Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Nieuwe strategie PVV: formatie of oppositie?
Gisteren liet PVV-fractievoorzitter Wilders weten dat hij bereid is tot compromissen. Om deel te kunnen nemen aan de regering wil hij water bij de wijn doen rond de thema’s immigratie en Islam. Tegelijkertijd stelt hij dat de AOW-leeftijd onbespreekbaar is. De logische vraag is: waarom zegt hij dit juist nu? Het klinkt als bereidheid om te regeren, maar is het dat ook echt?
Iedereen weet dat compromissen horen bij regeren. Maar zijn strategie was tot nu toe om geen millimeter toe te geven, wat een oorzaak is van zijn populariteit. Je kunt je afvragen of hij nu niet aan populariteit zal inboeten. Wellicht gokt Wilders erop dat het verlies aan stemmen bij het rechtlijnige deel van zijn achterban zal worden goedgemaakt door stemmen uit het VVD- en CDA-kamp. Zij wilden in deze interpretatie tot nu toe niet op hem stemmen, omdat hij toch de oppositie in zou gaan. Nu Wilders laat zien dat hij ook in praktijk bereid is tot regeren kan hij wellicht daar nieuwe stemmen aanboren.
Een andere motivatie, die de eerdere niet uitsluit, is dat het hem een mogelijkheid geeft om als “winnaar” de oppositie in te gaan. Wilders wilde immers wel, maar de andere partijen wilden niet. Dat genereert genoeg wrok bij de aanhang om het nog vier jaar uit te zingen. In BNN-today werd er gisteren op gewezen dat Wilders helemaal niet klaar is om te regeren. Hij heeft zijn schaarse goede kandidaten moeten opofferen aan de gemeenteraadsverkiezingen, en dankzij de mol van HP/De Tijd is bekend dat het talentenklasje een lachertje is. Na drie maanden training wisten zij nog niet wie de burgemeester van Almere is. Daarom zou Wilders eigenlijk nu al op de oppositie willen aansturen, en zijn partij de tijd geven zich te ontwikkelen.
De inflatie van de vrijheid van meningsuiting
Als je wikipedia erop naslaat, dan staat onder het kopje ‘vrijheid van meningsuiting‘ het volgende: “de vrijheid van burgers om hun overtuigingen kenbaar te maken, zonder voor vervolging door de staat te hoeven vrezen”.
Let vooral op het gebruik van het woordje ‘staat’. Het gaat hier dus om vervolging van burgers door de staat, niet om vervolging door burgers onderling, via de rechtstaat of (dreigen met) geweld.
In die gevallen kan je je niet beroepen op de vrijheid van meningsuiting. Hoewel een burger uiteraard bescherming verdient tegen geweld door medeburgers, is de vrijheid om alles zomaar ongestraft te mogen zeggen er nooit geweest en zal er nooit zijn. Zo is laster niet toegestaan.
De laatste tijd treedt er echter een verwatering van het begrip vrijheid van meningsuiting op. Het wordt in de pers gebruikt als zijnde de vrijheid om alles altijd te mogen zeggen. Zo betekent vrijheid van meningsuiting tegenwoordig ook het recht om door de staat beschermd te worden tegen mensen die het oneens zijn met je mening en je daarom misschien wat aan willen doen en het recht om zonder gevolgen mensen te mogen beledigen.
Deze waarde-inflatie is een slechte ontwikkeling. Niet omdat ik vind dat je geen bescherming verdient als je je mening niet kan uiten, maar omdat als straks de vrijheid van meningsuiting misschien écht bedreigd wordt er velen zijn die de ernst van de situatie niet in zullen zien. De vrijheid van meningsuiting lag in Nederland toch al jaren onder vuur? Het ‘boy cries wolf‘-gevaar treedt op.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
QvdD: Wilders wil onderhandelen
“Als ik mijn verantwoordelijkheid niet neem, moet ik tegen de kiezer zeggen: de PVV blijft altijd in de oppositie. Dan hoeven we met niemand te onderhandelen. Maar we zijn geen SP die altijd van de zijkant roeptoetert en uiteindelijk nooit mee wil doen. Als we op belangrijke punten onze zin krijgen, willen we regeren. Sterker nog, we zijn bereid om gedoogsteun te geven aan een minderheidskabinet volgens het Deense model.”
Aldus Wilders in een interview met de Nieuwe Revu.
Handen af van de advocaat, Peter R. de Vries!
Vorige week toverde Peter R. de Vries een glimlach op het gezicht van menig Wilders-criticus, door uit onverwachte hoek te roepen dat Geert Wilders een gevaarlijk man, een demagoog met de potentie van een volksmenner en ronduit kwaadaardig is.
Daarbij deed hij nog iets opvallends. Hij viel de advocaat van Wilders, Abraham Moszkowicz, aan. De Vries vindt wel dat Wilders recht heeft op een uitstekende advocaat, maar noemt het onbegrijpelijk dat Moszkowicz Wilders wilde verdedigen.
Voor mijn gevoel een psychologische spagaat, en een gevaarlijke. Je kan niet aan de ene kant zeggen dat iemand recht heeft op een advocaat, en tegelijkertijd een moreel appel op die advocaat doen om iemand niet te verdedigen als je vindt dat hij schuldig is, of ‘fout’, zoals De Vries het omschreef.
Sterker nog, dat kan zelfs niet als je wéét dat iemand schuldig is. Een advocaat waakt niet alleen over de schuld of onschuld, maar ook over de strafmaat. Hij of zij houdt in de gaten of de schuldige een redelijke straf krijgt, en maakt zo een onmisbaar deel uit van de checks & balances in ons rechtsysteem.
Wat De Vries nu doet is een stuk van de (potentiële) schuld van een verdachte verplaatsen naar de persoon die hem verdedigt. Je hoeft alleen maar te kijken naar de zaken van mensen die worden beschuldigd van (kinder)verkrachting om je te realiseren dat dit gevaarlijk is, zeker als je dit in het openbaar uit.
Democratie is geen spelletje
“Ik zie dat meer als een tactisch spel. Min of meer wel een provocatie. Maar ik denk niet dat [Wilders] dat zo echt bedoelt.”
Ik ben bang. In deze tijd volgt op zo’n opmerking vaak een tirade over de Islam. Niet voor mij. Voor mijn part komen er nog een miljoen moslims bij in Nederland. Dat is mij om het even. Ik heb nog nooit last gehad van wat voor moslim dan ook. Tevens vind ik moslima’s met hoofddoekjes, om een voorbeeld te gebruiken, geen vervuiling van het straatbeeld en ik vind dan ook niet dat ze in aanmerking komen voor een soort hondenbelasting.
Bang slaat ook niet op Geert Wilders. Wilders als individu is een triest persoon en de personificatie van de devaluatie van de vrijheid om je mening te uiten. Wilders als individu is echter ook machteloos. Hij bestaat en is groot bij de gratie van zijn achterban. En daar zit de crux. Zijn achterban, die beangstigt mij.
Neem Bob Ober. Hij mocht woensdag bij Pauw & Witteman aanschuiven als PVV- stemmer. Eerder op de dag stond hij aan de Parnassusweg. Hij demonstreerde bij het proces tegen Wilders. De quote die dit artikel opent komt uit zijn mond. Het is zijn reactie op de hoofddoekjesbelasting die Wilders propageert. Ik herhaal het graag:
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Proces Wilders: Café open!
We hebben nog amper de boel schoongemaakt van gisteren, en het café gaat alweer open. Geert Wilders moet zich namelijk voor de rechter verantwoorden. En dat is deels live te zien in het café! De kans is aanwezig dat het OM vrijspraak gaat eisen.
Koek, koffie en thee staan klaar in het GC-café. We wachten met spanning af!
Update: het proces wordt om 15:40 hervat!
Journalisten zijn geen terroristen
Wilders’ partij is geïnfiltreerd door HP/De Tijd. Met veel gevoel voor drama zegt Karen Geurtsen, de gelukkige journaliste: “Ik had hem kunnen doden. Ik had hem zelfs tientallen keren kunnen doden.” Het doel van de infiltratie was om te bepalen hoe gevaarlijk de PVV nou écht is. Dat dit doel niet overeenkomt in het verhaal waar het tijdschrift mee naar buiten komt zegt eigenlijk al genoeg: ze heeft niets noemenswaardigs gevonden. Dan maar een relletje over een non-issue, moeten ze bij het tijdschrift hebben gedacht. Er moeten immers blaadjes verkocht worden, en Wilders zal vast wel mee willen werken om dit verhaal ten volle uit te melken.
En inderdaad, Wilders grijpt het aas. Hij laat de Telegraaf optekenen: “Het idee dat je blijkbaar zo makkelijk kan infiltreren, ook met ergere bedoelingen en bij me in de buurt kan komen geeft wel een onveilig gevoel“. Wilders zegt te gaan overleggen met de landelijke coördinator terrorismebestrijding.
Ik vraag me af waarom. Is de partij van Wilders niet zelf verantwoordelijk voor het aannemen van stagiaires? Volgens Geurtsen was een simpele Google-zoektocht voldoende geweest om haar te “ontmaskeren”. Dat dat niet gebeurd is zegt meer over het personeelsbeleid van de PVV dan de instantie die de mensen in de omgeving van Wilders moet screenen.
Quote du Jour | Het gebrek aan ‘sociale cohesie’…
“Het belangrijkste probleem in Nederland is het ontbreken van ‘sociale cohesie’. Wat ik daaronder versta, is dat mensen elkaar een beetje kennen. Ze hoeven de vloer niet bij elkaar plat te lopen, maar het kan met iets heels kleins als elkaar groeten op straat. Mensen hebben wel allerlei vooroordelen over elkaar en dat leidt tot onaangename gevolgen. Het opbouwen van een sociaal netwerk is het moeilijkste wat er is. Het is moeilijker dat het aanleggen van de Noord-Zuidlijn in Amsterdam. Je kunt niet als overheid zeggen: ‘Ga netwerken of ga elkaar vertrouwen.” (Jean Tillie, bijzonder hoogleraar Electorale Politiek en adjunct-directeur aan het Instituut voor Migratie en Etnische Studies van de Universiteit van Amsterdam)
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.