Reality? Het is de schuld van fiction

Waarom denken sommige mensen dat achter de werkelijkheid de meest fantastische surrealiteit schuilt? Dat, hooggeëerd publiek, is de schuld van fictie. Ik kwam op dat idee toen uit het stof van Sargasso’s archief een rubriek opdwarrelde, die precies tien jaar geleden ophield te bestaan. Woensdag 31 augustus 2011 stopte Victor (a.k.a.pokeythecat) met de Wondere Woensdagmiddag, een wekelijkse rubriek “met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland”. De serie begon in 2007 met een stukje over “een idee dat dusdanig bizar was dat het tot dan toe alleen in SF-werk voorkwam”. En “de relatie tussen wetenschap en science fiction”, schreef Victor, “bleef niet alleen hem, maar veel uitvinders en onderzoekers fascineren”. Voilà! Zowel voor- als tegenstanders van wetenschap zouden kunnen denken: ‘zie je wel, science is fiction’. De voorstanders menen dat uit fantasie een betere wereld kan worden geschapen. De tegenstanders zien er monsterachtige uitvindingen in, die van de mens roboteske zombies maken. Om maar wat te noemen: Van Jules Verne naar de hedendaagse realiteit was al een kleine stap, van nu naar een Stars Wars-achtige toekomst is dichterbij dan we willen weten. De bewijzen? In tachtig dagen de wereld rond met trein en stoomboot? Achterhaald! Het kan tegenwoordig in 56 dagen met de trein. Maar, teleurstelling, de aanbieder speelt vals. Het laatste stukje gaat per vliegtuig! Tja, kom er dan rond voor uit dat het idee van Jules Verne met vliegmachines veel korter kan. Andrew Fisher volbracht in 2018 in een kleine tweeënhalve dag het rondje aarde met louter lijnvluchten. Nooit van gehoord, hè? Het is waarschijnlijker dat u wel gehoord of gelezen heeft van solisten (want de mens is uniek, toch?) die records aan diggelen vliegen (want er moet altijd iemand  nog beter zijn dan een ander). Steve Fossett vloog in drie dagen de aarde rond (2005). In een vliegtuigje van niks. Eerder deed hij twee weken over een ballontocht rond de globe (2002). De miljonair maakte een hobby van dat soort tripjes tot de dood er op volgde. Travis Ludlow staat sinds 12 juli te boek als de snelste jongste wereldrond vliegende man. Hij steeg op van ‘ons’ vliegveld Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer) en wist daar na 44 dagen ook weer gezond en wel te landen. Moet dat allemaal zo snel? Welnee. Zara Rutherford is sinds 18 augustus onderweg om het record van ‘jongste vrouw die de wereld rondvloog’ te breken. Niet op snelheid (ze verwacht er zo’n drie maanden over te doen), maar op leeftijd. Shaesta Waiz is de huidige recordhoudster. Ze werd geboren in een vluchtelingenkamp. Haar ouders ontvluchtten Afghanistan toen de Russen daar huis hielden. Later (1987) trokken ze naar Amerika en op haar dertigste werd ze in 2017 de jongste rondvliegende vrouw. In ruim vierenhalve maand vloog ze solo de aarde rond. Maar wellicht is er een wetenschapper in de zaal die kan uitleggen waarom een eenpersoonsvliegtuigje trager is dan een zeilbootje? En dat zijn dan de wereldreisjes. Niks trein en stoomboot meer, maar vliegen. Tegenwoordig zo gewoon dat we niet meer zonder kunnen, hetgeen de staatssteun voor KLM verklaart. Het idee dat science fiction werkelijkheid kan worden, en omgekeerd: dat de werkelijkheid de fantasie prikkelt tot science fiction, wordt sterk levend gehouden. Door een miljonair die waarschuwt dat robots de wereld overnemen. Door televisieprogramma’s die bekende science-fiction films onder de loep nemen en dan onderzoeken of het wel waar is dat robots de wereld overnemen. Door internetmagazines die lijstjes SF- films presenteren die al “(bijna) werkelijkheid zijn geworden”. En natuurlijk door weblogs waar we lezen over de ontwikkeling van kunstmatige exoskeletten, naar analogie van de SF-kraker ‘Iron Man’ (niet te verwarren met ‘De man van staal’). Lees wat Victor er over schreef op de Wondere Woensdag van 7 mei 2008. Nu, zo’n dertien jaar verder, worden stappen gezet om een exoskelet uit te rusten met artificiële intelligentie. Zul je zien dat bij de volgende Paralympische Spelen een sprinter met dwarslaesie denkt dat zij het wereldrecord 500 meter gaat verbeteren, dat signaal via haar stappenteller naar haar exoskelet stuurt en de rest wordt geschiedenis. Tot dan moeten de atleten het vooral van hun eigen kracht hebben en dat is mooi. Heel mooi. Een wereld zoals in Star Wars wordt door De Ingenieur voor onmogelijk gehouden. (De Ingenieur is een uitgave van het Koninklijk Instituut Van Ingenieurs). Maar zou het niet mooi zijn als de honderden miljoenen euro’s die dit kabinet in de wetenschap investeert, leiden tot (onder andere) supercomputers die helpen klimaatproblemen op te lossen of kansenongelijkheid de wereld uit te helpen? Wie weet komt er dankzij het ‘Strategisch Actieplan voor Artificiële Intelligentie’ na de volgende verkiezingen een robot als kabinetsformateur. Die klaart de klus in een paar uur. Kortom: er is nogal wat ‘science’ onderweg om ‘reality’ te worden. Maar bedenk: het is al menselijke energie.

Door: Foto: Sleestak (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Quote du Jour | Wonderen bestaan in B.A.

Dijo que lo hizo por intuición y porque le llamaba la atención que un policía “miraba para arriba” (Clarin)

Taxichauffeur Miguel (39) in Buenos Aires zag een politieagent naar boven kijken en intuïtief stapte hij uit zijn auto om te zien wat er aan de hand was. Enkele seconden later klapte een 23-jarige vrouw op het dak van zijn taxi. De vrouw overleefde op wonderbaarlijke wijze een val van de 23-ste verdieping. Ze was gesprongen van het Hotel Panamericano tegenover de beroemde Obelisk, symbool van de stad. God keek van boven toe en greep in, dat mag duidelijk zijn. Als Miguel niet was uitgestapt was hij op zeker dood geweest. Nu leven beiden nog, dankzij la mano de dios die weer eens kordaat ingreep. In het diep gelovige Argentinië heeft men geen KRO emo-tv met Yvon Jaspers nodig ala Wonderen Bestaan. Nee in Argentinië liggen de wonderen gewoon op straat.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.