We waren even afgeleid door andere werkzaamheden. Maar doordat meerdere mensen ons er aan herinnerden, hebben we de metapeiling voor deze verkiezingen toch maar weer afgestoft. Wat vorige keer zo onschuldig begon, bleek uiteindelijk het dichtst bij de werkelijke uitslag te zitten. Dan heb je dus een reputatie hoog te houden. Niet dat we dan precies hetzelfde doen, nee zeg. Vorige keer was het Carlos die een fraaie middeling uitvoerde van twee clusters van peilingen. Maar volgens mij kon dat nog veel ingewikkelder. Dus hebben we alles op een hoop gegooid (TNS Nipo, Synovate, Peil, Fispr, NUpoll en de aandelenmarkt), met wat complexe wegingen er in, een elasticiteitscorrectie en een moddercorrectie er overheen. En dan krijg je dit: Zetels SMP 2010 vergeleken met verkiezingen 2006. Klik voor alle partijen.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De dag na de verkiezingen van 1997 nam Tony Blair als kersverse premier zijn intrek in 10 Downing Street. Een paar uur daarvoor maakte voorganger John Major zijn aftreden bekend. Hij ging cricket kijken met zijn gezin. De voortvarendheid waarmee kabinetten in het Verenigd Koninkrijk wisselen heeft natuurlijk alles te maken met het politieke systeem, waarin één van de twee dominante partijen erg vlot een parlementaire meerderheid kan halen. De oppositie loopt zich al jaren warm, ontwikkelt plannen voor de termijn waarin zij wil regeren en heeft met het schaduwkabinet ook al de mensen klaar staan die dat beleid kunnen uitvoeren.
In ons kleine coalitieland gaat dat allemaal heel anders. Maar weinig kabinetten halen de eindstreep, waardoor het land tot ver na nieuwe verkiezingen wordt bestuurd door een kabinet dat geen steun van een parlementaire meerderheid geniet. Zo kende Nederland in de tijd tussen de verkiezingen van mei 2002 en juni 2010 vier kabinetten-Balkenende, waarvan er drie zijn gevallen. In totaal hebben demissionaire kabinetten gedurende die acht jaar 21 maanden op de winkel gepast. Als je de honderddagentoernee van het vierde kabinet-Balkenende meetelt (is er echt een reden om dat niet te doen?), is dat ruim twee jaar. Mark Rutte, die tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen van 2009 een motie van wantrouwen tegen het kabinet indiende omdat het ‘feitelijk demissionair‘ zou zijn, telt daar ongetwijfeld nog eens vijf maanden bij op.
Niets wijst erop dat de formatie van het volgende kabinet in de context van een zeer onvoorspelbaar politiek klimaat sneller afgerond zal zijn dan in de afgelopen jaren. Ondertussen zit demissionair minister van Financiën De Jager allang te schrijven aan de Miljoenennota, die hij zeer waarschijnlijk zelf nog zal moeten presenteren. Het komende kabinet erft op die manier, naast de verplichtingen die het rompkabinet Balkenende-IV tijdens de eurocrisis is aangegaan, voor een jaar de financiële bandbreedte die het CDA en de CU het nieuwe kabinet op dit moment gunnen.
Europees Commissaris Neelie Kroes sluit niet uit dat ze premier wil worden als de VVD bij de Tweede Kamerverkiezingen als grootste partij eindigt (NU.nl).
Daar is ie dan: de langverwachte maar toch nog redelijk vroeg gekomen ‘deur op een kier’ bij VVD coryfee Neelie Kroes. Professionele peilers zeggen het al langer: “als Neelie zich beschikbaar stelt voor het premierschap wint de VVD gegarandeerd de verkiezingen”. Nu geeft Kroes het zelf aan en dat zal hoogstwaarschijnlijk haar effect op de peilingen hebben.
Maar moet Nederland wel blij zijn met een VVD-premier, ook al zal het de eerste vrouwelijke premier van ons land zijn? Natuurlijk heeft Neelie Kroes een bovengemiddeld goede Europese track record en heeft ze ooit bewezen met PvdA-ers te kunnen samenleven. Maar het economische beleid van de VVD is keihard en volgens hoogleraar Rick van der Ploeg praktisch niet uitvoerbaar en soms zelfs in strijd met de grondwet. Bovendien schiet de VVD hopeloos tekort op het groene en sociale vlak. U mag het zeggen moet/mag Nederland in deze zware economische tijden op Kroes control?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Hieronder volgt een gastbijdrage van Ivo Evers, verslaggever bij het Surinaamse dagblad De Ware Tijd.
Er staan maar liefst 24 partijen op het Surinaamse stembiljet, voor de landelijke verkiezingen van komende dinsdag. Het parlement, De Nationale Assemblée, telt 51 zetels. De NDP van Desi Bouterse staat in de peilingen op winst. Opvallend: de verkiezingsstrijd gáát ergens over.
Al maanden is het land van nauwelijks een half miljoen inwoners in de ban van D-Day, 25 mei. De opkomst is hoog: niet stemmen is een grote uitzondering. Burgers hebben eenmaal in de vijf jaar een stem. That’s it. Geen gemeenteraden, provinciale staten, waterschappen of tussentijdse referenda, er is alleen 25 mei. Eenmaal in de vijf jaar komen politici van hun pluche om de kiezer te overtuigen van hun gelijk en rennen ze, het lijkt wel de omgekeerde wereld, achter de burger aan. Eenmaal in de vijf jaar krijgen de binnenlandbewoners een stem, mogen zij meepraten en krijgen ze cadeautjes.
Cadeautjes in de vorm van eten en drinken. Er komen plotseling generatoren voor het dorp, gefinancierd uit de staatskas, maar met een partijsticker van één van de regerende partijen erop. Of je krijgt zomaar een nieuw dak boven het hoofd. In dorpen als Kwamalasamutu trekken de mensen voor de carnavaleske partijbijeenkomsten op maandag een paars shirt (NDP) aan, op dinsdag zetten ze een groene pet (NPS) op en op woensdag zwaaien ze met wit-rode vlaggen (PL). Bij veel woningen wapperen meerdere partijvlaggen. Doel: optimaal profiteren van de partijen die komen uitdelen.
Wat de uitkomst ook is op 9 juni: het volgende kabinet wordt een ‘moetje’. Geen prettig vooruitzicht, want er zijn urgente problemen. Economische crisis, klimaatcrisis, oprakende fossiele brandstoffen, exploderende zorgkosten zijn enkele van de problemen die ons land te wachten staan. Al deze problemen vereisen lange termijnoplossingen. Het ene moment stimuleert de overheid de installatie van zonnepanelen, de volgende minister maakt de aanschaf ingewikkeld. Wie bewaakt de grote lijnen? Iedere partij heeft in dit land zijn eigen stokpaardje. Gekozen burgemeester, boerkaverbod en de grootte van vissenkommen zijn reuze belangrijke issues. Maar welke politieke partij maakt zich nog druk om grote-mensen-problemen? Hoe krijgen we ooit een stabiele regering in dit land van kleine politieke partijtjes?
Konstruktiven Misstrauensvotum
Gerd Leers en anderen hebben een kiesdrempel voorgesteld. Oud idee en het lost weinig op. Kwamen de vorige kabinetscrises door kleine partijen als de SGP of de Dierenpartij? Nee, zeker niet. Daarbij komt: ook met een kiesdrempel kun je de val van een kabinet niet voorkomen. Het antwoord komt uit Duitsland. Onstabiliteit in de jaren ’20 bood Hitler de mogelijkheid om aan de macht te komen. Dat moest na ’45 beter. Om die reden voerden de Duitsers het ‘konstruktiven Misstrauensvotum’ in. Goed, het beestje moet in Nederland een andere naam krijgen, maar het principe is helder. Een regering zit de rit gewoon uit, behalve als een meerderheid van het parlement zich kan vinden in een goed alternatief. Ik verklap het maar al vast: die meerderheid is niet eenvoudig te vinden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Uit het rapport van het CPB bleek niet dat een partij economisch gezien het beste zou zijn voor Nederland. Dit heeft ertoe geleid dat eigenlijk elke partij wel iets positiefs kon halen uit het rapport van het CPB. Op de websites van alle partijen is dan ook te lezen dat het CPB heeft berekend dat hun verkiezingsprogramma het beste uit de berekeningen komt.” (Uit een analyse van reacties op sociale mediasites).
“De politiek stookt de tegenstellingen tussen natuur en economie op. Dat is een heilloze weg die ook niet nodig is, want als je verstandig opereert, valt natuur prima te combineren met landbouw en recreatie”. (NRC)
Directeur Jan Jaap de Graeff van Vereniging Natuurmonumenten reageert op een onderzoek naar het groene stemgedrag van kamerfracties. Uit dit onderzoek blijkt een scherpe links-rechts tegenstelling tussen het belang dat partijen aan natuur hechten. Kamerfracties van GL, PvdD en D66 waren in hun stemgedrag (figuur) het groenst. Terwijl VVD, PVV en CDA vooral tégen de natuur stemden, dit tot onvrede van o.a. oud-minister Cees Veerman en prominent CDA-er. Rechtse partijen zien natuur als een luxe zo concluderen de onderzoekers, terwijl iedereen die de (wetenschappelijke) publicaties een beetje bijhoudt weet dat landen die hun ecosystemen verder laten degraderen grote risico’s lopen op economische schade. De Graeff heeft dus gelijk als hij stelt dat dit debat onnodig is gepolariseerd.
