De VVD en de dubbele paspoort affaire
De VVD en de dubbele paspoort affaire
Dat wordt een leuk debat…
Het kabinet zit. Rutte spreekt de regeringsverklaring uit en daarmee is de formatie waar velen zich zo aan stoorden afgerond. Maar waarom was die irritatie er eigenlijk? En had dat wel iets met Wilders te maken? Dat die verontwaardiging de samenwerking met Wilders betrof is duidelijk, maar wat daar zo erg aan was veranderde in de loop van de formatie. Aanvankelijk ging het vooral over het serieus nemen van zo'n samenwerking. Want dat je het onderzoekt, ok, maar dat je dat dan ook echt doet, dat ging eigenlijk te ver. Regeren met de PVV, die al die dingen maar zei, dat mocht je toch niet willen!
De VVD en de dubbele paspoort affaire
Dat wordt een leuk debat…
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De volgende tekst werd door Thomas van Aalten voorgelezen op 14 oktober jl. tijdens een bijeenkomst over ‘linkse hobby’s van het politiek café van GroenLinks Amsterdam.
Gerry van der List, chef Kennis en Cultuur bij Elsevier, behandelt in het boek Filosofen van het hedendaags liberalisme (1990) de opvattingen van de liberaal denker Karl Raimund Popper. ‘De groei van kennis vloeit bij Popper niet voort uit het ‘bewijzen’ van de waarheid, maar het ontmaskeren en elimineren van onwaarheid.’ Dat nu, dames en heren, het ontmaskeren van onwaarheid, zal ik nu in deze korte tijd proberen te doen. Het idee dat een bloeiend kunst- en cultuurbeleid (en bijbehorende subsidies) slechts aan de linkerflank van de politiek toebehoort, is een misconcept.
Ik herinner mij Mark Rutte op het boekenbal van 2009. Omringd door twee of drie kornuiten. Jeugdige partijgenoten? JOVD’ers? Nu staat de VVD natuurlijk bekend als een hoeder van intellectuelen en kunstenaars; zo bestempelde Frits Bolkestein zichzelf in het verleden als ‘Reviaan’ – liefhebber van schrijver Gerard Reve – en was Hans Dijkstal voorzitter van het Filmfonds. Rutte zelf speelt graag een mopje piano – enfin, dat schone kunst een plek verdient in de vitrinekast van de VVD, moge duidelijk zijn. ‘Juist de liberale traditie is in hoge mate schatplichtig aan culturele voorhoedes (en niet alleen tijdens Renaissance en Verlichting) die vernieuwingen aanreikten die later gemeengoed werden. Net als onderwijs en wetenschap behoort kunst en cultuur daarom tot de essentialia van een samenleving die zich ontwikkelt.’ Dit zijn niet mijn woorden, maar ze komen letterlijk uit het Liberaal Manifest (PDF) uit 2005.
Ik denk niet dat Rutte zich erg prettig voelt op het boekenbal van 2011.
Blijkens dit verhaal – en andere door dit blog uit Den Haag opgevangen geluiden – denkt het CDA oprecht dat het vanuit het kabinet een krachtig weerwoord kan bieden aan Geert Wilders. Sterker, men is ervan overtuigd dat Wilders getemd kan worden door een paar ‘zwaargewichten’ in de vorm van Piet Hein Donner en Gerd Leers. De naïviteit van het CDA grenst aan het absurde. Niet het CDA, maar Wilders gaat profiteren.
Stel u voor: de Tweede Kamer als boksring. In de ene hoek Piet Hein Donner. Al jaren minister en het in de ogen van PVV-kiezers vleesgeworden pluchedier en verklaard opponent van Geert Wilders. Hij moet het op gaan nemen tegen het Blonde Beest uit Venlo.
Naast Donner staat Gerd Leers, de voormalige burgemeester van Maastricht die landelijke bekendheid verwierf door zijn pleidooi vóór de legalisering van softdrugs. De burgemeester die populair was in zijn stad Maastricht, jazeker. Maar die onder PVV-kiezers toch niet zó populair is.
Dezelfde Gerd Leers die in deze uitzending van Netwerk (uit 2007, dank Geencommentaar.nl) nog hard van leer trekt tegen Wilders. Die Gerd Leers (geen familie!) moet CDA-kiezers gaan terughalen van hun uitstapje naar de PVV. Buiten de ring staat coach Maxime Verhagen die zijn twee boksers, zijn twee pitbulls, zijn twee oude mastodonten aanmoedigt.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Immuniteit politici bepleit in formatie
En de PVV maar klagen over politieke processen…
Tot zover de vernieuwing waar al die kiezers op zaten te wachten. Het kabinet Same Old 1 is één groot ‘fuck you’ aan de kiezer, en een dankjewel aan Rutte’s en Verhagens loyalisten. Maar er zitten ook een paar slimme benoemingen in.
De slimste benoeming is Gerd Leers, die zich met integratie en immigratie mag bezighouden. Zijn zonden zij hem snel vergeven – nog geen jaar geleden moest hij weg vanwege het overtreden van zijn eigen integriteitsregels, maar een kniesoor die daar moeilijk over doet in Den Haag. De slimmigheid zit hem hierin. Leers is zeker in Limburg waarschijnlijk een stuk populairder dan Wilders. Door Leers het voor de PVV uiterst belangrijke dossier immigratie en integratie te geven, hopen Rutte en Verhagen de blonde leider in te tomen. Verwacht de komende tijd twee bokken die elkaar in de Tweede Kamer flink tegen het hoofd zullen rammen. En Leers zou dat nog wel eens vaak kunnen gaan winnen.
Slim is ook de benoeming van Opstelten op veiligheid. Een behendige en ervaren bestuurder, die zich uitstekend heeft bewezen in Utrecht en Rotterdam. Een nette man ook. Vers in het Haagse, bekend met grootstedelijke problematiek. De PVV zal hem moeilijk onderuit kunnen halen.
Het is armoe troef bij de oppositie sinds de bekendmaking van de regeer- en gedoogakkoorden die het kabinet van premier Mark Rutte schragen. De oppositiepartijen buitelen over elkaar heen in nietszeggendheid. Tot nu toe zijn alleen de SP en – min of meer – D66 in staat geweest de akkoorden inhoudelijk neer te sabelen middels leuke vondsten of keiharde sneren, oftewel ‘frames’.
“Boterzachte bezuinigingen.” “Dit kabinet laat de hypotheekrenteaftrek en de kilometerheffing ongemoeid.” “Echte hervormingen blijven uit.” “Dit kabinet bezuinigt geen 18 miljard maar hooguit 10 miljard.” “Het buitenland zal hier niet blij van worden.” “Het kabinet staat met de rug naar de toekomst.”
Zomaar een handje uitspraken van leiders van oppositiepartijen uit diverse mediaoptredens. Het blijkt maar weer hoe slecht linkse partijen zijn in het neerzetten van een frame, het in negatieve doch speelse bewoordingen vangen van een (beleids-)voorstel van een concurrerende partij. Want geen van deze kritische woorden blijft hangen bij de doelgroepen die de partijen proberen te bereiken. Dat, of het op die manier verwoorden van de kritiek versterkt alleen maar de positie van het kabinet onder kiezers.
Ga maar na. Boterzachte bezuinigingen? Hervorming hypotheekrenteaftek en kilometerheffing gaan niet door? Echte hervormingen blijven uit? Het kabinet bezuinigt eigenlijk niet zo veel? ” O”, denkt de argeloze kiezer, “dus het valt allemaal heel erg mee. Da’s mooi!” Het buitenland? “Wat kan mij het buitenland nou schelen?” Het kabinet staat met de rug naar de toekomst? “Als die toekomst is dat de hypotheekrenteaftrek wordt afgeschaft, de kilometerheffing wordt ingevoerd, de pensioenleeftijd naar 67 gaat en de basisbeurs wordt omgezet in een leenstelsel, dan vind ik het prima dat het kabinet daar met de rug naartoe staat!”
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Het is onzinnig om te klagen over het lage aandeel vrouwen in de nieuwe regering.
Her en der klaagt men over het feit dat er waarschijnlijk te weinig vrouwen in de nieuwe regering komen te zitten, terwijl die wel degelijk te vinden zijn.
Maar dit is een klaagzang die om drie redenen irrelevant is.
Ten eerste is het voor een minderheidskabinet van levensbelang een ploeg neer te zetten die niet te snel uit elkaar valt. Als dat betekent dat alleen mannelijke vertrouwelingen van M&M hiervoor geschikt geacht worden, dan is dat een bewuste keuze.
Ten tweede hebben CDA noch VVD veel op met quota voor vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Dus waarom zouden ze dan voor zichzelf de boel forceren.
Ten derde is het lage aantal vrouwen kennelijk ook een signaal dat ze onvoldoende aan hun zichtbaarheid en profilering van hun kwaliteiten hebben gewerkt.
“Wilders gaat nog van ons horen,” zei Ad Koppejan in het TV-programma Nieuwsuur.”We hebben een heel krachtige positie,” voegde Kathleen Ferrier daar aan toe. Dreigende taal van twee voormalige rebellen van de CDA-fractie die nog niet door hebben dat ze zichzelf irrelevant maakten op het moment dat ze toegaven aan Verhagen.
Nadat Ferrier en Koppejan op dinsdag 5 oktober alsnog en zonder concrete voorbehouden hun fiat gaven aan het minderheidskabinet van CDA en VVD met gedoogsteun van de PVV, zei beoogd premier Mark Rutte dat het kabinet nu de steun heeft van ’76 zetels in de Kamer’. Hij bedoelde daarmee vast niet dat dit mogelijk werd door de twee zetels van Ferrier en Koppejan, maar door de twee zetels van de SGP.
Want Koppejan en Ferrier hebben met hun fiat Rutte en Verhagen de vrije hand gegeven om hen te kunnen negeren. De twee zetels van de SGP, een partij die bereid is steun te verlenen aan het minderheidskabinet, neutraliseren de macht die uitgaat van de twee zetels van de voormalige CDA-rebellen. En dat is allemaal de schuld van Ferrier en Koppejan zelf.
Dat zit zo. Toen de twee CDA-fractieleden nog in verzet waren, keken Rutte en Verhagen al naar de mogelijkheid van steun van de SGP. Er werd op de achtergrond gesproken met de fundamentalistische protestanten. Officieus werden toezeggingen over gedoogsteun gedaan. Maar alleen toezeggingen en, zoals Ab Klink het omschreef, “de veronderstelling dat de SGP steun verleent” zouden niet voldoende zijn voor goedkeuring van de koningin.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Hatseflats! The Economist geeft Weimar II Rutte I ervan langs. Dit liberale weekblad dat voor een internationaal publiek de vrije markt economie propageert is niet mild voor de kersverse VVD premier. In het artikel Not exactly Dutch courage wordt gehakt gemaakt van het economisch beleid van het nieuwe kabinet. Ongeïnspireerd, sociaal conservatief en een schrijnend gebrek aan toekomstgerichte hervormingen. Kortweg stilstand en dus achteruitgang. Geen hervormingen op de arbeidsmarkt, ook niet op de zwaar gesubsidieerde huizenmarkt en een slap gebaar op de pensioenleeftijd. De Economist laat ook nog even professor Sweder van Wijnbergen, misschien wel de beste econoom van Nederland, aan het woord en hij duidt dit kabinet als het meest conservatieve en anti-hervormingsgezinde kabinet in veertig jaar. Zo! Nederland staat weer op de kaart. Laat de investeerders maar komen…