Begin september zouden de Haringvlietsluizen een miniem stukje opengezet worden en afgelopen donderdag, 15 november, zou minister Van Nieuwenhuizen (I en W) de kier officieel openen. Bij opkomend tij zitten de Haringvlietsluizen dicht en bij eb gaan ze alleen open om overtollig rivierwater in zee te spuien. In 2013 nam de regering het zgn. Kierbesluit: het minimaal openen van de sluizen heeft tot doel de migratie van anadrome trekvissen te bevorderen en in het westelijk deel van het Haringvliet meer biodiversiteit te creëren. Belangrijke voorwaarde is dat er ruim voldoende rivierwater wordt aangevoerd, anders stroomt er teveel zoutwater binnen. En officiële opening of niet, de sluisdeuren blijven voorlopig dicht, want door de aanhoudend droogte is er eerder te weinig dan teveel rivierwater.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.