Het klimaat volgens Clintel

Een kleine honderd man en vrouw zijn er op af gekomen: de avond van Clintel in het dorp Heesch, bij Oss en Den Bosch. Uitgenodigd door een 'eenzame strijder' tegen windmolens, de heer Remi. Volgens de aankondiging zal de avond in het teken staan van het nut, noodzaak en betaalbaarheid van de energietransitie. Al worden we er bij aanvang op gewezen dat de hoofdboodschap zal zijn 'klopt het wel, wat er gezegd wordt?'. Clintel wil - naar eigen zeggen - de klimaatdiscussie in een ander daglicht stellen. Het is een avond waar veel verteld wordt. De beamer laat het afweten en we beginnen ruim een half uur te laat. Kinderarts en dagvoorzitter Gordon Slabbers is gevraagd commentaar te geven op het recente GGD rapport met betrekking tot de medische gevolgen van windturbines.

Door: Foto: Karen Eliot (cc)
Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Hulspas weet het | Weg met het persbericht!

, door

COLUMN - Vrouwen met een borstimplantaat hebben meer kans op lymfeklierkanker. Dat was een stukje wetenschappelijke nieuws op NU.nl afgelopen weekend. Een studie, uitgevoerd door VUMC, Anthonie van Leeuwenhoek, Medisch Spectrum Twente en Maastricht UMC. En dat gepubliceerd in topvakblad JAMA.

Bij NU.nl lezen ze geen JAMA, ze zijn geabonneerd op het ANP. Dat had duidelijk zijn werk gedaan. En dat is ook belangrijk. Zo’n studie is mooi voor de wetenschappers, maar de mensen die om hen heen staan (dan hebben we het over een veelvoud aan voorlichters, managers en bestuurders) letten op de nationale en internationale media. Nadat een studie alle redactionele hindernissen heeft genomen, moet ze wat hen betreft ook nog ‘scoren’. Vandaar dat voorlichters er bij het opstellen van een persbericht graag een schepje bovenop gooien. Een op de vijf medisch-wetenschappelijke persberichten, zo constateerden Peter Burger en zijn Leidse collega’s, bevatte overdreven gezondheidsclaims. (Ik durf te wedden dat dat flinke een onderschatting is.) En wanneer de voorlichters niet overdrijven, gooien journalisten er vrijwillig een schepje overdrijving bovenop. Kort en goed, dankzij dit gezamenlijk streven om de zaak mooier voor te stellen dan ze is, is minimaal een derde van de medische berichtgeving in de media onjuist. Overdreven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour

Quote du Jour | Vaccineren

, door

‘De angst is dat er in de maatschappij steeds meer weerstand komt tegen vaccineren. Maar je moet mensen gewoon goed voorlichten.’

Emeritus-hoogleraar kindergeneeskunde Ronald de Groot verwondert zich over aarzelingen om een vaccin tegen het rotavirus in het nationale vaccinatieprogramma op te nemen en illustreert en passant ook even hoe je als deskundige mensen tegen je in het harnas kunt jagen, namelijk door hun bezwaren weg te wuiven en het erop te gooien dat ze gewoon niet genoeg kennis hebben om te beseffen dat jij gelijk hebt. En je kunt het op het sentiment gooien, uiteraard:

Foto: Kort - illustratie Sargasso

KORT | EPD en voorlichting

, door

Vandaag kreeg ik een brief van een huisarts waar mijn zoon een tijdje ingeschreven stond. Het is een misleidend schrijven.

Eerst wordt een mededeling gedaan dat de waarnemingsgroep verandert. Oké, prima. Dan vraagt de praktijk of we de medische gegevens van onze zoon ook buiten de waarnemingsgroep beschikbaar stellen, zoals ‘de huisartsenpost of apotheek’. Oké, dat huisartsenpost en apotheek ook die gegevens krijgen, lijkt me prima.

Bij de brief zit een formulier. ‘Ja, ik ga akkoord met het beschikbaar stellen van mijn gegevens voor raadpleging door andere zorgaanbieders vai het LSP, de zorginfrastructuur met de VZVZ als verantwoordelijke partij.’

Aha, deze brief gaat dus eigenlijk over het EPD. ‘Ook ga ik akkoord met het aanmelden van mijn gegevens in de verwijsindex, zoals in de informatiebrochure is beschreven’. De informatiebrochure ontbreekt overigens.

Ik denk dat ik mijn zoon daar maar snel ga uitschrijven. En nee, ik doe niet mee aan dit EPD.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (20): Sollicitanten met Hiv

, door

Onlangs had ik een sollicitatiegesprek. We spraken over de baan, mijn motivatie en mijn werkervaring. Nu is mijn ervaring met sollicitatiegesprekken beperkt, maar het leek me een gewoon gesprek. Zo gaan de meeste sollicitaties, denk ik. Werkgevers willen weten wat je kunt, wat je wilt en wat voor persoon je bent. Hoe zal het zijn om met jou te gaan werken? Dat maakt in de meeste gevallen de hoofdmoot van het gesprek uit, en is ook de belangrijkste reden om iemand aan te nemen.

Ziekten en infecties
Ik heb nog nooit bij een sollicitatiegesprek gezeten waar de werkgever mij vroeg of ik Hiv heb, of een andere ziekte. Als een werkgever dit onderwerp goed aan de orde wil laten komen, moet hij veel ziektes laten passeren. Want je kunt nogal wat klachten, kwalen, infecties en ziekten hebben die je niet direct bij iemand opmerkt. Voor je het weet, heb je als werkgever iemand aangenomen die meteen weer de ziektewet in kan. Al is het maar vanwege psychische klachten die niet zijn opgemerkt bij het gesprek.

Zie hier de kloof tussen theorie en praktijk. In de praktijk wil je als werkgever de sollicitant leren kennen, in theorie wil je ook alle medische gegevens hebben. Maar die heb je niet. Een zichtbare handicap kun je niet verzwijgen, maar heel veel andere zaken wel. Een ding is zeker: als je werkgevers vraagt of sollicitanten dit soort zaken moeten melden, vinden ze van wel. Zeer verrassend dus dat onderzoek deze week liet zien dat veel werkgevers van sollicitanten willen weten of ze Hiv hebben of niet. Door de vraagstelling worden ze immers herinnerd aan dit ‘vergeten risico’.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Waan van de dag

David Attenborough over het belang van publieke televisie.

, door

As we were saying earlier, how can you be a competent member of a democratic society, with a right to vote, and have no conception of or no basis for understanding the technology on which the whole of your society is built, from the food you eat and the schools you go to, to the way you move, the way you communicate, the way you look after your kids, the way you read at night? All these decisions are fundamentally scientifically based.

Now, if a public-service broadcasting organisation has any responsibility, then it must be in these areas where it doesn’t necessarily make a financial profit to talk about it.

Science is an obvious example. We spend a lot of time saying, “Oh yes, it’s very accessible and very exciting” – but it’s not always accessible, it’s not always exciting, and it’s quite easy to be boring about. It is the job and responsibility of the broadcaster to deal with these problems and make sure it’s available to everybody. I really feel very powerfully about that. If the BBC as a public-service organisation allowed its scientific output to dwindle, then it ought to be a national scandal.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Donner en het ministerie van Informatie

, door

Het lijkt alsof Piet-Hein Donner voor een ministerie van Informatie pleit. Gisteren, op de dag van de persvrijheid, vertelde hij aan een groep journalisten dat de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) wat hem betreft ingeperkt wordt. Nieuwsgierige verslaggevers dienen zich voortaan bij de voorlichting te melden. De toespraak geeft weer eens treffend aan hoe stuurloos de overheid dobbert in de informatiemaatschappij.

Volgens Donner is de huidige Wet openbaarheid van bestuur gebrekkig. De wet leidt tot misbruik, een hoge werkdruk voor de ambtenaren en verstoring van het bestuurlijke proces, wellicht het meest zwaarwegende argument om de Wob aan banden te leggen.

Iedereen die vaak van de Wob gebruik maakt, erkent dat de wet kwalitatief onder de maat is.

Een aantal mensen vindt het inderdaad nodig om bestuursorganen met ingewikkelde Wobverzoeken te bestoken in de hoop dat de beantwoordingtermijnen overschreden worden en dat ze dwangsommen kan incasseren. Hier moet inderdaad tegen opgetreden worden.

De andere problemen hebben vooral te maken met de informatiehuishouding van de overheid, die ondanks alle beloften van een eOverheid nog volstrekt onvoldoende is. Donner klaagt er terecht over dat journalisten (alsof de Wob alleen voor journalisten is…) vaak een schot hagel vuren in de hoop dat één korreltje raak is. Inderdaad moet je een verzoek om informatie breed formuleren, maar dat komt omdat niemand wil of kan vertellen welke documenten beschikbaar zijn. De Wob is een tijdrovende procedure, dus moet je maar veel opvragen (en vreselijk veel onzin doorlezen) om toch aan de benodigde informatie te komen. Sommige landen hebben een register met overheidsdocumenten. Dan kun je gericht vragen. Zo kan het ook.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.