Forza Haarlemmermeer dicht kloof met kiezer

Elke week maakt GeenCommentaar ruimte voor een artikel van de satirische website de Speld! Nieuws zonder de 'feitish' van de reguliere media. Forza Haarlemmermeer heeft de kloof tussen de politiek en de burger gedicht. Dat blijkt uit onderzoek van VU-promovendus Tjalling Wenselaar. De partij formuleerde maar liefst vijf standpunten waarmee praktisch iedere Nederlander het eens is. Zo vindt Forza! dat ondernemers weer moeten gaan doen waar ze goed in zijn (namelijk ondernemen) en dat de politie criminaliteit moet bestrijden. Gestimuleerd door de opvallende uitslagen van Wenselaar overweegt de regionale partij na de gemeenteraadsverkiezingen landelijk verder te gaan. Wenselaar, die als promovendus Bestuurskunde aan de VU gespecialiseerd is in de brug tussen theorie en praktijk, onderzocht in het kader van de aankomende gemeenteraadsverkiezingen de belangrijkste standpunten van alle noemenswaardige partijen. De standpunten werden vervolgens getoetst op de wil van het volk. Alleen de vijf onderzochte standpunten van Forza! bleken naadloos aan te sluiten bij de wens van alle kiezers. Zo is Forza Haarlemmermeer er bijvoorbeeld voorstander van dat alle kinderen in Nederland veilig naar school moeten kunnen gaan. Bovendien vinden ze dat iedereen die een hulpverlener molesteert hard moet worden aangepakt en willen ze liever niet dat Sinterklaas en de kerstboom uit de samenleving worden verdreven.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wie wordt de Hollandse Obama?

Plong! Om half zeven ‘sochtends werd ik afgelopen zaterdag in mijn Ghanese strandhut gewekt door een sms-je uit Nederland: “het kabinet was die nacht gevallen over Uruzgan…”. Dat wordt Geert Wilders als minister-president was mijn eerste gedachte, the horror… Hoe dit nu nog te counteren vroeg ik mij af terwijl ik het hete strand opliep richting de branding? Met nóg meer spot en afkeuring op het haatzaaien en angstpreken van de geblondeerde volksmenner? Dat kan heel vermakelijk zijn, kijk maar naar deze carnavalskraker voor hogeropgeleiden, maar resultaten uit het verleden hiermee bieden weinig hoop voor de toekomst. Plotseling lag het antwoord voor mijn voeten: Obama Biscuits.

De stranden in Ghana liggen bezaait met plastic verpakkingen van Obama koekjes: de man die in 2008 met een visie op Hoop een einde maakten aan acht jaar angstpreken en haatzaaien vanuit het Witte Huis. In Ghana overheerst ‘ondanks alles’ de hoop en dat versterkt de klik met deze (in hun ogen) ‘Afrikaans-Amerikaanse’ staatsman. In Nederland overheerst momenteel de Angst, trekt men troepen terug en laat men Obama vallen. In plaats van nog meer aanvallen op de democratische aberratie genaamd ‘Partij Voor de Vrijheid’ kunnen de politieke leiders van Nederland maar beter met een alternatief plan komen dat hoop op de toekomst geeft en de aantrekkelijkheid van de angstcultuur snel doet verschieten. Femke, Agnes, Alexander, Wouter, Maxime, André, Mark, wie van jullie wordt de Hollandse Obama?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen: partijen en hun uitdagingen

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Kaj Leers, met een beschouwing van de uitdagingen en problemen van de partijen.

Nederland mag over enkele maanden weer naar de stembus om een nieuwe regering te kiezen. Het slagveld ligt er nu nog maagdelijk en bloemrijk bij, maar is wel totaal overhoop gegooid nu de PvdA uit het kabinet gestapt is. Sommige partijen moeten hun strategie fors bijstellen. De contouren van het nieuwe slagveld zijn duidelijk.

Geen twijfel: de verkiezingen van 2010 gaan over twee zaken. Ten eerste de bezuinigingen. Die moeten er komen, daar is iedereen het over eens. Zoals ik hier schreef is de keuze straks als vanouds tussen links en rechts. Het vallen van het kabinet betekent dat de PvdA de vrijheid heeft om zichzelf terug te trekken in het linkse kamp, terwijl het CDA hetzelfde kan doen in het rechtse kamp.

De tweede zaak is onmiskenbaar de factor Wilders. Maar in tegenstelling tot wat Wilders zelf het liefst doet – zich afzetten tegen linkse partijen – zijn het de rechtse partijen en de SP die het meest van hem te duchten hebben.

SP

Agnes Kant heeft het moeilijk. Ze heeft op sociaal-economische onderwerpen een stevige concurrent in Geert Wilders, die veel kiezers van haar afsnoept. Wilders heeft veel sociaal-economische SP-punten overgenomen. Tegen zijn verbale geweld kan Kant moeilijk op, ook al omdat Wilders ook op sociaal-cultureel terrein kiezers bij haar weghaalt met zijn stevige standpunten inzake moslims en criminaliteit. Kant kan nu niet dezelfde standpunten gaan huldigen. Wil ze kiezers teruglokken van het Wilders-kamp, dan loopt ze het gevaar teveel naar links te moeten overhellen om nog aantrekkelijk te zijn voor meer gematigde kiezers van de PvdA en Groenlinks. Een manier om dat te voorkomen is door te proberen coalities te sluiten met die partijen, zoals Halsema nog voorstelde in 2006 (het ‘kopje koffie’ met Bos). Op die manier kan Kant nog proberen de verschillen met de PvdA en Groenlinks te minimaliseren.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du Jour | Niet stuk te krijgen…

“Ze waren niet stuk te krijgen en hadden nog zeker tien tot twintig jaar mee gekund.” (Nedap-woordvoerder Matthijs Schippers in Binnenlands Bestuur).

Wat een waste of space. En wat een kapitaalvernietiging. De overheid laat stemmachines ongebruikt wegrotten in opslagplaatsen van Nederlandse gemeenten. Volgens Schippers gaat het om duizenden stemmachines die met een paar aanpassingen gewoon nog gebruikt kunnen worden. Een onbekend aantal machines werd onlangs op verzoek van enkele gemeenten zelfs vernietigd. Volgens Schippers echter niet omdat ze aan het einde van hun technische levensduur zijn, maar omdat ze volgens het ministerie van Binnenlandse Zaken niet meer ingezet mogen worden. Staatssecretaris Bijleveld besloot in 2008 om alle stemmachines in de ban te doen, op advies van de commissie Korthals Altes, die het stemsysteem met de machines oncontroleerbaar vond.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gemeente lasten en lusten

Kijk, dat is nog eens een aardig onderzoek van de Volkskrant zo vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen. Welke partijen hebben gezorgd voor meer of minder lokale belasting. D66 en GroenLinks kwamen er niet zo goed vanaf. Maar, dit is natuurlijk niet het hele verhaal. Het is natuurlijk wel aardig om te laten zien dat bijvoorbeeld de SP prima in staat blijkt de lasten gelijk te houden, maar wat als dat consequent een tekort op de lokale begroting oplevert? En misschien verkoopt de VVD wel iedere keer het tafelzilver om de lasten in hun gemeentes te drukken.

Kortom, tijd voor wat nader onderzoek, tijd voor wat crowdsourcing.
Dat is natuurlijk nogal wat werk, met bijna 500 gemeenten. Dus hopelijk springen andere weblogs ook in. Wat boven tafel zou moeten komen is, in lijn met het VK onderzoek, hoe de begroting van de gemeenten zich hebben ontwikkeld in de periode 2006-2009 en of er speciale omstandigheden zijn (bv verkoop aandelen energiemaatschappij) die ander licht op de zaak werpen.

Om te voorkomen dat mensen gemeenten dubbel uitzoeken, is het verstandig om even aan te geven als je met een gemeente aan de slag gaat. Dan kan je later het resultaat publiceren. Gaan wij even kijken of we daar een fijn format voor kunnen neerzetten.

Wellicht is het ook aardig als je aangeeft op welke manier je de cijfers naar boven hebt gehaald. Het is waarschijnlijk per gemeente weer even zoeken waar ze het verstopt hebben. Dus tips zijn daarbij welkom.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Geert’s breekpunt

SaillantLOGO
De PVV heeft de verhoging van de AOW leeftijd tot breekpunt verklaard van de kabinetsonderhandelingen van juni 2010. Bij de ‘moslimonderwerpen’ wil hij wel water bij de wijn doen. Dat lijkt gek, want Geert haalt vooral met die onderwerpen het nieuws. Verhoging van de AOW leeftijd heeft kamerbrede steun, slechts een enkeling, zoals de ex-maoïstische SP, deelt het standpunt van Geert. De PVV kiest uit opportunistische redenen voor het ‘linkse’ breekpunt.

De eerste reden is dat de partij op het gebied van moslimgedoe geen strijd meer heeft te winnen. Dankzij kopvoddentaks, knieschoten en het leger tegen Gouds-Marokkaanse reljeugd weet heel Nederland wat het PVV standpunt betreffende moslims is. Daar valt geen winst meer te behalen. Door zich te profileren als hoeder van de hardwerkende Nederlander -en wie valt daar eigenlijk niet onder- probeert hij een ander deel van de kiezers voor zich te winnen.

De tweede opportunistische reden is dat Geert zich nu al in de underdogpositie wil manoeuvreren, voor de ongetwijfeld lange en lastige onderhandelingen. Zijn enige mogelijke coalitiepartners zijn CDA en VVD. Juist zij zijn absolute voorstanders van de AOW-verhoging. Mocht de PVV niet de grootste worden, en bijvoorbeeld ‘maar’ 25 zetels halen, dan kan hij de onderhandelingen met goed fatsoen beëindigen. Zijn breekpunt is immers al lang en breed bekend. En wordt hij wel de grootste? Dan is de AOW–kwestie wisselgeld dat ‘in het landsbelang’ eenvoudig kan worden ingewisseld.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende