De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Spreekt Rosenthal soms geen Engels?
Een gastbijdrage van Dirk Poot, alias N=1. De bijdrage is ook op zijn site te lezen.
Na een ronkende tekst over internetvrijheid voor de IDEA in Brussel en de nota ‘Verantwoordelijk voor vrijheid’, vond Uri Rosenthal het wel weer welletjes voor wat betreft het beschermen en faciliteren van cyberdissidenten. Jammer genoeg blijken de mooie woorden slechts holle frasen wanneer Rosenthal concreet moet worden.
Want wat heeft een dissident aan de hoogdravende verhalen van Uri, wanneer de minister vervolgens zijn best doet om vooral maar niets te weten te komen over die dissidenten? Gevraagd naar de omstandigheden waarin Bradley Manning in de VS wordt vastgehouden zegt Rosenthal ijskoud: “Met het detentieregime van de heer Manning ben ik niet bekend. Het betreft een Amerikaanse strafzaak tegen een verdachte met de Amerikaanse nationaliteit.”
Met andere woorden, mijn naam is Haas.
Diezelfde dag, 5 april, verklaarde zijn Britse collega Bellingham in het parlement zeer bezorgd te zijn over de omstandigheden waarin Bradley Manning nu al sinds mei 2010 gevangen zit. Namens de Britse regering zou hij die bezorgdheid gaan overbrengen aan Washington. Het had nog wel wat sterker geformuleerd mogen worden, maar cyberdissident Bradley Manning wordt in elk geval niet genegeerd door de Britse minister.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
The Gitmo Files
Quote van de Dag: Red notice
[qvdd]
Interpol issued “RED notice” for Assange, who was merely wanted for questioning, but issues lower “ORANGE notice” for Ghadafhi
Wikileaks merkt op dat Interpol Assange, die “slechts” werd gezocht voor verhoor over een verkrachting, blijkbaar een zwaardere crimineel vindt dan Gadaffi.
Update: Kleurcodes van Interpol hebben een andere betekenis dan je op eerste gezicht denkt: http://en.wikipedia.org/wiki/Interpol_notice
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.