Toverstokje voor vaccingelijkheid

Demissionair minister Tom de Bruijn (Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking) ziet niets in het vrijgeven van vaccinpatenten en het is ook "geen toverstokje", zei hij donderdag in een TK-commissievergadering over de wereldwijde aanpak van COVID-19. Een totaal overbodige opmerking, want er is niemand die ooit denkt dat een enkele maatregel een toverstokje is voor een complex probleem. Denigrerend ook, alsof de Tweede Kamerleden - en India en Zuid-Afrika en de 100+ landen en evenzovele maatschappelijke organisaties en het Europees Parlement - die pleiten voor de zogenaamde TRIPS-waiver een onrealistische voorstelling van zaken zouden hebben. De enorme vaccinatieongelijkheid - slechts 3,2% van de mensen in lageinkomenslanden is momenteel gevaccineerd, terwijl de rijke landen haast maken met boosterprikken - heeft inderdaad meerdere oorzaken, maar dat vaccinproducenten hun kennis niet willen delen is er wel degelijk een van. Rijke landen die met voorrang deals sloten met vaccinproducenten en meer vaccins inkochten dan ze nodig hebben zijn andere oorzaken. Die ongelijkheid had in theorie bestreden kunnen worden door internationaal gecoördineerde donaties van rijke aan niet-rijke landen (COVAX), maar die bleven en blijven zwaar achter (Nederland heeft pas 16 miljoen van de toegezegde 22 miljoen vaccins naar COVAX verzonden). Rijke landen, Nederland incluis, zijn op meerdere manieren veroorzaker van het probleem. De Bruijn kon niet vertellen waarom de donatie van vaccins zo traag op gang komt, terwijl het antwoord niet zo ingewikkeld maar wel onaangenaam is (iets met eigen bovenarm eerst). Liever verlegde hij de aandacht naar het donatieprogramma zélf dat volgens hem "absoluut versneld" moet worden. Maar die boodschap van "versnellen" moet hij natuurlijk richten aan alle rijke landen die hun beloftes niet zijn nakomen. Volgens De Bruijn staat de boostercampagne de donaties "niet in de weg". Maar het roept toch vragen op dat Nederland nu boosterprikken aan het zetten is, maar nog niet het volledig aantal toegezegde donaties heeft verzonden. Volgens het 'get one, give one'-principe zou bovendien het totaal aantal donaties moeten worden opgehoogd, met het aantal boosters en de vaccins voor kinderen die we nog gaan toedienen. Het kabinet heeft beloofd dat alle beloofde 22 miljoen vaccins nog dit jaar gedoneerd worden, maar het zou wel eens onverstandig kunnen zijn om in de laatste drie weken van dit jaar de laatste 6 miljoen te gaan versturen. Eind november gaven COVAX, de African Vaccine Acquisition Trust en de Africa Centres for Disease Control and Prevention aan dat de ontvangende landen er last van hebben dat donaties "ad hoc" komen en zij daardoor de opslag en distributie niet goed kunnen plannen. Dat verklaart misschien ook waarom er nog geen enkele prik van de Nederlandse batch daadwerkelijk is gezet. Het zou dan ook heel raar zijn om nu bij COVAX te gaan klagen over vertraging. Al in februari verspreidde COVAX de eerste donaties, maar Nederland wachtte nog lang met het versturen van de eigen toegezegde donaties. Op 21 oktober had Nederland pas een half miljoen vaccins gedoneerd, pas daarna ging het tempo omhoog (4,5 miljoen begin november, 16,3 miljoen op 29 november). Nee, het vrijgeven van vaccinpatenten en productiekennis is "geen toverstokje", maar het zou toch een wonderlijke stap zijn als het kabinet - en de EU - nu eens afstappen van hun neokoloniale houding. Als je er zelf niet in slaagt om je aan je eigen belofte te houden om andere maatregelen tijdig uit te voeren, en je daarmee miljarden andere mensen in (levens)gevaar brengt, dan is het enige juiste besluit om het uit handen te geven en ruimte te geven aan andere landen om zichzelf te kunnen helpen. Aandringen op verplichte kennisdeling - en binnen de EU op het accepteren van de TRIPS-waiver - is daarvoor essentieel.

Door: Foto: Share of people fully vaccinated against COVID-19, last updated 8 December - CC BY Our World in Data
Foto: Share of people fully vaccinated against COVID-19, last updated 8 December - CC BY Our World in Data

Kabinet houdt ‘derde wereld’ liever afhankelijk van vaccindonaties

Sinds oktober 2020 dringen India en Zuid-Afrika en ruim honderd andere landen aan op het vrijgeven van de patenten op vaccins, zodat lage- en middeninkomenslanden zelf vaccins kunnen produceren. De EU en enkele andere landen houden het voorstel tegen. Een update over de positie van Nederland (in augustus schreef ik hier dit over).

Er worden momenteel wereldwijd zes keer zoveel boosterprikken toegediend als er eerste prikken worden toegediend in lageinkomenslanden. De WHO noemt het “a scandal that must stop now.” Directeur-generaal Tedros Adhanom Ghebreyesus riep in augustus – toen in Nederland de Gezondheidsraad de booster-optie ging onderzoeken – al op tot een moratorium op boosters tot september, dat hij later bijstelde tot eind van het jaar. In de lageinkomenslanden was op 1 augustus 1,1% van de mensen gevaccineerd; op dit moment is dat 3,2%.

Gezien de zorgen over de Omicron-variant en mogelijk verminderde bescherming door vaccinatie is het begrijpelijk dat veel mensen een booster willen, maar het blijft onbegrijpelijk dat de EU en een aantal andere landen nog altijd het vrijgegeven van de patenten op coronavaccins tegenhouden. De discussie hierover loopt al sinds oktober 2020, toen India en Zuid-Afrika een voorstel deden voor het (tijdelijk) vrijgeven van de patenten via de zogenaamde TRIPS-waiver. Vorige week zou de Wereldhandelsorganisatie (WTO) er weer over spreken, maar vanwege de Omicron-variant en de reisbeperkingen voor Afrikaanse landen werd de vergadering last-minute afgeblazen. “The vaccine apartheid that rich countries and the WTO have refused to address is ultimately responsible for the decision to postpone vaccine talks,” zei The People’s Vaccine, een coalitie van 50 organisaties die zich inzet voor het vrijgeven van vaccinpatenten. Een TRIPS-commissie praat er de komende tijd wel over verder.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.