[caption id="attachment_27795" align="alignleft" width="200" caption="illustir's photostream, Flickr.com"][/caption] Alexandr Loekasjenko, president van Wit-Rusland, is een overblijfsel van de oude Sovjet-dictatuur. Vorig jaar december is hij opnieuw gekozen met 80% van de stemmen in verkiezingen die door de OSCE niet eerlijk werden genoemd. Een demonstratie van dertigduizend mensen in Minsk tegen de stembusfraude op de avond van de verkiezingen werd in elkaar geslagen. Honderden mensen werden gearresteerd onder wie de kandidaten van de oppositie. Naar goed sovjet-gebruik noemt Loekasjenko zijn tegenstanders 'infiltranten'. Zij zijn aangeklaagd vanwege massale verstoring van de openbare orde. Een van de oppositiekandidaten, Ales Michelevich, vertelde na zijn vrijlating dat hij door de KGB gemarteld was. Hij is inmiddels uitgeweken naar de Tsjechische Republiek. Vier mensen hebben inmiddels elk vier jaar gevangenisstraf gekregen voor deelname aan de demonstratie. Dertig anderen staan nog terecht. De aanklacht verwijst voor de ernst van de misdaad naar enkele gesneuvelde ruiten. Volgens de Russische mensenrechtenactivist Andrey Yurov waren ingehuurde provocateurs hiervoor verantwoordelijk en was het verder een vreedzame demonstratie. Yurov maakt deel uit van een monitor-missie van mensenrechtenorganisaties bij de processen, maar werd onlangs door de Wit-Russische regering uitgewezen en voor twee jaar verbannen. Hij deed zijn verhaal afgelopen weekend op een bijeenkomst van de Europese Groenen in Budapest.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Een gestolen fiets, daar zochten ze naar. Maar het toeval wil dat Wit-Russische politieagenten binnenvielen bij een journaliste van Charter’97, een mensenrechtenorganisatie die strijd voor democratie in Wit-Rusland. Het Wit-Rusland van Aleksandr Loekasjenko, de laatste dictator in Europa. Charter’97 bericht er ironisch over op haar eigen website.
Natallya Radina, de journaliste, volgde dit weekend samen met enkele collega’s op de website van Charter’97 een protestmars in Minsk tegen de bouw van een nieuwe kerncentrale in Wit-Rusland. De route van de mars was al enkele dagen een punt van discussie tussen de overheid en de organisators. Een voorbeeld van een pesterij is dat de route van de mars aangepast moest worden volgens de overheid. Opvallend genoeg kon de route daardoor niet over de Laan van de Vrijheid richting de zogenaamde Chernobyl Kapel lopen.
De agenten die het apartment binnenvielen, zouden zich erg verbaasd hebben over de ‘verdachte’ hoeveelheid computers. Ze riepen versterking in toen ze op één van de computers een foto van dictator Aleksandr Loekasjenko zagen, samen met een oranje vlag, het teken van de Oekraïense revolutie. Ze vorderden de computers in voor nader onderzoek. Toen duidelijk werd voor de agenten dat er journalisten aan het werk waren, bonden ze in.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
“Ik reken erop dat ons signaal is overgekomen. We moeten hem geen platform geven om te doen alsof Wit-Rusland dezelfde staat van dienst heeft als andere landen op het gebied van mensenrechten en democratie.”
Maxime Verhagen geeft aan dat president Loekasjenko niet welkom is tijdens een bijeenkomst in Praag, waar men praat over mensenrechten en democratie in Europa. Wit-Rusland is de laatste niet-democratische staat in Europa.