China leidt in windenergie

De groei van windenergie mag dan wereldwijd afvlakken, maar China zorgt ervoor dat de groei er nog steeds in zit. Sterker nog, vorig jaar was China verantwoordelijk voor 43 procent meer windenergie, wereldwijd. Dat blijkt uit een nieuw rapport van het World Watch Institute.  Hoewel de wereldwijde groei dus afvlakt, is de toename van energiewinning uit wind sinds 2005 indrukwekkend, namelijk een verviervoudiging, of voor de cijferaars onder ons, 238.000 MW. Toch is het voor China nog een peulenschil.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Joan (cc)

KOZ | Wind

Vandaag in Kunst Op Zondag: kan kunst leven van de wind?
Begin oktober zei minister Verhagen dat hij in 2020 het aantal windmolens verdriedubbeld te wil zien. Dat is het mooie van Verhagen: altijd tegen de wind in. Want zo enthousiast is men her en der nou ook weer niet over windmolens. De kunst is de mensen te overtuigen van de voordelen, maar wie wil er nou een windmolenpark naast zijn huis?

Wellicht is er hier een toekomst weggelegd voor kinetische sculpturen. Voor renderende energielevering nog te veel kunst en te weinig economie. En, toegegeven, de meeste kinetische windsculpturen zijn neit meer dan veredelde torenhaantjes of windmobielen. Ze maken gebruik van de wind, zonder iets terug te leveren. Een nauwere samenwerking tussen kunst en wetenschap kan soelaas bieden. Wie wil er nou niet een fraai kunstwerk naast zijn huis?

Jeffrey Laudenslager

Meer na de break….
David Tonnesen

onbekend

Anthony Howe

Recycling en windenergie.

Ned Kahn, architectuur.

Ned Kahn, windgevels, in Nederland te zien op het gebouw van Rijkswaterstaat te Utrecht. Eeen waaiende gevel moet toch een heel gebouw van energie kunnen voorzien?

Meer ‘kinetic wind art’:
Bert Schoeren (NL); Erick de Lyon (NL); Ralfonso Gschwend (Zwitserland); Francois Hameury (Frankrijk) / video; Theo Jansen (NL).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wind in een glas water

Gezegend is het land dat het zich kan veroorloven kostbare tijd van een Ombudsman, ambtenaren en experts in te zetten voor terechte maar onbelangrijke kwesties. In augustus deed de Nationale Ombudsman uitspraak over een klacht dat de website van AgentschapNL over windenergie, www.windenergie.nl, onvolledige informatie zou geven, waardoor een te rooskleurig beeld over wind zou ontstaan. De Ombudsman stelde de klager in het gelijk, waardoor in de zomer zowaar een klein stormpje in een glas water ontstond. Hier staat het stuk van de Ombudsman.

De twee belangrijkste geschilpunten zijn deze.
Ten eerste: moeten conventionele centrales meer bijregelen als er meer wind op het net komt? Daardoor worden conventionele centrales namelijk minder efficiënt, en boekt wind minder CO2-winst dan je op het eerste gezicht zou verwachten. Het antwoord is: ja, dat is het geval, maar aanvankelijk stond er ‘nee’ op de gewraakte website. Dat is nu gecorrigeerd: door efficiencyverliezen bij extra op- en afregelen bespaart wind 7-9% minder CO2 dan zonder die efficiencyverliezen. De conclusie blijft ongewijzigd: “Inpassen van windenergie leidt dus tot een significant lagere uitstoot van CO2. Daarmee is windenergie een van de schoonste vormen van energieopwekking.”
Is dat van belang? Technisch-economisch wel, het is goed om te weten dat wind iets minder CO2 bespaart dan op het eerste gezicht lijkt Beleidsmatig is dat niet echt relevant. Klager, Ombudsman en AgentschapNL vermelden namelijk niet dat elektriciteitsopwekking onder het emissiehandel-CO2-plafond valt. Alleen dat plafond en niets anders bepaalt hoeveel CO2 stroomopwekking geeft. Daarnaast is er een elektriciteitsmarkt, waar private bedrijven beslissen welke opties, waaronder wind, ze inzetten om geld te verdienen op de stroommarkt. Daarbij houden ze rekening met fluctuerende CO2-prijzen, en met het feit dat sommige opties voor opwekking zoals zon en wind de natuur volgen en niet op afroep beschikbaar zijn. Dat laatste zijn ze gewend: een wisselende vraag naar elektriciteit door afnemers komt voor de energiebedrijven op het zelfde neer als een wisselend aanbod uit duurzame bronnen. Zo optimaliseren de bedrijven hun portfolio op basis van onder meer de (verwachte) elektriciteitsvraag, vraagpatronen, kosten van opties afzonderlijk én in combinatie met elkaar, aanbodpatronen van zon en wind, CO2-prijzen, etcetera. Met die vragen hoeft de overheid zich verder niet bezig te houden. Zelfs de vraag ‘bespaart wind CO2?’ is voor de overheid niet meer interessant: dat zoeken de elektriciteitsbedrijven op de markten voor stroom en CO2 maar lekker zelf uit.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Beau met zeilauto op de Afsluitdijk

VIRAL – Een viral voor het goede doel: windenergie van Zeekracht. Beau van Erven Dorens heeft vandaag zijn auto over de Afsluitdijk geblazen, zonder de motor aan te zetten. Sterker nog, de motor had hij er zelfs vakkundig uitgesloopt. “Geen druppel olie wil ik, alleen een beetje Zeekracht!”. De presentator doelt hierbij op de zeewind, die hem – in zijn speciaal geprepareerde “zeilauto” — vooruit blies. Met deze Top Gear-achtige actie wil Beau van Erven Dorens een lans breken voor meer windenergie van de Noordzee. ‘We moeten minder afhankelijk worden van olie en gas. En kernenergie is ook geen optie. Ik ga voor windenergie, de energie van de toekomst’, aldus Beau.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige Volgende