De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Waar zitten die onderzoekers dan?
DATA - Buitenlandse onderzoekers zijn graag in Nederland. Ons land staat op de tweede plek in het lijstje met relatieve instroom van wetenschappers van buiten de EU naar ons land, schreef ik zondagavond in dit artikel. Achter dat stuk zaten nog veel meer interessante data. Waar komen die onderzoekers vandaan? Waar in Europa strijken ze neer? Hoe is dit verdeeld over universiteiten? En hoe zit dat met studenten?
De relatieve instroom in Europa van wetenschappers van buiten de EU is lang niet in ieder land even hoog. Denemarken, Nederland en Zweden scoren hoog, Frankrijk, de nummer vier, scoort een stuk lager. Op de kaart hieronder is te zien hoeveel wetenschappers de afgelopen drie jaar neerstreken in welke Europese landen. De kaart is gebaseerd op cijfers van Europees statistisch bureau Eurostat. Let op: Groot-Brittannië is niet meegenomen, hier zijn geen cijfers van beschikbaar.
Op de kaart hieronder zijn de belangrijkste landen te zien waar de wetenschappers die in Nederland aan het werk zijn vandaan komen. Het zijn absolute aantallen, afkomstig uit Eurostat, landen waar maar één of enkele vandaan komen zijn niet opgenomen.
Cijfers van de vereniging van Nederlandse universiteiten VSNU laten zien dat buitenlandse onderzoekers vooral aan technische universiteiten werkzaam zijn. De TU Delft en de TU Eindhoven scoren hoog. Let op: deze cijfers zijn niet één op één over de aantallen van Eurostat heen te leggen, want hier zitten ook wetenschappers afkomstig uit andere EU-landen bij.
Detailpolitiek (8): Friese universiteit
Nu de provinciale statenverkiezingen naderen, kunnen we ons afvragen welke vormen van detailpolitiek er in de provincie te vinden zijn. Enkele jaren geleden schreef Klaartje Peters het boek ‘het opgeblazen bestuur’, waarin ze het functioneren van de provinciale bestuurslaag bekritiseert. Provincies zouden grossieren in PR-projecten om het imago van de provincie op te vijzelen en de provincie belangrijk te doen lijken, terwijl de belangrijke, relatief onzichtbare taken van de provincie worden verwaarloosd.
Peters wijt dit probleem aan het feit dat er volksvertegenwoordigers zijn die stemmen moeten winnen en moeten laten zien dat ze goed werk doen voor de burger. Op provinciaal niveau betekent dit dat de provincie allerlei taken op zich neemt die voor burgers belangrijk zouden zijn en waarmee politici in het nieuws kunnen komen. Of ze echt nuttig zijn is iets heel anders.
De PR-universiteit
Een voorbeeld van zo’n PR-project kunnen we vinden in Friesland. In 2009 verscheen daar een notitie over UCF: een University Campus Fryslân. Er zou in Leeuwarden een ‘academische netwerkorganisatie’ moeten komen. Dit zou geen nieuwe universiteit moeten zijn, maar een samenwerkingsverband van allerlei bestaande Friese kennisinstellingen en bestaande universiteiten. Dit alles om ‘het bestaande academische netwerk in Fryslân in de komende jaren (verder) te versterken en uit te breiden’.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Quote du Jour | Meritocratie
De kiezer kiest niet meer volgens zijn geloof, laat staan uit naam van ‘solidariteit’. Hij kiest voor zichzelf, dat wil zeggen, voor de partij van gelijkgestemden, van zijn opleidingsniveau. (DePers)
Marcel Hulspas betoogt in de gratis krant De Pers (voor iedereen bereikbaar) dat er in Nederland een onoverbrugbare kloof loopt tussen hoger en lager opgeleiden. Deze kloof is de verklaring voor de opkomst van Geert Wilders, niet de globalisering of sociaal-economische thema’s zijn de oorzaak zo meent Hulspas. Wie hoger opgeleid is stemt D66 en GL, wie lager opgeleid is stemt VVD en PVV. Alles ertussen in: CDA, PvdA of op ideologische basis: SP, CU verschrompelt onherroepelijk. Gemengde huwelijken tussen hoger en lager opgeleiden komen praktisch niet voor en daarmee valt Nederland -zelfs genetisch- uiteen in twee verschillende klassen zo kunnen we concluderen uit het betoog van Hulspas.
Irakezen organiseren sit-in tegen geweld
Irakezen organiseren sit-in tegen geweld
Aan de universiteit van Mosul protesteren hoogleraren en studenten tegen het geweld tegen christenstudenten. Ze willen pas weer terug naar de leslokalen als de christenen dat ook kunnen.
Quote van de Dag: Weinig waarde
[qvdd]
Als men dat wel kan, let men er niet zo op. En als men er wel op let, hecht men er weinig waarde aan.
Neerlandicus Frank Jansen van de Universiteit Utrecht betoogd dat d/t-fouten steeds minder als storend worden ervaren. Het meervoudsuitgang en de zinsbouw blijve onvermindert belangrijk.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.