopen vrijdag een soortgelijke was (Chinese vissersboten naderden het Amerikaanse schip tot op zeer korte afstand en blokkeerden haar vaart) noemt een woordvoerder de daad slechts “onveilig en gevaarlijk”. Vanwaar deze rustigere opstelling? “We zullen een weg voorwaarts ontwikkelen om hiermee diplomatiek om te gaan,” aldus dezelfde woordvoerder.
Het incident van maart kwam kort na het bezoek van Hillary Clinton aan Peking. Zij verklaarde destijds dat kritiek op Chinese schendingen der mensenrechten samenwerking vooral niet in de weg moest staan. Niettemin zond de V.S. oorlogsschepen om China duidelijk te maken dat het niet met zich liet spotten. De volksrepubliek reageerde waardoor de spanningen hoger opliepen. Geen wonder dus dat Washington nu liever even rustig ademhaalt en met de Chinezen om tafel gaat; niemand wil immers dat dit kwaad nog erger wordt.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Onder de waterspiegel bij Indonesië: twee boxerkrabjes (Lybia tesselata) staan klaar voor een gevecht. In hun klauwen hebben ze prikkende zeeanamonen om hun tegenstander even flink mee af te rossen. Deze foto van Marchione Giacomo won de overall prijs in een wedstrijd voor onderwaterfotografie. Ook boeiend: bewegend beeld van een pregnant crabfight.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.