WW: Het ultieme doe-het-zelf broodrooster

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland. Vanaf het moment dat de Mens in kleine jager-verzamelaar groepen begon te leven en stenen gereedschap begon te fabriceren is de specialisatie van fabricagetaken steeds verder doorgevoerd. Waar de vroegste aardbewoners nog allemaal hun eigen maaltje bij elkaar konden zoeken, prepareren en opeten, geldt voor de oude Egyptenaren al dat ze voor hun dagelijks voortbestaan afhankelijk zijn van een hele keten van specialisten. Boeren, bakkers, distributeurs, gereedschapsmakers, ga zo maar door. In de geindustrialiseerde, kapitalistische samenleving van vandaag de dag is dit gegeven alleen maar nog duidelijker zichtbaar. Dankzij verregaande arbeidsdeling kan geen enkel individu meer voor zichzelf zorgen. Hoe zou je een auto, een fiets, of zelfs je schoenen moeten maken? Geen idee. Hoeveel kennis en uren zitten er in een brug, een gebouw of een voetpad?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Meteoorinslag

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

De impactkrater bij een inslag van een 2 km grote meteoriet in Amsterdam (Bron/Visualisatie: down2earth.eu)

Na de ‘gevreesde’ blauwe maandag overleefd te hebben kunnen we onze depressie op peil houden door eens flink te fantaseren over een plotseling einde van de wereld. En welke kant kunnen we daarvoor beter opkijken dan omhoog, de hemel in, vanwaar de dodelijke meteoren ieder moment op ons hoofd kunnen vallen?

De meteoorinslag is een geliefd onderwerp voor apocalyptische fictieschrijvers, Wikipedia geeft een lijst van maar liefst 54 fictiewerken waarin een ‘impact event’ (of inslagproces) voorkomt. Hierin zorgt de impact van een meteoor, maan of planetoïde vaker wel dan niet voor gedeeltelijk of totale uitroeiing van het leven zoals wij dat kennen. De schrijvers schudden deze feiten niet geheel uit hun mouw, geologisch en paleontologisch onderzoek hebben aangetoond dat er minstens vijf Massa-extincties zijn voorgekomen in de laatste 540 miljoen jaar. Hiervan is de Perm-Trias extinctie de meest bekende. Sinds die tijd moeten we onder andere de trilobieten, rugose koralen en graptolieten missen. De oorzaak van deze plotselinge massasterfte wordt over het algemeen gezocht in de hoek van de vulkaanuitbarstingen of meteoorinslagen. Vooral de vrij recente ontdekkingen van grote impactkraters en de observatie van de catastrofale impact van de komeet Shoemaker-Levy 9 met Jupiter in 1994 leidden tot de conclusie dat inslagen significante veranderingen hebben bewerkstelligd gedurende de geschiedenis van de aarde.

En wat in het verleden gebeurd is, kan zo weer gebeuren. Discover magazine riep dan ook in hun ‘20 Ways the World Could End‘ de meteoorinslag uit tot meest waarschijnlijke oorzaak voor het Einde der Tijden. Het artikel noemt ook de vrij recente Tunguska impact. In 1908 vond in Siberië een explosie plaats die zijn weerga niet kende. Volgens ooggetuigen daalde een vuurbal neer uit de hemel en knalde deze in de lucht uit elkaar. De precieze toedracht is nog altijd niet duidelijk, maar de meest gangbare verklaring is een meteoriet die acht kilometer boven het aardoppervlak uit elkaar spatte. De energie die daarbij vrijkwam deed alle alle bomen in een omtrek van 40 kilometer breken als luciferhoutjes.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Anti-piraten laser

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Pew pew (Foto: Flickr/bertboerland)

Iedereen weet: Mythische vijanden moet je bestrijden met mythische wapens. Met de huidige wederopstanding van het piratendom, met name voor de kust van Somalië werd het duidelijk tijd om eens in het arsenaal te duiken op zoek naar wapentuig om de zeeboeven het leven zuur te maken. Nu is het voor de hand liggend om één van twee natuurlijke vijanden van de piraat in te zetten.

Allereerst is daar de ninja, de stille Japanse moordenaar die in alles de tegenstander is van de piraat. Het inzetten van ninja’s is echter niet het beste idee omdat ze 1) grotendeels fictief zijn en 2) als ze dat niet zijn vaak gevaarlijke gekken blijken die meer kwaad dan goed doen.

Het tweede soort natuurlijke vijand dat je uiteraard zou willen inzetten is de haai. Haaien zijn misschien wel nog mythischer dan piraten en de zeerovers hebben een hekel aan haaien. Er heeft zich al menig conflict tussen de twee voorgedaan. Helaas blijken haaien in de praktijk een stuk minder gevaarlijk dan aanvankelijk gedacht en vallen ze eerder zelf ten prooi aan de bloeddorstigheid van de mens. Haaien inzetten tegen piraten is dus geen goed idee. En dan blijft er eigenlijk nog maar één wapen over dat de benodigde awesomeness factor heeft: de laser.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Dierenregens

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Het regent kikkers! (Foto: Flickr/KR Alliance)

Voor de bewoners van de Amerikaanse staat Arkansas leek het bij het begin van het nieuwe jaar alsof de het einde van de wereld een jaar te vroeg begonnen was. In het plaatsje Beebe vielen vlak voor middernacht plotseling 5000 vogels, om precies te zijn Epauletspreeuwen (Agelaius phoeniceus), dood uit de lucht. De Beebenaren schrokken zich rot, vervolgden het feest binnenshuis en zagen de volgende dagen hun stadje wereldnieuws worden. En terecht, want dieren die uit de lucht komen vallen, dat moet wel een volstrekt unieke gebeurtenis zijn toch?

Maar wie verder zoekt, merkt al snel dat dit soort apocalyptische dierenregens vaker voorkomen. Interessant is dat het woord dierenregen door de wetenschappelijke gemeenschap letterlijk wordt genomen: dierenregens worden doorgaans in eerste instantie bekeken als meteorologische fenomenen. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het wetenschappelijk tijdschrift waar een mooi overzichtsartikel uit 1917 van Waldo L. McAtee (.pdf) in werd gepubliceerd: Monthly Weather Review. Neerslag in de vorm van al dan niet levende dieren is in allerlei soorten en maten gerapporteerd, maar de meest voorkomende zijn vissen, kikkers en vogels, gek genoeg in die volgorde. De meest recente vissenregen werd in februari 2010 waargenomen in Northern Territory in Australie. Volgens ooggetuigen vielen er honderden vissen uit de lucht, waarvan een aantal nog leefden na de ter aarde storting. En de laatste kikkerneerslag dateert van nog recenter: in juni van het afgelopen jaar vielen in het Hongaarse Rákóczifalva kikkers uit de lucht.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Een wetenschappelijke glazen bol

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland

Dobbelstenen (Foto: Flickr/pyth0ns)Hier bij GeenCommentaar hebben we een broertje dood aan voorspellingen voor het nieuwe jaar. De enige altijd uitkomende voorspelling is dat je er een jaar later met schaamte naar terugkijkt, zeker als het om wetenschappelijke ontwikkeling gaat. Wij houden ons er dan ook verre van. Behalve natuurlijk als het gaat om wetenschappelijk verantwoorde voorspellingen van vooruitgang!

Door het magere voorspellingsresultaat van vorig jaar besloot New Scientist het namelijk eens anders aan te pakken. Geen natte vingerwerk, maar wetenschappelijk onderbouwde uitspraken over de waarschijnlijkheid dat bepaalde gebeurtenissen binnenkort zullen plaatsvinden, gebaseerd op de historische ontwikkelingen op hetzelfde vakgebied. Het blad gaf dé expert op dit gebied, Samuel Arbesman, de vrije hand, wat resulteerde in het volgende rijtje dingen die volgend jaar wel, maar ook niet gaan gebeuren.

Allereerst wat er volgend jaar wel gaat gebeuren:

– Volgend jaar vinden we een ware dubbelganger van de aarde in een ander sterrenstelsel (82% kans).
– De groei van het Internet stabiliseert zich of gaat afnemen.

En hoewel het wat makkelijker voorspellen is, gebeuren er ook een aantal dingen niet in 2011:

– Het bewijs voor P is (niet) NP zal er ook in 2011 nog niet zijn.
Stabiele superzware elementen zullen nog niet geproduceerd worden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Twee soorten Afrikaanse olifanten

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland

Foto van een oude olifanten-taxonomie (Foto: Flickr/Travis S.)Voor velen zijn de Kerstdagen een goede gelegenheid om de familiebanden eens flink aan te halen, dit geldt helaas niet voor de arme Afrikaanse olifant. Onlangs gepubliceerd onderzoek zegt een beslissend oordeel te kunnen vellen over een vermoeden dat al langer bestond: er zijn eigenlijk twee soorten Afrikaanse olifanten.

Dat er verschillen waren tussen de bosolifant, die voorkomt in de regenwouden van Midden-Afrika en de savanneolifant, die rondscharrelt in de rest van Afrika, was al langer duidelijk. De bosolifant is een stuk kleiner dan de savanneolifant en heeft rondere oren, anders gevormde slagtanden en minder teennagels. Dit was altijd al voldoende om de twee te scheiden als verschillende ondersoorten.

Maar volgens het nieuwe genetisch onderzoek is het DNA van de twee typen Afrikaanse olifant net zo verschillend als dat van de Afrikaanse olifant en de mammoet en die laatste is toch echt een (weliswaar uitgestorven) aparte soort. Volgens het onderzochte DNA zou de afsplitsing van de twee, de bos- en de savanneolifant, rond dezelfde tijd zijn gebeurd als die van de mammoet. Al met al reden genoeg om te stellen dat er dus drie soorten olifanten zijn: de Aziatische olifant, de Afrikaanse bosolifant en de Afrikaanse savanneolifant.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Zonnewind in de zeilen

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Het IKAROS zonnezeil-ruimtevaartuig (Foto: Flickr/NASAblueshift)

Het is ongetwijfeld één van de belangrijkste uitvindingen uit de menselijke geschiedenis: het zeil. Tot haar uitvinding waren avontuurlijk ingestelde mensen afhankelijk van landverbindingen of getijden om ze te brengen naar waar ze naartoe wilden, maar toen er eenmaal zeilen op schepen gemonteerd werden lag de wereld open. Met behulp van het zeil kon onze planeet voor het eerst tot in alle hoeken en gaten verkend worden. Nu we, door verbrandings- en straalmotoren in de 21e eeuw in een paar uur aan de andere kant van de wereld kunnen zijn en (tele)communicatie een kwestie van milliseconden is lijkt de rol van het zeil voor andere zaken dan pleziervaart grotendeels uitgespeeld. Het is daarom poetisch wel zo prettig dat het zeil volledig herontdekt lijkt te zijn voor die volgende grote verkenning: die van ons zonnestelsel.

Sinds de jaren ’60 wordt voor de lancering en voortbeweging van alle ruimtevaartuigen reactiemotoren gebruikt. Dit soort apparaten verbrand brandstof (in het geval van raketten grote hoeveelheden) en zorgt ervoor dat het één kant op spuwt. De derde wet van Newton zorgt ervoor dat de raket de andere kant opvliegt. Allemaal leuk en aardig, maar voor een beetje verre reis moet je gigantische hoeveelheden brandstof aan boord hebben. Het probleem is zichzelf versterkend: hoe meer brandstof er mee moet, hoe groter de massa van het te versnellen voertuig en hoe meer energie en dus brandstof er nodig is om die te versnellen. Je begrijpt de ellende: raketmotoren hebben een beperkte afstandsradius en als we ver weg willen binnen afzienbare tijd moeten we andere manieren bedenken om aan de benodigde versnelling te komen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: De oudste organismen ter wereld

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Jomon Sugi, een van de oudste bomen ter wereld (Foto: Flickr/JoshBerglund19)

Eén van de eigenschappen van wetenschap is dat ze de neiging heeft om verregaande specialisatie te belonen. Een willekeurig wetenschappelijk artikel, een proefschrift, of zelfs een carrière beperkt zich over het algemeen tot een enkele onderzoeksvraag binnen een sub-discipline binnen een tak van wetenschap. Het duidelijkst (en meest wrang) wordt dit weergegeven door dit schema dat een universitair docent jaarlijks aan zijn nieuwe promovendi voorlegt. En deze drang tot specificiteit heeft een goede reden, de wereld is in zijn geheel veel te complex en om verder te komen moeten we de grote vragen herhaaldelijk opdelen om tot echte waarheden te kunnen komen.

Toch kan het juist zeer verhelderend werken om een flinke stap terug te doen en met wijde blik naar allerlei fenomenen te kijken. Een holistische benadering is op zichzelf misschien niet klassiek-wetenschappelijk, maar kan wel inspireren tot nieuw onderzoek of kan onbeantwoorde vragen blootleggen. Een mooi voorbeeld van dit wat vage verhaal is het ‘onderzoek’ van fotografe Rachel Sussman. Zij ging op zoek naar de oudste levende individuele organismen ter wereld.

De volle breedte van deze vraag is dusdanig groot dat het moeilijk tot heldere, beantwoordbare wetenschappelijke vragen terug te brengen is. Sussman’s project is dan naar eigen zeggen ook een mix van kunst, filosofie en wetenschap. Haar zoektocht roept vragen op over wannneer iets ophoudt een individu te zijn en een collectief wordt en vertelt ons iets over de relativiteit van de menselijke tijdsschaal.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Gevoelstemperatuur

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Hoe harder je fietst, hoe meer tegenwind, hoe hoger de chillfactor (Foto: Flickr/Amsterdamize)

Voor degenen die de hele dag binnen gezeten hebben: het is vandaag bar koud buiten. Op de thermometer kijkend lijkt het wel mee te vallen. Een nette -6 graden Celsius, met een zonnetje erbij, dat moet toch overleefbaar zijn? Maar iedereen die de afgelopen jaren het Journaal keek weet wat hier de spelbreker is: de gevoelstemperatuur is veel lager dan die min zes. Volgens Erwin Krol zou deze vandaag maar liefst min vijftien graden bedragen. Dat klinkt al een stuk minder prettig, dus toch maar een extra trui aan en muts op. Maar wat is die gevoelstemperatuur precies en is deze wel zo willekeurig en zweverig als hij klinkt?

Het belangrijkste natuurkundige process dat ervoor zorgt dat het bij sterke wind kouder aanvoelt is dezelfde die ervoor zorgt dat je hete soep afkoelt als je erover blaast: convectie. Convectie vertelt ons hoe deeltjesverplaatsing en energieoverdracht (de ‘stroom’ van warm naar koud) van elkaar afhangen. Is er een groter temperatuurverschil dan zorgt de warmteoverdracht voor een stroming in deeltjes, denk bijvoorbeeld aan de stroming van warm water in je CV. Aan de andere kant, worden de deeltjes versneld, dan is er sprake van een snellere warmteoverdracht. In dit laatste geval is er sprake van geforceerde convectie. Als je over soep blaast is er een snellere warmteoverdracht van de hete soep naar de koudere lucht en als de wind over je huid blaast is er een snellere warmteoverdracht van je huid naar de lucht.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: MS Kinect nu al hackersspeeltje nr. 1

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

OpenKinect Logo (Foto: Flickr/pmtorrone)

Dat het Web een platform biedt voor plotselinge explosies van co-creativiteit is niet alleen te zien aan ytmds of youtube-vide0-mashupsvan-reactiesop-parodieenop-leuke filmpjes. Ook voor hardware-hackers zorgt mogelijkheid tot razendsnelle verspreiding van informatie, filmpjes van half-geslaagde hacks en de discussie daarover met gelijkgestemden over de hele wereld voor een verhoging van het tempo waarin de ontwikkelingen elkaar opvolgen.We zagen al eerder dat onder aanvoering van wizzkid Johnny Lee in no-time de Nintendo Wii gehackt was om gebruikt te worden voor applicaties waar de mensen bij Nintendo nooit aan gedacht hadden.

Het zal dus geen verrassing zijn dat Microsoft’s nieuwe Xbox-speeltje, de Kinect, nu al geclaimd is door de ‘2.0’ hackerscrowd. De kinect is een kastje met ingebouwde camera dat je op je tv-monteert en die jouw bewegingen filmt en gebruikt om spelletjes te besturen.  Maar nog geen twee weken na zijn officiële Europese release zijn er al allerhande filmpjes, beschrijvingen en doe-het-zelf-beschrijvingen op het web te vinden van mensen die de Kinect geheel naar hun hand hebben gezet.

De meeste hacks maken gebruik van OpenKinect, een set drivers die het mogelijk maken de gegevens die via de Kinect binnenkomen op een PC uit te lezen en te gebruiken voor zelfbedachte toepassingen. OpenKinect werd in een paar weken uit de grond gestampt, ongetwijfeld gestimuleerd door een geldprijs van 3000 dollar die was uitgeloofd door webshop Adafruit. Microsoft was aanvankelijk not amused, maar draaide vrij snel bij en zegt nu Kinect met opzet zo ‘open’ gemaakt te hebben om creativiteit van gebruikers te stimuleren. Waar of niet, de houding van Microsoft geeft in ieder geval aan dat ze wel degelijk de meerwaarde inzien van dit 2.0 gebruik van technologie. Daar kan Apple nog wat van leren.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende