Kunst op Zondag | Voyeurisme

De staat gluurt. Kijkt u even mee? Franck Vervial - Le voyeur (naar een origineel van street art kunstenaar JR). Stephen Fairey, ofwel ‘Obey Giant’, bekend van de Obama ‘Hope’ –poster. Fairey schijnt er overigens een dubbele moraal op na te houden bij gebruik van beeldmateriaal.

Foto: copyright ok. Gecheckt 26-11-2022

Kunst op Zondag | De Grieken.

Ondanks de crisis lijkt de hedendaagse Griekse kunst uit zijn voegen te barsten van energie. Dat beweerde The Wall Street Journal in mei 2011. U leest het goed: de beurs heeft ook verstand van kunst.
Het beursblaadje wijst er op dat Griekse kunstenaars het vooral wisten te maken als ze buiten Grienland actief waren, maar schrijft dat de laatste jaren de lokale Atheense kunstwereld bloeit als nooit tevoren. Om vervolgens een paar prestigieuze projecten op te sommen die de over heel de wereld verspreide Griekse kunst, weer in het moederland wisten te verzamelen.

Het is waar, gerenommeerde Griekse kunstenaars vind je vooral door heel Europa en in Amerika. Maar weinig kunstenaars uit andere landen, zoeken Griekenland op. De van oorspong Nederlandse Shanna Ingram is een uitzondering. Maar dat komt omdat ze met de huidige Griekse premier (een voormalig bankier) is getrouwd.
Voor Griekenland gedwongen wordt afscheid te nemen van de rest van Europa, staan we vandaag even stil bij Griekse kunstenaars. Van buiten en binnen Griekenland.

Van Kostas Bassanos hier ‘Das Kapital’ en ‘Colours are made from tears’ (uit het project Monuments of Catastrophes  – 2007).

Is ‘No Signal’ van Panos Sklavenitis een teken aan de wand dat Griekenland het contact met de rest van Europa zal verliezen?

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.