Israel wil belastinggeld niet teruggeven omdat Palestijnen onderling vrede sluiten?
, door
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Can the Arab Spring bring peace in the Middle East?
, door
By Clara Marina O’Donnell, research fellow at the Centre for European Reform.
Many western diplomats and observers argue that the popular uprisings in North Africa and the Middle East reinforce the need for Israelis and Palestinians to return to peace talks. In May, US President Barack Obama and Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu are expected to lay out their views about how the process should be re-started. However, calls for an immediate resumption of negotiations are unrealistic. The political turmoil across the Arab world is making conditions on the ground – already dire – even less conducive to a lasting settlement. Instead, Europeans and Americans should exploit the hiatus created by current regional instability to encourage Palestinians to end their divisions and hold long-overdue elections before October. The EU and the US should also prod Israel to offer the prospect of serious peace talks to whoever wins those elections.
Western diplomats calling for progress in the peace process in response to the upheaval in the Arab world make two arguments. First they point out that Israel could end up with neighbours which are even more hostile to it. There is significant uncertainty about the makeup of the next leadership in Egypt – a key ally of Israel in recent decades. In addition, it cannot be ruled out that regimes in neighbouring countries, such as Syria and Jordan, will fall. In each of these countries, there are groups that are more hostile to Israel than the regimes which have governed in recent years. To limit the scope for conflict, some diplomats argue, Israel should solve its dispute with the Palestinians as soon as possible.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Zet Cruijff in bij vredesmissie
, door
Een bijdrage van Ahmed Sajid, politicoloog (specialisatie Midden-Oosten). Hij is werkzaam als projectcoördinator Lokaal Beleid bij de FNV Vakcentrale. Tevens is hij PvdA gemeenteraadslid in Alphen aan den Rijn.
“Sprakeloos”, was ik toen ik de negatieve reacties vernam in de landelijke kranten op de goedbedoelde Ajax-adviezen van voetballegende Johan Cruijff deze week. We kennen allemaal het gezegde: “Over de doden niets dan goeds”, nou dat geldt wat mij betreft ook voor levende legenden. Cruijff was een buitengewoon goede speler, met prachtige versnellingen en slaloms. Cruijff was voor mij een echte revolutionair op het gebied van voetbal.
De importantie van Cruijff op wereldniveau en vooral in het Midden-Oosten viel mij pas later op, want tijdens mijn studiereizen voor Politicologie heb ik met veel mensen gesproken in het Midden-Oosten. Zo ben ik in onder andere in Marrakech, Koeweit-Stad, Teheran, Dubai, Jeruzalem, Amman, Abu Dhabi, Caïro en Tripoli geweest. En als iemand vroeg waar ik vandaan kwam, dan reageerden ze vaak prompt met het antwoord: “Ooooh je komt uit Nederland, het land van Cruijf”. De uitspraak van zijn achternaam was iedere keer weer een grappige verrassing, want soms klonk het als Kruf, Krijif, Gruif of Krujiiif.
In het Midden-Oosten is sport en vooral voetbal heel belangrijk in het dagelijkse leven van de mensen. Elke avond kun je op iedere straathoek wel een drukbezocht koffiehuis, café of terras vinden met een tv waar je een voetbalwedstrijd op kunt zien onder het genot van een heerlijke glas muntthee en een shisha waterpijp met appeltabak.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Khadaffi moet hangen!
, door
Volgens Obama heeft de interventie in Libië een bloedbad voorkomen. Obama kan fantastisch spreken. Hij maakte van het bloedbad dat nooit heeft plaatsgevonden een vol-zintuigelijke ervaring. Je rook de lijkengeur. Je zag het rode bloed. Je hoorde het gegil. Je voelde het schaamrood op je kaken van deze barbaarse gruweldaad. Historici noemen dit ‘what if’ geschiedschrijving. Wat als Hitler in de jaren dertig was omgekomen, had WO II dan ooit plaatsgevonden? Gezellige kroegpraat, meer niet. Laat ik eens een andere hypothese opgooien. Even waardevol als Obama’s bakerpraatje. De troepen zouden Bhengazi veroveren, enkele leiders van de opstand opknopen en de rest van de bevolking met rust laten. Waarom? Laatste les van oorlogsvoering: overwinnaars gedragen zich. De sluwe woestijnvos is niet voor niets al 42 jaar aan de macht. Als hij een bloedbad had veroorzaakt, had hij zijn eigen doodvonnis getekend.
Gedane zaken nemen geen keer. We zitten in Libië. De oorlog duurt voort en de NAVO is het oneens over een exitstrategie. Amerika en Frankrijk willen de opstandelingen bewapenen. Dat kan, maar het aantal doden zal toenemen. Op dezelfde voet doorgaan? Dat kan niet. De grote doelen zijn bijna op. Dan blijven de kleine doelen –soldaten, tanks- over. Die hebben de neiging in de stad te zitten, met veel kans op extra burgerdoden. Wat dan wel? Als het de NAVO werkelijk om de Libische burgers ging *kuch* dan zouden ze direct aansturen op een staakt-het-vuren. Een Turkse of Duitse bemiddelaar sturen bijvoorbeeld. Maar het gaat niet om de Libische burgers. Het gaat om prestige, om grondstoffen en om macht.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De wereld werd iets minder vreedzaam
, door
“Mensen die zich onveilig voelen gaan zich er ook naar gedragen. Daarom meten wij naast allerlei absolute indicatoren ook zoiets subjectief als het ‘gevoel van criminaliteit'” (Steve Killelea, Global Peace Index)
Onlangs werd de 2010 editie van de Global Peace Index (GPI) gepubliceerd. Nieuw-Zeeland is voor de tweede maal op rij het meest vreedzame land op aarde, gevolgd door IJsland en Japan. In zijn geheel werd de wereld iets minder vreedzaam, maar het Midden-Oosten en Afrika zagen als regio’s een lichte verbetering.
In veel landen is de daling van de GPI te wijten aan een toename van het aantal moorden en het gevoel van onveiligheid. De militaire uitgaven (in % van het BNP) bereikten hun laagste punt in vier jaar. West-Europa is verreweg de meest vreedzame regio op aarde. Nederland zakte in één jaar van plaats 22 naar 27. België is veiliger maar zakte ook iets: van 15 naar 17. Hekkensluiters zijn Irak (144) en Afghanistan (143) maar ook Israël is weinig vreedzaam en staat op plaats 141. De economische kosten van al dat geweld op aarde: 7400 miljard dollar per jaar. Een reductie van 25% levert 1850 miljard dollar op. Dat is genoeg voor de financiering van het Griekse begrotingstekort, de verwezenlijking van de Millennium Development Goals én betaling van één jaar rente op de Amerikaanse staatsschuld.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Quote van de Dag: Snel gaan praten
, door
[qvdd]
What’s imperative now is to restart six-party talks as soon as possible.
De Chinese regeringswoordvoerder Hong Lei roept Noord- en Zuid-Korea op te gaan praten na de beschietingen van vanochtend. Beide landen zouden meer moeten doen voor de vrede. Maar moet China ook niet eens wat doen?