Het Israëlische "veiligheidskabinet'' heeft zondag besloten om de mogelijkheid te heropenen van de registratie van eigendom van land in de "Area C" van de Westoever, het gebied van de Westoever waar Israël de volledige zeggenschap over heeft. De registratie is een proces waaraan landmeters deelnemen en waarbij het bezit wordt opgetekend als in een kadaster (in Israël een ''tabu'') Als het proces is voltooid is het bijna onmogelijk het nog aan te vechten. Uiteraard geldt de registratie alleen voor bezit van Joden. Het regeringsbesluit is daarom opnieuw een belangrijke stap op weg naar de totale annexatie van het gebied van Area C, die 61% beslaat van de totale Westoever en het merendeel van de Israëlische nederzettingen omvat.
Landregistratie was onder het Ottomaanse bewind een normaal proces. In de periode van het Britse mandaat werd dat voortgezet en nadat Jordanië in 1949 de Westoever bezette, werd een nieuw registratieproces opgestart. Dat werd echter in 1967 ruw door Israël onderbroken en sindsdien vond geen nieuwe registratie meer plaats. Wel werd een nieuw classificatiesysteem ingevoerd, voor verschillende soorten grond, waarbij - bijvoorbeeld - gemeenschappelijk gebruikte weidegrond gewoonlijk tot ''staatsland'' werd verklaard dat aan de staat verviel. Het systeem was gewoonlijk heel ongunstig voor Palestijnse landeigenaren. Velen voerden een een verloren strijd met hun oude Ottomaanse akten tegen een horde landmeters, die volgens het ingewikkelde nieuwe systeem (in de jaren '80 ontworpen door een dame van het ministerie van Justitie, Plia Ahlbeck) te werk gingen. Zo kwamen de nederzettingen aan grond. het gewoonlijk een gevecht tegen de bierkaai.
Het nieuwe proces voert nu een proces in waarbij de grond niet langer (door bijvoorbeeld The Israeli Land Authorty, of het Joods Nationaal Fonds, alleen kan worden geleased, maar waarbij de grond ook eigendom wordt van een individu of een gemeenschap. Dat zal vrij zeker leiden tot een groot aantal aanvragen. Maar tegelijkertijd worden ook maatregelen genomen om een parallel registratie-proces dat de Palestijnse Autoriteit had opgestart in Ramallah, tegen te gaan. Besloten werd dat geen kaarten of documenten afkomstige van dit proces in Israël meer mogen worden gebruikt. Ook krijgen Palestijnse landmeters geen toegang meer, moet worden uitgezocht hoeveel geld daarbij omgaat (dat wordt afgetrokken van de over te maken belastingopbrengst) en worden bemoeienissen van derden, bijvoorbeeld de Europese Unie, tegengegaan. De beide indieners van het voorstel, de ministers Israel Katz en Bezalel Smotrich, beiden ultrarechts, juichen de plannen toe als ''revolutionair'' die zullen leiden tot een versterking van de nederzettingen (Katz). Smotrich zei dat het past in de plannen voor nieuwe nederzettingen wegen en infrastructuur die een miljoen nieuwe bewoners naar de Westoever moeten lokken, die Israëls ''veiligheidsgordel zal versterken en de dreiging van een Palestijnse terreurstaat zal wegnemen". De plannen moeten in 60 dagen verder worden uitgewerkt.
Michael Sfard, advocaat van onder meer B'tselem en Yesh Din, zei dat de plannen lijnrecht ingaan tegen de internationale wetten die verbieden dat bezetters lange-termijn veranderingen aanbrengen in gebieden die ze besturen. Hij zei te verwachten dat de plannen zeker zullen leiden tot een massale landroof. "De Palestijnen zullen geen kans zullen hebben om hun rechten te verdedigen Ze krijgen de betreffende kaarten en documenten gewoon niet eens te zien".
