Leve Wikipedia

Misschien wel het grootste monument dat de mensheid de afgelopen decennia heeft opgericht, vergelijkbaar met de middeleeuwse kathedralen: Wikipedia. Het is vermoedelijk de omvangrijkste encyclopedie die er ooit is samengesteld, en dat in een groot aantal talen, waaronder een aantal minderheidstalen. Het is doorgaans een zeer betrouwbare kennisbron. En het wordt vrijwel geheel gedragen door vrijwilligers. Het internet is inmiddels meer dan dertig jaar geleden oud – in ieder geval als publieke dienst, het bestond al langer op universiteiten en in het leger – en Wikipedia is misschien wel de plek die de oorspronkelijke idealen van het internet het meest zichtbaar heeft waargemaakt: dat de mensheid vrijelijk informatie kon delen, dat alles wat iemand wist voor andere mensen óók beschikbaar zou zijn, en wel gratis. Eindelijk leek kennis haar bestemming te vinden. De betaalmuur moest nog worden uitgevonden. (Was er maar een online museum waar je kon ronddwalen alsof het weer 1995 was—iets zoals de Wayback Machine, maar dan interactief en compleet.) Oorlog Er valt van alles aan te merken op de Wikipedia, en op de organisatie, en er zijn allerlei enorme twisten geweest op dat medium, maar het heeft altijd zijn integriteit behouden. Alle informatie is voor iedereen toegankelijk, en zonder reclame. De inkomsten komen van donateurs, dus van gebruikers, die net zo goed lezers als schrijvers kunnen zijn. De opzet vereist een specifiek idee van wat ‘waar’ is, namelijk wat elders in een betrouwbare bron gepubliceerd is (dat betekent bijvoorbeeld dat je niet je eigen onderzoek kunt publiceren op Wikipedia, hoe goed ook: het moet eerst elders staan en dan kun je het citeren). De duistere kapitalistische krachten die nu gaandeweg ook de overheden van allerlei landen in hun macht krijgen via de route van radicaal-rechts, hebben dit altijd met lede ogen aangezien: dat de mensen samen zouden bepalen wat er waar is, in plaats dat de kleptocraten het zouden mogen zeggen, dat is een onverdraaglijke gedachte. Het is niet voor niets dat Elon Musk de oorlog aan Wikipedia heeft verklaard. In de gaten Niet voor niets, maar wel heel gevaarlijk, gezien de enorme macht die Musk inmiddels heeft, en de grote onverschilligheid van veel mensen voor dit soort zaken. Er zijn nog altijd academici die gratis werken voor Musk door te posten op zijn website X.com, terwijl ze nooit zouden overwegen om hun kennis of tijd te investeren in een collectief project zoals Wikipedia. Het voelt voor veel mensen, geloof ik aan, alsof het internet inmiddels niet meer van ‘ons’ is, maar veilig in handen moet zijn van het grote geld: Mark Zuckerberg kan buigen voor autocraten wat hij wil, heel veel mensen zullen toch eerder hun overwegingen op Facebook plaatsen dan op een eigen website. Ik geef onmiddellijk toe dat ik misschien ben blijven hangen in de jaren 90, het idealisme van die jaren, de gedachte dat de mensheid alleen vooruit komt door kennis te delen, het idee dat het internet ons aller leven zou kunnen verrijken, doordat we kennis zouden kunnen maken met allerlei interessante ideeën, en niet alleen de wezenloze complottheorieën die nu voor ‘kritisch denken’ doorgaan. Laten we daarom Wikipedia in de gaten houden, en het koesteren. Doneren aan Wikipedia kan hier

Door: Foto: Elon Musk, Public domain, via Wikimedia Commons en logo Wikipedia.
Foto: Tjitske Jansen, Deventer, 3 augustus 2013. Emelha, CC BY-SA 3.0 via Wikimedia Commons

Een experiment met Tjitske Jansen

COLUMN - Helemaal aan het begin van haar nieuwe bundel Iedereen moet ergens zijn vertelt Tjitske Jansen dat ze in 2014 haar eigen Wikipedia-pagina heeft aangepast: “Omdat ik wel wat interessantere zaken wist te melden / dan dat ik in pleeggezinnen had gewoond / als serveerster, administratief medewerker / marktkoopvrouw en kokshulp had gewerkt’ (enz.)

Het blijkt echt gebeurd te zijn. Wikipedia bewaart alle wijzigingen en pogingen tot wijzigingen en op 16 juli 2014 heeft “Nvd.Ven” geprobeerd precies de wijzigingen aan te brengen die Jansen in haar bundel opsomt. Die zijn verwijderd vanwege ‘kletsen’, daarna heeft “Nvd.Ven” het op dezelfde dag nogmaals geprobeerd, en dat is weer geweigerd.

Wat Jansen in haar gedicht niet vertelt is dat ze ook de eerste regel van haar biografie wilde veranderen. In plaats van “dichteres en schrijfster van theaterteksten” wilde ze ervan maken “een schrijfster die in haar teksten poëzie, proza en theater combineert”. Terwijl het hele experiment met Wikipedia daar natuurlijk een voorbeeld van was. Ze wilde van haar biografietje in Wikipedia een gedicht maken, terwijl de redacteur van dienst zulks als ‘kletsen’ beschouwde:

Haar lievelingshorloge (een Pontiac Sympatico met groene wijzerplaat) raakte ze ooit kwijt in Praag.
Ze liet hem liggen in de sauna. Sindsdien draagt zij geen horloge meer.
In een schrijfworkshop over geheimen, die ze aan kinderen gaf, schreef een jongen van 9
”Mijn geheim is overal waar ik ben
”En het is altijd”

Waarom is deze informatie minder geschikt voor een encyclopedie dan een opsomming van baantjes die iemand heeft gehad? De tekst die Jansen ooit had willen verwijderen staat er nog steeds vrijwel ongewijzigd, van de Pontiac Sympatico is nergens een spoor te vinden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Quote du Jour | Wiki-expertise


 

[Angela Nagle’s] expertise on internet culture is seen, from the book’s opening statement of purpose, to be frequently based on the first page of a given Wikipedia entry.

Angela Nagles Kill All Normies (Zero Books, 2017) is in de era-Trump het go-to boek waarmee mensen trachten te begrijpen hoe allerlei obscure subculturen op het internet in elkaar steken. Van Gamergate tot 4Chan, van Kekistan tot Pepe the Frog; en de opkomst van de AltRight – wat is er toch aan de hand?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Italiaanse knevelwet: Wikipedia op zwart

In plaats van zich in te zetten om de wel heel erg kwakkelende economie van Italië weer op gang te helpen, want “er is niets aan de hand”, aldus onze premier, wordt momenteel de nieuwe wet op de telefoontaps besproken. Afgeluisterde telefoongesprekken vormen de basis van alle processen tegen diezelfde premier en tevens van alle grote antimaffia-onderzoeken. Een wet om deze praktijk te verbieden of in te perken, is dus op zich al geen goed idee. Maar er is meer aan de hand.

Onder komma negenentwintig wordt meteen even de vrijheid van meningsuiting op internet de nek omgedraaid. De tekst luidt als volgt:

“Voor informatieve websites, daarbij inbegrepen kranten en tijdschriften die op elektronische manier worden verspreid, worden verklaringen en rectificaties binnen achtenveertig uur na verzoek gepubliceerd met dezelfde grafische kenmerken, dezelfde toegankelijkheid als de rest van de website en met dezelfde zichtbaarheid als het bericht waaraan deze refereren.”

Dit wil zeggen dat iedereen die zich beledigd voelt door een bericht op een website, een rectificatie krijgt. Er hoeft niet te worden aangetoond dat het geschrevene onwaar is en er komt geen onafhankelijke derde aan te pas om de gevraagde rectificatie te beoordelen.

Met andere woorden: als ik morgen schrijf dat Marcello Dell’Utri, een zeer invloedrijk politicus uit de kring rond de premier, veroordeeld is wegens banden met de maffia – een feit – en Dell’Utri maakt bezwaar, dan moet ik rectificeren. Een volstrekt onwerkbare situatie dus – niet alleen voor kranten met een online editie, maar ook voor bloggers en wellicht zelfs voor encyclopedische sites.

Rechtszaak tegen de NSA

NIEUWS - Negen Amerikaanse en internationale organisaties spannen een rechtszaak aan tegen de Amerikaanse inlichtingendienst NSA wegens het op groter schaal en ongericht verzamelen van internetverkeer. Tot de groep van negen horen o.a. Wikimedia Foundation, Human Rights Watch, de Amerikaanse tak van Amnesty International, juristenverenigingen en organisaties die strijden voor (online) burgerrechten.

 

 

Wikipedia: #Edit2014

DATA - De Wikimedia Foundation heeft een kort overzicht gemaakt van 2014. Welke Wikipedia pagina’s zijn het meest gewijzigd? De gebeurtenissen die groot in het nieuws zijn geweest: de Olympische Winterspelen in Sochi, de MH17, het WK Voetbal, ISIS, etc.

Brian Keegan heeft, geïnspireerd door bovenstaand overzicht, de data over de wijzigingen in Wikipedia in 2015 in grafieken gevisualiseerd. In onderstaande grafiek heeft hij het aantal andere talen waarin een artikel ook voorkomt voor ieder land gevisualiseerd. Meer visualisaties op zijn eigen website.

Number of other languages having a version of a language’s top Zeitgeist article

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Volgende