Closing Time | Waddenzeesuite

https://www.youtube.com/watch?v=HlsDy-CWxxo Ach, de Waddenzee… De veel te vroeg (2010) overleden Willem Breuker schreef de Waddenzeesuite voor de documentaire 'De Platte Jungle' van Johan van der Keuken. Wie geïnteresseerd is in die documentaire (1978): kijk en luister, zoek de verschillen (niet zo heel moeilijk) én de overeenkomsten met heden.

Door: Foto: Ted (cc)

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du Jour: Kollektief neergemaaid…

,,Ze hebben je nog net geen geladen pistool gestuurd, dat je jezelf voor je kop kan schieten. Maar daar lijkt het wel erg veel op, ja.”

Aldus Willem Breuker, ’s Neerlands boegbeeld van gesubsidieerde jazz en componist van een aantal, onder de meeste Nederlanders geheel onbekende, orkestwerken als Denk toch aan moeder, Aanpakken en wegwezen en Onleesbaar III. Willem kan het niet geloven: na 35 jaar draait het Fonds voor de Podiumkunsten de subsidiekraan voor hem dicht. Nooit meer kollektief freeweelen. Nooit meer voor de gein valse noten. Nooit meer Circus Breuker. Einde voorstelling. Het is genoeg geweest!

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.