Ad van der Stok is architect en volgt met grote interesse de (politieke) gang van zaken rondom de Belle van Zuylen. Hij maakt ook regelmatig infographics voor Sargasso. Hoewel het sinds een jaar wat stiller is in het land van projectontwikkelaars en architecten, heeft Nederland de laatste jaren wat te verduren gekregen aan over elkaar heen buitelende plannen. Projectontwikkelaars, corporatiedirecteuren en wethouders spiegelen maar al te graag onbewolkte blauwe luchten met blije mensen op groene pleinen voor. Met in het stralend middelpunt de architectuur geworden ambitie. Dat voorspiegelen is bijna een kunst, waarbij het van belang is wat je wel, maar vooral ook wat je niet laat zien. Verder: wat je eromheen laat zien en natuurlijk in welk licht je het laat zien. Groot voordeel is dat het gebouw nog niet bestaat, dus je wordt bij het maken van het plaatje niet gehinderd door de werkelijkheid. Daarbij, tegen de tijd dat het gebouw gerealiseerd is zijn die plaatjes allang vergeten. Een mooi voorbeeld van zo'n ambitieus plan vinden we in Utrecht, waar de Belle van Zuylen moet verrijzen. Een kijkje in de keuken van de artist impression. Oordeel zelf: verleiding of misleiding? De video komt nog beter tot zijn recht als je hem in groter formaat op YouTube zelf bekijkt.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“Russia is a state that feels it is coming back after the humiliation of the cold war,… You see it in everything [President Vladimir] Putin says and you see it in this building, a bold demonstration of might and success – not just to Russians but to the world.”
Aldus Timothy Garton Ash in zijn beschouwing over het voornemen van Rusland het grootste gebouw ter wereld, Crystal Island, neer te zetten in Moskou. Ontworpen door niemand minder dan Sir Norman Foster. Die laatste formuleert het overigens als volgt:
“When countries are doing well again you often see these large iconic buildings appearing,”
Mooie woorden die niet kunnen verhullen dat dit puur machogedrag is op mega-schaal.
Verder lijkt het me duidelijk dat Poetin nog tenminste tot 2014 aan de macht moet blijven om zijn hoogst persoonlijke fallussymbool te mogen dopen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Ach, waarom niet. Stilstaan is ook saai. Maak je toch gewoon een wolkenkrabber waar alle verdiepingen los van elkaar bewegen, aangedreven door de wind. Bekijk vooral ook het filmpje.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.