"I guess the problem was that we counted on this not happening, at least not yet. Most scientists assumed the worst effects of climate change would occur later in the century. Still, enough warned there was always a chance of an extreme weather event coming sooner and, if it hit just right, one of our big urban centers could be knocked out. As I remember, most of my advisors thought the chances were pretty low after the last briefing we got on climate change. But we were warned that we needed to decentralize our energy generation and improve the robustness of our infrastructure to withstand extreme weather events. Tragically, we did not heed this advice. We'll survive, but Wall Street really has taken a blow and I don't think we will get the NY Stock Exchange back up and running as quickly as we did after 9/11. There is a question whether it will continue to be the NY Stock Exchange to begin with; it might have to change its name to the 'Garden State (New Jersey) Stock Exchange'—wouldn't that be a blow to New Yorkers' pride!" Notitie uit het dagboek van de president van de VS op 1 oktober 2020. Koren op de molen van Sargasso uiteraard. Deze week kwam het rapport "Global trends 2025: A transformed world" uit van de National Intelligence Council in de VS. In de media was vooral aandacht voor de uitspraken over de afnemende rol van de VS als dominante speler in de wereld en dat Europa niet echt een grote rol gaat spelen. Maar het rapport raakt veel meer onderwerpen. Vooral het aantal onzekerheden dat wordt uitgesproken is opmerkelijk. Linksom of rechtsom het worden interessante jaren.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“(CNN) — Two sources close to the Obama transition team tell CNN that Senator Hillary Clinton’s name has been mentioned as a possible candidate for Secretary of State.”
Dit zou zijn eerste blunder kunnen zijn: Hillary Rodham Clinton als Minister van Buitenlandse Zaken. Clinton bezit weliswaar bruikbare ervaring, een bruikbaar netwerk, en had bovendien als presidentskandidate een min of meer identieke visie op de Amerikaanse buitenlandprioriteiten, toch kleeft er ook een aantal nadelen aan deze keuze: Obama krijgt er in zijn administratie een groot ego bij, ook “oude Washingtonpolitiek” – waar Obama mee zei te willen breken – en die andere Clinton, die nog meer last heeft van (onder andere) zijn ego. Hij krijgt er ongetwijfeld wat voor terug: meer invloed – leverage – in de Democratische partij. De vraag is namelijk of Obama voldoende grip kan krijgen op zijn partijgenoten, waarvan hij in belangrijke mate afhankelijk is. Clinton kan daarbij behulpzaam zijn. Is dat de achterliggende deal? Tot slot, ook nog een relevante vraag: Heeft Clinton nog presidentiële ambities en zou zij nog een concurrent kunnen worden van Obama in 2012? Kan Hillary Clinton beter worden geneutraliseerd als Minister van Buitenlandse Zaken, of is dat juist het ideale podium voor deze ambities?
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we (uiteraard met toestemming) overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Harry Zevenbergen.
Hoera, ik kwam zojuist de eerste Barack Obama scepticus tegen sinds hij tot president is verkozen. Het lijkt wel of de wereld gek is geworden. De euforische hysterie is ongekend.
Het past wel in een trend die met de dood van Lady Di is ingezet. Mensen zijn licht ontvlambaar in positieve en negatieve zin, en wanneer ze gaan, gaan ze met grote groepen dezelfde kant op. Dan huilen ze allemaal alsof Lady Di een persoonlijke vriendin was, zeggen ze allemaal wat ze denken, zonder er over na te denken en denken ze allemaal hetzelfde.
Wanneer zelfs Maarten van Rossum de beroepsscepticus zegt een traan weggepinkt te hebben, dan is het goed mis in de wereld. Als Michael Moore ‘mij’ mailt dat hij zo blij is dat er een anti-oorlog kandidaat gekozen is tot president, dan is de wereld aan het doordraaien.
Ik zal het hardop zeggen: ik heb geen traan weggepinkt, ik heb niet gejuicht. De woorden hope, believe and change klinken me niet als muziek in de oren. Want ik weet niet waar we in moeten geloven, waar we op moeten hopen en welke verandering het over gaat. Wat ik zie is een gematigd rechtse christenpoliticus en daar hebben we er zelf al genoeg van in Nederland.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Zoals op GeenCommentaar al uitgebreid is uitgelegd is de Amerikaanse verkiezingsstrijd nog onbeslist. De Democratische Partij heeft 55 van de 100 zetels in de Senaat in handen, en de twee onafhankelijke senatoren zullen naar verwachting meestal met de Democraten meestemmen. Er zijn echter nog een paar zetels die wellicht alsnog door de Democraten binnengesleept kunnen worden. Als de Democraten het aantal van zestig senatoren zouden kunnen bereiken, dan wordt hun meerderheid ‘filibuster proof’. Het wapen, waarmee onder andere alle belangrijke wetgeving van de eerste jaren van de regering-Clinton werd gesaboteerd, zou dan niet meer beschikbaar zijn.
Misschien is het echter beter, voor de Democratische Partij, voor de Verenigde Staten, en voor de wereld, dat de teller voor de zestig blijft steken. In de eerste plaats omdat de plannen van de Democraten in veel opzichten misschien prijzenswaardig zijn, maar tevens, op dit moment, onbetaalbaar. Als Europeanen zijn wij uiteraard voorstanders van de invoering van een Europese welvaartsstaat in de VS. Met de bestaande begrotingstekorten en de penibele situatie van de economie zou dit echter makkelijk een fiscale catastrofe kunnen worden.
Er is nog een tweede reden waarom een zo grote meerderheid onwenselijk is. De Republikeinse Partij is op dit moment verscheurd. Er is een kleine groep van gematigde Republikeinen (waartoe we, na zijn ‘concession speech‘, nu ook John McCain weer kunnen rekenen) die zich oprecht zorgen maken over de toestand van het land, en met een nieuwe Democratische president samen willen werken om oplossingen te zoeken. Er zijn genoeg van dergelijke gematigde Republikeinen om de meeste ‘filibusters’ onschadelijk te maken.
Sinds de verkiezing van Obama is de wapenverkoop in de Verenigde Staten enorm toegenomen. Handelaren schrijven dit toe aan de angst dat de nieuwe president de verkoop aan banden zal leggen. Obama is niet tegen restricties, maar heeft geen expliciete plannen. De National Riffle Association heeft een felle campagne tegen hem gevoerd, zo fel zelfs dat Obama geprobeerd heeft de NRA-advertenties te doen weren.
Het netto-resultaat is dat er nu nogal wat gewapende Amerikanen rondlopen die denken dat Obama een bedreiging is voor hun vrijheid van meningsuiting en hun recht wapens te dragen. Mensen zoals Uppity Woman:
“Be Afraid. Be Very Afraid. While Obama constantly implies that others will try to ?scare? us about him (using the Race Card as backup, ad nauseum), it is HE who is doing a great job of scaring us as to exactly how much Democracy is in danger under this fascist who can only behave worse in power as the leader of the Free World.”
Het voedt de angst dat er meer Amerikanen bereid zijn hun land te ‘beschermen’ middels een moordaanslag dan het niet zo snuggere tweetal dat in Tennessee werd opgepakt. Dat zou dan leiden tot grote rellen in het hele land.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.